«Καί
ο Πέτρος είπε πρός αυτούς· Μετανοήσατε, καί άς βαπτισθή έκαστος υμών εις τό
όνομα τού Ιησού Χριστού εις άφεσιν
αμαρτιών ………..»
(Πράξ.β:38).
Το χριστιανικό βάπτισμα πρέπει να διενεργείται «στο όνομα του Ιησού». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επικαλείται το όνομα του Ιησού προφορικά κατά το βάπτισμα.
Βιβλικές αναφορές.
Το
βιβλίο των Πράξεων αναφέρει πέντε παραδείγματα βαπτίσματος στο όνομα του Ιησού,
ενώ δεν υπάρχει καμία Βιβλική αναφορά που να κάνει λόγο για κάποιο άλλο όνομα ή
κάποιο άλλο τρόπο σχετικά με το σωστό βάπτισμα. Θα δούμε τώρα έξι
αδιαμφισβήτητες αναφορές στην Καινή Διαθήκη που αναφέρονται στο βάπτισμα στο όνομα
του Ιησού.
1)
Μετά
το πρώτο κήρυγμα της εκκλησίας της Καινής Διαθήκης, ο Πέτρος, με την υποστήριξη
των υπόλοιπων αποστόλων, ζήτησε να βαπτιστούν «στο όνομα του Ιησού Χριστού»
(Πράξ.β:14, 37-38). Όσοι αποδέχτηκαν το μήνυμά του, βαπτίστηκαν σύμφωνα με την
εντολή του, στο όνομα του Ιησού (Πράξ.β:41).
2)
Όταν
οι Σαμαρείτες πίστεψαν στο κήρυγμα του Φίλιππου σχετικά με «το όνομα του Ιησού
Χριστού», βαπτίστηκαν «στο όνομα του Κυρίου Ιησού» (Πράξ.η:12,16).
3)
Μετά
που ο Κορνήλιος και οι Εθνικοί σύντροφοί του βαπτίστηκαν με το Άγιο Πνεύμα, ο
Πέτρος «προσέταξεν αυτούς εν τω ονόματι Ιησού Χριστού βαπτισθήναι»
(Πράξ.ι:48).
4)
Όταν
ο Παύλος συνάντησε κάποιους μαθητές του Ιωάννη στην Έφεσο, τους ρώτησε σχετικά
με το βάπτισμα. Όταν άκουσε ότι είχαν βαπτιστεί μόνο στο βάπτισμα του Ιωάννη,
τους βάπτισε ξανά, αυτή τη φορά «στο όνομα του Κυρίου Ιησού»
(Πράξ.ιθ:5).
5)
Ο
ίδιος ο Παύλος βαπτίστηκε στο όνομα του Ιησού, αφού ο Ανανίας του είπε: «Καί
τώρα τί βραδύνεις; σηκωθείς βαπτίσθητι καί απολούσθητι από τών αμαρτιών σου,
επικαλεσθείς τό όνομα τού Κυρίου» (Πράξ.κβ:16).
6)
Σαν
συμπλήρωμα σ’ αυτές τις πέντε αναφορές του βιβλίου των Πράξεων, η πρώτη προς
Κορινθίους επιστολή φανερώνει ότι οι Εθνικοί που πίστευαν στην Κόρινθο,
βαπτιζόταν στο όνομα του Ιησού. Η εκκλησία της Κορίνθου έπασχε από σχίσματα.
Υπήρχαν διάφορες ομάδες, που η κάθε μία έλεγε ότι ακολουθεί τον Παύλο, τον
Πέτρο, τον Απολλώ και τον Χριστό. Όταν ο Παύλος χρειάστηκε να τους επιπλήξει
γι’ αυτά τα σχίσματα τους ρώτησε: «Διεμερίσθη ο Χριστός; μήπως ο Παύλος
εσταυρώθη διά σάς; ή εις τό όνομα τού Παύλου εβαπτίσθητε;» (Α’ Κορ.α:13). Η
πασιφανής απάντηση στην τελευταία ερώτηση είναι, «Όχι, εμείς βαπτιστήκαμε στο
όνομα του Χριστού». Εφόσον οι Κορίνθιοι βαπτίστηκαν στο όνομα του Χριστού και
όχι του Παύλου, ανήκαν στο Χριστό και όχι στον Παύλο. Ο Παύλος είναι σαν να έλεγε:
Ο Ιησούς πέθανε για την εκκλησία και η εκκλησία βαπτίστηκε στο όνομά Του, έτσι
ώστε τώρα ενωμένη ν’ ακολουθεί Αυτόν. Αν οι Κορίνθιοι δεν ήταν βαπτισμένοι στο
όνομα του Ιησού, το επιχείρημα του Παύλου δεν έχει κανένα νόημα.
Καταλήγουμε,
μετά απ’ αυτές τις έξι αναφορές, ότι η αποστολική εκκλησία πάντοτε βάπτιζε στο
όνομα του Ιησού. Όλοι οι πιστοί, Εβραίοι, Σαμαρείτες και Εθνικοί, βαπτίστηκαν
στο όνομα του Ιησού.
Ταφή μαζί με το
Χριστό
Το
βάπτισμα είναι ταφή με το Χριστό, είναι ταύτιση με το θάνατο και την ταφή Του
(Ρωμ.ς:4 Κολ.β:12). Μόνο ο Ιησούς πέθανε
και θάφτηκε για μας, γι’ αυτό το βάπτισμα διενεργείται στο όνομα του Ιησού.
Ταύτιση με το Χριστό
Το
βάπτισμα είναι μια προσωπική ταύτιση με τον Ιησού Χριστό, αφού βαπτιζόμαστε «εις
Χριστόν Ιησούν» (Ρωμ.ς:3 Γαλ.γ:27).
Βαπτιζόμαστε
στο όνομά Του για να ταυτιστούμε προσωπικά μαζί Του και να πάρουμε το όνομά
Του. Για να γίνει κανείς μέλος του σώματος του Χριστού που είναι η εκκλησία,
πρέπει να πάρει το όνομά Του.
Στην
Παλαιά Διαθήκη ο Θεός ταυτίστηκε με το ναό, τοποθετώντας το όνομά Του σ’ αυτόν
(Α’ Βας.η:29). Στην Καινή Διαθήκη ο ναός του Θεού είναι η εκκλησία (Α’
Κορ.γ:16-17) και γι’ αυτό πρέπει να φέρει το όνομά Του. Οι άγιοι του Θεού, στο
βιβλίο της Αποκάλυψης, έχουν γραμμένο πάνω τους το όνομα του Θεού, σαν σημάδι
αναγνώρισης (γ:12, ιδ:1, κβ:4).
Το
γεγονός ότι το όνομα μας ταυτίζει με τον Ιησού γίνεται ακόμα πιο φανερό, όταν
προσέξουμε την πρόθεση «εις» στην
Γαλ.γ:27
επειδή όσοι εβαπτίσθητε εις Χριστόν, Χριστόν ενεδύθητε.
Το
βάπτισμα, όταν γίνεται στο όνομα του Ιησού, μας ταυτίζει με το Θεό, μας κάνει
κτήμα Του και μας τοποθετεί στο σώμα Του. Δεν πρέπει να είμαστε απρόθυμοι να
ταυτιστούμε μ’ Αυτόν που πέθανε για μας και να γίνουμε δικοί Του, επικαλούμενοι
το όνομά Του κατά το βάπτισμα στο νερό.
Το οικογενειακό μας
όνομα
Η
Βίβλος περιγράφει τη σωτηρία σαν νέα γέννηση αλλά και σαν υιοθεσία. Όπως κι αν
την δούμε, πρέπει να πάρουμε το νόμιμο όνομα της καινούριας μας οικογένειας.
Αυτό συμβαίνει κατά το βάπτισμα, εφόσον είναι μέρος της αναγέννησης και της
ταύτισής μας με το Χριστό.
Στην
Παλαιά Διαθήκη, ένα αγόρι έπαιρνε επίσημα το όνομά του κατά την περιτομή
(Λουκ.α:57-62, β:21). Το βάπτισμα είναι για μας η πνευματική περιτομή
(Κολ.β:11-12). Ορισμένοι ιερείς στην Παλαιά Διαθήκη εμποδίστηκαν από την
ιεροσύνη επειδή δεν καταχωρήθηκαν με το πατρικό τους όνομα κι έτσι δεν μπόρεσαν
να αποδείξουν την γενεαλογία τους (Έσδρα:61-62).
Εντούτοις,
εμείς μπορούμε να απαιτήσουμε την ιεροσύνη μας και την πνευματική μας
κληρονομιά όταν «καταχωρηθούμε» με το όνομα του Πατέρα μας.
Ο
Ιησούς ήρθε στο όνομα του Πατέρα, έχοντας λάβει το όνομα αυτό κληρονομικά (Ιωάν.ε:43
Εβρ.α:4). Έτσι, Ιησούς, είναι το όνομα με το οποίο ο Πατέρας έχει αποκαλυφθεί
σε μας. Ολόκληρη η πνευματική οικογένεια του Θεού έχει πάρει το όνομα του Ιησού
(Εφες.γ:14-15). Σαφώς, λοιπόν, Ιησούς είναι το όνομα που βαπτιζόμαστε. Αν
περιμένουμε να γίνουμε μέρος της οικογένειάς Του στο βάπτισμα, πρέπει να
βαπτιστούμε στο όνομά Του.
Άφεση των αμαρτιών
στο όνομα του Ιησού
Το
βάπτισμα γίνεται για την άφεση των αμαρτιών (Πράξ.β:38), και το όνομα του Ιησού
είναι στενά συνδεδεμένο με την άφεση των αμαρτιών.
Ο
Πέτρος διακήρυξε για το όνομα του Ιησού:
«Καί
δέν υπάρχει δι' ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τόν
ουρανόν δεδομένον μεταξύ τών ανθρώπων, διά τού οποίου πρέπει νά σωθώμεν» (Πράξ.δ:12).
Κήρυξε
επίσης:
«διά
τού ονόματος αυτού θέλει λάβει άφεσιν αμαρτιών πάς ο πιστεύων εις αυτόν» (Πράξ.ι:43), «Καί
πάς όστις άν επικαλεσθή τό όνομα τού Κυρίου, θέλει σωθή» (Πράξ.β:21).
Ο
Ανανίας σύνδεσε συγκεκριμένα το όνομα του Ιησού με την άφεση των αμαρτιών στο
βάπτισμα:
«Καί
τώρα τί βραδύνεις; σηκωθείς βαπτίσθητι καί απολούσθητι από τών αμαρτιών σου,
επικαλεσθείς τό όνομα τού Κυρίου» (Πράξ.κβ:16).
