Ο λόγος του Θεού έχει αφιερώσει αρκετά κεφάλαια, μιλώντας
για τη Βαβυλώνα. Έγινε παγκόσμια δύναμη μετά την πτώση της Νινευή (Ασσυρία).
Όταν ο λόγος του Θεού αναφέρεται στη Βαβυλώνα, δεν μιλάει
μόνο για την πόλη, αλλά για ένα θρησκευτικό σύστημα.
Ξεκίνησε με το Νεμβρώδ, όταν την έχτισε και συνέχισε να
αντιπροσωπεύει κάθε διδασκαλία αντίθετη με το λόγο του Θεού.
Όταν ο Θεός έδιωξε από τον παράδεισο τον Αδάμ και την Εύα, αυτοί πήγαν ανατολικά. Η «ανατολή» έχει να κάνει με διδασκαλίες δαιμονίων και ψευδοθρησκείες.
Αποκ.ιζ:5 και επί το μέτωπον αυτής ήτο όνομα
γεγραμμένον· Μυστήριον, Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των
βδελυγμάτων της γης.
Ο Ιωάννης βλέπει τη Βαβυλώνα σαν ένα παγκόσμιο θρησκευτικό
σύστημα το οποίο στέκεται ενάντια σε ότι έχει να κάνει με το Θεό και το έργο
Του.
Αποκ.ιη:4 Και ήκουσα άλλην φωνήν εκ του ουρανού,
λέγουσαν· Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου, διά να μη συγκοινωνήσητε εις τας
αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής·
Τα χρονικά όρια που ο Ιωάννης βλέπει τις οράσεις της
Αποκάλυψης είναι το τέλος των καιρών, η εποχή που ζούμε εμείς, σήμερα.
Πρέπει να ψάξουμε και να αποβάλουμε ότι απομεινάρι υπάρχει
μέσα μας από τη Βαβυλώνα. Να καθαριστούμε, να βγούμε μέσα απ’ αυτό το βρώμικο
σύστημα, να καθαρίσει το μυαλό και η καρδιά μας από διδασκαλίες που έχουν
ενσταλαχτεί μέσα μας με ιδιαίτερη μαεστρία.
Η Βαβυλώνα πάντα προσπαθούσε να δελεάσει και να προσελκύσει
τον Ισραήλ ώστε να λατρέψει τους θεούς της και όχι τον Γιάχβε, το μόνο αληθινό
Θεό.
Ιερ.να:20-23 Συ ήσο πέλεκύς μου, όπλα πολέμου, και διά
σου συνέτριψα έθνη και διά σου εξωλόθρευσα βασίλεια· και διά σου συνέτριψα
ίππον και αναβάτην αυτού, και διά σου συνέτριψα άμαξαν και αναβάτην αυτής· και
διά σου συνέτριψα άνδρα και γυναίκα, και διά σου συνέτριψα γέροντα και νέον,
και διά σου συνέτριψα νεανίσκον και παρθένον· και διά σου συνέτριψα ποιμένα και
ποίμνιον αυτού, και διά σου συνέτριψα γεωργόν και ζεύγος αυτού· και διά σου
συνέτριψα στρατηγούς και άρχοντας.
Μιλάει στη Βαβυλώνα ο Θεός και δεν είναι απλά τα λόγια!
Ο ποιμένας και το ποίμνιο είναι ο Ισραήλ (φυσικά) αλλά και
όλη η εκκλησία (πνευματικά).
Γιατί ο Θεός να ισχυροποιεί τη Βαβυλώνα και στη συνέχεια να
την χρησιμοποιεί σαν πέλεκυ στο λαό Του;
Επειδή ο Ισραήλ δεν αμάρτησε απλά, αλλά ταυτίστηκε με την
αμαρτία και έμαθε να ζει μ’ αυτήν. Έβαλαν τα είδωλα της Βαβυλώνας όχι μόνο μέσα
στο ναό, αλλά μέσα στις καρδιές τους.
Μετά το δεύτερο αιώνα, η εκκλησία άρχισε να συμβιβάζεται:
Αποκ.β:14-15
(Πέργαμος) Έχω όμως κατά σου ολίγα, διότι
έχεις εκεί τινάς κρατούντας την διδαχήν του Βαλαάμ, όστις εδίδασκε τον Βαλάκ να
βάλη σκάνδαλον ενώπιον των υιών Ισραήλ, ώστε να φάγωσιν ειδωλόθυτα και να
πορνεύσωσιν. Ούτως έχεις και συ τινάς κρατούντας την διδαχήν των Νικολαϊτών, το
οποίον μισώ.
Η εκκλησία έφτιαξε δικούς της νόμους, αποφάσισε με τις
συνόδους διδασκαλίες που δεν υπάρχουν μέσα στο λόγο του Θεού και έπεισε το λαό
ότι είναι αλήθεια, νίκησε το λαό.
Εξέκλινε από το θέλημα του Θεού, εγκολπώθηκε τα είδωλα και
μέσα από εκεί έβγαλε τους περισσότερους από εμάς ο Κύριος.
Ο Θεός περιμένει τώρα αυτούς που ελευθέρωσε να σταθούν υπέρ
του ονόματός Του. Δεν μπορούν να το κάνουν όλοι, γιατί δεν Τον γνωρίζουν, δεν
ξέρουν το όνομά Του.
Ιερ.α:4 Και λόγος Κυρίου έγεινε προς εμέ λέγων, Πριν
σε μορφώσω εν τη κοιλία, σε εγνώρισα· και πριν εξέλθης εκ της μήτρας, σε
ηγίασα· προφήτην εις τα έθνη σε κατέστησα.
Εφεσ.α:4 καθώς εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ καταβολής
κόσμου, διά να ήμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού διά της αγάπης,
Ο Θεός σε γνώρισε πριν μορφωθείς στην κοιλιά της μάνας σου
και σε διάλεξε από καταβολής κόσμου!
Ο Ιησούς ξέρει ποιοι θα υπομείνουν μέχρι τέλους!
Ιερ.α:6-10 Και εγώ είπα, Ω, Κύριε Θεέ, ιδού, δεν εξεύρω
να λαλήσω διότι είμαι παιδίον. Ο δε Κύριος είπε προς εμέ, Μη λέγε, είμαι
παιδίον· διότι θέλεις υπάγει προς πάντας, προς τους οποίους θέλω σε
εξαποστείλει· και πάντα όσα σε προστάξω, θέλεις ειπεί. Μη φοβηθής από προσώπου
αυτών· διότι εγώ είμαι μετά σου διά να σε ελευθερόνω, λέγει Κύριος. Και
εξέτεινε Κύριος την χείρα αυτού και ήγγισε το στόμα μου· και είπε Κύριος προς
εμέ, Ιδού, έθεσα τους λόγους μου εν τω στόματί σου. Ιδέ, σε κατέστησα σήμερον
επί τα έθνη και επί τας βασιλείας, διά να εκριζόνης και να κατασκάπτης και να
καταστρέφης και να κατεδαφίζης, να ανοικοδομής και να καταφυτεύης.
Για να οικοδομήσεις την αλήθεια, πρέπει πρώτα να γκρεμίσεις
το λάθος και το ψέμα!
Ο Κύριος χρησιμοποιεί τη Βαβυλώνα σαν όργανο καταστροφής και
παράλληλα σηκώνει τον Ιερεμία!
Ησ.μα:10-11 μη φοβού· διότι εγώ είμαι μετά σού· μη
τρόμαζε· διότι εγώ είμαι ο Θεός σου· σε ενίσχυσα· μάλιστα σε εβοήθησα· μάλιστα
σε υπερησπίσθην διά της δεξιάς της δικαιοσύνης μου. Ιδού, πάντες οι ωργισμένοι
κατά σου θέλουσι καταισχυνθή και εντραπή· θέλουσιν είσθαι ως μηδέν· και οι
αντίδικοί σου θέλουσιν αφανισθή.
Όποιος στέκεται ενάντια στην αγορασμένη με το αίμα του Ιησού
Χριστού εκκλησία, χωρίς να το καταλαβαίνει, επισύρει την οργή του Θεού.
Ησ.μα:13-14 Διότι εγώ Κύριος ο Θεός σου είμαι ο κρατών
την δεξιάν σου, λέγων προς σε, Μη φοβού· εγώ θέλω σε βοηθήσει. Μη φοβού, σκώληξ Ιακώβ, θνητοί του Ισραήλ·
εγώ θέλω σε βοηθεί, λέγει ο Κύριος· και λυτρωτής σου είναι ο Άγιος του Ισραήλ.
Σκουλήκι= δόλωμα. Αγκίστρι= ο λόγος του Θεού. Αν είσαι
σκουλήκι, έχεις μέσα σου το λόγο του Θεού και αλλοίμονο σ’ αυτόν που θα σε
πλησιάσει!!
Ησ.μα:15-16 Ιδού, εγώ θέλω σε κάμει νέον κοπτερόν
αλωνιστήριον όργανον οδοντωτόν· θέλεις αλωνίσει τα όρη και λεπτύνει αυτά, και
θέλεις κάμει τους λόφους ως λεπτόν άχυρον. Θέλεις ανεμίσει αυτά και ο άνεμος
θέλει σηκώσει αυτά και ο ανεμοστρόβιλος θέλει διασκορπίσει αυτά· συ δε θέλεις
ευφρανθή εις τον Κύριον και θέλεις δοξασθή εν τω Αγίω του Ισραήλ.
Αυτά τα λόγια λέγονται στη Σιών, την εκκλησία του Θεού των
τελευταίων ημερών που παίρνει τα πράγματα στα χέρια της για να ξεχωρίσει το
στάρι από το άχυρο. (αλώνισμα, λίχνισμα, σάκιασμα. Το στάρι δεν κουνιέται, από
ανέμους διδασκαλίας).
Ο Θεός δεν θέλει επισκέπτες στην εκκλησία Του αλλά Γιους που
υπεύθυνα θα πάρουν τα ινία στα χέρια τους για να φέρουν εις πέρας το έργο Του.
Ιερ.να:33 Διότι ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ο
Θεός του Ισραήλ. Η θυγάτηρ της Βαβυλώνος είναι ως αλώνιον, καιρός είναι να
καταπατηθή· έτι ολίγον και θέλει ελθεί ο καιρός του θερισμού αυτής.
Ποιος θα την καταπατήσει; Ποιος θα την αλωνίσει; Ποιος θα
χωρίσει το στάρι από το άχυρο;
Ο σκώληξ, ο Ιακώβ, η Σιών που μπορεί να έχει μικράν δύναμιν αλλά εφύλαξε τον λόγον Του και δεν ηρνήθη το όνομά Του.
Β’ Κορ.ιβ:9 και μοι είπεν· Αρκεί εις σε η χάρις μου·
διότι η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία. Με άκραν λοιπόν ευχαρίστησιν
θέλω καυχηθή μάλλον εις τας αδυναμίας μου, διά να κατοικήση εν εμοί η δύναμις
του Χριστού.
Μιχ.δ:13 Σηκώθητι και αλώνιζε, θυγάτηρ Σιών, διότι
θέλω κάμει το κέρας σου σιδηρούν και τας οπλάς σου θέλω κάμει χαλκάς, και
θέλεις κατασυντρίψει λαούς πολλούς· και θέλω αφιερώσει τα διαρπάγματα αυτών εις
τον Κύριον και την περιουσίαν αυτών εις τον Κύριον πάσης της γης.
Ησ.μα:18 Θέλω ανοίξει ποταμούς εν υψηλοίς τόποις και
πηγάς εν μέσω των κοιλάδων· θέλω κάμει την έρημον λίμνας υδάτων και την ξηράν
γην πηγάς υδάτων.
Χρειαζόμαστε χρίσμα υπακοής
Σκέφτομαι πόσο υπέροχα επιδρά το όποιο έργο του Θεού μέσα
στη ζωή μας.
Έχουμε ανάγκη να βλέπουμε τον Κύριο να εκχέει τη χάρη Του
πάνω στην Εκκλησία Του.
Γεμίζουμε με πίστη και ελπίδα.
Το χέρι του Κυρίου, σίγουρα, δεν έχει σμικρυνθεί και σίγουρα
δεν έχει αδυνατίσει. Μάλιστα, στις μέρες μας είναι έτοιμος να μας δώσει «τον καλόν οίνον», τον οποίο έχει φυλάξει
για το τέλος.
Ο Κύριος ενθαρρύνει το λαό Του να προσεύχεται για ένα νέο
χρίσμα υπακοής, αφιέρωσης και ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ.
Αυτή η προσευχή θα σπάσει κάθε εμπόδιο, που ονομάζεται
"χλιαρότητα", "συμβιβασμός", "μη κατανόηση του
θελήματος του Θεού" κλπ.
Οι άνθρωποι θα νιώσουν την ανάγκη για ολοκληρωτική αφιέρωση
και παραχώρηση στον Κύριο. Το Άγιο Πνεύμα θα πνέει με ένα τέτοιο θαυμαστό
τρόπο, ώστε θα μεταμορφώνει κάθε οχυρό απιστίας και κάθε έδαφος αμαρτίας σε
οίκο λατρείας και δικαιοσύνης.
Ο Ιησούς επιθυμεί η Εκκλησία να είναι μία μαχητική
συνάθροιση, διότι τα πνευματικά όπλα βρίσκονται εκεί και περιμένουν εμάς να τα
παραλάβουμε.
Η δική μας ευθύνη, σαν Εκκλησία, είναι να δούμε και να
αντιληφθούμε κατά πόσο είμαστε μέσα στο θέλημα του Κυρίου και κατά πόσο
ειλικρινά επιθυμούμε αυτό που επιθυμεί και ο Κύριος!
Αν η Εκκλησία επιστρέψει από τις δικές της οδούς στη
μετάνοια, συντριβή και ευθύτητα, όλα τα υπόλοιπα, θα τα κάνει ο Κύριος.
Γνωρίζουμε ότι όταν ο Κύριος αποφασίζει να επισκεφτεί μία
χώρα, θα το κάνει με τρόπο ένδοξο, λαμπρό και θαυμαστό.
Το μέλλον ανήκει σε μας, στην Εκκλησία και όχι στις
πολυεθνικές επιχειρήσεις, ή στους διάφορους πολιτικούς και προσωπικότητες.
Ας αντικρύσουμε το κάλεσμα του Ιησού με καθαρές καρδιές. Ας
διώξουμε κάθε σκέψη και νοοτροπία, που έχουμε υιοθετήσει για χρόνια και που δεν
οδήγησαν πουθενά!
Η Εκκλησία - Νύμφη ΔΕΝ παραδίδεται στην απραξία και
νωχελικότητα. ΔΕΝ παρασύρεται από κανένα ρεύμα ξένο προς αυτήν. Απεχθάνεται τις
εμφύλιες διαμάχες. Το σώμα της είναι ενωμένο, υγιές και δυνατό, ατενίζοντας ένα
πρόσωπο μονάχα: τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Δεν παραδίδεται στις καταστάσεις και σε ανθρώπους, οι οποίοι
οδηγούν και ορίζουν τα γεγονότα σήμερα. Παραδίδεται στον Ιησού! Αυτός θα την
οδηγήσει σε ενότητα, συμφιλίωση και στην τελική νίκη. Δεν είναι θέμα επιλογής,
είναι θέμα επιβίωσης!!
Στις μέρες μας, ο δρόμος της Εκκλησίας έχει φτάσει σε ένα
σταυροδρόμι. Από τη μια ο δρόμος της ανανέωσης, της αναζωπύρωσης και στο τέλος,
η νίκη. Από την άλλη, ο συμβιβασμός, η χλιαρότητα και στο τέλος, η ήττα.
Ιωήλ β:15-16
- "Σαλπίσατε σάλπιγγα εν Σιών, αγιάσατε
νηστείαν, κηρύξατε σύναξιν επίσημον. Συναθροίσατε τον λαόν, αγιάσατε την
σύναξιν, συνάξατε τους πρεσβυτέρους, συναθροίσατε τα νήπια, και τα θηλάζοντα
μαστούς, ας εξέλθη ο νυμφίος εκ του κοιτώνος αυτού, και η νύμφη εκ του θαλάμου
αυτής."
