Η επίκληση ενός ονόματος αντιπροσωπεύει επίσης την εξουσία που βρίσκεται πίσω από το όνομα. Όταν ένας αστυνομικός λέει: «Άνοιξε, εν ονόματι του νόμου», επικαλείται την εξουσία του νόμου καθώς επίσης και την δύναμή του.
Όταν επικαλούμαστε το όνομα του Ιησού στηριζόμαστε πάνω στη δύναμη και την εξουσία του Ιησού. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
1.
Ο
Ιησούς είπε «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ καί επί γής. Πορευθέντες
λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τά έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις τό όνομα τού Πατρός
καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος»
(Ματθ.κη:18,19)
2.
Το
συμβούλιο των Εβραίων ρώτησε τον Πέτρο και τον Ιωάννη σχετικά με την θεραπεία του
παράλυτου: «Διά ποίας δυνάμεως ή διά ποίου ονόματος επράξατε τούτο σείς;»
(Πράξ.δ:7). Ο Πέτρος απάντησε: «άς ήναι γνωστόν εις πάντας υμάς καί εις
πάντα τόν λαόν τού Ισραήλ ότι διά τού ονόματος
τού Ιησού Χριστού τού Ναζωραίου, τόν οποίον
σείς εσταυρώσατε, τόν οποίον ο Θεός ανέστησεν εκ νεκρών, διά τούτου παρίσταται
ούτος ενώπιον υμών υγιής» (Πράξ.δ:10).
3.
Ο
Κύριος υποσχέθηκε: «Εάν ζητήσητέ τι εν τώ ονόματί μου, εγώ θέλω κάμει αυτό»
(Ιωάν.ιδ:14).
Ο
Θεός μας διαθέτει όλη τη δύναμη και την εξουσία Του όταν επικαλούμαστε το όνομά
Του με πίστη (Πράξ.γ:6, 16). Όταν επικαλούμαστε το όνομα του Κυρίου στο
βάπτισμα, στηριζόμαστε στην εξουσία Του για να εκτελέσουμε την πράξη και στη
δύναμή Του για το πνευματικό έργο που είναι να γίνει.
Όλα στο όνομα του
Ιησού
«Καί
πάν ό, τι άν πράττητε εν λόγω ή εν έργω, πάντα εν τώ ονόματι τού Κυρίου Ιησού πράττετε, ευχαριστούντες δι' αυτού τόν
Θεόν καί Πατέρα»
(Κολ.γ:17).
Το
βάπτισμα περιλαμβάνει και λόγο και έργο, άρα αυτό το εδάφιο ισχύει. Φυσικά, δεν
προφέρουμε το όνομα Ιησούς πριν από κάθε λόγο ή πράξη στις ζωές μας. Το εδάφιο
πρώτιστα σημαίνει να λες ή να κάνεις τα πάντα με τη δύναμη και την εξουσία του
Ιησού, σαν αντιπρόσωπός Του, σαν πιστός Του και εξαρτώμενος απ’ Αυτόν.
Σε
συγκεκριμένες πνευματικές ενέργειες που απαιτούν την επίκληση του ονόματος του
Θεού, αυτό το εδάφιο ταιριάζει κυριολεκτικά. Προσευχόμαστε, εκβάλουμε δαιμόνια
και επιθέτουμε τα χέρια μας σε αρρώστους στο όνομα του Ιησού, επικαλούμενοι το
όνομά Του, και το βάπτισμα δεν μπορεί να είναι
εξαίρεση Αυτός που ζει κατά το
πνεύμα του Κολ.γ:17 σαν αντιπρόσωπος και πιστός του Χριστού, θα βαφτιστεί
βεβαίως στο όνομά Του.
Ιησούς, είναι το
υπερπάν όνομα.
Το
βάπτισμα είναι μια σημαντική πνευματική πράξη που απαιτεί την επίκληση του
ονόματος του Θεού. Το υψηλότερο, μεγαλοπρεπέστερο, ισχυρότερο, και το πιο
αποκαλυπτικό όνομα που ο Θεός έχει γνωστοποιήσει ποτέ στον άνθρωπο είναι το
όνομα Ιησούς: «Διά τούτο καί ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν καί εχάρισεν εις αυτόν
όνομα τό υπέρ πάν όνομα, διά νά κλίνη εις τό όνομα τού Ιησού πάν γόνυ επουρανίων καί επιγείων καί
καταχθονίων» (Φιλιπ.β:9-10).
Για
το βάπτισμα, πέρα από κάθε αμφιβολία, πρέπει να χρησιμοποιούμε το υπέρ παν
όνομα. Αν δεν δεχτούμε εκουσίως σήμερα το όνομα του Ιησού, μια μέρα θα
αναγκαστούμε να αναγνωρίσουμε την ανώτατη εξουσία αυτού του ονόματος.
Αποδοχή του Ιησού σαν
σωτήρα.
Το
να επικαλεστείς ένα όνομα, ήταν σαν να αποδεχόσουν την κυριότητα αυτού που
έφερε το όνομα. Η επίκληση του ονόματος σήμαινε όρκο υποταγής σε κάποιο βασιλιά
ή κύριο. Το βάπτισμα στο όνομα του Ιησού υποδηλώνει την αποδοχή Του σαν σωτήρα
και Κύριο.
Αφού
ο Πέτρος κήρυξε ότι ο Ιησούς είναι Χριστός και Κύριος, μετά είπε ότι πρέπει να
βαπτιστούν στο όνομά Του (Πράξ.β:26-38). Όταν το ακροατήριό του αποδέχτηκε την
κυριότητα του Ιησού και τον ρόλο Του σαν Μεσσία, βαπτίστηκαν στο όνομά Του
(Πράξ,β:41). Όταν οι Σαμαρείτες δέχτηκαν το κήρυγμα του Φίλιππου για τον Ιησού,
βαπτίστηκαν στο όνομα του Ιησού (Πράξ.η:12,16).
Η
περίπτωση των μαθητών του Ιωάννη, είναι ιδιαίτερα σημαντική στο θέμα που εξετάζουμε.
Ο Παύλος τους είπε: «Ο Ιωάννης μέν εβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, λέγων πρός
τόν λαόν νά πιστεύσωσιν εις τόν ερχόμενον μετ' αυτόν, τουτέστιν εις τόν
Χριστόν Ιησούν. Ακούσαντες δέ
εβαπτίσθησαν εις τό όνομα τού Κυρίου Ιησού»
(Πράξ.ιθ:4-5).
Το
να βαπτιστούν τότε στο όνομα του Ιησού, σήμαινε πίστη στον Ιησού και αναγνώριση
ότι ήταν ο Μεσσίας, ότι ήταν Κύριος, Σωτήρας και η εκπλήρωση της διακονίας του
Ιωάννη.
Αποδοχή του Ιησού σαν
το πλήρωμα της θεότητας.
Το
βάπτισμα στο όνομα του Ιησού, φανερώνει πίστη στο γεγονός ότι το πλήρωμα της
θεότητας κατοικεί μέσα Του και ό,τι χρειαζόμαστε είναι εν αυτώ:
«διότι
εν αυτώ κατοικεί πάν τό πλήρωμα τής θεότητος σωματικώς, καί είσθε πλήρεις εν
αυτώ, όστις είναι η κεφαλή πάσης αρχής καί εξουσίας» (Κολ.β:9-10).
Ο
Παύλος συνέδεσε αυτή την αποδοχή με το βάπτισμα, γιατί μόλις δύο εδάφια
παρακάτω λέει ότι:
«συνταφέντες
μετ' αυτού εν τώ βαπτίσματι, διά τού οποίου καί συνανέστητε διά τής πίστεως τής
ενεργείας τού Θεού, όστις ανέστησεν αυτόν εκ τών νεκρών» (β:12).
Δεν
αναγνωρίζουμε τον Ιησού μόνο σαν σωτήρα μας, αλλά σαν τον Θεό μας και σωτήρα
μας (Β’ Πέτρ,α:1 & Ιούδ.25). Τον αναγνωρίζουμε σαν τον μόνο τρόπο να πλησιάσουμε
το Θεό (Ιωάν.ιδ:6-11).
Το
βάπτισμα στο όνομα του Ιησού δίνει έμφαση στην πλήρη θεότητά Του και τον αποκλειστικό
ρόλο Του στη σωτηρία μας.
