ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

«Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω ουχί μετά πολλάς ταύτας ημέρας» (Πράξ.α:5).

 

«και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:4).

 

Το Άγιο Πνεύμα

 

Ο Θεός είναι Άγιος (Α’ Πέτρ.α:16). Στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι ο μόνος Άγιος. Επιπλέον, ο Θεός είναι Πνεύμα (Ιωάν.δ:24) και υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα (Εφες.δ:4). Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Θεός (Πράξ.ε:3-4  Α΄Κορ.γ:16-17 μαζί με το ς:19-20). Στους Ρωμ.η:9 διαβάζουμε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα του Θεού.

 

Αυτός ο τίτλος του Θεού, υπογραμμίζει την αγιότητά και την πνευματική Του φύση. Η Βίβλος τον χρησιμοποιεί πολύ συχνά όταν αναφέρεται στις σχέσεις και τις δραστηριότητες του Θεού με τον άνθρωπο που μόνο ένα πνεύμα μπορεί να κάνει. Η Καινή Διαθήκη συνδέει ιδιαίτερα το Άγιο Πνεύμα με το έργο της αναγέννησης και της κατοίκησης του Θεού στον άνθρωπο (Ιωάν.γ:5 ιδ:16-17).

 

Το βάπτισμα του πνεύματος

 

Στην Καινή Διαθήκη, είναι μια ζωτικής σημασίας εμπειρία με το Θεό. Η λέξη βάπτισμα σημαίνει καταβύθιση. Χρησιμοποιώντας αυτή την ορολογία, η Βίβλος απεικονίζει αυτή την  εμπειρία σαν πλήρη βύθιση στο Πνεύμα του Θεού. Ακόμα, η Βίβλος περιγράφει το άτομο που βαπτίζεται σαν πληρωμένο με το Πνεύμα.

Αυτές είναι συμπληρωματικές (όχι αντιφατικές) απεικονίσεις, γιατί όταν βυθίζουμε ένα άδειο δοχείο σε υγρό, αυτό όχι μόνο περιβάλλεται αλλά και γεμίζει εντελώς με το υγρό. Αυτές οι περιγραφές μας μεταδίδουν την ιδέα ότι αυτός που λαμβάνει το Άγιο Πνεύμα έρχεται σε μια στενή προσωπική κοινωνία με το Θεό. Ζει σταθερά ενωμένος μαζί Του, και ο Θεός γίνεται ένα μέρος της ζωής του. Γίνεται ναός στον οποίο ο Θεός κατοικεί, και το Πνεύμα του Θεού επηρεάζει κάθε σκέψη και δραστηριότητά του.

 

Βιβλική ορολογία

 

Το βιβλίο των Πράξεων περιγράφει το βάπτισμα του Πνεύματος με πολλούς τρόπους:

·        «επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου» (β:4),

·        «επαγγελίαν του Αγίου Πνεύματος» (β:33),

·        «δωρεάν του Αγίου Πνεύματος» (β:38),

·        «επήλθε το Πνεύμα το Άγιον επί πάντας» (ι:44),

·        «η δωρεά του Αγίου Πνεύματος εξεχύθη» (ι:45),

·        «έλαβον το Πνεύμα το Άγιον» (ι:47) και

·        «ήλθε το Πνεύμα το Άγιον επ' αυτούς» (ιθ:6).

Οι επιστολές λένε ότι το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα μας (Ρωμ.η:9).

Όλες αυτές οι φράσεις απλά προσδιορίζουν την ίδια εμπειρία της Καινής Διαθήκης με διαφορετικούς τρόπους. Όταν κενά ανθρώπινα σκεύη βαφτίζονται στο Πνεύμα, γεμίζουν με το Πνεύμα.

Όταν ο Θεός εκχέει το Πνεύμα Του στους ανθρώπους, το Πνεύμα έρχεται πάνω τους, λαμβάνουν το Πνεύμα, και γεμίζουν με το Πνεύμα. Όταν ο Θεός δίνει το Πνεύμα Του, εκπληρώνει την υπόσχεσή Του, και οι άνθρωποι λαμβάνουν το Πνεύμα. Ο παρακάτω πίνακας καταδεικνύει την ισοδυναμία όλων αυτών των φράσεων.

(Όλες οι παρακάτω Γραφικές αναφορές είναι από το βιβλίο των Πράξεων των αποστόλων).

 

	Βάπτιση		Επίπτωση	Πλήρωση	Δωρεά	Λήψη	Έκχυση
	α:5,8
Πλήρωση	ια:15-16	ι:44-47 ιθ:2,6
	α:5, β:4	α:5,8 β:4	β:4 ια:15
Δωρεά	ια:15-17	β:38 ιθ:2,6	ι:44-45	β:4 ια:17
Λήψη	α:5  β:33	ιθ:2 ιθ:6	ι:44 ι:47	β:4 β:33	β:38
	ι:45  ια:15-16	α:8 β:16-18	ι:44-45	β:4 β:16-17	Ι:45	ι:45 ι:47
Υπόσχεση	α:4-5	α:4 α:8	ι:4-5 ια:15-16	β:4 β:33	β:38-39	β:33	α:4 β:16-17

 

Κάποιες απ’ αυτές τις περιγραφές παραβάλλουν το Άγιο Πνεύμα με το νερό. Ο Ιησούς περιέγραψε το Πνεύμα σαν ζωντανό νερό που σβήνει την πνευματική δίψα (Ιωάν.δ:14, ζ:38).

Ωστόσο, στην πραγματικότητα, το Άγιο Πνεύμα δεν είναι κάτι ρευστό, αλλά ο ίδιος ο Θεός. Ακόμα, η Γραφή σχετίζει το Άγιο Πνεύμα με τη φωτιά (Ματθ.γ:11) και τον άνεμο (Ιωάν.γ:8), αλλά το Πνεύμα δεν είναι κυριολεκτικά φωτιά, αέρας ή νερό.

 

Πληρωμένοι με το Πνεύμα

 

Αυτή η έκφραση βρίσκεται μέσα στο βιβλίο των Πράξεων και είναι ισοδύναμη με το «βαπτισμένοι με το Άγιο Πνεύμα» περιγράφοντας και στις δύο περιπτώσεις την αρχική εμπειρία της λήψης του Αγίου Πνεύματος καθώς έρχεται για να κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο.

Μετά την ημέρα της Πεντηκοστής, κάποιοι βαπτισμένοι με Πνεύμα Άγιο πιστοί, μαζεύτηκαν για προσευχή και «επλήσθησαν άπαντες πνεύματος αγίου» (Πράξ.δ:31). Ο Θεός επισκέφθηκε αυτή την ομάδα των πιστών και ανανέωσε την αρχική εμπειρία τους.

Ο Πέτρος «πλησθείς πνεύματος αγίου» μίλησε στους άρχοντες, τους πρεσβύτερους και τον αρχιερέα (Πράξ.δ:8). «Ο Σαύλος, ο και Παύλος, πλησθείς Πνεύματος Αγίου» (Πράξ.ιγ:9) προφήτεψε ότι ο Ελύμας ο μάγος θα έμενε τυφλός μέχρι καιρού.

Απ’ αυτά τα περιστατικά, βλέπουμε ότι οι εκφράσεις «επλήσθησαν» ή «πλησθείς» μπορεί να σημαίνουν ένα ιδιαίτερο στιγμιαίο χάρισμα δύναμης σε κάποιον που είναι ήδη βαπτισμένος με το Άγιο Πνεύμα.

Άλλα εδάφια χρησιμοποιούν την ίδια λέξη για να περιγράψουν τη συνεχόμενη κατοίκηση του Πνεύματος σε κάποιον βαπτισμένο με Πνεύμα Άγιο πιστό. Οι εφτά διάκονοι που εκλέχτηκαν για να βοηθήσουν τους αποστόλους ήταν «πλήρεις πνεύματος αγίου» (Πράξ.ς:3,5). Ο Παύλος προτρέποντας την εκκλησία των Εφεσίων τους έγραψε «πληρούσθε δια του πνεύματος» (Εφες.ε:18). Το τελευταίο εδάφιο είναι μια προτροπή σε βαπτισμένους με Άγιο Πνεύμα πιστούς, να το αφήνουν να ελέγχει συνεχόμενα τη ζωή τους.

Με αυτή την έννοια, η έκφραση «πληρούσθε δια του πνεύματος» ισοδυναμεί με το «περιπατούντες κατά το πνεύμα» (Ρωμ.η:4), που σημαίνει να οδηγείται κάποιος καθημερινά και να παίρνει δύναμη από το Άγιο Πνεύμα.

Όταν ένας αποστάτης επιστρέψει δεν βαπτίζεται ξανά με Πνεύμα Άγιο, απλά «ξαναγεμίζει» με το Πνεύμα. Εξαιτίας της απιστίας και της ανυπακοής του αποστάτη αποκληρώνεται, αλλά είναι αναγεννημένος. Το ιστορικό γεγονός της αναγέννησης και της δικαίωσης ισχύει ακόμα. Όταν μετανοήσει και επιστρέψει, δεν χρειάζεται να αναγεννηθεί ξανά. Δεν μπορεί να ξαναβαπτιστεί στο νερό και το Πνεύμα. Το αρχικό βάπτισμα στο νερό και το Πνεύμα ενεργοποιείται πάλι.

Συμπερασματικά, η φράση: «πληρωμένος με το Πνεύμα», στην αποστολική εκκλησία, μπορεί να είχε και τις τρεις έννοιες:

(1)  το αρχικό βάπτισμα με Πνεύμα Άγιο,

(2)  την καθημερινή οδηγία και δύναμη που δίνει το Πνεύμα στον βαπτισμένο με Πνεύμα Άγιο πιστό που συνεχίζει να παραχωρείται στο Θεό και

(3)  μεταγενέστερη εμπειρία που ανανεώνει την αρχική εμπειρία.

Θα πρέπει να ξεχωρίσουμε το βάπτισμα του Πνεύματος από κάθε άλλη εμπειρία με το Θεό της Παλαιάς Διαθήκης. Η πλήρωση με Πνεύμα Άγιο στις Πράξεις είναι διαφορετικό πράγμα από την πλήρωση του Πνεύματος που είχε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Είναι μια καινούρια εμπειρία για μια καινούρια εκκλησία.

 

Είναι μέρος της σωτηρίας

 

Όπως φαίνεται στον προηγούμενο πίνακα, κάθε περιγραφή του έργου του Αγίου Πνεύματος στην αρχική εμπειρία της σωτηρίας, μπορεί να εξομοιωθεί με το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος.

Το βάπτισμα του Πνεύματος είναι το ίδιο με τη γέννηση του Πνεύματος (Ιωάν.γ:5). Το Πνεύμα ξεκινά να «κατοικεί» στη ζωή κάποιου, όταν αυτός βαπτιστεί με το Πνεύμα. Κάθε άλλη εναλλακτική λύση δεν είναι λογική. Για παράδειγμα, πως μπορεί το Πνεύμα να κατοικεί σε κάποιον αν δεν έχει λάβει το Πνεύμα, αν δεν έχει πληρωθεί με το Πνεύμα, αν το Πνεύμα δεν έχει επέλθει επ’ αυτόν, ή αν το Πνεύμα δεν έχει επιπέσει επ’ αυτόν;

Α΄Κορ.ιβ:13 «διά του ενός Πνεύματος εβαπτίσθημεν εις εν σώμα».

Ο απόστολος Παύλος, μ’ αυτά τα λόγια, αναφέρεται στην ίδια εμπειρία που ο Ιησούς υποσχέθηκε στις Πράξ.α:5:

«Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω ουχί μετά πολλάς ταύτας ημέρας».

Το βάπτισμα λοιπόν με το Άγιο Πνεύμα είναι μέρος της σωτηρίας, δεν είναι εμπειρία που ακολουθεί τη σωτηρία.

Το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Ιησούς έρχεται στη ζωή κάποιου. Δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στον Ιησού Χριστό και το Άγιο Πνεύμα, γιατί το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα του Χριστού (Ρωμ.η:9).

Ο Ιησούς κατοικεί μέσα μας με την κατοίκηση του Πνεύματος (Εφες.γ:16-17). «Ο δε Κύριος είναι το Πνεύμα» και το Άγιο Πνεύμα είναι «το Πνεύμα του Κυρίου». Δεν είναι δυνατόν να λάβει κανείς το Χριστό σε μια περίπτωση και σε άλλη περίπτωση να λάβει το Άγιο Πνεύμα, γιατί υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα (Εφες.δ:4, Α΄Κορ.ιβ:13). Όταν βαπτιζόμαστε με το Άγιο Πνεύμα, λαμβάνουμε το Χριστό στη ζωή μας.

Το βάπτισμα με το Άγιο Πνεύμα είναι μόνο η αρχή μιας ζωής πλήρους Πνεύματος Αγίου. Δεν είναι εμπειρία μόνο για λίγους εκλεκτούς, ούτε κάτι που συμβαίνει αφού κάποιος πιστέψει μετά από μεγάλη αργοπορία και αγωνιώδη εκζήτηση.

Αντίθετα, είναι μέρος της αναγέννησης και συμβαίνει με μετάνοια και πίστη. Ο βαπτισμένος με Πνεύμα Άγιο πιστός δεν σημαίνει ότι έχει φτάσει σε κάποιο βαθμό τελειότητας, απλά έχει ξεκινήσει να ζει τη χριστιανική ζωή. Αφού βαπτιστεί με το Πνεύμα, πρέπει ν’ αρχίσει ν’ αναζητά την καθημερινή ανανέωση υποτασσόμενος στην οδηγία του Πνεύματος, αφήνοντάς το να έχει τον πλήρη έλεγχο, ώστε ν’ αρχίσει να παράγεται ο καρπός του Πνεύματος.

Κάποιοι διδάσκουν ότι το βάπτισμα με Πνεύμα Άγιο είναι ένα δεύτερο ή τρίτο «έργο χάρης», εννοώντας μια στιγμιαία εμπειρία που ακολουθεί τη σωτηρία.

Οι περισσότερες προτεσταντικές ομολογίες θεωρούν το βάπτισμα με Άγιο Πνεύμα σαν μέρος της σωτηρίας και αρνούνται την άποψη της στιγμιαίας εμπειρίας. Το αγιαστικό κίνημα του 1800 δίδασκε ένα δεύτερο έργο χάρης μετά τη σωτηρία, που το ονόμαζε καθαγίαση, κατά το οποίο ο άνθρωπος καθαρίζεται τελείως από την αμαρτία που κατοικεί μέσα του.

Στις αρχές του 1900, πολλοί από την αγιαστική κίνηση έλαβαν το Άγιο Πνεύμα μιλώντας σε άγνωστες γλώσσες, ταξινομώντας αυτή την εμπειρία σαν ένα τρίτο έργο χάρης.

Στο φως της βιβλικής διδασκαλίας και ορολογίας που μελετάμε, συμπεραίνουμε ότι το βάπτισμα με το Άγιο Πνεύμα δεν είναι ούτε δεύτερο ούτε τρίτο έργο χάρης, αλλά είναι μέρος της σωτηρίας και της αναγέννησης.