Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 

Α.  Ο ΣΚΟΠΟΣ.

Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Χριστός μέσα μας, η ελπίδα της δόξας (Κολ.α:27). 

Αυτό είναι ένα μυστήριο που ήταν κρυμμένο από χρόνους και γενιές στο παρελθόν, αλλά τώρα φανερώνεται στους αγίους. Στους Ρωμ.η:9 βρίσκουμε ότι αν δεν έχουμε το Πνεύμα του Χριστού δεν είμαστε δικοί του. 

ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΛΑΒΕΙΣ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ;

 

 

Α. Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ.

Η συνομιλία του Ιησού με τον Νικόδημο υπάρχει στο ευαγγέλιο του Ιωάννη. 

Ο Νικόδημος ήταν ένας μορφωμένος και τιμώμενος θρησκευτικός ηγέτης. Άνθρωπος που κατείχε μια εξέχουσα θέση και διάκριση, παρόλα αυτά ήταν πραγματικά ανικανοποίητος με τον εαυτό του. Η θρησκεία του δεν είχε ανταποκριθεί στις βαθύτατες ανάγκες του.

ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΜΕ ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ ΣΤ’ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

 

 

Α. ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΜΕ ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ.

Αυτό είναι ένα άλλο μέρος του σχεδίου της σωτηρίας που οι άνθρωποι έχουν προσπαθήσει να παρακάμψουν. 

Στους Κολ.β:12 λέει συνταφέντες μετ' αυτού εν τω βαπτίσματι. 

Έχετε δει εσείς ποτέ ένα θαμμένο σώμα με μερικές χούφτες χώματος ραντισμένο πάνω του; Και βέβαια όχι. Δεν μπορεί να γίνει ποτέ. 

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΑΤΘ. κη:19;

 

 

Α. ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ;

Ο Ματθαίος καταγράφει τη μεγάλη εντολή του Ιησού λέγοντας ότι το βάπτισμα πρέπει να γίνεται στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. 

Δεν υπάρχει καμία αντίφαση μεταξύ του λόγου που γράφει ο Ματθαίος και αυτού που είπε ο Πέτρος την ημέρα της Πεντηκοστής. 

ΑΝΔΡΕΣ ΑΔΕΛΦΟΙ, ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΜΩΜΕΝ;

 

Α. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ.

Ανάμεσα στους παρατηρητές εκείνη την ημέρα ήταν δίχως αμφιβολία εκεί και ένας αριθμός ιερέων, ραβίνων και γραμματέων που ερευνούσαν τον ήχο των παράξενων γλωσσών. 

Η ΕΚΧΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 

 

Α. ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.

Το πως αυτή η ομάδα που ήταν σε αναμονή, γέμισε με το Πνεύμα το Άγιο, θα το διαβάσουμε στις Πράξεις β:1-4. 

Δεν ήταν μόνο οι δώδεκα απόστολοι που έλαβαν αυτή την εμπειρία, όπως μερικοί άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν. 

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ

 

Α. Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ.

Πράξεις α:4-14.

Τώρα ερχόμαστε στο βιβλίο των Πράξεων που είναι το μόνο βιβλίο στη Βίβλο που μας λέει για την ίδρυση της εκκλησίας. 

Μία μέθοδος ή τύπος βαπτίσματος προτάθηκε από το Ματθαίο, το Μάρκο, το Λουκά  και τον Ιωάννη και όλοι είχαν την ίδια εξουσία, αλλά κανείς δεν τον χρησιμοποίησε γιατί η Εκκλησία ιδρύθηκε μόνο μετά τη σταύρωση του Ιησού, την ανάστασή, την ανάληψή Του στους ουρανούς και τη βάπτιση των δικών Του με το Άγιο Πνεύμα. 

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΗΨΗ

 

Α. Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ.

«Μακάριοι όσοι δεν είδον, και επίστευσαν» Ιωαν.κ:29

Δόξα στο Θεό για την ανάσταση. Αν δεν υπήρχε, το Ευαγγέλιο θα ήταν ένας μύθος και εμείς θα είχαμε πιστέψει ένα ψέμα.

Αν δεν υπάρχει ανάσταση, τότε δεν υπάρχει άδειος τάφος στην Ιερουσαλήμ. 

Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ

 

 

Α.  Ο ΝΑΟΣ ΞΑΝΑΚΤΙΖΕΤΑΙ

Υπήρξαν αρκετές αποστολές Εβραίων που επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ μετά την εβδομηντάχρονη αιχμαλωσία. 

Η πρώτη με επικεφαλής τον Ζοροβάβελ έγινε γύρω στο 536 π.Χ., μια άλλη ακολούθησε με τον Έσδρα γύρω στο 457 και έγινε και μια μεταγενέστερη με τον Νεεμία γύρω στο 445 π.Χ.

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ

 

 

Α.  ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΟΛΓΟΘΑ.

Εκείνη την νύχτα η απόφαση του Πιλάτου για τον Ιησού ήταν τόσο πολύωρη. Στέκεται ώρα με την ώρα χωρίς νερό, φαγητό ή φίλους, τώρα αρχίζει το αργό, κουραστικό ταξίδι στον λόφο του Γολγοθά. Γονατίζει καθώς το βάρος του σταυρού τοποθετείται στον ματωμένο Του ώμο και τα χέρια Του δένονται σ’ αυτόν (τον σταυρό). Καθώς η παρέλαση αρχίζει οι στρατιώτες τον περικυκλώνουν. 

ΔΙΑ ΤΩΝ ΠΛΗΓΩΝ ΤΟΥ ΗΜΕΙΣ ΙΑΘΗΜΕΝ

 

 

 

Α. ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΧΤΥΠΟΥΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ.

Ο Πιλάτος νίπτει τας χείρας του από το θέμα. Η συνήθεια για τους φυλακισμένους ήταν πρώτα να δέρνονται. Αυτό δεν ήταν ένα συνηθισμένο ξύλο. Ο φυλακισμένος μαστιγωνόταν για τα καλά Ήταν το ίδιο τρομερό όπως η σταύρωση. 

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

 

 

Α.  Η ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΟΣ. 

Ιωαν.ιβ:12-19

Όλη η χώρα ήταν σε μια κίνηση μετά, αφότου ο Ιησούς ανάστησε τον Λάζαρο από τους νεκρούς. Ήταν αυτό το θαύμα που έκανε τους ανθρώπους να λένε ότι ο Ιησούς ήταν αληθινά ο Μεσσίας.

Υπήρξαν τότε τόσοι πολλοί μάρτυρες που είχαν δει τον Λάζαρο νεκρό και θαμμένο, και μετά στο πρόσταγμα του Ιησού να επανέρχεται υγιής και αρτιμελής. Ο Αρχιερέας ήταν εξαγριωμένος. Ήταν αποφασισμένος να κάνει κάτι. Αυτός ο Ιησούς έπρεπε να εμποδιστεί, έπρεπε να θανατωθεί.

ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΕΤΡΟ

 

Α.  ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ. (Ματθ.ις:13-19)

Κάποια μέρα που ο Ιησούς περπατούσε με τους μαθητές Του, Τους ρώτησε ποιος νόμιζαν οι άνθρωποι ότι ήταν. Του απάντησαν ότι μερικοί έλεγαν ότι ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, άλλοι ο Ηλίας, και άλλοι ο Ιερεμίας, ή ένας από τους  προφήτες. Μετά ο Ιησούς είπε: «Αλλά σείς τίνα με λέγετε ότι είμαι;»

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ;

 

Α. Ο ΘΕΟΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΕΝ ΣΑΡΚΙ.

Ποιος ήταν ο Ιησούς Χριστός;

Αυτή είναι μια ερώτηση που οι περισσότεροι δεν ξέρουν ν’ απαντήσουν όπως και στην εποχή Του. 

Πολλοί ακόμα πιστεύουν ότι ήταν ένα μεγάλος δάσκαλος, άλλοι πιστεύουν ότι ήταν ένας προφήτης του Θεού, και άλλοι ότι ήταν απλά ένας άνθρωπος.

Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗ ΓΗ

 

Α. ΔΙΑΛΕΞΕ 12 ΜΑΘΗΤΕΣ.

Ο Ιησούς βάσισε όλο Του το σκοπό σε 12 ανθρώπους. Δεν έγραψε βιβλία, δεν άφησε καμία λεπτομερή διακυβέρνηση Εκκλησίας, δεν εγκαθίδρυσε κανένα σχολείο φιλοσοφίας. Δεν οργάνωνε μεγάλους στρατούς για να κρατάνε τα πλακάτ Του.

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - «Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

 

 

 

 

Α. Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ

Έξι μήνες μετά την αναγγελία της γέννησης του Ιωάννη του Βαπτιστή, η Μαριάμ πληροφορήθηκε από τον ίδιο άγγελο ότι θα συνελάμβανε και θα γεννούσε ένα γιο ο οποίος θα ήταν ο Μεσσίας που περίμεναν τόσο καιρό. 

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ

 

 

 

Α. Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ 400 ΧΡΟΝΩΝ

Το προηγούμενο μάθημα τελείωσε με την αποκατάσταση του υπόλοιπου της Ιερουσαλήμ και ακολούθησαν 400 χρόνια σιωπής. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν ακούστηκαν προφήτες ούτε γράφτηκε κάτι θεόπνευστο. Πολλές αλλαγές συνέβησαν στα ήθη και έθιμα και τις θρησκευτικές αντιλήψεις των Εβραίων αυτό το διάστημα. 

Γενική θεώρηση της Καινής Διαθήκης μέσα από την επίγεια διακονία του Ιησού Χριστού

  

 

 

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 

Α. ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΜΕ

Η Π. Διαθήκη ήταν μια συνεχής έρευνα και αναζήτηση για τον «πιο τέλειο τρόπο». Η Βίβλος μας λέει ότι οι παλαιοί προφήτες έψαχναν και ερευνούσαν με επιμέλεια για να βρουν τη σωτηρία που εμείς απολαμβάνουμε σήμερα. Ακόμα και οι άγγελοι επιθυμούν να παρακύψωσι. Διάβασε: Α’ Πέτρου α:10-12.

Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ

 

Α.  Ο ΝΑΟΣ ΞΑΝΑΚΤΙΖΕΤΑΙ

Υπήρξαν αρκετές αποστολές Εβραίων που επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ μετά την εβδομηντάχρονη αιχμαλωσία. Η πρώτη με επικεφαλής τον Ζοροβάβελ έλαβε χώρα γύρω στο 536 π.Χ., μια άλλη ακολούθησε με τον Έσδρα γύρω στο 457 και έγινε και μια μεταγενέστερη με τον Νεεμία γύρω στο 445 π.Χ.

ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ

 Α. ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΦΥΛΩΝ

Αν και η αμαρτία του Σολομώντα ήταν η αιτία για τη διαίρεση του βασιλείου, η αφορμή ήταν μια άσοφη πράξη απ’ τη μεριά του γιου του, του Ροβοάμ. Ο Σολομών είχε καταπιέσει το λαό με βαρείς φόρους κι όταν ο Ροβοάμ ανέβηκε στο θρόνο ο λαός του ζήτησε να ελαφρύνει το φορτίο τους.