ΔΙΑ ΤΩΝ ΠΛΗΓΩΝ ΤΟΥ ΗΜΕΙΣ ΙΑΘΗΜΕΝ

 

 

 

Α. ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΧΤΥΠΟΥΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ.

Ο Πιλάτος νίπτει τας χείρας του από το θέμα. Η συνήθεια για τους φυλακισμένους ήταν πρώτα να δέρνονται. Αυτό δεν ήταν ένα συνηθισμένο ξύλο. Ο φυλακισμένος μαστιγωνόταν για τα καλά Ήταν το ίδιο τρομερό όπως η σταύρωση. 

ΠΛΗΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΧΘΕΙΣ ΑΠΟ ΠΛΗΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

 

Δευτ.ιγ:14 - "...τότε θέλεις εξετάσει, και ερωτήσει, και ερευνήσει επιμελώς, και εάν ήναι αληθές και βέβαιον το πράγμα, ότι τοιούτον βδέλυγμα ενηργήθη εν μέσω σου..."

Αναμφίβολα, δεν είναι δυνατόν να έχεις σχέση με μια ομάδα ανθρώπων χωρίς κάποιες περιστασιακές παρεξηγήσεις και σκάνδαλα. Κι αν δεν προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις αυτές τις καταστάσεις με τον τρόπο που ο Ιησούς περιέγραψε, τότε σίγουρα θα πληγωθείς μέσα στην εκκλησία.

ΕΞΟΔΟΣ Κεφ.ζ - ια

 

ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ

 

Ι. Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ ΣΚΛΗΡΑΙΝΕΙ.

Εννοείται ότι ο ίδιος σκλήρυνε την καρδιά του. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ο Θεός στέλνει 10 φοβερές πληγές προκειμένου να ελευθερώσει το λαό Του.

Μερικοί αντιδρούν λέγοντας ότι ο Θεός προόρισε την καρδιά του Φαραώ να σκληρύνει κι ότι ο βασιλιάς δεν είχε καμιά ευθύνη για τις πράξεις του.

Αν όμως εξετάσουμε σφαιρικά τις Γραφές, βλέπουμε ότι το ελεύθερο θέλω του ανθρώπου είναι η αιτία της πτώσης του ή της σωτηρίας του (Β’ Θεσ.β:10-12).

ΕΞΟΔΟΣ Κεφ.δ & ε

 

Πριν τις πληγές

 

Ακόμα και μετά που η ράβδος του Μωυσή μετατράπηκε σε φίδι και το λεπρό χέρι θεραπεύτηκε, αυτός εξακολουθεί να δείχνει απροθυμία να υπακούσει την εντολή του Θεού. Ο Κύριος οργίζεται εναντίον του και εξουσιοδοτεί τον Ααρών, τον αδελφό του, να μιλήσει αντί γι’ αυτόν.

Στη συνέχεια ο Μωυσής παίρνει τη σύζυγό και τα δύο παιδιά του και ξεκινά για την Αίγυπτο. Διαβάζουμε στην Έξοδ.δ:24 ότι «συνήντησεν αυτόν ο Κύριος και εζήτει να θανατώση αυτόν».

ΠΛΗΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΧΘΕΙΣ ΑΠΟ ΠΛΗΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Δευτ.ιγ:14 - "...τότε θέλεις εξετάσει, και ερωτήσει, και ερευνήσει επιμελώς, και εάν ήναι αληθές και βέβαιον το πράγμα, ότι τοιούτον βδέλυγμα ενηργήθη εν μέσω σου..."

Αναμφίβολα, δεν είναι δυνατόν να έχεις σχέση με μια ομάδα ανθρώπων χωρίς κάποιες περιστασιακές παρεξηγήσεις και σκάνδαλα. Κι αν δεν προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις αυτές τις καταστάσεις με τον τρόπο που ο Ιησούς περιέγραψε, τότε σίγουρα θα πληγωθείς μέσα στην εκκλησία.

«ΤΟΞΙΚΟΙ» ΤΥΠΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι εις πολλά πταίομεν άπαντες (Ιάκ.γ:2).

Αυτό το άρθρο είναι μια καλή ευκαιρία να προσευχηθούμε στον Θεό να μας δείξει τις πτυχές της ζωής μας που δεν είναι παράλληλες με το ευαγγέλιο και να μας δείξει τον τρόπο να είμαστε μια εκκλησία που πραγματικά θα δοξάζει τον Ιησού Χριστό!

Υπάρχουν κάποιοι «τοξικοί» Χριστιανοί που έχουν την ιδιότητα και ικανότητα να επηρεάζουν ολόκληρες εκκλησίες σήμερα.

Ίσως να αναγνωρίσουμε κάποια σημεία στον ίδιο μας τον εαυτό. Αν ναι, καλό είναι να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε! 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ις:19 Και διηρέθη η πόλις η μεγάλη εις τρία μέρη, και αι πόλεις των εθνών έπεσον. Και Βαβυλών η μεγάλη ήλθεν εις ενθύμησιν ενώπιον του Θεού διά να δώση εις αυτήν το ποτήριον του οίνου του θυμού της οργής αυτού.
 

Αποκ.ια:8 Είδαμε ότι αυτή η μεγάλη πόλη αναφέρεται στη μεγάλη παγκόσμια πόλη, στο παγκόσμιο σύστημα των εσχάτων ημερών, το βασίλειο του Α/Χ. Και εδώ τώρα οι μάρτυρες της θλίψης θανατώνονται σε όλο το πρόσωπο της γης.
 

Το γεγονός ότι η πόλη διαιρέθηκε σε τρία μέρη, σημαίνει ότι έχει να κάνει με το μεγάλο σεισμό ή μπορεί να αναφέρεται σε κάτι που συμβαίνει μέσα στο βασίλειο του Α/Χ ακριβώς τον καιρό που προκαλείται η διαίρεση αυτή.
Και αι πόλεις των εθνών έπεσον.
 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ις:10-11 Και ο πέμπτος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού επί τον θρόνον του θηρίου· και έγεινεν η βασιλεία αυτού πλήρης σκότους, και εμάσσουν τας γλώσσας αυτών εκ του πόνου, και εβλασφήμησαν τον Θεόν του ουρανού διά τους πόνους αυτών και διά τα έλκη αυτών, και δεν μετενόησαν από των έργων αυτών.

ΠΕΜΤΗ ΦΙΑΛΗ Ή ΠΛΗΓΗ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΟΥΑΙ

Αποκ.θ:1-11 Αυτό είναι το παράλληλο εδάφιο για την πέμπτη πληγή ή το πρώτο ουαί. Πρόκειται για την πέμπτη σάλπιγγα. Και λέει ότι: «ο πέμτος άγγελος εσάλπισε, και είδον ότι έπεσεν εκ του ουρανού αστήρ μέγας εις την γήν, και εδόθη εις αυτόν το κλειδίον του φρέατος της αβύσσου. Και ήνοιξε το φρέαρ της αβύσσου, και ανέβη καπνός εκ του φρέατος ως καπνός καμίνου μεγάλης και εσκοτίσθη ο ήλιος και ο αήρ εκ του καπνού του φρέατος. Και εκ του καπνού εξήλθον ακρίδες εις την γήν, και εδόθη εις αυτάς εξουσία, ως έχουσιν εξουσίαν οι σκορπιοί της γης».

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ις:3 Και ο δεύτερος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού εις την θάλασσαν· και έγεινεν αίμα ως νεκρού, και πάσα ψυχή ζώσα απέθανεν εν τη θαλάσση.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΙΑΛΗ Ή ΠΛΗΓΗ

Αποκ.η:8,9 Αυτή η πληγή είναι όμοια με τη δεύτερη σάλπιγγα. Και λέει ότι: «ο δεύτερος άγγελος εσάλπισε, και ως όρος μέγα καιόμενον με πύρ ερρίφθη εις την θάλασσαν και το τρίτον της θαλάσσης έγεινεν αίμα και απέθανεν το τρίτο των εμψύχων κτισμάτων των εν τη θαλάσση. Και το τρίτο των πλοίων διεφθάρη». Αυτή η πληγή προσβάλει τη θάλασσα. Συνδυάζοντας και τα δύο εδάφια μαζί, βλέπουμε στο κεφ.ις ότι πέθανε κάθε ψυχή ζώσα στη θάλασσα. Στο κεφ.η:8,9 όμως λέει ότι το ένα τρίτο της θάλασσας έγινε αίμα, το ένα τρίτο των εμψύχων κτισμάτων στη θάλασσα πέθανε, και το ένα τρίτο των πλοίων καταστράφηκε.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Αποκ.ιε:1 Και είδον άλλο σημείον εν τω ουρανώ μέγα και θαυμαστόν, αγγέλους επτά οίτινες είχον τας επτά εσχάτας πληγάς, διότι εν αυταίς ετελέσθη ο θυμός του Θεού

Εδώ ο Ιωάννης βλέπει ένα άλλο σημείο στον ουρανό, μέγα και θαυμαστό, ένα σημείο που τον γέμισε θαυμασμό.

Αυτός ο θαυμασμός όμως δεν ήταν από χαρά, γιατί πρόκειται για κάτι τρομακτικό στην όψη. Όλο αυτό το κεφάλαιο είναι μια εισαγωγή για την 7η σφραγίδα.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.η:13  Και είδον, και ήκουσα ένα άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις έλεγε μετά φωνής μεγάλης, Ουαί, ουαί, ουαί εις τους κατοικούντας επί της γης, δια τας λοιπάς φωνάς της σάλπιγγος των τριών αγγέλων των μελλόντων να σαλπίσωσι.

Οι πρώτοι άγγελοι έχουν ήδη σαλπίσει και οι πρώτες 4 πληγές από τις 7 έχουν ήδη λάβει χώρα. Τώρα πρόκειται να εκχυθούν οι υπόλοιπες 3 πληγές, που είναι οι τρομερότερες για τους κατοίκους της γης.

Έξοδος - ια

10^η πληγή: Ο θάνατος όλων των πρωτοτόκων.

Ο Θεός προσβάλει και πάλι το δημιουργό θεό Ρα. Τα πρωτότοκα αφιερωνόταν από τη γέννησή τους σ’ αυτόν και ήταν ιερά. Ακόμα, τη θεά της γέννας Μεσκεμίτ και το Μιν, θεό του ανδρισμού και της γενεαλογίας. Το Αιγυπτιακό πάνθεο είχε περισσότερους από 2.200 θεούς.

ια:1

έτι μίαν πληγήν

Για πρώτη φορά, ο Θεός αποκαλύπτει το τέλος και τον αριθμό των πληγών.

ολοκλήρως

Αυτό σημαίνει ότι ο Φαραώ θα καταλάβαινε ότι δεν θα πήγαιναν μόνο για τρεις μέρες.

Έξοδος - ι

ι:1-20

8^η πληγή: Ακρίδες που κατέφαγαν ότι απέμεινε.

Οι υπηρέτες του Φαραώ τον παροτρύνουν να τους αφήσει να φύγουν, αλλά αυτός δεν αφήνει τα παιδιά να φύγουν με τους μεγάλους. Ο Μωυσής δεν το δέχεται αυτό και η πληγή ξεκινάει. Ο Θεός πολλές φορές έχει χρησιμοποιήσει τα στοιχεία της φύσης (ακρίδες, σφήγκες) χωρίς ο άνθρωπος να μπορεί ν’ αντισταθεί, όσα όπλα κι αν έχει.

ΑΚΡΙΔΑ (Από το «Bible Dictionary» του Unger).

Στα Εβραϊκά λέγεται «Χαργκόλ» ή «Άρμπε». Η καταστροφή που μπορούν να επιφέρουν αυτά τα έντομα, τα έκανε μια απ’ τις 10 πληγές της Αιγύπτου.

Βρίσκονται στις νότιες έρημους (Σαχάρα, Αραβίας), αλλά από καιρού εις καιρόν, πολλαπλασιάζονται σε τεράστιους αριθμούς και σκορπίζονται σ’ όλο τον τόπο επιφέροντας καταστροφή. Τα ποιητικά και προφητικά βιβλία είναι γεμάτα από ζωηρές περιγραφές της καταστροφικότητάς τους καθώς και της αδυναμίας του ανθρώπου να τις αντιμετωπίσει. Οχτώ Εβραϊκές λέξεις αναφέρονται στις ακρίδες που μάλλον έχουν να κάνουν με τα διάφορα στάδια ανάπτυξης. Σίγουρα ήταν φαγώσιμες.

Έξοδος - θ

θ:1-7

5^η πληγή: Θανατικό βαρύ σφόδρα.

Οι πληγές όσο προχωράνε βαραίνουν και γίνονται πιο σκληρές. Όσο παρακούμε το Θεό, τα πράγματα γίνονται πιο σκληρά και πιο δύσκολα μέχρι να σπάσουμε μπροστά Του και να ταπεινώσουμε κάθε έπαρση που παραμένει μέσα μας και σκληραίνει την καρδιά. Τώρα πια, οι μάγοι δεν υπάρχουν.

Για τον Φαραώ ήταν δύσκολο ν’ αφήσει να φύγουν 3 εκατομμύρια άνθρωποι που μπορούσε να τους κάνει ότι θέλει.

Στο εδάφιο 6 λέει ότι «απέθανον πάντα τα κτήνη», αλλά αυτό πρέπει να το δούμε σε σχέση με το εδάφιο 19 όπου τα ζώα προστατεύονται από την 7^η πληγή. Με τη λέξη «πάντα» αναφέρεται μάλλον στα ζώα που ήταν έξω, στους αγρούς, εκείνη την ώρα (εδ.3).

Αυτή η πληγή ήταν μεγάλη οικονομική καταστροφή για την Αίγυπτο: βόδια που χρησιμοποιούσαν για όργωμα, καμήλες, άλογα για μεταφορές, προβατοειδή για γάλα. Η θεά των αγελάδων Χατμόρ, συμβολιζόταν με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι αγελάδας. Ακόμα ο «Άπις» ήταν ο ιερός ταύρος με το τρίγωνο της αιωνιότητας στο μέτωπό του.

Έξοδος - η

η:1-15

2^η πληγή: Βάτραχοι παντού.

Αντίδραση του Φαραώ: Επειδή οι μάγοι μιμήθηκαν και πάλι το γεγονός -με κάποιο τρόπο- άλλωστε υπήρχαν τόσοι βάτραχοι παντού, ο Φαραώ δεν πείστηκε. Αυτό όμως που δεν μπορούσαν να κάνουν ήταν ν’ απαλλαγούν απ’ αυτούς. Ο Φαραώ ενοχλήθηκε, ζητά από το Μωυσή να διώξει τους βατράχους, αλλά όταν αυτό συμβαίνει, σκληρύνει και πάλι την καρδιά του.

Ο Θεός πρόσβαλε: Τη θεά βατραχίνα Χέκτ που είχε σώμα ανθρώπου και κεφάλι βατράχου. Ήταν σύμβολο της ανάστασης και της γονιμότητας. Σήμερα, ο βάτραχος έχει γίνει από τους ανθρώπους σύμβολο καλής τύχης.

Έξοδος - ζ (2)

ζ:14 - ια:10

Οι δέκα πληγές.

Γενικά σχόλια.

Στις συνδιαλλαγές του Θεού με το Φαραώ, παρατηρούμε ότι το έλεός Του προηγείται της κρίσης Του. Στα εδάφια 8-10 του κεφαλαίου που εξετάζουμε, βλέπουμε τη δύναμη του Θεού να φανερώνεται πολύ καθαρά πριν στείλει οποιαδήποτε πληγή.

            

Για την Αίγυπτο ήταν πληγές, αλλά για τον Ισραήλ ήταν σημεία της δύναμης και της αγάπης του Θεού προς αυτούς. Ο άνθρωπος που δεν αγαπά το Θεό και έχει πονηρή καρδιά, βλέπει τη δύναμη του Θεού να έρχεται πάνω του σαν πληγή, την ίδια στιγμή που το παιδί του Θεού λέει: «Αυτός είναι ο Κύριός μου» κι ενώνεται μ’ Αυτόν (θ:14 πληγή για το Φαραώ, ζ:3 θαυμάσια για το Μωυσή).

Έξοδος - ζ (1)

ζ:1 «εγώ σε κατέστησα Θεόν (Ελοχίμ) εις τον Φαραώ»

Ο Μωυσής ήταν «ως Θεός» στο Φαραώ, στον Ααρών (δ:16), στον Ισραήλ (ιη:15-16). Ο Φαραώ συμβολίζει τον άρχοντα του σκότους, το Σατανά, ο Ααρών τους υπηρέτες του Θεού και ο Ισραήλ το λαό του Θεού. Ο Μωυσής είναι τύπος του Χριστού που είναι ο αληθινός Θεός και η ζωή η αιώνιος.

Μ’ αυτά τα λόγια ο Θεός θέλει να παρηγορήσει το Μωυσή, δίδοντάς του εξουσία σαν απάντηση στο ς:30.

κατέστησα: στα Εβραϊκά λέει «σε έδωσα».