ΕΞΟΔΟΣ Κεφ.ζ - ια

 

ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ

 

Ι. Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ ΣΚΛΗΡΑΙΝΕΙ.

Εννοείται ότι ο ίδιος σκλήρυνε την καρδιά του. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ο Θεός στέλνει 10 φοβερές πληγές προκειμένου να ελευθερώσει το λαό Του.

Μερικοί αντιδρούν λέγοντας ότι ο Θεός προόρισε την καρδιά του Φαραώ να σκληρύνει κι ότι ο βασιλιάς δεν είχε καμιά ευθύνη για τις πράξεις του.

Αν όμως εξετάσουμε σφαιρικά τις Γραφές, βλέπουμε ότι το ελεύθερο θέλω του ανθρώπου είναι η αιτία της πτώσης του ή της σωτηρίας του (Β’ Θεσ.β:10-12).

Η μοιραία γοητεία της Αιγύπτου

Γένεση ις

 

Γενικά σε όλη την Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε τους ανθρώπους να έχουν ένα «κόλλημα» με την Αίγυπτο. Ασκεί πάνω τους μία ακαταμάχητη γοητεία.

Βέβαια, η Αίγυπτος είναι μία χώρα, αλλά από κάποια στιγμή, για τα πράγματα του Θεού, αποκτά μια πνευματική υπόσταση.

Για τον λαό Ισραήλ, η Αίγυπτος ήταν μια χώρα ή μια χρονική περίοδος κατά την οποία υπέφεραν, ήταν δούλοι.

Τους βλέπουμε απελευθερωμένους από τον Θεό, να θέλουν να επιστρέψουν σ’ αυτόν τον τόπο. Γιατί; Το «κόλλημα» συνεχίζει!

Πολλές φορές ανοίγουν την πόρτα της και φεύγουν αλλά ποτέ δεν της λένε οριστικό αντίο.

Ας δούμε τώρα πώς αυτή η τάση, αυτή η μοιραία γοητεία της Αιγύπτου εμφανίζεται στη ζωή του Αβραάμ, του πατέρα της πίστης.

Ο λόγος του Θεού δεν ωραιοποιεί τους χαρακτήρες των ηρώων του. Είμαστε όλοι, άνθρωποι!

Ο Αβραάμ φτάνει στην γη που ο Θεός του υποσχέθηκε και το πρώτο πράγμα που συμβαίνει είναι πείνα!

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

ΕΝΘΥΜΕΙΣΘΕ... ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

Μια ολόκληρη ιστορία με πικρές εμπειρίες στο χθες, που αλίμονο αν δεν στείλει το μήνυμά της στο σήμερα. Ο Θεός προτρέπει το λαό του να ενθυμείται αυτό το χθες, για να ’ναι πιο σωστά τοποθετημένος στο σήμερα. Η μνήμη της σκλαβιάς του χθες:
 

1.    Μας οδηγεί στην εκτίμηση κι επανεκτίμηση αυτού π’ απολαμβάνουμε σήμερα. Ο πιο αρμόδιος να μιλήσει για την άξια του νερού, είναι κείνος που χθες και προχθές δίψασε μέχρι θανάτου. Γι’ αυτό και οι ζωντανές μαρτυρίες πίστης, εκείνων που σε πολλή πνευματική σκλαβιά ζήσανε. Ο ναρκομανής, ο έκφυλος, ο χαρτοπαίχτης, όταν ο Κύριος τους ελευθερώσει, μιλούν με συγκλονισμό για την Αίγυπτο της δουλείας, στην όποια ζήσανε ένα μακρόχρονο χθες.
 

μη φοβηθείς

Ησ. 10:24-27.. μη φοβηθής από του Ασσυρίου· θέλει σε πατάξει εν ράβδω και θέλει σηκώσει την βακτηρίαν αυτού εναντίον σου κατά τον τρόπον της Αιγύπτου· διότι έτι ολίγον και η οργή θέλει παύσει· και ο θυμός μου θέλει είσθαι εις όλεθρον εκείνων.

Και ο Κύριος των δυνάμεων θέλει σηκώσει επ' αυτόν μάστιγα, κατά την πληγήν της Μαδιάμ εν τω βράχω Ωρήβ· και καθώς η ράβδος αυτού υψώθη επί την θάλασσαν, ούτω θέλει υψώσει αυτήν κατά τον τρόπον της Αιγύπτου.

 Και εν εκείνη τη ημέρα το φορτίον αυτού θέλει αφαιρεθή από του ώμου σου και ο ζυγός αυτού από του τραχήλου σου, και ο ζυγός θέλει συντριφθή εξ αιτίας του χρίσματος.

Δείτε κι αυτό το βίντεο

Αίγυπτος - Ύμνος στον Ιησού - Ziad Shehadeh, 2012

Έξοδος - ι

ι:1-20

8^η πληγή: Ακρίδες που κατέφαγαν ότι απέμεινε.

Οι υπηρέτες του Φαραώ τον παροτρύνουν να τους αφήσει να φύγουν, αλλά αυτός δεν αφήνει τα παιδιά να φύγουν με τους μεγάλους. Ο Μωυσής δεν το δέχεται αυτό και η πληγή ξεκινάει. Ο Θεός πολλές φορές έχει χρησιμοποιήσει τα στοιχεία της φύσης (ακρίδες, σφήγκες) χωρίς ο άνθρωπος να μπορεί ν’ αντισταθεί, όσα όπλα κι αν έχει.

ΑΚΡΙΔΑ (Από το «Bible Dictionary» του Unger).

Στα Εβραϊκά λέγεται «Χαργκόλ» ή «Άρμπε». Η καταστροφή που μπορούν να επιφέρουν αυτά τα έντομα, τα έκανε μια απ’ τις 10 πληγές της Αιγύπτου.

Βρίσκονται στις νότιες έρημους (Σαχάρα, Αραβίας), αλλά από καιρού εις καιρόν, πολλαπλασιάζονται σε τεράστιους αριθμούς και σκορπίζονται σ’ όλο τον τόπο επιφέροντας καταστροφή. Τα ποιητικά και προφητικά βιβλία είναι γεμάτα από ζωηρές περιγραφές της καταστροφικότητάς τους καθώς και της αδυναμίας του ανθρώπου να τις αντιμετωπίσει. Οχτώ Εβραϊκές λέξεις αναφέρονται στις ακρίδες που μάλλον έχουν να κάνουν με τα διάφορα στάδια ανάπτυξης. Σίγουρα ήταν φαγώσιμες.

Έξοδος - θ

θ:1-7

5^η πληγή: Θανατικό βαρύ σφόδρα.

Οι πληγές όσο προχωράνε βαραίνουν και γίνονται πιο σκληρές. Όσο παρακούμε το Θεό, τα πράγματα γίνονται πιο σκληρά και πιο δύσκολα μέχρι να σπάσουμε μπροστά Του και να ταπεινώσουμε κάθε έπαρση που παραμένει μέσα μας και σκληραίνει την καρδιά. Τώρα πια, οι μάγοι δεν υπάρχουν.

Για τον Φαραώ ήταν δύσκολο ν’ αφήσει να φύγουν 3 εκατομμύρια άνθρωποι που μπορούσε να τους κάνει ότι θέλει.

Στο εδάφιο 6 λέει ότι «απέθανον πάντα τα κτήνη», αλλά αυτό πρέπει να το δούμε σε σχέση με το εδάφιο 19 όπου τα ζώα προστατεύονται από την 7^η πληγή. Με τη λέξη «πάντα» αναφέρεται μάλλον στα ζώα που ήταν έξω, στους αγρούς, εκείνη την ώρα (εδ.3).

Αυτή η πληγή ήταν μεγάλη οικονομική καταστροφή για την Αίγυπτο: βόδια που χρησιμοποιούσαν για όργωμα, καμήλες, άλογα για μεταφορές, προβατοειδή για γάλα. Η θεά των αγελάδων Χατμόρ, συμβολιζόταν με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι αγελάδας. Ακόμα ο «Άπις» ήταν ο ιερός ταύρος με το τρίγωνο της αιωνιότητας στο μέτωπό του.

Έξοδος - ζ (2)

ζ:14 - ια:10

Οι δέκα πληγές.

Γενικά σχόλια.

Στις συνδιαλλαγές του Θεού με το Φαραώ, παρατηρούμε ότι το έλεός Του προηγείται της κρίσης Του. Στα εδάφια 8-10 του κεφαλαίου που εξετάζουμε, βλέπουμε τη δύναμη του Θεού να φανερώνεται πολύ καθαρά πριν στείλει οποιαδήποτε πληγή.

            

Για την Αίγυπτο ήταν πληγές, αλλά για τον Ισραήλ ήταν σημεία της δύναμης και της αγάπης του Θεού προς αυτούς. Ο άνθρωπος που δεν αγαπά το Θεό και έχει πονηρή καρδιά, βλέπει τη δύναμη του Θεού να έρχεται πάνω του σαν πληγή, την ίδια στιγμή που το παιδί του Θεού λέει: «Αυτός είναι ο Κύριός μου» κι ενώνεται μ’ Αυτόν (θ:14 πληγή για το Φαραώ, ζ:3 θαυμάσια για το Μωυσή).

Έξοδος - α (2)

α:11

Άρχισαν να τους καταθλίβουν για να τους λιγοστέψουν. Η σκληρή δουλειά, ο καυτός ήλιος, το μαστίγιο, είχαν σαν αποτέλεσμα πολλοί να πεθαίνουν. Προσπάθησαν να τους σπάσουν το ηθικό με τις θλίψεις. Οι πόλεις αποθηκών ήταν για να φυλάνε το στάρι.

α:12

Το ίδιο πράγμα είχε πει ο Διοκλητιανός για τους Χριστιανούς, την περίοδο των διωγμών: Όσο πιο πολλούς σκοτώνω, τόσο πιο πολλοί γίνονται. Ο διωγμός εναντίον της εκκλησίας έχει πάντοτε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της εκκλησίας. Οι πρώτοι διωγμοί στην Ιερουσαλήμ είχαν σαν αποτέλεσμα να σκορπίσει η εκκλησία κι έτσι ν’ αυξηθεί.

Ο μονάρχης της Αιγύπτου, αν μπορούσε να σταματήσει την ταραχή των ωκεανών, θα μπορούσε να εμποδίσει και την αύξηση αυτού του λαού, που ήταν το αντικείμενο των αιωνίων σχεδίων του Θεού. Γι’ αυτό ενώ «κατέστησεν επ’ αυτούς επιστάτας των εργασιών, διά να καταθλίβωσιν αυτούς με τα βάρη αυτών, όσον κατέθλιβον αυτούς, τόσω μάλλον επληθύνοντο και ηυξάνοντο».

Έξοδος - α (1)

α:1 «Και»

Οι Εβραίοι χρησιμοποιούν πολύ αυτό το σύνδεσμο για να ενώνουν προτάσεις μεταξύ τους και να δείχνουν συνέχεια. Το βιβλίο που μελετάμε ξεκινάει έτσι για να δείξει ότι είναι συνέχεια της Γένεσης.

α:2-4

Στη σειρά των ονομάτων, πρώτα αναφέρονται τα παιδιά από τις κανονικές γυναίκες και μετά από τις παλλακίδες (Λεία, Ραχήλ, Βαλλά, Ζελφά).

α:5-6

Λέει ότι κατέβηκαν 70 ψυχές ενώ στη Γέν.μς:26 είδαμε ότι ήταν 66. Ίσως να συμπεριλαμβάνει εδώ και τον Ιωσήφ, Εφραΐμ, Μανασσή και Ιακώβ. Υπολογίζεται ότι μαζί με τις γυναίκες, τους δούλους και τις δούλες πρέπει να ήταν περί τα 1000 άτομα αυτά που κατέβηκαν στην Αίγυπτο.

ΓΕΝΕΣΗ μς

Γέν.μς:1

Βηρ - σαβεέ: Φρέαρ όρκου. Η απόφαση του Ιακώβ να πάρει την οικογένειά του και να κατέβει στην Αίγυπτο ήταν πολύ σημαντική, γιατί είχε άσχημες εμπειρίες απ’ τον πατέρα του και τον παππού του, όταν κι αυτοί έκαναν το ίδιο ταξίδι. Ίσως να είχε αμφιβολίες και γι’ αυτό σταματά εδώ για να θυσιάσει και να ρωτήσει τον Κύριο.

Ο Αβραάμ (Γεν.ιβ:10,13,18) αλλά και ο Ισαάκ (Γεν.κς:12) είχαν προβλήματα όταν κατέβηκαν στην Αίγυπτο. Όμως αυτή τη φορά, ο Θεός έχει ετοιμάσει το δρόμο. Έβαλε το δικό Του άνθρωπο στην εξουσία της Αιγύπτου και τώρα κατεβάζει το λαό Του για να τον πολλαπλασιάσει ανενόχλητα (υπό προστασία) και μετά, σαν έθνος πλέον να τους φέρει στη γη Χαναάν.

ΓΕΝΕΣΗ μβ

Γέν.μβ:1-6

Όταν η πείνα έφτασε και στη γη Χαναάν, ο Ιακώβ άκουσε ότι υπάρχει στάρι στην Αίγυπτο και στέλνει 10 απ' τους γιους του να φέρουν προμήθειες για την οικογένεια. Όμως κράτησε το Βενιαμίν στο σπίτι επειδή φοβήθηκε "Μήπως συμβεί εις αυτόν συμφορά", επειδή ήταν κι αυτός απ' την αγαπημένη του Ραχήλ και τώρα ήταν ο πιο αγαπητός.

Το όνειρο του Ιωσήφ αρχίζει να εκπληρώνεται σιγά - σιγά. Ο Ιωσήφ είναι τώρα περίπου 38 χρονών. Ήταν 17 όταν τον πούλησαν, 30 ήταν όταν βγήκε απ' τη φυλακή και 7 χρόνια αφθονίας που πέρασαν.....που σημαίνει ότι έχουν περάσει 21 χρόνια από τότε που είδε το όνειρο και τ' αδέλφια του τον πούλησαν για να μην εκπληρωθεί. Όμως ο Θεός πάντα έχει τους δικούς Του τρόπους να εκπληρώνει ό,τι λέει (Ησ.ξ:11-14 Αποκ.γ:9).

ΓΕΝΕΣΗ μα

Γέν.μα:1-4

Ο Ιωσήφ ξεχάστηκε δύο χρόνια στη φυλακή. Μπορεί να τον ξέχασε ο αρχιτρίκλινος, αλλά όχι ο Θεός. Ο Θεός εργάστηκε όλο αυτό το διάστημα μέσα στον Ιωσήφ ένα θαυμαστό έργο ταπείνωσης, υπομονής, υπακοής και πίστης. Την κατάλληλη στιγμή φροντίζει για την απελευθέρωσή του, δίνοντας δύο όνειρα στον Φαραώ, κρατώντας όμως την ερμηνεία τους για να τη δώσει στον Ιωσήφ.

Ο Νείλος είναι πηγή ζωής για την Αίγυπτο. Είναι ο φυσικός της πλούτος απ’ όπου έχουν τροφή. Δεν έχουν ανάγκη τη βροχή γιατί πλημμυρίζει ο Νείλος και ποτίζει τα χωράφια. Τα 7 δαμάλια αναφέρονται στην πληρότητα της εφορίας ή της δυστυχίας που θα υπήρχε για 7 χρόνια αντίστοιχα. Αυτό που είδε ο Φαραώ ήταν τρομακτικό και γι’ αυτό ξύπνησε απ’ τον ύπνο του.

ΓΕΝΕΣΗ λθ

Η πρώτη μεγάλη δοκιμασία για τον Ιωσήφ ήταν το μίσος και η προδοσία απ’ τα ίδια του τ’ αδέλφια. Ωστόσο, αυτό ήταν μόνο η αρχή. Δουλεία και φυλάκιση τον περίμεναν στην Αίγυπτο. Πέρασε κάθε είδους δοκιμασία κι όμως η διαγωγή του κι η ζωή του στην Αίγυπτο ήταν άμεμπτη. Είχε κάθε λόγο να γεμίσει με πικρίες. Πρέπει να γεύθηκε τη μοναξιά, τη νοσταλγία του τόπου του, στεναχώρια, αποθάρρυνση κι όμως μέσα σ’ όλα αυτά δεν άφησε τις πεποιθήσεις του.

Όταν διαβάζουμε αυτό το τόσο ενδιαφέρον μέρος του βιβλίου του Θεού, ανακαλύπτουμε μια αλυσίδα αξιοπρόσεκτων γεγονότων, που οδηγούνται απ’ το χέρι του Θεού, για ένα μεγάλο σκοπό, την εξύψωση του ανθρώπου που ήταν στο λάκκο, αλλά και την εκπλήρωση κάποιων άλλων υποδεέστερων σκοπών (Λουκ.β:35). Ψαλμ.ρε:16-22.

 

ΓΕΝΕΣΗ κς

Γέν.κς:1-5

Το πρώτο εδάφιο αυτού του κεφαλαίου είναι σχετικό με το Γεν.ιβ:10. Οι δοκιμασίες που περνάνε τα παιδιά του Θεού εδώ στη γη, είναι σχεδόν όλες της ίδιας φύσης κι έχουν σκοπό να φανερώσουν πόσο η καρδιά αναπαύεται στο Θεό. Κάθε γενιά πρέπει να δοκιμαστεί, να εκλέξει, να διδαχτεί και να μάθει. Ο Θεός ενδιαφέρεται για τον Αβραάμ αλλά και για τον Ισαάκ και γι’ αυτό επιτρέπει αυτή την πείνα.

Είναι κάτι το δύσκολο, που σπάνια φτάνει κανείς, το να περπατά με το Θεό σε μια τόσο στενή κοινωνία ώστε η ψυχή να είναι τελείως ανεξάρτητη από πρόσωπα και πράγματα.

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Αυτό είναι το πιο αποφασιστικό βήμα στη ζωή μας!

"Και είπεν ο Κύριος: Είδον, είδον την ταλαιπωρίαν του λαού Μου του εν Αιγύπτω, και ήκουσα την κραυγήν αυτών, εξ αιτίας των εργοδιωκτών αυτών· διότι εγνώρισα την οδύνην αυτών· και κατέβην δια να ελευθερώσω αυτούς εκ της χειρός των Αιγυπτίων, και να αναβιβάσω αυτούς εκ της γης εκείνης, εις γην καλήν και ευρύχωρον, εις γην ρέουσαν γάλα και μέλι, εις τον τόπον των Χαναναίων, και Χετταίων, και Αμορραίων, και Φερεζαίων… και τώρα ιδού, η κραυγή των υιών Ισραήλ ήλθεν εις Εμέ· και είδον έτι την κατάθλιψιν, με την οποίαν οι Αιγύπτιοι καταθλίβουσιν αυτούς." (Έξοδος γ:7-10)

"Πρόσεχε εις σεαυτόν, μη κάμης συνθήκην μετά των κατοίκων της γης εις την οποίαν υπάγεις, μήποτε γείνη παγίς εν τω μέσω σου· αλλά τους βωμούς αυτών θέλεις καταστρέψει, και τα είδωλα αυτών θέλεις συντρίψει, και τα άλση αυτών θέλεις κατακόψει. Διότι δεν θέλεις προσκυνήσει άλλον θεόν· επειδή ο Κύριος, του οποίου το όνομα είναι Ζηλότυπος, είναι Θεός ζηλότυπος"(Έξοδος λδ:12-18).

Όταν μιλάμε για τους ανθρώπους γύρω μας, συνήθως αναφερόμαστε σε κάποια χαρακτηριστικά τους ή στοιχεία της ζωής τους που, όπως πιστεύουμε, την επηρεάζουν και την διαμορφώνουν. Λέμε για κάποιον ότι είναι έξυπνος, όμορφος, πλούσιος ή όχι, σπουδασμένος, καλοπαντρεμένος… και πολλά άλλα. Όσο όμως κι αν φαίνονται σημαντικά και απαραίτητα, τούτα τα στοιχεία δεν αγγίζουν την ουσία της ζωής και της ύπαρξης του ανθρώπου. Πιότερο με εργαλεία μοιάζουν όλα αυτά και εφόδια για να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις ανάγκες της ζωής.