Έξοδος - θ

θ:1-7

5^η πληγή: Θανατικό βαρύ σφόδρα.

Οι πληγές όσο προχωράνε βαραίνουν και γίνονται πιο σκληρές. Όσο παρακούμε το Θεό, τα πράγματα γίνονται πιο σκληρά και πιο δύσκολα μέχρι να σπάσουμε μπροστά Του και να ταπεινώσουμε κάθε έπαρση που παραμένει μέσα μας και σκληραίνει την καρδιά. Τώρα πια, οι μάγοι δεν υπάρχουν.

Για τον Φαραώ ήταν δύσκολο ν’ αφήσει να φύγουν 3 εκατομμύρια άνθρωποι που μπορούσε να τους κάνει ότι θέλει.

Στο εδάφιο 6 λέει ότι «απέθανον πάντα τα κτήνη», αλλά αυτό πρέπει να το δούμε σε σχέση με το εδάφιο 19 όπου τα ζώα προστατεύονται από την 7^η πληγή. Με τη λέξη «πάντα» αναφέρεται μάλλον στα ζώα που ήταν έξω, στους αγρούς, εκείνη την ώρα (εδ.3).

Αυτή η πληγή ήταν μεγάλη οικονομική καταστροφή για την Αίγυπτο: βόδια που χρησιμοποιούσαν για όργωμα, καμήλες, άλογα για μεταφορές, προβατοειδή για γάλα. Η θεά των αγελάδων Χατμόρ, συμβολιζόταν με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι αγελάδας. Ακόμα ο «Άπις» ήταν ο ιερός ταύρος με το τρίγωνο της αιωνιότητας στο μέτωπό του.

θ:8-12

6^η πληγή: Καύσις αναδιδούσα ελκώδη εξανθήματα.

Η στάχτη δεν δημιουργεί τέτοια εξανθήματα, αλλά ο Θεός χρησιμοποίησε κάτι ορατό, μια κίνηση του Μωυσή, για να συνδέσει την πληγή με το Μωυσή. Στην κρίση, ο Θεός θα χρησιμοποιήσει τους αγίους Του για να κρίνει τον κόσμο (Α’ Κορ.ς:3). 

Όπως και η 3^η πληγή, ήρθε χωρίς προειδοποίηση.

Οι μάγοι ήταν πολύ άρρωστοι και δεν προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο, αν κι ο Φαραώ, παραμένοντας σκληρός, μπορεί να τους το ζήτησε.

Ο Θεός είναι ο Παντοδύναμος. Όμως, τη δύναμη του Θεού, θα την απολαύσουν όσοι μακροθυμήσουν, δοκιμαστούν, πειραχτούν και υπομείνουν μέχρι την παρουσία Του. Μ’ αυτή την πληγή ο Κύριος πρόσβαλε τον Ιμχοτέπ, θεό της ιατρικής, όπως ο Ασκληπιός.

Τα εξανθήματα είναι εξωτερικά συμπτώματα δηλητηριασμένου αίματος. Το ίδιο συμβαίνει, πολλές φορές στα πνευματικά, όταν η καρδιά του ανθρώπου δηλητηριαστεί από κάτι, εκδηλώνεται με ανάλογα συμπτώματα.

Στάκτην καμίνου.......προς τον ουρανόν: Ο Θεός ακούει την κραυγή του Ισραήλ απ’ το καμίνι της θλίψης και απαντά με θλίψη στον καταθλίβοντα. Θα έρθει η στιγμή που ο Θεός πάλι θα κρίνει αυτούς που τώρα με διάφορους τρόπους μας καταθλίβουν.

θ:13-35

Εδ.16 Ο Θεός διατηρούσε το Φαραώ για να δείξει τη δύναμή Του. Το ίδιο θα κάνει με όλα τα σκευή που είναι για καταστροφή, προκειμένου να δοξαστεί και μέσα απ’ αυτά. Ο Ιησούς θα δοξαστεί από τον αντίχριστο όταν τον απολέσει με το πνεύμα του στόματος αυτού και τον εξαφανίσει με την επιφάνειαν της παρουσίας αυτού (Β’ Θεσ.β:8). Θα μαζέψει στον Αρμαγεδώνα όλα τα σκουπίδια της γης και θα φωνάξει τα όρνεα του ουρανού να τα φάνε. Όπως όταν ανοίγουμε μια κονσέρβα, παίρνουμε το περιεχόμενο και πετάμε το κουτί, έτσι ο Θεός θα πάρει το περιεχόμενο από τη γη και θα πετάξει στα σκουπίδια ότι μείνει. Ο Θεός κρατάει σκεύη ατιμίας για να δοξαστεί δείχνοντας το μεγαλείο Του και τη δύναμή Του.

7^η πληγή: Χάλαζα βαρεία σφόδρα.

Μαζί με αστραπές, βροντές και φωτιά χτυπήθηκαν άνθρωποι, ζώα, δένδρα και σοδειές. Για άλλη μια φορά, ο λαός του Θεού φυλάχτηκε απ’ αυτή την κρίση (εδ.26). Η ζέα που λέει στο εδάφιο 31, είναι το καλαμπόκι που το χρησιμοποιούσαν για τροφή αλόγων.

Ο Φαραώ δίνει μερικές υποσχέσεις, τις οποίες όμως και πάλι δεν τηρεί.

Για άλλη μια φορά, η πληγή αυτή, επιφέρει οικονομική καταστροφή στην Αίγυπτο. Όταν οι Ισραηλίτες έφυγαν, θα πρέπει να άφησαν πίσω τους μια έρημη γη μετά από τόσες καταστροφές. Ο διάβολος όμως, έκανε την Αίγυπτο να φαίνεται ωραία, μόλις δυσκολεύτηκαν λίγο στο ταξίδι τους για τη γη της επαγγελίας.

Ο Ρέσπους και ο Κέτες ήταν οι θεοί της καταιγίδας και του πολέμου που έλεγχαν τα στοιχεία της φύσης εκτός απ’ το φως (Ρα). Ο Ίσις και ο Σεθ ήταν οι θεοί που προστάτευαν τις σοδειές τους.