Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Άλλος Ιησούς, Άλλο Πνεύμα, Άλλο Ευαγγέλιο

Πολλοί ποιμένες που επιμένουν να κηρύττουν σοβαρότητα, δικαιοσύνη, αγιασμό και σταυρωμένη ζωή, που έχουν ακόμα μια ειλικρινή καρδιά που νοιάζεται για το ποίμνιό τους, αντιμετωπίζουν το πρόβλημα να φεύγουν τα άτομα από την εκκλησία επειδή κάπου άκουσαν καινούριες «αποκαλύψεις και ερμηνείες».

«Ο Θεός μας έφερε σε μια νέα αποκάλυψη που άλλαξε τις ζωές μας. Ακούσαμε πράγματα που δεν τα είχαμε ξανακούσει. Βρήκαμε καινούργιες αλήθειες».

Νέες θεωρίες, νέες αποκαλύψεις, νέα ευαγγέλια ξεφυτρώνουν σχεδόν καθημερινά. Και τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα. Η Αγία Γραφή μας προειδοποιεί καθαρά ότι στους έσχατους καιρούς θα εμφανιστούν παράξενες διδασκαλίες, που θα συστήνουν έναν άλλο Ιησού, ένα άλλο Πνεύμα, ένα άλλο Ευαγγέλιο!

Ο απόστολος Παύλος συγκάλεσε τους πρεσβύτερους της εκκλησίας της Εφέσου και τους είπε: «Διότι εγώ εξεύρω τούτο, ότι μετά την αναχώρησίν μου θέλουσιν εισέλθει εις εσάς λύκοι βαρείς μη φειδόμενοι του ποιμνίου· και εξ υμών αυτών θέλουσι σηκωθή άνθρωποι λαλούντες διεστραμμένα, διά να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών» (Πράξ.κ:29-30).

Όλο το διάστημα που ο Παύλος υπηρετούσε τις εκκλησίες που είχε ιδρύσει, είχε μέσα του ένα φόβο που θα διαρκούσε μέχρι την ημέρα του θανάτου του. Είναι ένας φόβος που κάθε αληθινός ποιμένας πρέπει να έχει μέσα του, και που ποτέ δεν έφυγε από το μυαλό του Παύλου: «Διά τούτο αγρυπνείτε, ενθυμούμενοι ότι τρία έτη νύκτα και ημέραν δεν έπαυσα νουθετών μετά δακρύων ένα έκαστον» (Πράξ.κ:31). 

Ήταν ο φόβος των ψευδοδιδασκάλων, που θα έρχονταν για να εξαπατήσουν.

Ο Παύλος είπε στους Κορινθίους: «…Διότι είμαι ζηλότυπος προς εσάς κατά ζηλοτυπίαν Θεού» (Β΄ Κορ.ια:2).

Όμως δεν μιλούσε για κάποιον που θα ερχόταν να κλέψει τα πρόβατά του. Μάλλον αγανακτούσε καθώς σκέφτονταν ότι κάποιος δάσκαλος θα έμπαινε ανάμεσα στους μαθητές και στην αφιέρωσή τους προς τον Ιησού: «επειδή σας ηρραβώνισα με ένα άνδρα, διά να σας παραστήσω παρθένον αγνήν εις τον Χριστόν».

Ο Παύλος έλεγε ότι είχε ένα προορισμό, ένα σκοπό, μια επιθυμία, και είναι η ίδια επιθυμία που πρέπει να έχουν όλοι οι αληθινοί ποιμένες. Να σταθούν μπροστά στο βήμα του Χριστού και να παρουσιάσουν κάθε πνευματικό παιδί σ’ Εκείνον καθαρό, άμεμπτο, άγιο και δίκαιο, ριζωμένο και θεμελιωμένο στο λόγο, γνωρίζοντας ότι του έχει διδάξει όλη τη βουλή του Θεού, ότι δεν κλυδωνίζονταν από κάθε άνεμο διδασκαλίας, δεν πλανιόνταν από δαιμονικές διδασκαλίες…. ότι πέρασε μέσα από κάθε δοκιμασία και αγωνία έχοντας το λόγο του Θεού κρυμμένο στην καρδιά του.

Αν ο Παύλος ζούσε σήμερα και κήρυττε από τον άμβωνα της εκκλησίας μας, θα μας έλεγε το ίδιο πράγμα με δάκρυα κάθε φορά που μιλούσε: «Προσέχετε! Ψευδοδιδάσκαλοι και ψευδοδιδασκαλίες θα σας βομβαρδίζουν απ’ όλες τις μεριές. Θα σας συστήσουν έναν άλλο Χριστό. Δεν θα προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα, αλλά από άλλο πνεύμα. Και δεν θα είναι το αληθινό ευαγγέλιο - θα είναι ένα άλλο».
Ο Παύλος ομολόγησε ένα φόβο που είχε: «φοβούμαι όμως μήπως, καθώς ο όφις εξηπάτησε την Εύαν διά της πανουργίας αυτού, διαφθαρή ούτως ο νούς σας, εκπεσών από της απλότητος της εις τον Χριστόν» (Β΄ Κορ.ια:3). Ήξερε ότι οι Κορίνθιοι ήταν ιδιαίτερα ευάλωτοι σε ψεύτικες διδασκαλίες.

Καμιά φορά θα μου δώσει κάποιος μια κασέτα, ή ένα CD λέγοντας: «Πρέπει ν’ ακούσεις αυτό το δάσκαλο. Το μήνυμά του είναι απίστευτα δυνατό. Όλοι μιλάνε γι’ αυτό!» Έτσι, το ακούω. Και ακούγεται αρκετά καλό, χρισμένο, νέο και φρέσκο. Αλλά μετά το Πνεύμα αρχίζει να ταράσσεται μέσα μου.

Σας έχει συμβεί ποτέ αυτό; Καθώς ακούτε, αισθάνεστε μια ανησυχία. Έτσι περιμένετε ακούγοντας. Λέτε, «Δεν ακούω τίποτα λάθος ακόμα, αλλά κάτι δεν πηγαίνει καλά». Και αν συνεχίσετε με αυτό, νάτο ξαφνικά το λάθος. Χονδροειδές, ξεκάθαρο λάθος-φοβερή αίρεση! Αντιγραφικές ερμηνείες, παράδοξα όνειρα, ανθρώπινες ιδέες, παρουσιάζονται σαν ένα μυστήριο που αποκαλύφθηκε. Αλλά δεν συμβαδίζουν με το λόγο του Θεού.

Ο Παύλος θαύμαζε πόσο εύκολα μερικοί Γαλάτες ταλαντεύονταν: «Θαυμάζω ότι τόσον ταχέως μεταφέρεσθε από εκείνου, όστις σας εκάλεσε διά της χάριτος του Χριστού, εις άλλο ευαγγέλιον, το οποίον δεν είναι άλλο, αλλ' υπάρχουσί τινές, οι οποίοι σας ταράττουσι και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού. Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα» (Γαλ.α:6-8).

Ήταν σαν να τους έλεγε: «Μην είστε τόσο ευγενικοί. Αν δεν είναι το ευαγγέλιο που ακούσατε από εμένα, δεν είναι από το Θεό. Είναι καταραμένο, σάπιο, θανατηφόρο. Τα πράγματα είναι σοβαρά και θα έχετε προβλήματα, αν μπλεχτείτε μ’ αυτό. Γι’ αυτό, μην το παίρνετε ελαφρά. Μην το ανέχεστε και μην είστε καλοί μαζί του. Ας είναι καταραμένος εκείνος που το κηρύττει!».

Δεν έχει σημασία αν ένας άγγελος εμφανιστεί και σας πει ότι το μήνυμα είναι από το Θεό. Δεν έχει σημασία, αν εσείς και οι φίλοι σας «διακρίνουν» ότι είναι εντάξει. Η Αγία Γραφή το ξεκαθαρίζει. Αν δεν ευθυγραμμίζεται με το ευαγγέλιο του Παύλου, προέρχεται από το Σατανά και είναι «ανάθεμα».

Πώς θα ξέρουμε λοιπόν ποιο είναι το αληθινό ευαγγέλιο, και ποιο το καταραμένο;

Πρώτα απόλα αφήστε με να σας πω ότι ακόμα και οι πιο δαιμονικοί ψευδοδιδάσκαλοι αρχίζουν με προειδοποιήσεις ενάντια στη ψεύτικη διδασκαλία. Δυνατά και αποφασιστικά προειδοποιούν ενάντια στο να πιαστεί κανείς σε κάτι διαφορετικό από το Χριστό. Σχεδόν κάθε ψευδοδιδάσκαλος εκφράζεται όσο πιο έντονα μπορεί ενάντια στην ψευδή διδασκαλία, και μετά προχωρεί να κηρύξει αυτό που είναι ψεύδος. Ξοδεύουν πολύ χρόνο πείθοντας τους ακροατές τους ότι αυτοί είναι διαφορετικοί από τούς ψευδοδιδασκάλους, προετοιμάζοντάς τους έτσι ν’ ακούσουν το μήνυμά τους.

Η διδασκαλία δεν είναι σωστή απλά και μόνο επειδή ο δάσκαλος μοιάζει να είναι άγιος, καλός, ευσεβής και ειλικρινής. Στο πέρασμα της ιστορίας, οι πιο ζημιογόνες αιρέσεις διδάχτηκαν από ανθρώπους που θεωρούνταν καλοί και ειλικρινείς. Αυτό ακριβώς κάνει την ψευδοδιδασκαλία ακόμα πιο επικίνδυνη.

Μπορεί να πει κάποιος: «Μα είναι τόσο καλός άνθρωπος, τόσο σοβαρός, ειλικρινής και αγαπητός»! Πραγματικά, ένας χριστοκεντρικός δάσκαλος θα είναι άγιος, σοβαρός και ειλικρινής, αλλά και οι διαβολικοί «άγγελοι φωτός» θα φαίνονται το ίδιο.

Ο Παύλος λέει ότι ο Σατανάς προσπαθεί να μας εξαπατήσει, όπως ακριβώς εξαπάτησε την Εύα στον κήπο. Χρησιμοποιεί την ίδια πανουργία και το ίδιο τέχνασμα: «φοβούμαι όμως μήπως, καθώς ο όφις εξηπάτησε την Εύαν διά της πανουργίας αυτού, διαφθαρή ούτως ο νούς σας» (Β’ Κορ.ια:3).

Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Το ψεύτικο ευαγγέλιο που ο Σατανάς σύστησε στην Εύα, είναι το ίδιο ευαγγέλιο που προωθεί σήμερα – και όλα τα ψεύτικα ευαγγέλια έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Ο Θεός δεν άφησε το σημαντικό αυτό θέμα να είναι αντικείμενο υποθέσεων. Το έκανε ξεκάθαρο, και υπάρχουν απόλυτες ενδείξεις για να προσέξουμε, οι οποίες ξεσκεπάζουν τις ψεύτικες διδασκαλίες:

1. Κάθε διδασκαλία που υπονομεύει το φόβο του Θεού, προέρχεται από το διάβολο και είναι ανάθεμα.

Όλοι οι ψευδοδιδάσκαλοι έχουν κοινό αυτό το μήνυμα: «Χαλάρωσε, ηρέμησε, ο Θεός δεν μπορεί να είναι τόσο αυστηρός. Δεν θα σε πληγώσει. Σε αγαπά. Ένας Θεός αγάπης θέλει να χαίρεσαι τη ζωή». Το κόλπο του εχθρού είναι να σε απομακρύνει από το γεμάτο δέος, σεβασμό και φόβο ενός άγιου Θεού, που κρίνει την αμαρτία. Όλες οι ψευδοδιδασκαλίες έχουν αυτό το σκοπό: να υπονομεύσουν το φόβο του Θεού μέσα σου.

Μόνο ο δυνατός, απόλυτος φόβος του Θεού κράτησε τον Αδάμ και την Εύα μακριά από την ανυπακοή.

Αλλά ο σατανάς ήρθε με ένα πιο μαλακό μήνυμα: «Δεν θέλετε βεβαίως αποθάνει» (γ:4). Αυτή ήταν μια ολοκληρωτική διαστρέβλωση της αλήθειας, ένα άλλο ευαγγέλιο. Παρ’ όλα αυτά, ήταν ακριβώς το μήνυμα που η Εύα ήθελε να ακούσει. Βλέπετε, κάτι μέσα της αντιστεκόταν στην εντολή του Θεού. Η απαγόρευση του Κυρίου της φαινόταν ζυγός, που δεν ήθελε να ανεχτεί.

Ο Σατανάς γνώριζε ότι υπήρχαν αυτά τα αισθήματα στην Εύα και άρχισε αμέσως να υποσκάπτει το φόβο του Θεού, που είχε μέσα της. «Αλήθεια το είπε αυτό ο Θεός; Ο Θεός δεν είναι έτσι. Έχεις λάθος ιδέα γι’ Αυτόν. Νομίζεις ότι θα σου αρνηθεί γνώση και σοφία, όταν ο ίδιος είναι η Γνώση και η Σοφία; Τι είδους Θεός νομίζεις ότι είναι; Σίγουρα δεν θα πεθάνεις».

Ίσως να θεωρείς τα κηρύγματα που ακούς «βαρύ ζυγό». Ίσως να επαναστατείς και να λες, «Δεν μ’ αρέσει». Αλλά μην ξεγελαστείς. Είναι ακριβώς αυτό που σου φέρνει ελευθερία, ειρήνη και χαρά. Όμως ακόμη μέσα σου φωνάζεις: «Δεν μπορώ να υπηρετήσω το Θεό με αυτό τον τρόπο! Θέλω ελευθερία».

Υπάρχει μια διδασκαλία που κυκλοφορεί τελευταία μέσα στη χαρισματική κίνηση, και μιλάει για μια νέα ελευθερία. Λέει: «Έλα να τραγουδήσεις, να φωνάξεις, να χορέψεις και να μιλήσεις σε γλώσσες, και μετά πήγαινε έξω και ζήσε σαν τους άλλους». Αυτό δεν είναι ελευθερία, αλλά ο σατανάς που λέει, «Δεν θα πεθάνεις, ο Θεός δεν είναι σκληρός. Είναι πολύ σπλαχνικός, γεμάτος αγάπη». Ο σατανάς βρήκε ένα ευαγγέλιο που ταίριαζε στον σαρκικό πόθο της Εύας, και θα βρει ένα άλλο, που θα ταιριάζει στα αυτιά των ανικανοποίητων και ανυπόμονων Χριστιανών!

Υπήρξαν ποιμένες που κήρυτταν αγιότητα και φόβο Θεού στους νέους, αλλά οι γονείς παραπονέθηκαν ότι καταπιέζουν τη νεολαία και τους απέπεμψαν. «Δεν θέλουμε να κηρύττεις τέτοια πράγματα στα παιδιά μας», είπαν.

Έχει μεγαλώσει μια ολόκληρη γενιά που στερείται ολότελα το φόβο του Θεού. Ποτέ δεν άκουσαν για κρίση. Είχαν πάντα ό,τι ήθελαν. «Θέλουμε μουσική ροκ-εντ-ρολ», λένε, και οι γονείς τους σπεύδουν: «Μην τα αναστατώνετε. Φέρτε το ροκ στην εκκλησία και βάλτε του χριστιανικούς στίχους» ή «Αφού έτσι κι αλλιώς θα έχουν σεξουαλικές σχέσεις, τουλάχιστον να τους παρέχουμε προστασία».

Η νεολαία αυτή δεν γνώρισε ποτέ το φόβο του Θεού, γιατί της έμαθαν ένα Θεό, που σκοπός Του είναι να ικανοποιεί τις επιθυμίες τους. Πολύ λίγοι νεαροί Χριστιανοί περπατούν σήμερα με αγιότητα. Γιατί; Επειδή οι ποιμένες είναι πολύ αδύναμοι για να κηρύξουν το ευαγγέλιο από τον άμβωνα!

Κληθήκαμε να κηρύξουμε το λόγο με εξουσία, ώστε να παράγει ένα διαρκή φόβο Θεού σε κάθε ακροατή. Εκείνοι που δεν θα εγκαταλείψουν τις αγαπημένες τους αμαρτίες, δεν θα μείνουν. Θα αποστρέψουν την ακοή τους από την αλήθεια και θα ψάξουν για δασκάλους, που θα ικανοποιούν τα γούστα τους (Β΄ Τιμ.δ:1-4).

Ο λόγος του Θεού λέει: «διά του φόβου του Κυρίου εκκλίνουσιν οι άνθρωποι από του κακού» (Παρ.ις:6). Αυτό που ένα αληθινό μήνυμα ευαγγελίου πρέπει να παράγει μέσα μας, είναι:

  • Μίσος για την αμαρτία, που δεν θα επιτρέπει καμιά δικαιολογία.
  • Καταδίκη για κάθε πνευματική τεμπελιά και συμβιβασμό.
  • Εσωτερική γνώση ότι ο Θεός δεν θα παραβλέψει τις αμαρτίες μας.
  • Πεποίθηση ότι θα θερίσουμε ό,τι σπείραμε.
  • Άγιο φόβο Θεού.
  • Βεβαιότητα ότι ο Θεός θα μας ελευθερώσει από κάθε αμαρτία που μισούμε και αντιστεκόμαστε.

Δεν έχεις ακόμα πειστεί για την ανάγκη να περπατάς με φόβο Θεού; Για να τελειώσει αυτό το θέμα μια και καλή, δες Ης.ια:1-3. Το κείμενο αυτό προφητεύει για Εκείνον, πάνω στον οποίο θα αναπαυόταν το πνεύμα του Κυρίου. Εκείνον που θα Του δινόταν «πνεύμα γνώσης και φόβου του Κυρίου». Η περικοπή αυτή μιλάει για τον Ιησού! Και αν ο Ιησούς περπατούσε μέσα στο φόβο του Πατέρα, και εύρισκε εκεί ευχαρίστηση, πόσο περισσότερο θα έπρεπε εμείς να βαδίσουμε έτσι!

2. Φυλαχτείτε από κάθε ευαγγέλιο που σας αποσπά από την αφοσίωση στον Ιησού Χριστό.

Ο Παύλος μας προειδοποιεί σοβαρά ότι ο σατανάς θα μεταμορφωθεί σε άγγελο φωτός και θα σηκώσει τους δικούς του δασκάλους, που θα μας παριστάνουν τους υπηρέτες της δικαιοσύνης.

Το φως συμβολίζει την αλήθεια, το ευαγγέλιο, την αποκάλυψη. Ο σατανάς θα έρθει χρησιμοποιώντας το αγαπημένο όνομα του Ιησού και θα προσπαθήσει να εξαπατήσει ακόμα και τους εκλεκτούς. «Διότι οι τοιούτοι είναι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού» (Β΄ Κορ.ια:13).

Πώς θα μπορούσε κάποιος να βρίσκεται κάτω από ένα τέτοιο διεστραμμένο ευαγγέλιο, που ο Παύλος περιγράφει, και να μην το ξέρει; Υπάρχει μόνο ένας τρόπος: αν αρνηθεί να εγκαταλείψει τις σαρκικές επιθυμίες και την εγωιστική ζωή, και συνεχίζει να περπατά σε κραυγαλέα ανυπακοή.

Η σαρκική επιθυμία είναι ο μαγνήτης που έλκει έναν άνθρωπο στους ψευδαποστόλους. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αν οδηγείσαι από τις επιθυμίες σου, θα βρεθείς κάτω από ψεύτικη διδασκαλία. Είναι αναπόφευκτο, θα σε βρει και θα το βρεις. Και θα είσαι τόσο τυφλός, που δεν θα το βλέπεις.

Τον 18ο αιώνα εμφανίστηκε ένα άλλο ευαγγέλιο, που λεγόταν αντινομιανισμός, που σημαίνει «αντί-νόμος». Το ευαγγέλιο αυτό κυκλοφορεί ακόμα ανάμεσά μας και είναι δυνατότερο από ποτέ. Υπονομεύει το φόβο του Θεού, υποστηρίζοντας ότι αφού πίστεψες, μπορείς να αμαρτάνεις και να μην καταδικαστείς ποτέ, επειδή ο Ιησούς τα έχει καλύψει όλα.

Η διδασκαλία του αντινομιανισμού ακόμη κηρύττεται σήμερα και η χαρισματική κίνηση έχει παγιδευτεί εντελώς απ’ αυτό.

Οι Χριστιανοί που πιστεύουν αυτή τη διδασκαλία, είναι σαν να κάθονται μέσα σ’ ένα σκοτεινό λάκκο, περιμένοντας τον Ιησού λέγοντας: «Κύριε, ξέρεις πού είμαι. Αν με αγαπάς, έλα και βγάλε με από δω». Όχι! Η Αγία Γραφή μας προστάζει να αντιστεκόμαστε στο διάβολο, και θα φύγει!

Έχουν κάνει τους Χριστιανούς να μοιάζουν μ’ ένα πλήθος από αβοήθητους ανάπηρους, χωρίς καμιά δύναμη ή εξουσία, δεμένους από αμαρτωλές συνήθειες, περιμένοντας μια θαυματουργική απελευθέρωση (επιτημήσεις δαιμονίων από "ειδικούς", "πεσίματα" από άλλους "ειδικούς" κτλ, κτλ). Δεν υπάρχει καμία άγια ταραχή ενάντια στην αμαρτία, κανένας φόβος Θεού.

3. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία αφιέρωση στο Χριστό, χωρίς ένα άγιο περπάτημα.

Αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να κριθούν όλα τα δόγματα: Σε μεταμορφώνει σύμφωνα με την εικόνα του Ιησού Χριστού; Δεν μπορείς να θεωρήσεις ένα ευαγγέλιο καθαρό, απλά και μόνο επειδή ο κήρυκας μιλάει ενάντια στην αμαρτία ή γιατί ο Χριστός αναφέρεται συχνά. Η κίνηση της Νέας Εποχής μιλάει διαρκώς για «το πνεύμα του Χριστού».

Διεφθαρμένοι κήρυκες ξεφωνίζουν το όνομα του Ιησού από το μικρόφωνο, κατακεραυνώνοντας την ομοφυλοφιλία, τα ναρκωτικά και τις αμαρτίες της κοινωνίας, αλλά όσο πιο πολύ τους ακούς, συνειδητοποιείς ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει συντριβεί.

Τέτοιοι κήρυκες παίζουν θέατρο, ξεσηκώνοντας ενθουσιασμό. Δεν έχουν πραγματικά καταδικάσει την αμαρτία, ούτε έχουν φλογερή επιθυμία να μεταμορφώσουν τους ανθρώπους σύμφωνα με την εικόνα του Χριστού.

Οι «χριστιανοί» αγαπούν να πηγαίνουν σε συναθροίσεις, όπου ακούνε τον κήρυκα να μιλάει για την απουσία της προσευχής στα σχολεία. Ίσως να αναφέρει κάτι για την απληστία μας, την υπερηφάνεια και την πορνεία, αμαρτίες που βρίσκονται στις καρδιές όλων μας. Όμως μετά έρχονται τα απαλά, καθησυχαστικά λόγια. Και αμέσως μόλις εξασφαλιστεί η εμπιστοσύνη των ακροατών, ο φόβος του Θεού υποσκάπτεται.

4. Το αληθινό ευαγγέλιο ενδιαφέρεται για την καρδιά σου, από την οποία προέρχονται οι εκβάσεις της ζωής.

Οι Φαρισαίοι είδαν κάποιον από τους μαθητές του Κυρίου να τρώει ψωμί με άπλυτα χέρια και ανακάλυψαν λάθος. Μάρκ.ζ:2-3: «και ιδόντες τινάς των μαθητών αυτού τρώγοντας άρτους με χείρας μεμολυσμένας, τουτέστιν ανίπτους, εμέμφθησαν αυτούς· διότι οι Φαρισαίοι και πάντες οι Ιουδαίοι, εάν δεν νίψωσι μέχρι του αγκώνος τας χείρας, δεν τρώγουσι, κρατούντες την παράδοσιν των πρεσβυτέρων».

Οι άνθρωποι αυτοί ρώτησαν τον Ιησού, γιατί οι μαθητές Του δεν περπατούσαν σ’ αυτό το είδος της «αγιότητας».

Η δική τους ήταν μόνο μια τελετουργική παράδοση. Ήταν εντελώς εξωτερική, έχοντας να κάνει μόνο με πράξεις της σάρκας. Ο Ιησούς τούς απάντησε: «καλώς προεφήτευσεν ο Ησαΐας περί υμών των υποκριτών, ως είναι γεγραμμένον· Ούτος ο λαός διά των χειλέων με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού» (Μάρκ.ζ:6). Στην ουσία τούς έλεγε: «Οι διδασκαλίες σας είναι όλες μάταιες. Δεν αλλάζουν την καρδιά σας. Είναι επιδείξεις, λόγια, ψεύτικα έργα».

Είναι σαν να μας λέει σήμερα: Η αληθινή διδασκαλία πρέπει να αντιμετωπίζει τα προβλήματα της καρδιάς. Ο Ιησούς εκθέτει το πρόβλημα με όλα τα ψεύτικα ευαγγέλια: δεν φτάνουν μέχρι σ’ αυτό που μολύνει τον άνθρωπο. Δεν καταδικάζουν, δεν αλλάζουν την καρδιά. Προσφέρουν μια μορφή ευσέβειας και αγιότητας, χωρίς καρδιά. «Τα δε εξερχόμενα εκ του στόματος εκ της καρδίας εξέρχονται, και εκείνα μολύνουσι τον άνθρωπον» (Ματθ.ιε:18).

Ο Παύλος είπε: «Τας δε νεανικάς επιθυμίας φεύγε και ζήτει την δικαιοσύνην, την πίστιν, την αγάπην, την ειρήνην μετά των επικαλουμένων τον Κύριον εκ καθαράς καρδίας» (Β’ Τιμ.β:22).

Μη μου λες για τα θαύματα που γίνονται στην εκκλησία σου, για τη δοξολογία και τη λατρεία, για το πλήθος ή για το πόσο καλά κηρύττει ο ποιμένας. Όχι. Πες μου για έναν λαό που επικαλείται το Θεό μέσα από μια καθαρή καρδιά. Πες μου ότι αν και δεν έχουν φτάσει ακόμα, έχουν μπει σ’ αυτήν τη διαδικασία. Επιτρέπουν στο Θεό να ερευνά και να δοκιμάζει τις καρδιές τους και να ξεσκεπάζει τις αμαρτωλές τους συνήθειες.

Αυτό είναι το αληθινό ευαγγέλιο του Ιησού. Είναι ένα ευαγγέλιο που καταδικάζει την καρδιά, ασχολείται μ’ αυτήν και την αλλάζει. Είναι αυτό το ευαγγέλιο που σου έχει κηρυχτεί;