Μαλαχ.γ:1 «Ιδού, εγώ
αποστέλλω τον άγγελόν μου και θέλει κατασκευάσει την οδόν έμπροσθέν μου»
Μαλαχ.δ:5 «Ιδού, εγώ
θέλω αποστείλει προς εσάς Ηλίαν τον προφήτην, πριν έλθη η ημέρα του Κυρίου η
μεγάλη και επιφανής».
Ματθ.ια:13 «Διότι πάντες
οι προφήται και ο νόμος έως Ιωάννου προεφήτευσαν. Και αν θέλητε να δεχθήτε
τούτο, αυτός είναι ο Ηλίας, όστις έμελλε να έλθη».
Αυτοί που διατηρούσαν την Μεσσιανική
ελπίδα, πίστευαν ότι η Βασιλεία του Μεσσία θα πραγματοποιούνταν μετά την
εμφάνιση ενός προδρόμου. Στην Ανατολή ένας κήρυκας πήγαινε μπροστά από τον
βασιλιά, καλώντας το λαό να επιδιορθώσει τους δρόμους, που συνήθως ήταν σε κακή
κατάσταση, ώστε ο Βασιλιάς και η ακολουθία του να περάσουν με ασφάλεια. Ο
Ιωάννης ήταν ένας τέτοιος Κήρυκας και καλούσε το λαό σε μετάνοια. Η αποστολή
του ήταν να καλέσει τον κόσμο να προετοιμάσει το δρόμο του Κυρίου. Κάθε βαθύ
φαράγγι έπρεπε να σκεπαστεί και κάθε λόφος να ισοπεδωθεί. Οι δρόμοι που δεν
ήταν ομαλοί, έπρεπε να γίνουν ίσιοι.
Β. Η
ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
1. Χρόνος
Λουκάς γ:1-2 «Εν δε τω
δεκάτω πέμπτω έτει της ηγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ότε ο Πόντιος Πιλάτος
ηγεμόνευε της Ιουδαίας.....έγεινε λόγος Θεού προς Ιωάννην τον υιόν του Ζαχαρίου,
εν τη ερήμω.
Αυτό το εδάφιο μας δίνει την ακριβή
χρονολογία για την αρχή της διακονίας του Ιωάννη, που πρέπει να ήταν μεταξύ του
26 και 27 μ.Χ., αφού η βασιλεία του Τιβέριου άρχισε περίπου το έτος 12 μ.Χ. Η
γέννηση του Ιωάννη θα πρέπει να είναι πριν 30 χρόνια, γιατί άρχισε τη διακονία
του σε ηλικία 30 χρονών.
2. Οι γονείς του Ιωάννη.
Οι γονείς του Ιωάννη ήταν ο Ζαχαρίας και η
Ελισάβετ. Ήταν ταπεινοί και ευσεβείς άνθρωποι, που ζούσαν κοντά στη Χεβρών. Ο
Ζαχαρίας ήταν ηλικιωμένος άνθρωπος και ανήκε στην κατώτερη τάξη των ιερέων. Δεν
είχαν παιδιά και γι’ αυτό ντρέπονταν. Ένοιωθαν μια ταπείνωση, αλλά είχαν φτάσει
σε ηλικία που οι προσδοκίες και οι προσευχές για γονιμότητα είχαν εγκαταλειφθεί.
3. Θαυματουργική γέννηση.
Λουκάς α:13 «Είπε δε πρός
αυτόν ο άγγελος, Μη φοβού, Ζαχαρία διότι εισηκούσθη η δέησίς σου και η γυνή σου
Ελισάβετ θέλει γεννήσει υιόν εις σε, και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού
Ιωάννην».
Ο Ζαχαρίας προσκαλέστηκε για να εκτελέσει
ένα θρησκευτικό καθήκον στο ναό και έτυχε σ’ αυτόν ο κλήρος να βάλει θυμίαμα
στα κάρβουνα του βωμού της θυσίας. Αυτό θεωρούνταν πολύ ιερό πράγμα και ο
ιερέας που θα του έπεφτε ο κλήρος να εκτελέσει αυτό το θρησκευτικό καθήκον,
θεωρούνταν πάρα πολύ ευλογημένος.
Καθώς ο Ζαχαρίας ήταν όρθιος και
προσευχόταν, στα δεξιά του βωμού στάθηκε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και ανακοίνωσε την θεία του αποστολή.
Όταν ο Ζαχαρίας εξέφρασε αμφιβολίες γι’ αυτό, έμεινε ξαφνικά άφωνος μέχρι τη
στιγμή που γεννήθηκε ο γιος του.
Όταν ο Ιωάννης γεννήθηκε, οι συγγενείς
επέμεναν να ονομαστεί Ζαχαρίας. Ο Ζαχαρίας όμως ζήτησε μια πλάκα, όπου έγραψε
ότι το όνομά του είναι Ιωάννης. Αμέσως η γλώσσα του λύθηκε και άρχισε να υμνεί
τον Θεό και να προφητεύει το σύντομο ερχομό του Μεσσία.
Γ. ΤΑ
ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
Δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για τα
παιδικά χρόνια του Ιωάννη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έζησε κανονική ζωή και
διδάχτηκε στην συναγωγή. Επειδή και οι δύο γονείς του ανήκαν στην τάξη των
ιερέων (Λουκ.α:5) συμπεραίνουμε ότι ο Ιωάννης πέρασε τα παιδικά του χρόνια
προετοιμαζόμενος για την ιεροσύνη του. Ο Ιωάννης ανατράφηκε σαν Ναζηραίος. Δεν
έπινε κρασί ή σίκερα και δεν έκοβε τα μαλλιά του. Πριν αρχίσει την ιεροσύνη του, αποσύρθηκε
στην έρημο.
Δ. Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
Ενώ ήταν ακόμα νέος ο Ιωάννης, αποσύρθηκε
στην έρημο και ζούσε σαν ασκητής με φρούτα, ακρίδες και μέλι άγριο και
αφοσιώθηκε στην μελέτη και επικοινωνία με τον Θεό. Χρησιμοποιούσε σαν ένδυμα δέρμα καμήλας.
Όταν εμφανίστηκε στον κόσμο, οι άνθρωποι
τον θεωρούσαν άγιο. Η όψη του με τα λυμένα μαλλιά και τα πολλά γένια και
ζωσμένος με δέρμα καμήλας και δερμάτινη ζώνη, με γυμνά τα πόδια και τα χέρια, ήταν πραγματικά πολύ
εντυπωσιακή. Μιλούσε με τόση σοβαρότητα, σοφία
και θρησκευτικό ζήλο, που οι άνθρωποι τον ακολουθούσαν για να ακούσουν
την ομιλία του και να διδαχθούν.
Ε. ΤΟ
ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
Ματθ.γ:2-3 «Μετανοείτε,
διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών..... ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου,
ευθείας κάμετε τας τρίβους αυτού».
Το
μήνυμα του Ιωάννη ήταν απλό:
- Μετάνοια
- Προετοιμασία για τη Βασιλεία των Ουρανών
- Βάπτισμα
Ο Ιωάννης δεν φοβόταν κανένα και
κατηγορούσε την αμαρτία όπου κι αν βρισκόταν. Κατηγορούσε τους Φαρισαίους, τους
θρησκευτικούς αρχηγούς για τις αμαρτίες
τους, ακόμη και τον βασιλιά Ηρώδη Αντύπα.
Στα χρόνια του, η κακία στη Ρώμη ήταν πολύ
μεγάλη. Στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπήρχε ανηθικότητα. Βία, κλεψιά, εκτελέσεις
χωρίς δίκη και μεγάλη σκληρότητα χαρακτήριζαν τη διοίκηση του Πιλάτου. Οι
Φαρισαίοι τόνιζαν τον διαχωρισμό, αλλά όχι την σωστή αγιοσύνη. Περηφανεύονταν
ότι ήταν απόγονοι του Αβραάμ, αλλά αγνοούσαν τον προσωπικό χαρακτήρα.
Το μήνυμα του Ιωάννη ήταν αυτό που
χρειαζότανε κι έτσι ο κόσμος πήγαινε στον Ιορδάνη ποταμό, για ν’ ακούσουν το
κήρυγμά του.
Ο Ιωάννης κήρυξε περίπου έξι μήνες, πριν
έρθει ο Ιησούς σ’ αυτόν για να βαπτιστεί. Έλεγε απλά ότι δεν ήταν ο Μεσσίας και
ότι δεν ήταν ικανός να λύσει τα παπούτσια του - όπως συνήθιζαν να κάνουν οι
σκλάβοι στους κυρίους τους.
Ο Ιωάννης προφήτεψε «βάπτισμα στο Άγιο
Πνεύμα» (Ματθ.γ:11). Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ιωάννης δίδασκε και
βάπτιζε, αλλά δεν έκανε θαύματα.
Ιωάννης ι:41 «Και πολλοί
ήλθον προς αυτόν και έλεγον, Ότι ο Ιωάννης μεν ουδέν θαύμα έκαμε».
Ένα άλλο γεγονός που είναι αξιοσημείωτο
είναι ότι κατά τη διάρκεια της ιεροσύνης του ήταν πολύ ταπεινός. Ποτέ δεν
ζήλεψε τον Ιησού και ήταν ικανοποιημένος να κάνει το θέλημα Του.
Ιωάννης γ:30 «Εκείνος πρέπει
να αυξάνη εγώ δε να ελαττώνομαι».
Ζ. Ο
ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
Μάρκος ς:27 «Και ευθύς
αποστείλας ο βασιλεύς δήμιον, προσέταξε να φερθή η κεφαλή αυτού. Ο δε απελθών
απεκεφάλισεν αυτόν εν τη φυλακή».
Τόση μεγάλη ήταν η φήμη του Ιωάννη, που
ακόμα και ο Ηρώδης Αντύπας Τέτραρχος της Γαλιλαίας και Περαίας πήγε στην
Ιορδανία για να τον ακούσει. Ο Ηρώδης
τον άκουγε ευχάριστα και τον σεβότανε πολύ. Πιθανότατα είχε πεισθεί και προσπαθούσε να ζει μια καλύτερη ζωή.
Πάντως ο Ιωάννης κατηγορούσε ανοιχτά τον
Ηρώδη για το μεγάλο αμάρτημά του. Ο Ηρώδης είχε παντρευτεί την κόρη του βασιλιά
της Αραβίας, αλλά την βαρέθηκε και άρχισε να ζει με την Ηρωδιάδα την γυναίκα
του αδερφού του Φίλιππα Ηρώδη. Η Ηρωδιάδα είχε μια κόρη την Σαλώμη και οι δυο
τους ήταν πολύ φιλόδοξες.
Όταν ο Ιωάννης τον κατηγόρησε δημόσια, ο
Ηρώδης διέταξε να τον φυλακίσουν στο κάστρο. Αυτό ήταν ένα κάστρο που το ξανάχτισε
ο Ηρώδης στην ανατολική ξηρά της Νεκράς Θάλασσας. Ο Ηρώδης δεν είχε πρόθεση να
τον σκοτώσει και ενδόμυχα τον θαύμαζε και παραδεχόταν τη διδασκαλία του σαν
εμπνευσμένη. Η Ηρωδιάδα μισούσε τον Ιωάννη και συνωμότησε εναντίον του.
Όταν ο Ηρώδης γιόρταζε τα γενέθλιά του και
είχαν συγκεντρωθεί πολλοί πλούσιοι και ευγενείς της εποχής, η Ηρωδιάδα βρήκε
την ευκαιρία που ζητούσε. Η Σαλώμη χόρεψε ένα χορό χωρίς ντροπή με ασεβείς
κινήσεις που ξετρέλανε τους μεθυσμένους καλεσμένους στο δείπνο. Τότε ο Ηρώδης
της είπε ότι μπορούσε να της χαρίσει ότι ήθελε μέχρι και το μισό του βασίλειο.
Αυτή όμως του ζήτησε το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή.
Ο Ηρώδης μπορούσε να αρνηθεί, γιατί το
κεφάλι του Ιωάννη άξιζε περισσότερο από
το μισό του Βασίλειο, αλλά στο τέλος το δέχτηκε και έτσι αποκεφαλίστηκε ο Ιωάννης
ο Βαπτιστής, σε ηλικία 31 ή 32 χρόνων,
ακόμα νέος. Μετά το θάνατο του μερικοί μαθητές του εξακολούθησαν το έργο του.
Αυτό το ξέρουμε, γιατί όταν ο Παύλος πήγε στην Έφεσο βρήκε μερικούς από τους
μαθητές του Ιωάννη (Πράξ.ιθ)
