2η πληγή: Βάτραχοι παντού.
Αντίδραση του Φαραώ: Επειδή οι μάγοι
μιμήθηκαν και πάλι το γεγονός -με κάποιο τρόπο- άλλωστε υπήρχαν τόσοι βάτραχοι
παντού, ο Φαραώ δεν πείστηκε. Αυτό όμως που δεν μπορούσαν να κάνουν ήταν ν’
απαλλαγούν απ’ αυτούς. Ο Φαραώ ενοχλήθηκε, ζητά από το Μωυσή να διώξει τους
βατράχους, αλλά όταν αυτό συμβαίνει, σκληρύνει και πάλι την καρδιά του.
Ο Θεός πρόσβαλε: Τη θεά βατραχίνα
Χέκτ που είχε σώμα ανθρώπου και κεφάλι βατράχου. Ήταν σύμβολο της ανάστασης και
της γονιμότητας. Σήμερα, ο βάτραχος έχει γίνει από τους ανθρώπους σύμβολο καλής
τύχης.
η:16-19
3η πληγή: Σκνίπες σε
ανθρώπους και ζώα.
Οι σκνίπες είναι μικροσκοπικά έντομα με
δυνατό τσίμπημα. Μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς πόσο οδυνηρή ήταν αυτή η
πληγή, μ’ ένα τέτοιο αριθμό απ’ αυτές. Οι μάγοι δεν μπόρεσαν να μιμηθούν το
φαινόμενο, γιατί εξαιτίας του μεγέθους τους, δεν ήταν δυνατή η οφθαλμαπάτη.
Έτσι, αναγνώρισαν τη δύναμη του Θεού. Ο Φαραώ όμως σκλήρυνε την καρδιά του και
δεν υποχώρησε.
Δεν είναι σίγουρο ποιο θεό πρόσβαλε ο
Κύριος. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ήταν μια κίνηση ενάντια στο ιερατείο της
Αιγύπτου και τους φυσικούς καθαρισμούς του, προκειμένου να ιερατεύσουν.
η:20-32
4η πληγή: Κυνόμυια.
Τώρα, οι πληγές δεν συμβαίνουν πια στη γη
Γεσέν. Πρόσθετη απόδειξη της δύναμης του Θεού, αλλά και σημείο για το ποιους
αγαπά και ποιους βδελύτεται. Ο Θεός
βάζει χώρισμα ανάμεσα στο δικό Του λαό και το λαό του Φαραώ (κόσμος). Στα
Εβραϊκά, η λέξη που χρησιμοποιείται για τη μύγα, φανερώνει ανάμιξη πολλών ειδών
απ’ αυτές.
Γιατί οι τρεις πρώτες πληγές έγιναν στην
Αίγυπτο και στη γη Γεσέν; Ο Θεός βρέχει για τους δίκαιους και για τους άδικους.
Οι άγιοι υποφέρουν σ’ αυτό τον καταραμένο κόσμο, αλλά όχι για πάντα. Απ’ τη
στιγμή που ο άνθρωπος επιστρέφει στο Θεό, μέρος αυτής της κατάρας φεύγει, όπως
ο φόβος του θανάτου. Ακόμα και oι Ισραηλίτες είχαν
αμαρτία και ο Θεός θέλει να τους δείξει το μισθό της αμαρτίας, ώστε να
εκτιμήσουν την απελευθέρωση. Θα ήταν ακόμα ανυπόμονοι και έτοιμοι ν’ αφήσουν
την Αίγυπτο, τον κόσμο της αμαρτίας, και να μην θέλουν να θυμούνται τίποτα απ’
αυτήν.
Ο Θεός πρόσβαλε το θεό Βάτχιτ που είχε τη
μορφή μύγας και πίστευαν ότι φροντίζει και τους προστατεύει απ’ αυτές.
Οι μύγες είναι μικρές και πολύ ενοχλητικές.
Είναι τύπος των διάφορων μικρών τρόπων με τους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να
ερεθίζουν και να ενοχλούν ο ένας τον άλλο, κάτι όμως που δεν πρέπει να
συμβαίνει στη γη Γεσέν.
