Γιατί υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές ομολογίες και δόγματα στην εκκλησία;

Γιατί τα δόγματα των εκκλησιών διαφέρουν όταν υπάρχει μόνο μία Βίβλος, οπότε θα πρέπει να υπάρχει μόνο μία πίστη;

Το γεγονός των πολλών δογμάτων και πεποιθήσεων μέσα στον Χριστιανισμό είναι συνέπεια δύο δυνάμεων: του εχθρού (Σατανά) και της αμαρτωλής φύσης του ανθρώπου. Ο εχθρός εργάζεται συνεχώς δημιουργώντας πλάνες, επιδιώκοντας να μπερδέψει και να παραπλανήσει τους πιστούς. Ο Ιησούς αποκαλεί τον Σατανά πατέρα του ψεύδους και λέει ότι η αλήθεια δεν είναι μέσα του.

Όταν ο Θεός μιλά στην καρδιά σου

Μερικές φορές ο Θεός «εξατομικεύει» εδάφια των Γραφών για εμάς.

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και ταπεινοί όταν ισχυριζόμαστε ότι ο Θεός μας μίλησε. Είμαστε ελλιπείς άνθρωποι που δεν ακούμε πάντα καθαρά τον Θεό.

ΠΛΗΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΧΘΕΙΣ ΑΠΟ ΠΛΗΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Δευτ.ιγ:14 - "...τότε θέλεις εξετάσει, και ερωτήσει, και ερευνήσει επιμελώς, και εάν ήναι αληθές και βέβαιον το πράγμα, ότι τοιούτον βδέλυγμα ενηργήθη εν μέσω σου..."

Αναμφίβολα, δεν είναι δυνατόν να έχεις σχέση με μια ομάδα ανθρώπων χωρίς κάποιες περιστασιακές παρεξηγήσεις και σκάνδαλα. Κι αν δεν προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις αυτές τις καταστάσεις με τον τρόπο που ο Ιησούς περιέγραψε, τότε σίγουρα θα πληγωθείς μέσα στην εκκλησία.

συνοικοδομείσθε στην ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ

«αλλήλων τα βάρη βαστάζετε» (Γαλ.ς:2)
 

Αναμφίβολα, τα πολλά βάρη κυρτώνουν τους ανθρώπινους ώμους. Πάντοτε, μα ιδιαίτερα σήμερα. Άλλος τα βαστάει και προχωράει σκυφτός και μουρμούρης στη ζωή. Κάποιοι, ίσως οι πιο λίγοι, συνθλίβονται και συντρίβονται κάτω από αυτά, χωρίς να τολμούν να τα εμπιστευτούν σε κανένα. Εκτός... αν κάποιος αδελφικός ώμος προσφερθεί να «βαστάξει». Όλο το φορτίο ή μέρος. Για πολύ χρόνο ή έστω προσωρινά. Κάποιος αδελφικός ώμος. Μαζί βέβαια και καρδιά. Κυρίως καρδιά.
 

O Τυφλός, ο Μύωπας και ‘ο πιο καλός ο μαθητής’

Μάρκ.η:14-34

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πρόκληση για το δάσκαλο, από έναν μαθητή που δεν ‘πιάνει’ το μάθημα.

Διδάσκεις και βλέπεις ένα βλέμμα απλανές, καταλαβαίνεις ότι το μάθημα οι μαθητές δεν το έχουν ‘πιάσει’. Κάνεις επανάληψη, λες ξανά τα ίδια με άλλα λόγια, δίνεις όλη σου τη δύναμη και όλη την ικανότητά σου, και περιμένεις ανταπόκριση από το μαθητή. Όμως απογοητεύεσαι, όταν και πάλι ο μαθητής δεν μπορεί να ‘πιάσει’ το μάθημα.