Η Βίβλος χρησιμοποιεί συχνά τους
καρπούς για να περιγράψει τις εκβάσεις της ζωής μας.
Οι καρποί μπορεί να είναι είτε
καλοί είτε κακοί:
Ματθ.ζ:18 Δεν δύναται
δένδρον καλόν να κάμνη καρπούς κακούς, ουδέ δένδρον σαπρόν να κάμνη καρπούς
καλούς (Λουκ.ς:43).
Ρωμ.ζ:5 Διότι ότε ήμεθα εν τη σαρκί, τα πάθη των αμαρτιών τα διά του νόμου ενηργούντο εν τοις μέλεσιν ημών, διά να καρποφορήσωμεν εις τον θάνατον·
Ένας καρποφόρος Χριστιανός θα
παράγει καλύτερα αποτελέσματα:
Παρ.ια:30 Ο καρπός του
δικαίου είναι δένδρον ζωής· και όστις κερδίζει ψυχάς, είναι σοφός.
Οι καρποί είναι το άμεσο
αποτέλεσμα του τί ελέγχει τις καρδιές μας:
Ματθ.ιε:19 Διότι εκ της
καρδίας εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι, κλοπαί,
ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι.
Ο καρπός μιας ζωής που δεν
παραδόθηκε στον Ιησού περιλαμβάνει «μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια,
ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι,
διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων» (Γαλ.ε:19-21).
Αντίθετα, ο καρπός του Πνεύματος
του Θεού είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη,
πίστις, πραότης, εγκράτεια» (Γαλ.ε:22-23).
Ο Θεός είναι ο γεωργός (Ιωάν.ιε:1),
και θέλει να είμαστε καρποφόροι.
Ιωάν.ιε:5 Εγώ είμαι η
άμπελος, σεις τα κλήματα. Ο μένων εν εμοί και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν
πολύν, διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν.
Σαν κλάδοι που μένουμε στο
αμπέλι, προσκολλόμαστε στον Χριστό, και η ζωή μας απορρέει από Αυτόν.
Ο στόχος είναι «καρπόν πολύν»,
καθώς ο Χριστός μας χρησιμοποιεί για να ευλογήσει με ουράνια αγαθά, έναν διαλυμένο
κόσμο.
Όταν έχουμε αρραβωνιαστεί τον
Χριστό και ζούμε για να Τον ευχαριστήσουμε, το φυσικό αποτέλεσμα είναι επιλογές
που μοιάζουν με τις δικές Του.
Είπε σαφέστατα, ότι οι αληθινοί
οπαδοί Του θα αναγνωρίζονται από τον καρπό τους:
Ματθ.ζ:16-20 Από των
καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς. Μήποτε συνάγουσιν από ακανθών σταφύλια ή
από τριβόλων σύκα; ούτω παν δένδρον καλόν κάμνει καλούς καρπούς, το δε σαπρόν
δένδρον κάμνει κακούς καρπούς. Δεν δύναται δένδρον καλόν να κάμνη καρπούς
κακούς, ουδέ δένδρον σαπρόν να κάμνη καρπούς καλούς. Παν δένδρον μη κάμνον
καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται. Άρα από των καρπών αυτών θέλετε
γνωρίσει αυτούς.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους
οποίους οι Χριστιανοί μπορούν να είναι καρποφόροι.
Η αληθινή καρποφορία ξεκινά στην
καρδιά, με τον καρπό του Πνεύματος.
Αυτός ο εσωτερικός καρπός
επηρεάζει τις εξωτερικές ενέργειες, τα λόγια μας, οι δραστηριότητές μας θα
δοξάσουν τον Κύριο.
Η επιθυμία του Θεού είναι να μας
μετατρέψει στην εικόνα του Χριστού και να μας κάνει καρποφόρους, όσο Αυτόν:
Ρωμ.η:29 διότι όσους
προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να
ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών·
Θέλουμε
να μας χαρακτηρίζουν τα καλά έργα, αφού
Εφεσ.β:10 ….αυτού
ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν Χριστώ Ιησού προς έργα καλά, τα οποία προητοίμασεν
ο Θεός διά να περιπατήσωμεν εν αυτοίς.
Τίτ.β:7 δεικνύων κατά
πάντα σεαυτόν τύπον των καλών έργων, φυλάττων εν τη διδασκαλία αδιαφθορίαν,
σεμνότητα,
Κολ.α:10 διά να
περιπατήσητε αξίως του Κυρίου, ευαρεστούντες κατά πάντα, καρποφορούντες εις παν
έργον αγαθόν και αυξανόμενοι εις την επίγνωσιν του Θεού,
Θέλουμε
να μας χαρακτηρίζει η ταπείνωση:
Εφεσ.δ:1,2 Σας παρακαλώ
λοιπόν εγώ ο δέσμιος εν Κυρίω να περιπατήσητε αξίως της προσκλήσεως, καθ' ην
προσεκλήθητε, μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας,
υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη,
Τίτ.γ:1,2 Υπενθύμιζε
αυτούς να υποτάσσωνται εις τας αρχάς και εξουσίας, να πειθαρχώσι, να ήναι
έτοιμοι εις παν έργον αγαθόν, να μη βλασφημώσι μηδένα, να ήναι άμαχοι,
συμβιβαστικοί, να δεικνύωσι προς πάντας ανθρώπους πάσαν πραότητα.
Θέλουμε να μας χαρακτηρίζει η
συγχώρεση:
Εφεσ.δ:32 γίνεσθε δε
εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους, καθώς ο Θεός
συνεχώρησεν εσάς διά του Χριστού.
Κολ.γ:13 υποφέροντες
αλλήλους και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς
και ο Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σείς·
Θέλουμε να είμαστε πάντα
έτοιμοι «εις απολογίαν μετά πραότητος και φόβου προς πάντα τον ζητούντα
από μας λόγον περί της ελπίδος της εν ημίν» (Α’ Πέτρ.γ:15).
Θέλουμε να είμαστε το «καλό
έδαφος» (Ματθ.ιγ:3-9).
Το αποτέλεσμα της πνευματικής
καρποφορίας είναι ότι ο Θεός δοξάζεται, αυξανόμαστε, και άλλοι γνωρίζουν τον
Χριστό:
Ματθ.ε:16 Ούτως ας
λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, διά να ίδωσι τα καλά σας έργα και
δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς.
Πράξ.κ:26,27 Όθεν
μαρτύρομαι προς εσάς εν τη σήμερον ημέρα, ότι εγώ είμαι καθαρός από του αίματος
πάντων· διότι δεν συνεστάλην να αναγγείλω προς εσάς πάσαν την βουλήν του Θεού.
Μάρκ.ις:15 Και είπε
προς αυτούς· Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην
την κτίσιν.
Παραγωγικότητα ή καρποφορία;
Δεν υπάρχει τίποτα κακό όταν
θέλουμε να κάνουμε περισσότερα για τη δόξα του Θεού και να πετύχουμε
περισσότερα, στις μέρες μας...
Άλλωστε, ζούμε στην εποχή του «περισσότερου»,
του «τώρα» και του «πρέπει να γίνει».
Αυτό προκαλεί έναν ξέφρενο πανικό
στον κόσμο, μας κάνει να είμαστε κολλημένοι στις συσκευές μας, με αποτέλεσμα να
μπερδεύεται η ενασχόληση με την επίτευξη.
Αλλά στις Γραφές, η
παραγωγικότητα δεν φαίνεται να είναι το ζητούμενο του Θεού για τη ζωή μας... Μάλλον
επιθυμεί καρποφορία και πίστη.
Ο Θεός δεν θέλει απλά να «κάνουμε
περισσότερα πράγματα» (ακόμη και για τη δόξα Του)...
Θέλει να είμαστε πιστοί εκεί που
μας έχει και να καρποφορούμε.
Η ιδέα της καρποφορίας, στη βιβλική
γλώσσα, για «να γίνει κάτι» δεν είναι η γλώσσα της μηχανής (που χρησιμοποιούμε
συχνά στα σύγχρονα βιβλία παραγωγικότητας — δηλαδή, αποδοτικότητα, παραγωγή,
αποτελεσματικότητα κ.λπ.) ...
Αντίθετα, η βιβλική γλώσσα είναι
αυτή της καρποφορίας (σπορά, θερισμός, καρποφορία, σταθερότητα κ.λπ.).
Μπορεί να είμαι εξαιρετικά
παραγωγικός αλλά να μην αποφέρω καρπούς – μπορώ να είμαι ένα κλαδί γεμάτο φύλλα
(προς εγωιστικό όφελος του κλαδιού), αλλά να μην παράγω καρπό (αναπαράγοντας τη
ζωή της αμπέλου).
Ο Θεός δεν θέλει απλά
δραστηριότητα στη ζωή μου, θέλει να είμαι πιστός όπου με έχει και να καρποφορώ
για τη δόξα Του.
Ο Θεός δεν βιάζεται με τον ίδιο
τρόπο που βιάζεται ο σύγχρονος πολιτισμός μας για να πετύχει πράγματα.
Μπορεί να περιμένει και να αφήνει
τις ρίζες να αναπτυχθούν βαθιά, έτσι ώστε ένα δέντρο να παράγει άφθονους
καρπούς σε βάθος χρόνου.
Όλα αυτά τα λέω γιατί θέλω να
είμαι καρποφόρος και πιστός, όχι απλώς παραγωγικός.
Και προσεύχομαι η ζωή σας (και η
δική μου) να γίνει γνωστή για την αφθονία των καρπών για τη δόξα, την τιμή και
τον έπαινο του Βασιλιά μας.
Πώς να ξέρεις αν είσαι καρποφόρος χριστιανός
Μερικές φορές η καρποφορία δεν
είναι αυτό που νομίζεται ότι είναι.
Είσαι καρποφόρος Χριστιανός;
Στο Ιωάν.ιε:1-17 ο Ιησούς έδωσε
μια ολόκληρη διδασκαλία για την καρποφορία:
Ιωάν.ιε:8 Εν τούτω
δοξάζεται ο Πατήρ μου, εις το να φέρητε καρπόν πολύν· και ούτω θέλετε είσθαι
μαθηταί μου.
Αλλά αυτό δημιουργεί πρόβλημα,
όταν κοιτάμε γύρω μας και βλέπουμε τις επιτυχίες άλλων Χριστιανών.
Με ποιον συγκρίνουμε συνήθως τον
εαυτό μας; Με αυτούς που έχουν περισσότερα.
Περισσότερους καρπούς,
περισσότεροι αριθμοί, περισσότερα οικονομικά, περισσότεροι πιστοί, περισσότερα likes στο Facebook και στο You tube, περισσότερα βραβεία και
ούτω καθεξής.
Σε σύγκριση με μεγάλους
χριστιανούς ηγέτες, είμαι μια πλήρης και απόλυτη αποτυχία ΑΝ κοιτάξω την
καρποφορία με λάθος τρόπο.
Πώς πρέπει λοιπόν να δούμε την
καρποφορία;
Κοιτάζεις από την οπτική γωνία
του Θεού
Πιστεύω ότι οι αριθμοί μπορούν να
είναι ένας καλός δείκτης επιτυχίας.
Ωστόσο, δεν είναι ο μόνος δείκτης
και μερικές φορές εξαπατούν.
Όταν ο Ιησούς ολοκλήρωσε τη
διακονία Του στη γη, είχε μόνο μια χούφτα αφοσιωμένων οπαδών, ή ας πούμε «δεσμευμένων»
χαλαρά.
Οι 12 μαθητές του Ιησού Τον
εγκατέλειψαν όλοι στη μεγαλύτερη ώρα της ανάγκης Του.
Δεν μπορούσαν καν να προσευχηθούν
μαζί Του για μια ώρα!
Ο Πέτρος, ο αρχηγός της ομάδας
Του, αρνήθηκε ότι γνώριζε τον Ιησού.
Ναι, μερικές φορές υπήρχαν πλήθη
που είχαν ακολουθήσει τον Ιησού.
Αλλά όταν είπε προκλητικά
πράγματα και δεν έδωσε δωρεάν γεύματα, τα πράγματα στράβωσαν.
Ιωάν.ς:66 Έκτοτε πολλοί
των μαθητών αυτού εστράφησαν εις τα οπίσω και δεν περιεπάτουν πλέον μετ' αυτού.
Από μια εξωτερική ματιά, ο Ιησούς
ήταν:
· Ένας κάποτε δημοφιλής δάσκαλος που έχασε τους
οπαδούς Του.
· Ο αρχηγός μιας μικρής αδέσμευτης ομάδας που είχε
εγκαταλείψει την κοινωνική ζωή της εποχής
· Άλλος ένας εγκληματίας που σταυρώθηκε από τους
Ρωμαίους
Αλλά η επιτυχία της Βασιλείας δεν
είναι αυτό που συχνά νομίζουμε.
Ο Ιησούς δίδαξε:
Ματθ.ιγ:31,32 Ομοία
είναι η βασιλεία των ουρανών με κόκκον σινάπεως, τον οποίον λαβών άνθρωπος
έσπειρεν εν τω αγρώ αυτού· το οποίον είναι μεν μικρότερον πάντων των σπερμάτων,
όταν όμως αυξηθή είναι μεγαλήτερον των λαχάνων και γίνεται δένδρον, ώστε
έρχονται τα πετεινά του ουρανού και κατασκηνούσιν εν τοις κλάδοις αυτού.
Έτσι, οι αριθμοί μπορεί να είναι
απατηλοί και ένα κακό μέτρο καρποφορίας.
Αν ο Θεός δίνει αριθμούς, Τον
ευχαριστούμε. Και αν δεν το κάνει, εξακολουθούμε να Τον δοξάζουμε. Η δουλειά
μας είναι να είμαστε πιστοί.
Ο έπαινος που ζητάμε ΔΕΝ είναι:
«Εύγε δούλε αγαθέ και επιτυχημένε». Ο έπαινος που επιζητούμε είναι: «Εύγε
δούλε αγαθέ και πιστέ». (Ματθ.κε:21).
Μένεις εν Χριστώ
Αντί για αριθμούς, ο Ιησούς μας
είπε τι σημαίνει καρποφορία:
Ιωάν.ιε:5 Εγώ είμαι η
άμπελος, σεις τα κλήματα. Ο μένων εν εμοί και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν
πολύν, διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν.
Καρποφορία, λοιπόν, σημαίνει
«μένω ενωμένος με τον Χριστό».
Τι σημαίνει όμως αυτό; Μου
φαίνεται αρκετά ξεκάθαρο. Για να είμαστε καρποφόροι, ζούμε μέρα με τη μέρα, ώρα
με την ώρα, ακόμη και λεπτό προς λεπτό σε διαρκή κοινωνία με τον Ιησού.
Δεν πρέπει να είμαστε:
Χριστιανοί της Κυριακής – που
δοξάζουν τον Κύριο τις Κυριακές και Τον αγνοούν την υπόλοιπη εβδομάδα.
Σαν τον Χριστό στο σπίτι, αλλά
όχι στη δουλειά. Σαν τον Χριστό στη δουλειά, αλλά όχι στο σπίτι.
Αντίθετα, είμαστε καρποφόροι όταν
συνεχώς «μένουμε» εν Χριστώ.
Ίσως νομίζεις ότι δεν μπορείς να
το κάνεις και θα έλεγα ότι έχεις δίκιο.
Πιστεύεις και υπακούς στη
Βίβλο, ακόμα κι όταν δεν σου αρέσει αυτό που λέει.
Ο Ιησούς μίλησε γι’ αυτό τρεις
φορές σε αυτό το απόσπασμα:
Ιωάν.ιε:7 Εάν μείνητε
εν εμοί και οι λόγοι μου μείνωσιν εν υμίν, θέλετε ζητεί ό,τι αν θέλητε, και
θέλει γείνει εις εσάς.
Ιωάν.ιε:10 Εάν τας
εντολάς μου φυλάξητε, θέλετε μείνει εν τη αγάπη μου, καθώς εγώ εφύλαξα τας
εντολάς του Πατρός μου και μένω εν τη αγάπη αυτού.
Ιωάν.ιε:14 Σεις είσθε
φίλοι μου, εάν κάμνητε όσα εγώ σας παραγγέλλω.
Κάθε ένα από αυτά τα εδάφια έχει
το ίδιο μήνυμα με διαφορετικό αποτέλεσμα:
Το εδ.7 λέει ότι αν υπακούμε στις
εντολές Του, οι προσευχές θα απαντηθούν
Το εδ.10 λέει ότι αν υπακούμε
στις εντολές Του, θα «παραμείνουμε στην αγάπη Του»
Το εδ.14 λέει ότι αν υπακούμε
στις εντολές Του, θα είμαστε φίλοι Του
Θέλεις να είσαι φίλος του
Χριστού, να σε αγαπάει ο Κύριος και να εισακούονται οι προσευχές σου; Τότε πρέπει
να υπακούς στις εντολές Του.
Για να είστε λοιπόν καρποφόροι,
πιστέψτε και υπακούστε στη Βίβλο, ακόμα κι όταν δεν σας αρέσει αυτό που λέει:
·
Σχετικά με την κόλαση
·
Σχετικά με τη συγχώρεση των άλλων
·
Σχετικά με την ομοφυλοφιλία
·
Σχετικά με την αμαρτία
·
Σχετικά με την κρίση
·
Σχετικά με το να δίνεις (δέκατο)
Ασκείς αγάπη με αυτοθυσία
Ο Ιησούς είπε επίσης ότι είστε
καρποφόροι αν ασκείτε αυτοθυσιαστική αγάπη.
Ιωάν.ιε:12,13 Αύτη
είναι η εντολή μου, να αγαπάτε αλλήλους, καθώς σας ηγάπησα. Μεγαλητέραν ταύτης
αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού.
Τι σημαίνει όμως «αγάπη»; Ο
Ιησούς το όρισε στο εδάφιο 13: πραγματική αγάπη σημαίνει να είμαστε πρόθυμοι να
δώσουμε τη ζωή μας για τους άλλους. Αγάπη σημαίνει αυτοθυσία για τους άλλους.
Εσείς κι εγώ μπορεί να μην
γίνουμε διάσημοι, περιζήτητοι, συγγραφείς μπεστ σέλερ ή να κατέχουμε μια
εντυπωσιακή θέση στην εκκλησία.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός δεν θα μας θεωρήσει ισχυρούς, καρποφόρους Χριστιανούς, ΑΝ κάνουμε αυτά τα πράγματα.
