Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι

Λουκ.κα:33-36 Ο ουρανός και η γη θέλουσι παρέλθει, οι δε λόγοι μου δεν θέλουσι παρέλθει. Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ' υμάς η ημέρα εκείνη· διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης. Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.

Ο Ιησούς δεν λέει ότι πρέπει πάντα να προσευχόμαστε, «Πατέρα, σώσε με»! Αυτό θα ήταν εγωκεντρικό.

Λέει, «Αναπτύξτε αυτήν την όμορφη σχέση που έκανα δυνατή για εσάς, με τον Θεό. Μείνετε σε επαφή μαζί Του».

Οι προσευχές μας πρέπει να αποκτήσουν την ποιότητα της επικοινωνίας ενός άντρα και μιας γυναίκας που βγαίνουν ραντεβού με σκοπό το γάμο.

Στο πρώτο ραντεβού, μπορεί να μην γνωρίζουν πολλά ο ένας για τον άλλον, αλλά καθώς συναντιούνται συχνά, αρχίζουν να γνωρίζονται καλύτερα.

Μιλώντας για διάφορα θέματα, η σχέση αναπτύσσεται. Ανακαλύπτουν κοινά ενδιαφέροντα. Βρίσκουν ο ένας τον άλλον ελκυστικό και συναρπαστικό.

Καθώς τα γεγονότα εξελίσσονται, εργάζονται για να βελτιώσουν τη σχέση, ώστε να μπορέσουν τελικά να παντρευτούν, συνεχίζοντας με μεγαλύτερη οικειότητα, ευχαρίστηση και παραγωγικότητα.

Ο Θεός επιθυμεί αυτού του είδους τη σχέση με τον λαό Του.

Ο Ιησούς Χριστός προειδοποιεί ότι ο ίδιος παράγοντας που καταστρέφει έναν γάμο - αν ο ένας ή ο άλλος αρχίσει να βρίσκει έναν άλλο πιο ελκυστικό - μπορεί να καταστρέψει τη σχέση με τον Θεό.

Σε αυτούς τους επικίνδυνους καιρούς, το διαζύγιο διεκδικεί περίπου το 50% των γάμων.

Ένας θεσμός που ο Θεός σκοπεύει να είναι πολύ όμορφος καταστρέφεται επειδή η αγάπη για μια όμορφη σχέση δεν συνδυάζεται με την αγάπη για δικαιοσύνη.

Ο κόσμος έχει στριμώξει με επιτυχία τα ζευγάρια στο καλούπι του. Αν και μπορεί να ξεκίνησαν όμορφα, οι σχέσεις έχουν άσχημο τέλος.

Ο Θεός θέλει η προσευχή να είναι ο τρόπος επικοινωνίας μαζί Του, για να αναπτύξει μια όμορφη σχέση που ξεκίνησε μέσω της αποδοχής της θυσίας του Χριστού.

Για να κρατήσουμε αυτή τη σχέση ζωντανή, πρέπει να πηγαίνουμε στα ραντεβού μας μαζί Του, τηρώντας τον όρκο που δώσαμε στο βάπτισμα, τηρώντας τις εντολές Του, δείχνοντας ότι είμαστε αξιόπιστοι αγωνιζόμενοι κατά της αμαρτίας.

Ενώ δουλεύουμε πάνω σε αυτή τη σχέση, αγρυπνούμε! Είμαστε σε επιφυλακή. Είμαστε σε εγρήγορση, όπως ένας στρατιώτης στη σκοπιά, φροντίζοντας να μην καταστραφεί αυτό που θεωρούμε όμορφο.

Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν ένας σκοπός, ενώ φρουρεί το πόστο του, ακούει κάτι, απομακρύνεται από τη θέση του και πάει να το επιθεωρήσει, ο εχθρός επιτίθεται!

Η Βαβυλώνα χρησιμοποιεί ακριβώς την ίδια στρατηγική. Και δυστυχώς, ο εξαπατημένος φρουρός απεικονίζει ακριβώς τον Λαοδίκειο, που αποσπάται από επιθυμίες διάφορες.

Ένας Λαοδίκειος νανουρίζεται σε έναν πνευματικό εφησυχασμό και απάθεια από την ελκυστικότητα του κόσμου.

Αυτή είναι η προειδοποίηση του Χριστού - μείνετε άγρυπνοι, να είστε σε επιφυλακή και να προσεύχεστε!

 

Το Λουκ.κα:35 περιέχει ένα ισχυρό μήνυμα για τον ερχομό σημαντικών γεγονότων και τον αντίκτυπο που θα έχουν στη ζωή μας.

Μας υπενθυμίζει ότι κάτι απροσδόκητο θα συμβεί, και θα πιάσει πολλούς ανθρώπους απροετοίμαστους.

Δεν είναι απλώς μια προειδοποίηση. Είναι μια διαβεβαίωση ότι ανεξάρτητα από την επίγνωση ή την ετοιμότητά μας, ορισμένα πράγματα στη ζωή μας είναι αναπόφευκτα.

Η φράση «διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης» τονίζει ότι θα είναι μια παγκόσμια εμπειρία.

Ισχύει για όλους, ανεξάρτητα από την κοινωνική τους θέση, το υπόβαθρο ή τις πεποιθήσεις τους.

Η λέξη «παγίδα» υποδηλώνει ότι αυτό το γεγονός θα είναι ξαφνικό και θα παγιδέψει άτομα που δεν είναι προετοιμασμένα - όπως ένας κυνηγός που περιμένει υπομονετικά το ανυποψίαστο θήραμά του.

Ακριβώς αυτό το γεγονός θα πρέπει να μας κάνει να αναλογιστούμε πώς ζούμε τη ζωή μας.

Κρατάμε την καρδιά και το μυαλό μας ανοιχτά στα πράγματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία;

 

Όταν διαβάζουμε αυτό το εδάφιο, θα πρέπει να το δούμε σαν μέρος μιας ευρύτερης συζήτησης σχετικά με την αναγκαιότητα της πνευματικής ετοιμότητας.

Ο Ιησούς θέλει οι δικοί Του να ζουν συντονισμένοι με την πίστη τους, έτσι ώστε όταν έρθει το απροσδόκητο, να είναι έτοιμοι.

Υπάρχουν πολλές καταστάσεις στη ζωή μας που μπορεί να είναι παγίδα – απροσδόκητες αλλαγές, δυσκολίες ή δοκιμασίες που πέφτουν επάνω μας.

Αν το καλοσκεφτούμε, όλοι έχουμε βιώσει κάτι παρόμοιο, όταν η ζωή πήρε μια ξαφνική τροπή για την οποία δεν ήμασταν προετοιμασμένοι.

Είτε ήταν ένας ξαφνικός φόβος για την υγεία, η απώλεια μιας δουλειάς ή ακόμα και οι προσωπικές σχέσεις που άλλαξαν από τη μια μέρα στην άλλη, αυτές οι εκπλήξεις μπορεί να μας κάνουν να νιώθουμε ευάλωτοι και αβέβαιοι.

Ο Ιησούς μας ενθαρρύνει να έχουμε επίγνωση αυτών των στιγμών και να παραμένουμε σε εγρήγορση στην πνευματική μας ζωή.

Το να παραμένουμε συνδεδεμένοι με τον Θεό μας ευθυγραμμίζει με το μονοπάτι που έχει σχεδιάσει για εμάς και μας προστατεύει από τις παγίδες της ζωής.

Αυτό το εδάφιο είναι μια προειδοποίηση όσο και μια παρότρυνση για δράση.

Ο επείγων χαρακτήρας των λόγων του μας προκαλεί να κοιτάξουμε μέσα μας και να αξιολογήσουμε αν είμαστε πνευματικά προετοιμασμένοι.

Αυτή η προετοιμασία δεν αφορά αποκλειστικά τη γνώση της γραφής ή την τακτική παρακολούθηση της εκκλησίας, έχει να κάνει με το να ζούμε την πίστη μας αυθεντικά.

Η οικοδόμηση ισχυρών δεσμών με τον Θεό απαιτεί συνεχή προσπάθεια, όπως γίνεται σε κάθε σχέση.

Καθώς ασχολούμαστε με τα πράγματα του Θεού, μπορούμε να καλλιεργήσουμε τις αντοχές μας και να βρούμε ειρήνη μέσα στο χάος.

Δεν θα πιαστούμε απροετοίμαστοι από τις παγίδες, επειδή η πίστη μας μας βεβαιώνει ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο.

 

Η φράση-κλειδί «ως παγίς θέλει επέλθει» ζωγραφίζει μια εικόνα που ενσταλάζει μέσα μας προσοχή και περιέργεια.

Μια παγίδα είναι συχνά προσεκτικά κατασκευασμένη, κρυμμένη από το οπτικό πεδίο και σχεδιασμένη για να αιχμαλωτίζει τους ανυποψίαστους.

Ο Ιησούς μας λέει ότι μπορεί να πιαστούμε απροετοίμαστοι αν δεν είμαστε προσεκτικοί.

Αυτή η εικόνα μας προκαλεί να σκεφτούμε πώς μπορούμε να είμαστε καλύτερα ενήμεροι για το περιβάλλον μας και να καλλιεργήσουμε την πίστη μας, διασφαλίζοντας ότι δεν παγιδευόμαστε εύκολα από κοσμικούς περισπασμούς.

Ο όρος «επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης» αποτυπώνει την παγκόσμια πτυχή αυτής της προειδοποίησης.

Μας υπενθυμίζει ότι είναι συλλογική μας ευθύνη να οικοδομήσουμε μια κοινότητα πιστών που είναι έτοιμοι για ό,τι μπορεί να έρθει.

Ενθαρρύνοντας ανοιχτές συζητήσεις για την πίστη μας, υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλον και μαθαίνοντας μαζί, μπορούμε να ενισχύσουμε την προετοιμασία μας σαν κοινότητα.

Μας ενθαρρύνει να σκεφτούμε πέρα από τον εαυτό μας—ότι παίζουμε ουσιαστικό ρόλο στην ανύψωση και την ενθάρρυνση ο ένας του άλλου στα πνευματικά μας ταξίδια.

Η ανάλυση του εδαφίου μας οδηγεί να το συνδέσουμε με άλλες διδασκαλίες μέσα στη Γραφή.

Για παράδειγμα, μεγάλο μέρος της σοφίας που διαβάζουμε στις Παροιμίες, τονίζει την αξία του να ζούμε και να παραμένουμε άγρυπνοι σε παγίδες που μπορεί να απειλήσουν την πίστη μας.

Το Παρ.δ:23 μας καθοδηγεί: «Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου».

Με παρόμοιο τρόπο, το Λουκ.κα:35 μας καλεί να φυλάξουμε όχι μόνο τις καρδιές μας αλλά ολόκληρη τη ζωή μας, παραμένοντας προετοιμασμένοι για τις απροσδόκητες καταστάσεις που θα μπορούσαμε να συναντήσουμε.

 

Διδάγματα

Ένα από τα πιο βαθιά μαθήματα που μπορούμε να μάθουμε είναι η σημασία της πνευματικής επαγρύπνησης.

Ακριβώς όπως προσέχουμε για απροσδόκητες διαταραχές στην καθημερινή μας ζωή —είτε οδηγούμε, είτε μελετάμε είτε ασχολούμαστε με άλλους— η πνευματική επαγρύπνηση χρησιμεύει για να διατηρεί την καρδιά και το μυαλό μας ευθυγραμμισμένα με το θέλημα του Θεού.

Μέσω της προσευχής και της ενεργού συμμετοχής στις κοινότητές μας, δημιουργούμε μια ζωντανή σύνδεση με την πίστη μας που μας προστατεύει από το να πιαστούμε απροετοίμαστοι.

Ένα άλλο αξιοσημείωτο μάθημα είναι η αναγκαιότητα της προετοιμασίας.

Παρομοιάζοντας τις εκπλήξεις της ζωής με μια παγίδα, μας υπενθυμίζεται ότι η προετοιμασία δεν είναι κάτι που πρέπει να γίνει μία φορά. Αντίθετα, είναι μια συνεχής πρακτική.

Αφιερώνοντας χρόνο για μελέτη της Γραφής, έχοντας κοινωνία με άλλους πιστούς και να αναζητώντας καθοδήγηση στην προσευχή, χτίζουμε μια γερή βάση που μπορεί να αντέξει το απροσδόκητο.

«Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε την ημέραν ουδέ την ώραν» (Ματθ.κε:13) μας υπενθυμίζει τη σημασία του να είμαστε έτοιμοι.

Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να ενσωματώσουμε αυτή την ετοιμότητα στην καθημερινότητά μας, βελτιώνοντας τον χαρακτήρα μας και ανυψώνοντας ο ένας τον άλλον.

Τελικά, το Λουκ.κα:35 μας καλεί να οικοδομήσουμε μια διαρκή ελπίδα ριζωμένη στην πίστη.

Η ζωή είναι απρόβλεπτη και μπορεί να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις που μας φοβίζουν και μας αγχώνουν.

Αλλά μέσω της πίστης στον Χριστό, μπορούμε να κρατήσουμε σφιχτά την εμπιστοσύνη μας στις υποσχέσεις Του.

Αυτό το απόσπασμα χρησιμεύει σαν μια φιλική υπενθύμιση ότι δεν είμαστε μόνοι στις αβεβαιότητές μας.

Ο Θεός είναι παρών μαζί μας σε κάθε κατάσταση. Στηρίζοντας τον εαυτό μας στην πίστη και την ελπίδα, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις επερχόμενες προκλήσεις με θάρρος αντί για φόβο, μπορούμε να αγκαλιάσουμε τη ζωή με προσμονή, κατανοώντας ότι μας κρατά ασφαλείς.

 

Καθώς ολοκληρώνουμε τις σκέψεις μας για το Λουκ.κα:35, είναι απαραίτητο να κρατήσουμε τα βασικά μηνύματα που μεταφέρει.

Μας υπενθυμίζει ότι η ζωή μας επιφυλάσσει απροσδόκητες εκπλήξεις, τόσο προκλητικές όσο και αναζωογονητικές.

Επομένως, το να παραμένουμε σε εγρήγορση και πνευματικά προετοιμασμένοι πρέπει να γίνει η καθημερινή μας πρακτική.

Αντί να φοβόμαστε στιγμές που η ζωή φαίνεται εκτός ελέγχου, ας τις αγκαλιάσουμε ως ευκαιρίες για να πλησιάσουμε τον Θεό, ο οποίος μας παρέχει συνεχώς δύναμη και σιγουριά.

Εάν καλλιεργήσουμε την πίστη μας με αγάπη και κοινωνία, μπορούμε να υποστηρίξουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον όταν αντιμετωπίζουμε τις παγίδες της ζωής.

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε μπορεί να μετατραπούν σε στιγμές αύξησης που ενισχύουν την πίστη μας και εμβαθύνουν την κατανόησή μας.

Ας ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον να παραμείνουμε ενήμεροι, να παραμείνουμε συνδεδεμένοι με πίστη και να προσεγγίζουμε κάθε μέρα με ελπίδα και ευγνωμοσύνη.

Γιατί αν αντιμετωπίσουμε το απροσδόκητο με τον Ιησού στο πλευρό μας, μπορούμε να ξεπεράσουμε τα πάντα.