Αποκ.ις:3 Και
ο δεύτερος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού εις την θάλασσαν· και έγεινεν αίμα
ως νεκρού, και πάσα ψυχή ζώσα απέθανεν εν τη θαλάσση.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΙΑΛΗ Ή ΠΛΗΓΗ
Αποκ.η:8,9 Αυτή η πληγή είναι όμοια με τη δεύτερη σάλπιγγα. Και λέει
ότι: «ο δεύτερος άγγελος εσάλπισε, και ως
όρος μέγα καιόμενον με πύρ ερρίφθη εις την θάλασσαν και το τρίτον της θαλάσσης
έγεινεν αίμα και απέθανεν το τρίτο των εμψύχων κτισμάτων των εν τη θαλάσση. Και
το τρίτο των πλοίων διεφθάρη». Αυτή η πληγή προσβάλει τη θάλασσα. Συνδυάζοντας
και τα δύο εδάφια μαζί, βλέπουμε στο κεφ.ις ότι πέθανε κάθε ψυχή ζώσα στη
θάλασσα. Στο κεφ.η:8,9 όμως λέει ότι το ένα τρίτο της θάλασσας έγινε αίμα, το
ένα τρίτο των εμψύχων κτισμάτων στη θάλασσα πέθανε, και το ένα τρίτο των πλοίων
καταστράφηκε.
Λέει ότι η θάλασσα έγινε αίμα ως νεκρού. Αυτό σημαίνει ότι η
θάλασσα έπηξε ή διογκώθηκε, γιατί αυτό κάνει και το αίμα του νεκρού. Και αυτή
ήταν η αιτία που έκανε κάθε ψυχή ζώσα μέσα στη θάλασσα να πεθάνει.
Έξοδ.ζ:19-21 Εδώ αναφέρεται η πληγή που επέφερε ο Θεός στην Αίγυπτο με το
Μωυσή, κατά την οποία τα νερά του ποταμού έγιναν αίμα. Δεν λέει ότι έγιναν σαν
αίμα, αλλά πραγματικό αίμα. Και η θάλασσα στην Αποκάλυψη έγινε πραγματικό αίμα
σαν νεκρού.
Κάθε ψυχή ζώσα πέθανε στη θάλασσα. Κάθε έννοια ζωής μέσα στη
θάλασσα καταστράφηκε. Ο Θεός ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της ζωής.
Καταστρέφει τη γη εξ αιτίας της αμαρτίας, όμως μετά την έκχυση των πληγών η γη
αναζωογονείται και γίνεται παράδεισος για χίλια χρόνια.
Αποκ.ις:4 Και
ο τρίτος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού εις τους ποταμούς και εις τας πηγάς
των υδάτων· και έγεινεν αίμα.
ΤΡΙΤΗ ΦΙΑΛΗ Ή ΠΛΗΓΗ
Αποκ.η:10-11 Εδώ η τρίτη πληγή αναφέρεται σαν τρίτη σάλπιγγα. Και λέει
ότι: «ο τρίτος άγγελος εσάλπισε, και
έπεσεν εκ του ουρανού αστήρ μέγας καιόμενος ως λαμπάς, και έπεσεν επί το τρίτον
των ποταμών και επί τας πηγάς των υδάτων και το όνομα του αστέρος λέγεται
Αψινθος και έγινε το τρίτο των υδάτων άψινθος, και πολλοί άνθρωποι απέθανον εκ
των υδάτων, διότι επικράνθησαν».
Βλέπουμε λοιπόν ότι η τρίτη πληγή προσβάλλει τους ποταμούς
και τις πηγές των υδάτων, απ’ όπου οι άνθρωποι έπιναν νερό. Κάθε παροχή νερού
μολύνεται. Συνδυάζοντας τώρα αυτά τα δύο εδάφια βλέπουμε ότι όταν λέει ότι οι
ποταμοί και οι πηγές των υδάτων έγιναν αίμα, εννοεί το 1/3 των ποταμών και των
πηγών των υδάτων.
Τώρα μπορεί να πρόκειται για πραγματικό αίμα ή να έχει
συμβολική έννοια.
Το αίμα συμβολίζει το θάνατο. Μπορεί όμως τα νερά απλώς να φαινόταν
σαν αίμα. Και ο θάνατος ήλθε σαν αποτέλεσμα του γεγονότος ότι τα νερά ήταν
δηλητηριασμένα, οι άνθρωποι ήπιαν απ’ αυτά και πέθαναν.
Όταν κάποιος προσπαθούσε να πιει απ’ αυτά τα νερά, ήταν τόσο
πικρά όσο ο Άψινθος. Ο Άψινθος είναι ένα πικρό και δηλητηριώδες φυτό.
Αποκ.η:10-11 Λέει ότι το 1/3 των υδάτων έγιναν Άψινθος. Δεν μπορεί να έγιναν
και αίμα και άψινθος, εκτός αν έγιναν αίμα και ήταν πικρά σαν τον Άψινθο.
Μπορεί να έγιναν αίμα, μπορεί όμως και να ήταν απλώς πικρά με αποτέλεσμα να
επιφέρουν το θάνατο σε όσους προσπαθήσουν να πιούν απ’ αυτά. Μπορεί όμως να
φαίνονται σαν αίμα, αλλά να ήταν πικρά για να τα πιουν. Εκείνο που έχει σημασία
είναι ότι πρόκειται για θαύμα του Θεού. Ήταν καθαρά δική Του ενέργεια. Δεν
πρόκειται για φυσικό γεγονός, που έκανε τα νερά πικρά, αλλά για πληγή σταλμένη
από το Θεό.
Αποκ.ις:5 Και
ήκουσα τον άγγελον των υδάτων λέγοντα· Δίκαιος είσαι, Κύριε, ο ων και ο ην και
ο όσιος, διότι έκρινας ταύτα·
Ακόμη και οι άγγελοι που χρησιμοποιούνται από το Θεό για να
εκχέουν αυτή την τρομερή κρίση πάνω στη γη, συμφωνούν ότι ο Θεός είναι δίκαιος
κριτής.
Αποκ.ις:6 επειδή
αίμα αγίων και προφητών εξέχεαν, και αίμα έδωκας εις αυτούς να πίωσι· διότι
άξιοι είναι.
Επειδή έχυσαν το αίμα των αγίων και των προφητών, ο Θεός τώρα
κάνει εκδίκηση μέσω αυτών των πληγών, και τους δίνει να πιούν αίμα. Ο Θεός
είναι δίκαιος κριτής. Και είναι άξιοι της τιμωρίας αυτής.
Αποκ.ις:7 Και
ήκουσα άλλον εκ του θυσιαστηρίου λέγοντα· Ναι, Κύριε Θεέ παντοκράτωρ, αληθιναί
και δίκαιαι αι κρίσεις σου.
Η λέξη «άλλον» δεν
υπάρχει στο κείμενο UBS. Απλά λέει: «και
ήκουσα εκ του θυσιαστηρίου». Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται για κάποιον
άλλον άγγελο, αλλά αναφέρεται μάλλον στους αγίους του Θεού ή σε κάποιον απ’ τους
αγίους, εφόσον η φωνή αυτή προέρχεται από το θυσιαστήριο.
Είναι οι άγιοι του Θεού, που θυσίασαν τη ζωή τους γι’ Αυτόν,
και τώρα διακηρύσσουν ότι ο Θεός είναι αληθινός και δίκαιος στις κρίσεις Του.
Αποκ.ις:8 Και
ο τέταρτος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού επί τον ήλιον· και εδόθη εις αυτόν
να καυματίση τους ανθρώπους με πυρ.
ΤΕΤΑΡΤΗ ΦΙΑΛΗ Ή ΠΛΗΓΗ
Αποκ.η:12 Εδώ είναι το παράλληλο εδάφιο για την τέταρτη πληγή, που αναφέρεται σαν
τέταρτη σάλπιγγα. Και λέει ότι «ο
τέταρτος άγγελος εσάλπισε, και εκτυπήθη το τρίτον του ηλίου, και το τρίτον της
σελήνης, και το τρίτον των αστέρων, δια να σκοτισθή το τρίτον αυτών, και η
ημέοα να χάση το τρίτον του φωτισμού αυτής, και η νύξ ομοίως».
Στο κεφ.ις:8 μας λέει ότι ο τέταρτος άγγελος εξέχεε τη φιάλη
του στον ήλιο & το αποτέλεσμα ήταν ότι οι άνθρωποι καυματίσθησαν με πυρ.
Και στο κεφ.η:12 λέει ότι ο ήλιος, η σελήνη και τα άστρα
κτυπήθηκαν κατά το 1/3 και σκοτίσθηκαν, και η μέρα και η νύκτα έχασαν το 1/3
του φωτισμού τους. Αυτό σημαίνει ότι το φώς μειώθηκε κατά το 1/3 πάνω στην
επιφάνεια της γης κατ' αυτή την περίοδο.
Έξοδ.ι:21-23 Εδώ αναφέρεται η πληγή του σκότους που επέφερε ο Θεός στη γη
της Αιγύπτου με το Μωυσή. Αν τώρα συνδυάσουμε τα δύο παράλληλα εδάφια της Αποκάλυψης,
θα δούμε ότι στις περιοχές που ήταν φώς, ήταν τόσο πολύ, ώστε το αποτέλεσμα
ήταν να καυματιστούν οι άνθρωποι από αυτό το τρομερό καύμα. Παρατηρούμε ότι
όταν ο ήλιος λάμπει, καυματίζει τους ανθρώπους, ενώ σε άλλα μέρη είναι σκοτάδι,
όπου κανονικά έπρεπε να είναι φώς.
Δεν μας λέει σε πόση έκταση της γης οι άνθρωποι θα καυματιστούν
από το πυρ. Όμως βλέπουμε ότι από τη μια μεριά θα υπάρχει απόλυτο σκοτάδι και
από την άλλη καύμα μέγα. Πιθανόν να υπάρχει και εναλλαγή αυτής της πληγής στη γη,
κατά την οποία το ένα μέρος θα καυματίζεται με πυρ, και το άλλο θα είναι
βυθισμένο σε απόλυτο βαθύ σκοτάδι.
Αποκ.ις:9 Και
εκαυματίσθησαν οι άνθρωποι καύμα μέγα, και εβλασφήμησαν το όνομα του Θεού του
έχοντος εξουσίαν επί τας πληγάς ταύτας, και δεν μετενόησαν ώστε να δώσωσι δόξαν
εις αυτόν.
Οι άνθρωποι εκαυματίσθησαν με καύμα μέγα και βλασφήμησαν το
όνομα του Θεού. Δεν μας λέει αν οι άνθρωποι πέθαναν εξ αιτίας της μεγάλης
καύσης, απλά λέει ότι εκαυματίσθησαν.
Αποκ.θ:20-21 Οι άνθρωποι δεν μετανόησαν από τα έργα των χειρών τους, ώστε
να δώσουν δόξα στο Θεό. Παρά την τρομερή έκχυση των πληγών μένουν σκληροί και αμετανόητοι.
Δεν ταπεινώνονται ενώπιον του Θεού.
Μέχρι τώρα είδαμε τις 4 πρώτες πληγές, που προσβάλλουν τη γη.
Όμως οι τελευταίες τρείς πληγές προσβάλλουν κυρίως τους ανθρώπους. Αυτές οι
τρείς πληγές αποκαλούνται επίσης τα τρία ουαί. Βέβαια οι 4 πρώτες πληγές
εκχύθηκαν πάνω στη γη και φυσικά προσέβαλλαν και τους ανθρώπους. Όμως κτύπησαν
κυρίως διάφορα στοιχεία της γης.
Αποκ.ζ:1-3 Η εντολή που δόθηκε στους 4 αγγέλους που θα εξέχεαν τις 4 πρώτες
πληγές, ήταν να βλάψουν τη γη, τη θάλασσα, τα δένδρα και τον ήλιο. Όμως τώρα
στις επόμενες τρείς πληγές, είναι ο άνθρωπος που προσβάλλεται άμεσα από την
κρίση του Θεού. Στο κεφ. θ:12 βλέπουμε ότι πρόκειται για τα 3 ουαί. Το ίδιο
βλέπουμε και στο κεφ.ια:14
