Ψαλμός ριθ:33-40
Είναι γνωστό, πως από πέντε πόρτες μπαίνουν μέσα μας
μηνύματα του έξω κόσμου. Είναι η όραση, η ακοή, η γεύση, η όσφρηση και η αφή.
Από τις πέντε δε αισθήσεις, κορυφαία θεωρείται η όραση.
Και ενώ ο Θεός απλώνει γύρω μας το θαυμάσιο πανόραμα της
Δημιουργίας, που με πειστική γλώσσα μιλάει και οδηγεί στο Δημιουργό, από την
άλλη και ο εχθρός μας πλημμυρίζει καθημερινά με το δικό του αμαρτωλό υλικό, που
προσπαθεί να μας το περάσει, μέσα από την ίδια τη μεγάλη και αποτελεσματική
πόρτα, τα μάτια μας.
Το έχει υπόψη του τούτο ο Ψαλμωδός, όταν προσεύχεται και
λέει: «απόστρεψον τους οφθαλμούς μου, από
του να βλέπωσι ματαιότητα» (37). Και αν το έλεγε τότε, που δεν υπήρχε
τηλεόραση και τύπος, που οι άνθρωποι ντυνόμενοι δεν... γδύνονταν, που η
εξαλλοσύνη δεν συναγωνιζόταν την προπέτεια, τώρα τι θα ’λεγε; Ποια προσευχή θα έκανε;
Σήμερα λοιπόν έχουμε πολύ περσότερο την ανάγκη, πρωί,
μεσημέρι και βράδυ, να κάνουμε αυτή την προσευχή. Και μαζί με την προσευχή, να επισκοπήσουμε
το χώρο γύρω μας: με σταθερή απόφαση - άτομα, οικογένειες και εκκλησίες- να
καθαρίσουμε, όσο είναι από το χέρι μας, τις εστίες οπτικής ρύπανσης, έτσι που η
αμαρτία να μη αδειάζει μέσα μας τους σκουπιδοντενεκέδες της.
Ας συνεγερθούμε λοιπόν, γονείς και Εκκλησία, για την
επιχείρηση κάθαρσης των πνευματικών μας... ακτών. Να «αποστρέψουμε» και να «αποτρέψουμε»,
την πιο πέρα ηθική μας ρύπανση.
