Πάvτων δε το τέλος επλησίασε.

• Συσσωρευμένα προβλήματα ζητούν τη λύση τους.
• Συσσωρευμένα λάθη ζητούν την επούλωσή τους.
• Αθροισμέ­νες ανάγκες ετών αποζητούν ανακούφιση, αντιμετώπιση. 

Υπάρχει μια «παγκόσμια δίψα», μια εκζήτηση για κάτι άλλο... που θα λύσει και θα ζωοποιήσει τον πολιτι­σμό μας, τον άνθρωπο της εποχής μας. Κάτι που θα αναζωπυρώσει τη φωτιά στα αποκαΐδια της χιλιετίας που έφυγε. Η νέα χιλιετία είναι συνάμα και πρόκλη­ση, ίσως είναι η «χρυσή ευκαιρία» να πραγματοποιηθούν όλες αυτές οι σχε­διαζόμενες ή σχεδιασμένες ήδη αλλα­γές, ανατροπές, ανακατατάξεις, αλλαγές πλεύσης και εφαρμογές νέων πρακτικών, μιας νέας τάξης στον κόσμο μας.

Όλα αυτά που ακούμε, Νέα Εποχή, Νέα Τάξη, Νέος Παγκοσμιοποιημένος Κό­σμος, δεν είναι λέξεις κενές περιεχομέ­νου. Δεν είναι καν ευσεβείς πόθοι. Είναι η πραγματικότητα που αρχίσαμε να ζούμε και θα ζήσουμε από εδώ και πέ­ρα, που έχει και σκοπό συγκεκριμένο και περιεχόμενο και βαδίζει με βάση συ­γκεκριμένο σχεδιασμό και στόχο.

Στη σκέψη κάποιων αυτός ο Νέος Κόσμος με τη Νέα Εποχή και τη Νέα Τάξη είναι γεμάτος ευκαιρίες αλλά και φοβερά μεγάλες δυνατότητες, αρκεί να γίνει η σωστή προσέγγιση και η σωστή αξιοποίηση... Αυτή ακριβώς είναι και η μεγάλη κούρσα των ημερών μας. Ποιος θα επικρατήσει, ποιος θα χειραγωγήσει τις εξελίξεις, ποιος θα καρπωθεί τις αλλαγές, τίνος σχέδια και στόχοι μα­κρόπνοοι θα εξυπηρετηθούν και θα ευοδωθούν.

Οι «παίκτες», όπως όλοι το αντιλαμβα­νόμαστε, δεν είναι πολλοί. Είναι λίγοι αλλά μεγάλοι και ισχυροί. Εκείνο που χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε εί­ναι ότι το περιβάλλον, που μέσα του θα αρχίσει και θα κυλήσει η νέα χιλιετία, απαρτίζεται από 2 βασικά στοιχεία: αλ­λαγές, ανακατατάξεις, αναδομήσεις εί­ναι το πρώτο και το δεύτερο θα το ονο­μάζαμε «παγκόσμια προετοιμασία». Φυ­σικά αυτά τα δυο στοιχεία-γνωρίσματα της εποχής μας δεν είναι άσχετα μετα­ξύ τους. Το ένα επιστρατεύεται για να υπηρετήσει το άλλο. Ένας κόσμος ανα­κατατάξεων, αναθεωρήσεων, αλλαγών στα συστήματα, τις ισορροπίες, τις τά­σεις, με στόχο την «παγκόσμια προετοι­μασία». Ποια είναι αυτή η προετοιμασία και τι αφορά; Μα είναι η παγκόσμια προετοιμασία υποδοχής. Υποδοχής του ενός, του μόνου, του μοναδικού, του μεγάλου, του «μεγάλου αδελφού» του ανθρώπου, του «αντικείμενου και του υπεραιρόμενου», όπως αναφέρει η Αγία Γραφή: «Ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγό­μενον Θεόν ή σέβασμα... αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός» (Β' Θες.β:3-5), που δεν είναι άλλος από τον Αντίχριστο.

Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι αυτό είναι το μοναδικό θέμα με το οποίο ασχολείται σήμερα ο κόσμος μας ολό­κληρος και το οποίο υπηρετεί, χωρίς βέβαια οι περισσότεροι να το γνωρί­ζουν ή να το έχουν συνειδητοποιήσει. Ο άνθρωπος όμως του Θεού, ο Βιβλικός Χριστιανός, έχει φως πλούσιο και πληροφόρηση έγκυρη από τον Ίδιο τον Κύριο των γεγονότων, των εξελίξεων, της ιστορίας, και παρατηρεί σωστά και αξιολογεί εύστοχα, ερ­μηνεύοντας με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος τα όσα ετοιμάζονται και πραγματοποιούνται γύρω μας.

Η προετοιμασία του ερχομού, η προε­τοιμασία της εμφάνισης, η προετοιμα­σία της εγκατάστασής του. Αυτή είναι η συνισταμένη στην οποία καταλήγουν όλες οι ενέργειες, όλες οι αποφάσεις, οι προτάσεις, οι κινήσεις στο παγκό­σμιο στερέωμα. Αυτή η προετοιμασία έχει αρχίσει από παλιά, όμως στις μέ­ρες μας, και ιδιαίτερα σήμερα, ετοιμάζονται με ασύλληπτα γοργούς ρυθμούς οι τελευταίες λεπτομέρειες. Και μάλιστα οι ετοιμασίες γίνονται φαινομενικά ασυντόνιστα... από φαινομενικά άσχετες... και ξένες μεταξύ τους περιοχές.

Η τεχνο­λογία, η επιστήμη, η οικονομία, τα κοι­νωνικά ζητήματα, οι πολιτικές ζυμώ­σεις, οι συμμαχίες, η ενιαία αγορά, τα ΜΜΕ, η πληροφορική. Όλα αυτά, ενώ φαίνεται ότι δουλεύουν ανεξάρτητα και αναπτύσσονται ξεχωριστά, δεν είναι παρά ψηφίδες από το ίδιο μωσαϊκό, που ένας μοναδικός νους τις κρατάει στα χέρια του και τις μορφοποιεί με κι­νήσεις μελετημένες και προσχεδιασμέ­νες, ώστε να επιβάλει στον κόσμο μας το δικό του πρότυπο, το δικό του μοντέ­λο, το δικό του κόσμο. Και αυτός ο νους, δεν είναι άλλος από το σατανά, το διάβολο, που πλανά την οικουμένη και τη χειραγωγεί σύμφωνα με τα σχεδία του. Αυτός είναι «Ο παγκόσμιος νους» που θα επιχειρήσει να επικρατή­σει για άλλη μια φορά, και να γκρεμίσει το θεό από το ύψος της δόξας, του μεγαλείου, της αγιότητας Του, μη διστάζοντας να πλανήσει τον κόσμο όλο (Αποκ.ιβ:9), να ματοκυλίσει την ανθρωπότητα και να τη βυθίσει στο χάος, στα αδιέξοδα, στην απελπισία (Λουκάς κα:25), αρκεί να πετύχει το δικό του σατανικό σχέδιο.

«Οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών...» (Λουκάς κα' 26)

Μιλήσαμε για τους παίχτες αυτού του πελώριου, παγκόσμιου παιχνιδιού των εξελίξεων. Κράτη μεγάλα, ισχυρά, συ­νασπισμοί κρατών και πολιτικών, ακόμα και θρησκευτικές δυνάμεις και συνασπι­σμοί επιστρατεύονται σ’ αυτή την «πα­γκόσμια σύρραξη», που αποσκοπεί στην παγκόσμια προετοιμασία της υπο­δοχής του σατανικού προσώπου, που θα συγκεντρώσει στα χέρια του παγκό­σμιες δυνάμεις, δυνατότητες και πρω­τοβουλίες, με στόχο την επικράτησή του, άσχετα αν όλα αυτά γίνονται με την ανοχή του Θεού του Κυρίου, γιατί πρέπει να γίνουν, και μέσα σε όρια που ο Ίδιος ο Κύριος ελέγχει και προκαθο­ρίζει

Ακούσαμε στις μέρες μας για το συνα­σπισμό G7 των επτά πλουσιοτέρων χω­ρών του κόσμου, που αμέσως έγινε G8, διότι μπήκε και η Ρωσία, η οποία είναι μια τεράστια δύναμη με επιρροές και δυνα­τότητες καθόλου αμελητέες. Ταυτό­χρονα εμφανίζεται με ρόλο στις εξελί­ξεις και απαιτήσεις η Αμερική, η οποία έχει όπως φαίνεται απέναντί της την Ευρώπη, με ρόλο σημαντικό στην περιοχή αλλά και στο παγκόσμιο στερέωμα. Ποιος όμώς μπο­ρεί να μην παραδεχτεί ότι οι ρόλοι δεν σταματούν εδώ;

Το τόξο του Ισλάμ είναι μια φανερά υπολογίσιμη παρουσία στις εξελίξεις, που και μπορεί αλλά και θα διεκδικήσει μερίδιο επέμβασης και επικράτησης. Υπάρχει η Ιαπωνία αλλά και η Κίνα, που κάνει όλο και πιο αισθητή τη ζεστή α­νάσα της στις εξελίξεις, για τις οποίες και λόγο έχει αλλά και διεκδικήσεις, όπως είναι ακόμη πιο φανερό τελευ­ταία. Ακόμα και μικρότερες μονάδες θα κληθούν να παίξουν κάποιο ρόλο στον προσανατολισμό των εξελίξεων. Η Ινδία, το Πακιστάν, με την ένταση στην περιοχή, αλλά και τις πυρηνικές τους δυνατότητες, αποκλείεται να μείνουν ουδέτερες ή αφανείς στην πορεία των εξελίξεων. Δε γνωρίζουμε ίσως την ακριβή χρονική στιγμή, όμως βλέπουμε μπροστά μας όλα όσα δρομο­λογούνται καθημε­ρινά, τα οποία συνθέ­τουν αυτό που λέμε μέλ­λον, το μέλλον μας.

Ενώ τα πράγματα έχουν κάπως έτσι στο ευρύτερο παγκόσμιο στερέωμα, οι δύο άμεσα εμπλεκόμενοι και συγκρου­όμενοι δεν είναι ούτε στρατοί, ούτε τε­χνολογίες, ούτε κράτη. Είναι το δολάριο από τη μία και το ευρώ από την άλλη. Μερικοί μιλούν για πόλεμο που έχει ήδη αρχίσει. Άλλοι, πιο μετριοπα­θείς, μιλούν για πόλεμο που ετοιμάζε­ται, ακήρυχτος πόλεμος. Όπως όμως κι αν έχει η πραγματικότητα, υπάρχει ένταση εμφανής και προετοιμασία εξε­λίξεων σε πολλά μέτωπα δυστυχώς.

Εμείς είμαστε άνθρωποι του Θεού. Αποτελούμε μια ξεχωριστή μερίδα πι­στών του Χριστού, επειδή ζούμε στις μέρες του Τέλους, στους έσχατους και­ρούς. Δεν έχει τόσο μεγάλο νόημα για μας η απαρίθμηση στοιχείων, η συλλο­γή σημείων, αλλά το ποιο είναι το μήνυ­μα όλων αυτών των γεγονότων για μας, για τις οικογένειες μας, για τις κοινω­νίες μας.

Ο απόστολος Πέτρος προτρέπει:

«Πάvτων δε το τέλος επλησίασε. φρονί­μως λοιπόν διάγετε, και αγρυπνείτε εις τας προσευχάς». (Α' Πέτρ.δ:7)

Βλέποντας και καταγράφοντας αυτά τα γεγονότα ο άγιος λυτρωμένος του Χρι­στού γίνεται πιο άγιος και η καρδιά του πιο προσκολλημένη με αγάπη και πίστη στο Σωτήρα Ιησού Χριστό, που είναι ζωντανός και θα ξανάρθει. Αυτό είναι το μόνο αληθινό και ενδιαφέρον μήνυ­μα των ημερών μας. Αυτό το μήνυμα καλούμε τους ανθρώπους να ακούσουν και να δεχτούν, πριν είναι αιώνια αργά.