Γ’ Ιωάννη – εισαγωγή
Κι αν στερείτο ταυτότητας η Επιστολή τούτη, εύκολα θα
μπορούσε κανείς να την τοποθετήσει στη θέση που έχει στον κανόνα της Κ.
Διαθήκης. Τα «μαρτυρούντων σου τη αλήθεια... εν αλήθεια περιπατείς... εν τη
αλήθεια περιπατούντα», είναι γνήσια δείγματα Ιωαννικής γραφίδας.
Ο «πρεσβύτερος» λοιπόν Ιωάννης γράφει «Γάιω τω αγαπητώ».
Τούτος ο Γάϊος «μαρτυρούμενος αδελφός» (3), είχε φαίνεται βρει «την οδόν του
Θεού εν αλήθεια», που ήταν γι’ αυτόν μια «καθ’ υπερβολήν οδός», οδός της
υπηρεσίας (Ματθ.κβ:16, Α' Κορ.ιβ:31, Γ' Ιωάν.5,8,10).
Φιλοξενούσε αδελφούς,
μάλιστα «ξένους» (5), «προέπεμπε (όλους αυτούς, που) υπέρ του ονόματος εξήλθαν,
μηδέν λαμβάνοντες από την εθνικών» (7), «αγαθοποιούσε» (11) και γινόταν έτσι
«συνεργός τη αλήθεια» (8).
Πόσο όμορφη τούτη η ζωή! «Να ακολουθείς τον Ιησού, υπηρετών»
(Ματθ.κζ:55). «Να υπηρετείς στο έργο του Θεού από τα υπάρχοντά σου» (Λουκ.κ:3).
«Να υπηρετείς κάποιον στα δεσμά του ή στις όποιες ανάγκες του (Φλμ.13). Η
φιλοδοξία σου δε να ’ναι, οι άλλοι «ως υπήρετην Χριστού», να σε βλέπουν (Α'
Κορ.δ:1), αφού και έξοχος κήρυκας να φθάσεις να ’σαι, «υπηρέτης του λόγου»
(Λουκ.α:2) πρέπει να νιώθεις.
Δίπλα όμως στον Γάϊο, άθελα του στάθηκε ο Διοτρεφής. Και οι
δυο, στην Εκκλησία μέσα. Και οι δύο, στο έργο μέσα. Και οι δύο, σ’ επαφή με
τους αδελφούς. Με πόση διάφορη όμως πνευματική τοποθέτηση και φιλοσοφία, ο
καθένας! Και η σύγκριση από τότε μένει. Συγκλονιστική και συντριπτική.
