Ιουδαϊκής καταγωγής, έχει γράψει στα ελληνικά την επιστολή
προς Εφεσίους, θεωρείται μαθητής του Ιωάννη, άλλοι λένε ότι ήταν Σύρος.
Το έργο του ήταν στην Αντιόχεια 107-117 μ.Χ.
Η κρατική εκκλησία τον ονομάζει επίσκοπο (δεν ξέρουμε αν
αυτό είναι ακριβές) επί... 43 χρονιά (70-113). Ίσως είναι μια προσπάθεια
δημιουργίας ιερατείου χωρίς χρονικά κενά εκεί που δεν υπήρχε.
Επίσης τον ονομάζουν πατέρα (χωρίς ο ίδιος να έχει
αποζητήσει κάτι τέτοιο) και άγιο.
Πέθανε μαρτυρικά στο αμφιθέατρο Ρώμης επί Τραϊανού στα
λιοντάρια.
Όπως και ο Κλήμης
Ρώμης ήταν μάρτυρας της πίστης (σύμφωνα με τον Αθανάσιο οι μάρτυρες
υπολείπονται των μονάχων, και άρα ο κάθε καλόγερος έχει προσφέρει περισσότερα
από τον Ιγνάτιο).
Διακρίνει τρία μυστήρια που ξέφυγαν από τον άρχοντα του
κόσμου όχι μυστήρια σαν αυτά που έχει καθιερώσει το ιερατείο τα ονομάζει
μυστήρια κραυγής και είναι η παρθενία της Μαρίας (περί Παναγίας ούτε λόγος) ο
τοκετός αυτής (επομένως μιλάει για παρθένα πριν την γέννηση )και ο θάνατος του
Κυρίου.
Προτρέπει σε τακτικές συναθροίσεις σε ευχαριστία και δόξα
Θεού, γιατί έτσι λύνεται ο όλεθρός από τις δυνάμεις του σατανά.
Εν αντιθέσει με όσα υποστήριζε αργότερα ο Αθανάσιος, λέει
ότι με τύμπανα και χορούς αινείτε τον Κύριο.
Ύμνους έχει γράψει και ο ίδιος, ενώ πρώτος χρησιμοποίησε το
αντίφωνο άσμα.
Ούτε η καλλιτεχνική του κλίση γλύτωσε της πλαστογραφίας του
ιερατείου. Κάποιος μεταγενέστερος ονόματι Σωκράτης, τον ονομάζει σαν συνθέτη
αντιφώνων ασμάτων για την,.. αγία τριάδα!!!
Κυκλοφορούν διάφορες επιστολές (ορισμένες σε ποιητικό ύφος)
που χρεώνονται χωρίς κάποια απόδειξη στον Ιγνάτιο.
Τις επιστολές αυτές μέχρι πρόσφατα τις αμφισβητούσε η
ανατολική εκκλησία, ενώ τελευταία υπό την πίεση των μονάχων και στο πλαίσιο του
καθαγιασμού κάθε βδελύγματος, φαίνεται να μεταβάλλει στάση.
Οι επιστολές αυτές που υποτίθεται γραφτήκαν την πρώτη
χριστιανική περίοδο, είναι άγνωστου συγγραφέα, και περιόδου. Χρησιμοποιούνται
για να παραχαράξουν τα γεγονότα παρουσιάζοντας στην πρώτη εκκλησία μοναρχιακό
επισκοπικό αξίωμα, τριάδα, ιερατείο, και τον όρο καθολική εκκλησία. Η
πλαστότητα του εγχειρήματος είναι οφθαλμοφανής λόγω της χρονικής περιόδου και
της σύγκρισης με τα υπόλοιπα κείμενα.
Άλλα σημεία των επιστολών (πχ κατάκριση της νηστείας το
Σάββατο) θεωρούνται αναξιόπιστα από τους ίδιους που κατά τα άλλα τις θεωρούν
πραγματικές. Το μόνο σημείο που όλοι συμφωνούν είναι ότι η προέλευση τους είναι
Συριακή, όπως και η Διδαχή των αποστολών. Σύμπτωση (;).
Η παράδοση λέει ότι ήταν το παιδί που έστησε εν μέσω των
μαθητών του ο Κύριος, ωστόσο επειδή η παράδοση είναι γεμάτη παραμυθία γνωστικών
και ιερέων η πληροφορία είναι πολύ αμφίβολη.
Μετά το θάνατό του τα οστά του πήγαν στην Αντιόχεια και μετά
πάλι στη Ρώμη , στα πλαίσια της λειψανολατρείας, ενώ αργότερα άρχισαν τα
συνηθισμένα μυθεύματα (ο Γρηγόριος λέει ότι στον ήλιο βγάζουν φως και λάμψη).
Κατέκρινε τον δοκητισμό (φαινομενική ενανθρώπιση -
σταύρωση).
Παρουσιάζεται να πιστεύει στον πατέρα τον υιό και το άγιο
πνεύμα.
Το παράξενο είναι ότι αυτή η φράση υπάρχει σε αμφισβητούμενη
επιστολή (προς Τραλλιανούς).
Τον ονομάζουν πατέρα εν αντιθέσει με τα όσα ο ίδιος πίστευε.
Συγκεκριμένα αναφέρει ότι ούτε αυτός ούτε κάποιος σαν αυτόν μπορούν να
υποκαταστήσουν σε ακρίβεια βεβαιότητα και αλήθεια τον Παύλο.
