ΕΧΟΥΜΕ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΡΟΦΗΤΗ;

Εμείς μπορεί να μην έχουμε, αλλά η γυναίκα από το Σουνάμ και η οικογένειά της είχαν. Η ιστορία βρίσκεται στη Β’ Βας.δ:9-10. «Καί είπεν η γυνή πρός τόν άνδρα αυτής, Ιδού τώρα, γνωρίζω ότι είναι άγιος άνθρωπος τού Θεού ούτος, όστις πάντοτε διαβαίνει πρός ημάς· άς κάμωμεν, παρακαλώ, μικρόν υπερώον επί τού τοίχου· καί άς βάλωμεν εκεί δι' αυτόν κλίνην καί τράπεζαν καί καθέδραν καί λύχνον, διά νά στρέφη εκεί, όταν έρχηται πρός ημάς».

Αν και μπορεί να ήταν ένα απλό μικρό δωμάτιο, όμως είναι προς τιμή της και της αναγνωρίζεται ότι έκανε χώρο γι’ αυτό τον άνθρωπο στην καρδιά της, στο σπίτι της, στη ζωή της.

Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι η διακονία του προφήτη σταμάτησε να λειτουργεί από τον πρώτο αιώνα. Αυτή η θεολογία είναι τελείως απορριπτέα. Ο απόστολος Παύλος πολύ καθαρά λέει στην Εφες.δ:11 «Καί αυτός έδωκεν άλλους μέν αποστόλους, άλλους δέ προφήτας, άλλους δέ ευαγγελιστάς, άλλους δέ ποιμένας καί διδασκάλους….».

Αν υπάρχουν σήμερα ευαγγελιστές αν υπάρχουν ποιμένες, αν υπάρχουν δάσκαλοι, τότε υπάρχουν και προφήτες. Για ποιο λόγο; Ο απόστολος το ξεκαθαρίζει κι αυτό: «πρός τήν τελειοποίησιν τών αγίων, διά τό έργον τής διακονίας, διά τήν οικοδομήν τού σώματος τού Χριστού…. έωσού καταντήσωμεν πάντες εις τήν ένότητα τής πίστεως καί τής επιγνώσεως τού Υιού τού Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας τού πληρώματος τού Χριστού, διά νά μή ήμεθα πλέον νήπιοι, κυματιζόμενοι καί περιφερόμενοι μέ πάντα άνεμον τής διδασκαλίας, διά τής δολιότητος τών ανθρώπων, διά τής πανουργίας εις τό μεθοδεύεσθαι τήν πλάνην» (Εφες.δ:12-14). Μετά, προσθέτει: «αλλά αληθεύοντες εις τήν αγάπην» (εδ.15).

Τα χαρίσματα της διακονίας δεν είναι για πούλημα, αλλά για να λειτουργούν με αγάπη. Όταν μιλάει για προφήτες, δεν έχει στο νου του το σημερινό κατάντημα του χαρίσματος και τους αυτοαποκαλούμενους «προφήτες», αλλά το χρίσμα του Πνεύματος χωρίς το οποίο η εκκλησία της Καινής Διαθήκης δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Στην Εξ.λ:23-33 ο Θεός όρισε ότι η Σκηνή του Μαρτυρίου έπρεπε να χριστεί από άγιον χριστήριον έλαιον που αποτελείτο από 5 διαφορετικά αρωματικά φυτά, τα οποία ονόμασε. Ο Μωυσής δεν έπρεπε να παραλείψει κανένα. Η Σκηνή δεν ήταν έτοιμη για λατρεία ή οτιδήποτε άλλη τελετουργία χωρίς αυτό το μυρεψικόν. Σήμερα, μπορεί να μη χρειαζόμαστε αυτό το λάδι των 5 στοιχείων, αλλά έχουμε τα 5 χαρίσματα της διακονίας, χωρίς τα οποία η εκκλησία δεν μπορεί να τελειοποιηθεί. Το χάρισμα του προφήτη προετοιμάζει την οδό του Κυρίου.

Είναι όπως τον Ιωάννη το Βαπτιστή «Διότι ούτος είναι ο ρηθείς υπό  Ησαίου τού προφήτου, λέγοντος· Φωνή βοώντος εν τή ερήμω, έτοιμάσατε τήν οδόν τού Κυρίου, ευθείας κάμετε τάς τρίβους αυτού» (Ματθ.γ:3).

Μιλάμε για αναζωπύρωση, ζητάμε αναζωπύρωση, αλλά η αναζωπύρωση θα έρθει μόνο όταν παράλληλα με τις κραυγές μας ακουστεί και η φωνή του προφήτη του Θεού. Δεν αναφέρομαι σε πασαλείμματα και αμυχές στην επιφάνεια, αλλά σε βαθιές αυλακιές στην πλάτη μας, όταν λογχίσουμε τις ψυχές μας ώστε να έρθουν σε κατάνυξη και φύγει τελείως η σήψη και η κοσμικότητα.

Τι σημαίνει αναζωπύρωση; Σημαίνει ότι μια φωτιά που κάποτε ήταν ζωντανή πέθανε και χρειάζεται να φουντώσει ξανά.

Είναι ολοφάνερο ότι χρειαζόμαστε αναζωπύρωση:

·        όταν είναι ευκολότερο να μείνεις στο σπίτι από το να πας στην εκκλησία.

·        όταν είναι πιο εύκολο ν’ ανησυχείς και να στεναχωριέσαι από το να δοξάζεις.

·        όταν είσαι έτοιμος να κριτικάρεις το κάθε τι από το να είσαι λίγο ευγενικός.

·        όταν διαβάζεις ευκολότερα ένα μυθιστόρημα από τη Βίβλο σου.

·     όταν ξεγλιστράς και λουφάρεις στις ευκαιρίες που σου δίνει ο Θεός αντί να ανταποκριθείς και να δουλέψεις.

·    όταν ευκολότερα συνδράμεις οικονομικά κάθε άλλη προσπάθεια παρά την εκκλησία σου.

·        όταν ευκολότερα ακολουθείς την κοσμική από την άγια ζωή.

Ζούμε στις μέρες της «μεσονύκτιας κραυγής» (Ματθ.κε:6). Ας κάνουμε λίγο χώρο στους προφήτες, ώστε να μας ξυπνήσουν με τη βροντερή φωνή τους!

Ο προφήτης είναι ο ντετέκτιβ του Θεού που ψάχνει για χαμένους πνευματικούς θησαυρούς. 

· Ο συμβιβασμός του είναι τελείως άγνωστος, δεν πουλιέται και βαδίζει σε τελείως διαφορετικούς ρυθμούς.

·  Αναπνέει τον αέρα της ουράνιας οδηγίας, που είναι για λίγους.

· Είναι οραματιστής που έρχεται για να οδηγήσει τυφλούς.

· Ζει στα ύψη μαζί με το Θεό, αλλά κατεβαίνει και στην κοιλάδα μ’ ένα: «Τάδε λέγει Κύριος…».

· Είναι ντόμπρος, ειλικρινής και κατηγορηματικός, αλλά δεν απαιτεί πρωτοτόκια.

· Το μήνυμά του είναι: «Μετανοήστε και συμφιλιωθείτε με το Θεό διαφορετικά…».

·  Η αλήθεια του μπορεί να ταλανίζει, αλλά η φωνή του δεν είναι ποτέ άδεια.

· Είναι ο σημερινός «κακός» και ο αυριανός ήρωας.

· Όσο ζει δεν έχει φίλους, αλλά γίνεται διάσημος μετά θάνατο.

· Καθημερινά τρώει άρτο θλίψεως καθώς διακονεί, αλλά δίνει άρτο ζωής σ’ αυτούς που τον ακούνε.

· Είναι σαν μαστίγιο για το έθνος, πριν μαστιγωθεί απ’ αυτό.

·  Αναγγέλλει, κηρύττει, ξεσκεπάζει και καταγγέλλει.

· Η καρδιά του είναι σαν ηφαίστειο και τα λόγια του σαν φωτιά.

· Ο Θεός του μιλά για τους ανθρώπους κι αυτός μιλάει στους ανθρώπους για το Θεό.

· Κρύβεται μαζί με το Θεό στο ταμείο του, αλλά δεν έχει να κρύψει τίποτα στην αγορά.

· Έχει πάθος, σκοπό και αγωνιστικότητα.

· Είναι χρισμένος από το Θεό και περιφρονημένος από τους ανθρώπους.

Πραγματικά, χρειαζόμαστε προφήτες σήμερα. Προφήτες που θα δοξάζουν τον Ιησού Χριστό και θα αντιστέκονται στην αμαρτία. Αν ο Θεός μας στείλει κάποιον, θα του κάνουμε χώρο ανάμεσά μας; Πρέπει να είμαστε όμως έτοιμοι να ταρακουνηθούν τα λιμνάζοντα νερά της χριστιανικής μας ζωής, όταν αρχίσει με δριμύτητα να καυτηριάζει τα «καλώς κείμενα». Σίγουρα θα σείσει κάθε δέντρο στην αυλή μας και θα πλέξει τα πεσμένα κλαδιά σε βέργα για να μας οδηγήσει μέσα στον οίκο του Θεού. Σίγουρα θα μας στηλιτεύσει για τις ευτελείς μικροπολιτικές μας και για τη νωθρή συμπεριφορά μας.

Είμαστε έτοιμοι; Η Σουναμίτισα το έκανε.