Μπορεί ο πιστός να χάσει τη σωτηρία του;

Αυτή η ερώτηση έχει απασχολήσει πάρα πολύ συχνά τους χριστιανούς και υπάρχει έντονη αντιπαράθεση πάνω σ’ αυτό το θέμα. Η ερώτηση και η απάντηση είναι σημαντική γιατί μπορεί να επηρεάσει τη σχέση σου με το Θεό.
 

Για παράδειγμα, αν κάποιος πιστεύει ότι μπορεί να χάσει τη σωτηρία του, μπορεί να πέσει στο λάθος να προσπαθεί να τη διατηρήσει με τα έργα του. Αυτό είναι πολύ σημαντικό λάθος:

Γαλ.γ:1-3 Ω ανόητοι Γαλάται, τις σας εβάσκανεν, ώστε να μη πείθησθε εις την αλήθειαν σεις, έμπροσθεν εις τους οφθαλμούς των οποίων ο Ιησούς Χριστός, διεγράφη εσταυρωμένος μεταξύ σας; Τούτο μόνον θέλω να μάθω από σάς· Εξ έργων νόμου ελάβετε το Πνεύμα, ή εξ ακοής της πίστεως; τόσον ανόητοι είσθε; αφού ηρχίσατε με το Πνεύμα, τώρα τελειόνετε με την σάρκα;
 

Απ’ την άλλη μεριά, αν έχει πιστέψει ότι η σωτηρία δεν χάνεται, μετά μπορεί να πέσει στο λάθος να αμαρτάνει οικιοθελώς, επειδή πιστεύει ότι η σωτηρία δεν χάνεται ό,τι κι αν κάνει κανείς. Κι αυτό επίσης είναι πολύ σοβαρό λάθος:
 

Ρωμ.ς:1-2 Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; θέλομεν επιμένει εν τη αμαρτία, διά να περισσεύση η χάρις; Μη γένοιτο· ημείς, οίτινες απεθάνομεν κατά την αμαρτίαν, πως θέλομεν ζήσει πλέον εν αυτή;
 

Ρωμ.ς:11-12 Ούτω και σεις φρονείτε εαυτούς ότι είσθε νεκροί μεν κατά την αμαρτίαν, ζώντες δε εις τον Θεόν διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών. Ας μη βασιλεύη λοιπόν η αμαρτία εν τω θνητώ υμών σώματι, ώστε κατά τας επιθυμίας αυτού να υπακούητε εις αυτήν,
 

Η σωστή κατανόηση της σωτηρίας είναι ότι τα έργα δεν παίζουν κανένα ρόλο (Ρωμ.δ:5 εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην,), ότι είναι δώρο (Ρωμ.ς:23 Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών), και ότι λαμβάνεται δια πίστεως (Εφεσ.β:8-9 Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως· και τούτο δεν είναι από σας, Θεού το δώρον· ουχί εξ έργων, διά να μη καυχηθή τις). Από τη στιγμή που θα σωθούμε, πρέπει να ζήσουμε ζωή αγιασμού (Α’ Θεσ.δ:7 Διότι ο Θεός δεν εκάλεσεν ημάς προς ακαθαρσίαν, αλλά προς αγιασμόν).
 

Ευτυχώς, ότι κι αν πιστεύεις – ότι μπορείς ή ότι δεν μπορείς να χάσεις τη σωτηρία σου - δεν επηρεάζει αυτό το γεγονός. Αυτό σημαίνει ότι η σωτηρία σου εξαρτάται από την αποδοχή του Ιησού σαν Σωτήρα, από την εμπιστοσύνη σου στη θυσία Του περί αμαρτίας, χωρίς να ψάχνεις τίποτα άλλο. Η σωτηρία σου δεν εξαρτάται από το τι νομίζεις εσύ γι’ αυτήν, αν είναι δυνατόν ή όχι να τη χάσεις.
 

Το σημαντικό είναι ότι έχεις μελετήσει το λόγο του Θεού και είσαι πεπεισμένος μέσα στο μυαλό σου γι’ αυτό που πιστεύεις (Ρωμ.ιδ:5 Άλλος μεν κρίνει μίαν ημέραν αγιωτέραν παρά άλλην ημέραν, άλλος δε κρίνει ίσην πάσαν ημέραν. Ας ήναι έκαστος πεπληροφορημένος εις τον ίδιον αυτού νούν). Εσύ θα δώσεις λόγο στο Θεό (Ρωμ.ιδ:12 Άρα λοιπόν έκαστος ημών περί εαυτού θέλει δώσει λόγον εις τον Θεόν). Εσύ είσαι αυτός που χρειάζεται να μελετήσεις για να παραστήσεις τον εαυτό σου δόκιμο (Β’ Τιμ.β:15 Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας).
 

Έχουμε καλά εδάφια και για τις δύο απόψεις του θέματος που εξετάζουμε. Υπάρχουν εδάφια που φαίνεται να λένε ότι είναι δυνατόν να χάσεις τη σωτηρία σου:
 

Β’ Πέτρ.β:1 Υπήρξαν όμως και ψευδοπροφήται μεταξύ του λαού, καθώς και μεταξύ σας θέλουσιν είσθαι ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες θέλουσι παρεισάξει αιρέσεις απωλείας, αρνούμενοι και τον αγοράσαντα αυτούς δεσπότην, επισύροντες εις εαυτούς ταχείαν απώλειαν·
 

Γαλ.ε:4 Απεχωρίσθητε από του Χριστού όσοι δικαιόνεσθε διά του νόμου, εξεπέσατε από της χάριτος·
 

Εβρ.ι:26 Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών,
 

Εβρ.ς:4-6 Διότι αδύνατον είναι οι άπαξ φωτισθέντες και γευθέντες της επουρανίου δωρεάς και γενόμενοι μέτοχοι του Αγίου Πνεύματος και γευθέντες τον καλόν λόγον του Θεού και τας δυνάμεις του μέλλοντος αιώνος, και έπειτα παραπεσόντες, αδύνατον να ανακαινισθώσι πάλιν εις μετάνοιαν, ανασταυρούντες εις εαυτούς τον Υιόν του Θεού και καταισχύνοντες.
 

Ψαλμ.ξθ:28 Ας εξαλειφθώσιν εκ βίβλου ζώντων και μετά των δικαίων ας μη καταγραφθώσιν.
 
Και υπάρχουν επίσης εδάφια που φαίνεται να λένε ότι δεν μπορείς να χάσεις τη σωτηρία σου:
 

Ιωάν.ι:27-28 Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι. Και εγώ δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον, και δεν θέλουσιν απολεσθή εις τον αιώνα, και ουδείς θέλει αρπάσει αυτά εκ της χειρός μου.
 

Εβρ.ιγ:5 Ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος, αρκείσθε εις τα παρόντα, διότι αυτός είπε· Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει·
 

Ρωμ.η:38-39 Επειδή είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε άλλη τις κτίσις θέλει δυνηθή να χωρίση ημάς από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.

Αλλά αν υπάρχουν εδάφια που υποστηρίζουν και τις δύο πλευρές, τότε υπάρχει αντίφαση στο λόγο του Θεού; Φυσικά όχι. Δεν υπάρχουν αντιφάσεις στο θεόπνευστο λόγο του Θεού, μόνο στις δικές μας ανθρώπινες παρεξηγήσεις.
 

Η γνώμη μου είναι ότι δεν είναι δυνατόν να χάσεις τη σωτηρία σου. Το βασίζω αυτό στις Γραφές που φαίνεται να έχουν μια πιο «αιώνια» πλευρά. Για παράδειγμα, την ημέρα της κρίσης, όταν κάποιοι απαιτήσουν σωτηρία με βάση τα έργα τους, ο Ιησούς, θα τους πει «ποτέ δεν σας εγνώρισα» (Ματθ.ζ:21-23 Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ' ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ' εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν). Ποτέ δεν ήταν γνωστοί, δηλαδή, ποτέ δεν σώθηκαν, αν και φαινόταν, από την ανθρώπινη σκοπιά, ότι ήταν. Ο Ιησούς λέει για τα πρόβατά Του, «εγώ δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον, και δεν θέλουσιν απολεσθή εις τον αιώνα» (Ιωάν.ι:28). Πώς μπορεί η αιώνια ζωή να είναι αιώνια, αν μπορεί να χαθεί, και μάλιστα όταν ο Ιησούς λέει ότι ποτέ δεν θα χαθούν. Αν ποτέ δεν θα χαθούν, τότε δεν χάνουν τη σωτηρία τους.
 

Επίσης, ο Παύλος λέει ότι τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού (Ρωμ.η:38-39). Βλέπω αυτά τα «θεϊκής πλευράς» τυπικά εδάφια  σαν να μας κλείνουν το μάτι από την άποψη του Θεού. Τα άλλα εδάφια, τα βλέπω σαν να λέγονται από ανθρώπινη πλευρά, δηλαδή φαίνεται ότι σώθηκαν και στη συνέχεια φαίνεται να χάνουν τη σωτηρία τους (Γαλ.ε:4, Εβρ.ς:4-6). Ωστόσο, το Α’ Ιωάν.β:19 λέει σε σχέση με τον Αντίχριστο: «Εξ ημών εξήλθον, αλλά δεν ήσαν εξ ημών· διότι εάν ήσαν εξ ημών, ήθελον μένει μεθ' υμών· αλλά εξήλθον διά να φανερωθώσιν ότι δεν είναι πάντες εξ ημών». Βλέπω αυτό το εδάφιο να μας λέει δύο πράγματα: πρώτο, ότι, οι ψευδοδιδάσκαλοι φεύγουν για να φανερωθεί ότι ποτέ δεν αναγεννήθηκαν ώστε να ξεκινήσουν τη χριστιανική ζωή. Με άλλα λόγια, αν κάποιος ήταν σωσμένος και μετά έχασε τη σωτηρία του, αυτό συνέβη επειδή ποτέ δεν είχε σωθεί πραγματικά. Δεύτερο, λέει ότι αν κάποιος είναι σωσμένος, θα παραμείνει στην πίστη.
 

Ωστόσο, υπάρχουν διαφορετικές θέσεις επί του θέματος. Μία θέση λέει ότι είναι δυνατόν να χάσεις τη σωτηρία σου, αλλά μόνο αν εσύ το θελήσεις. Με άλλα λόγια, έχοντας ελευθερωθεί από την αμαρτία, ο άνθρωπος μπορεί με τη θέλησή του να αρνηθεί τον Κύριο και να μην ενδιαφέρεται να είναι πλέον μέλος της εκκλησίας Του.
 

Μια άλλη θέση δηλώνει ότι είναι δυνατόν να χάσεις τη σωτηρία σου αν αμαρτήσεις πάρα πολύ. Τότε, θα πρέπει να πας και να ομολογήσεις την αμαρτία σου και θα σωθείς ξανά. Αυτό έχει προφανή προβλήματα, διότι θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον σε εμπιστοσύνη στα έργα του και όχι στη χάρη του Θεού για να σωθεί.
 

Μια άλλη θέση λέει ότι δεν είναι δυνατόν να χάσεις τη σωτηρία σου, επειδή ο Ιησούς σε έχει λυτρώσει και είσαι νέα κτίση (Β’ Κορ.ε:17). Δεν μπορείς λοιπόν να γυρίσεις την πλάτη σου στο Θεό. Δεδομένου ότι η σωτηρία δεν εξαρτάται από κάτι που έκανες, άρα δεν διατηρείται με κάτι που κάνεις και κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορεί να χαθεί με κάτι που θα κάνεις.
 

Δυστυχώς, αυτό το θέμα έχει προκαλέσει πάρα πολλή τριβή στην εκκλησία σήμερα. Ελπίδα μου είναι ότι οι άνθρωποι που διαφωνούν, να μπορούν να μάθουν να ζουν αρμονικά με τα μάτια τους στον Ιησού.