Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

«Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»



Δανιήλ η:1-27


Στο ανάγνωσμα τούτο, έχουμε μια καταπληκτική προφητεία, που προφέρθηκε δυο αιώνες, πριν την επαλήθευσή της. Oι προφητείες είναι «το μόνιμο θαύμα», που μπορούμε κάθε στιγμή να το θεωρήσουμε και να το θαυμάσουμε.



Η προφητεία για τον κριό με τα δυο κέρατα (η αυτοκρατορία των Μήδων και Περσών, εδ.7) και για τον τράγο τον τριχωτό «τον βασιλιά των Ελλήνων» (21), γράφτηκε το 539 π.Χ., δηλαδή 200 χρόνια πριν την εξάπλωση του κράτους του Μ. Αλεξάνδρου και το θάνατό του (334-323 π.Χ.). Εντούτοις με θαυμα­στή ακρίβεια προλέγεται η διαίρεση του βασιλείου του, τα τέσσερα κέρατα που φυτρώνουν στη θέση του ενός και που είναι τα τέσσερα βασίλεια στα ο­ποία διαιρέθηκε το κράτος του Μ. Αλέξανδρου (Πτολεμαίοι, Σελευκίδες, Αντιγονίδες, Ατταλίδες).


Το μικρό κέρας που «εμεγαλύνθη καθ’ υπερβο­λήν» (εδ.9), φαίνεται να συμβολίζει τον Αντίοχο τον Επιφανή (175-163 π.Χ.), που προσπάθησε να κατα­στρέψει την ιουδαϊκή λατρεία (Β' Μακκαβαίων δ:32- 39, το 171 π.Χ.). Η φράση ότι «η ρηθείσα όρασις είναι δια ημέρας πολλάς» (εδ.26), προφανώς αναφέρεται σε γεγονότα των «έσχατων καιρών» (εδ.17,19), των οποίων ο Αντίοχος θα ήταν ένας συμβολικός πρό­δρομος.


«Γαβριήλ, κάμε τον άνθρωπον τούτον να εν­νοήσει» (16). Να μια αλήθεια και μια πνευματική προτροπή. Μόνο το Πνεύμα το Άγιο του Θεού, μπο­ρεί να μας ερμηνεύσει αυθεντικά τις Γραφές. Ας α­φιερωθούμε λοιπόν στη μελέτη τους.