Δαν.ια:20-45
Από το εδ.21 κι έπειτα, η προφητεία ασχολείται μ’ ένα πρόσωπο, που κατά κοινή αποδοχή πρέπει να ’ναι ο Αντίοχος ο Επιφανής (175-163 π.Χ.), ο «εξουθενωμένος τις» του εδ.21.
Γίνηκε κύριος της Αιγύπτου όχι τόσο με τα όπλα, όσο με το δόλο και την απάτη. Επιστρέφοντας από την Αίγυπτο, επιτέθηκε εναντίον της Ιερουσαλήμ, σκότωσε 80.000 Ιουδαίους, αιχμαλώτισε 40.000 κι άλλες 40.000 πούλησε σκλάβους. Όταν ξαναεπιτέθηκε στην Αίγυπτο, αναγκάστηκε να αποσυρθεί πιεζόμενος από το ρωμαϊκό στόλο (εδ.30).
Ήταν τότε που επιστρέφοντας νικημένος και ντροπιασμένος, ξαναεπιτέθηκε στην Ιερουσαλήμ, ζητώντας μάλιστα να λάβει το αρχιερατικό αξίωμα. Οι Ιουδαίοι ασφαλώς αρνήθηκαν γι’ αυτό καταλαμβάνοντας την Ιερουσαλήμ, μετέτρεψε το Ναό του Σολομώντα (Ζοροβάβελ) σε ναό του Δία, στήνοντας έτσι στο Ναό του Θεού το «βδέλυγμα της ερημώσεως» (εδ.31), πράξη που οδήγησε στην επανάσταση των Μακκαβαίων.
Μετά την ιστορική τούτη πληροφόρηση, ας προσέξουμε λίγο το εδ.36: «Θέλει υψωθεί και μεγαλυνθεί υπεράνω παντός θεού και θέλει μεγαλορρημονήσει κατά του Θεού των θεών». Έχουμε εδώ ένα σημαντικό μάθημα.
