ΟΙ «ΜΕΓΑΛΟΡΡΗΜΟΝΕΣ»

Δαν.ια:20-45
 
Από το εδ.21 κι έπειτα, η προφητεία ασχολείται μ’ ένα πρόσωπο, που κατά κοινή αποδοχή πρέπει να ’ναι ο Αντίοχος ο Επιφανής (175-163 π.Χ.), ο «εξουθενωμένος τις» του εδ.21.
 
Γίνηκε κύριος της Αιγύπτου όχι τόσο με τα όπλα, όσο με το δόλο και την απάτη. Επιστρέφοντας από την Αίγυπτο, επιτέθηκε εναντίον της Ιερουσαλήμ, σκότωσε 80.000 Ιουδαίους, αιχμαλώτισε 40.000 κι άλλες 40.000 πούλησε σκλάβους. Όταν ξαναεπιτέθηκε στην Αίγυπτο, αναγκάστηκε να αποσυρθεί πιεζόμενος από το ρωμαϊκό στόλο (εδ.30). 

Άλλοτε και σήμερα

Σήμερα, οι κήρυκες είναι πιθανόν περισσότερο καταρτισμένοι από οποιαδήποτε κάποια άλλη εποχή της ιστορίας.

Είμαστε σπουδαγμένοι στο θέμα της επικοινωνίας, της δημόσιας ομιλίας με τις ικανότητες του ρήτορα, και στον τομέα της ομιλητικής. Οι λεκτικές μας παρουσιάσεις είναι έργα τέχνης από μόνες τους.

Και ο κόσμος ενθουσιάζεται τόσο με τον ομιλητή, ώστε φεύγοντας μιλούν γι' αυτόν παρά για τον Ιησού. Κι όταν αυτό συμβαίνει, δεν κηρύττω πια το Χριστό, αλλά κηρύττω τον εαυτό μου.

Λουκάς κβ:24-26

Έγεινε δε και φιλονεικία μεταξύ αυτών, περί του, τις εξ αυτών νομίζεται ότι είναι μεγαλήτερος. Ο δε είπε προς αυτούς, οι βασιλείς των εθνών κυριεύουσιν αυτά, και οι εξουσιάζοντες αυτά ονομάζονται ευεργέται. Σεις όμως ουχί ούτως, αλλ’ ο μεγαλήτερος μεταξύ σας ας γείνη ως ο μικρότερος, και ο προϊστάμενος ως ο υπηρετών.