Ψαλμός ριθ:1-8
«Είθε να
κατευθύνονται αι οδοί μου...» (εδ. 5).
Κι εκεί που το σταματήσαμε το εδάφιο να τέλειωνε, πάλι θα
'χε κάποιο ηθικό και πρακτικό μήνυμα για μας. Γιατί ατυχώς πολλοί υπάρχουν στον
κόσμο, που απλούστατα... δεν κατευθύνονται πουθενά. Δεν έχουν καμιά ρότα στη
ζωή τους. Πηγαίνουν... όπου πηγαίνουν όλοι. Και το κάνουν αυτό, γιατί δεν έχουν
τη δύναμη, την πρωτοβουλία ή και τη θέληση να μη ανήκουν στην αγέλη.
Υπό μια έννοια - κατευθύνομαι, σημαίνει υπάρχω. Στοχεύω,
σημαίνει βαδίζω μ’ ένα σκοπό. Κάθε σκοπός όμως, δικαιώνει το «κατευθύνομαι»; Αναμφίβολα,
όχι. Γι’ αυτό και το εδάφιό μας ολοκληρώνεται με το - «δια να φυλάττω τα
διατάγματά Σου» (5).
Οι δρόμοι μας δηλαδή πρέπει να οδηγούν στο Θεό. Στη
συμμόρφωσή μας με το θέλημά Του. Εκεί είναι η επιτυχία και η ευτυχία της ζωής
μας.
Όμως, πριν από τη συμμόρφωση, προαπαιτείται η γνώση του
θελήματος του Θεού. Δόξα στο όνομά Του, η Βίβλος είναι η πηγή γνώσης του θείου θελήματος.
Και ολόκληρος τούτος ο μεγάλος ψαλμός είναι αφιερωμένος στο λόγο του Θεού και
τον αποφασιστικό του ρόλο στη ζωή μας. Αν προσωπικά, καθημερινά και υπεύθυνα
τον συμβουλευόμαστε.
«Όταν μάθω τις κρίσεις της δικαιοσύνης σου». Τούτο σημαίνει
συστηματική και καθημερινή μελέτη του λόγου του Θεού. Δηλ. καθημερινή πνευματική
τροφοδοσία.
Προσευχή: «Εν ταις οδοίς Σου, ας περιπατώ Κύριε». Αξίωνέ με
απ’ αυτές ποτέ και για κανένα λόγο να μην απομακρυνθώ.
