Ψαλμός ριθ 145-152
Πολλές φορές αναρωτιέμαι, «τι μπορούμε να επιτύχουμε με όλη
μας τούτη την προσπάθεια, αν δεν κινηθεί αυτό που στο εδ.148, διαβάζουμε στο
σημερινό μας ανάγνωσμα;».
«Οι οφθαλμοί μου
προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς δια να μελετώ εις τον λόγον σου». Αν τούτη η
λαχτάρα δεν υπάρχει... αν ο άνθρωπος δεν κατανοήσει βαθύτατα ότι «δεν μπορεί να
ζήσει μόνον με ψωμί»... αν δεν ανακηρύξει οδικό του χάρτη και εγχειρίδιο
συμπεριφοράς τη Βίβλο, τι να κάμουν τα όποια και όσα βοηθήματα;
Γι’ αυτό η ερώτησή μας σήμερα είναι: Πόσο πολύ αγαπάς το λόγο
του Θεού; Με πόση λαχτάρα, τον πιάνεις στα χέρια σου; Πόσο λυπημένος νιώθεις, όταν
μια μέρα πέρασε χωρίς να τον συμβουλευτείς; Πόσο έχει η πνευματική σου ζωή και
πορεία, συνυφανθεί με το λόγο του Θεού; Ερωτήματα όλα τούτα, στα οποία εσύ θ’
απαντήσεις για τον εαυτό σου κι εγώ για το δικό μου.
Είναι προς εντροπή μας, μα πρέπει να το ομολογήσουμε, ότι
πολλά πράγματα με μύριους τρόπους, μας κλέβουν την επικοινωνία μας με το Θεό,
μέσο του λόγου Του. Αν γινόταν στατιστική, για το πόσο οι χριστιανοί Έλληνες
μελετούν τη Βίβλο τους, οι αριθμοί θα ήταν ίσως πολύ πιο απογοητευτικοί. Τι
γνώμη, έχεις;
