ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Αποκ.ιε:1 Και είδον άλλο
σημείον εν τω ουρανώ μέγα και θαυμαστόν, αγγέλους επτά οίτινες είχον τας επτά
εσχάτας πληγάς, διότι εν αυταίς ετελέσθη ο θυμός του Θεού
Εδώ ο Ιωάννης βλέπει ένα
άλλο σημείο στον ουρανό, μέγα και θαυμαστό, ένα σημείο που τον γέμισε θαυμασμό.
Αυτός ο θαυμασμός όμως δεν
ήταν από χαρά, γιατί πρόκειται για κάτι τρομακτικό στην όψη. Όλο αυτό το
κεφάλαιο είναι μια εισαγωγή για την 7η σφραγίδα.
αγγέλους επτά οίτινες είχον τας επτά εσχάτας πληγάς
Αυτό το εδάφιο είναι παράλληλο
με το κεφ.η:2-13
και κεφ.θ όπου
ανοίγεται η 7η σφραγίδα, και στους επτά αγγέλους, που στέκονται ενώπιον του
Θεού, εδόθησαν 7 σάλπιγγες. Αυτές οι 7 σάλπιγγες αναφέρονται εδώ σαν 7 πληγές.
Επίσης στο κεφ.ις:1-21 οι 7 αυτές πληγές
αναφέρονται σαν φιάλες του θυμού του Θεού, και στο κεφ.ιε:7 μας λέει ότι ένα από τα
4 ζώα έδωσε στους 7 αγγέλους
7 χρυσές φιάλες πλήρεις του θυμού του Θεού του ζώντος.
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι 7
πληγές αναφέρονται και σαν σάλπιγγες και σαν φιάλες.
διότι εν αυταίς ετελέσθη ο θυμός του Θεού
Δηλαδή ο θυμός του Θεού
εναντίον των ασεβών έλαβε τέλος με την έκχυση των 7 πληγών. Και έλαβε τέλος
πάνω στη γη.
Ο Χριστός πρόκειται να
έλθει με τους αγίους Του για να κυβερνήσει και να ποιμάνει τα έθνη με ράβδο
σιδηρά στη Χιλιετή βασιλεία, και επίσης πρόκειται να υπάρξει η μεγάλη κρίση
του λευκού θρόνου στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας. Όσο αφορά όμως στην έκχυση της οργής του
Θεού πάνω στο ασεβές παγκόσμιο σύστημα στη γη αυτόν τον καιρό, ο θυμός του
Θεού πρόκειται να τελεσθεί με την έκχυση των επτά εσχάτων πληγών.
Το αποκορύφωμα είναι η μάχη του Αρμαγεδδώνα, που είναι η τελευταία από τις
επτά πληγές.
Βλέπουμε ένα πατρόν που
επαναλαμβάνεται πολλές φορές μέσα στο λόγο του Θεού. Η οργή του Θεού
εκχέεται πάνω στη γη για να κρίνει την αμαρτία και τον ασεβή άνθρωπο μέσα στην
κατάσταση που έχει φθάσει. Μετά όμως ο Θεός ενεργεί αγιασμό και εργάζεται για
να φέρει μια τελευταία ευλογία, αφού η αμαρτία και η ασέβεια έχουν αφαιρεθεί.
Και βλέπουμε αυτό το πατρόν
σε όλο το σχέδιο του Θεού μέσα στην Αγία Γραφή. Αν και ο άνθρωπος
αμάρτησε και ξέπεσε, αν και ο Θεός τον καταράστηκε και τον εκδίωξε, αν και ο άνθρωπος έζησε αποκομμένος
και αποχωρισμένος από το Θεό, όμως και πάλι ο Θεός τον δέχεται μέσω του Ιησού
Χριστού.
Πριν τον κατακλυσμό όλος ο
κόσμος είχε διαφθαρεί και είχε γεμίσει από αδικία & ασέβεια. Και η σκέψη
του ανθρώπου ήταν μόνο να πράττει συνεχώς το κακό. Ο Θεός όμως δεν μπορούσε να
υποφέρει άλλο την αμαρτία και έκανε κρίση. Έστειλε τον κατακλυσμό, που ήταν
παγκόσμιος και κατέστρεψε όλους τους
ασεβείς. Όμως ο Θεός διεφύλαξε το Νώε, που ήταν δίκαιος ενώπιον Του, και από
αυτόν άρχισε πάλι μια νέα διαθήκη με τον άνθρωπο. Ένας καινούριος κόσμος
άρχισε να υπάρχει, που θα μπορούσε να ζήσει με φόβο Θεού μακριά από την
ειδωλολατρία και την ασέβεια που είχε σκεπάσει τη γη.
Ο λαός Ισραήλ αμάρτησε στο
Θεό και φέρθηκε αιχμάλωτος στην Ασσυρία.
Και στη συνέχεια επειδή
απέρριψαν τον Μεσσία, ο Θεός τους διασκόρπισε σ' όλο τον κόσμο. Όμως στις
έσχατες ημέρες, ο Θεός πρόκειται πάλι να περισυνάξει το λαό Ισραήλ και να
εκχέει την ευλογία Του πάνω σ' αυτούς που θα μετανοήσουν
και θα στραφούν σ' Αυτόν, γιατί θα υπάρχουν
ορισμένοι που δεν πρόκειται να μετανοήσουν και δεν θα απολαύσουν την ευλογία
Του.
Αυτούς,
ο Θεός θα τους
απορρίψει για να εγκαθιδρύσει τη δική Του δίκαιη & αιώνια βασιλεία.
Ο Ιούδας και αυτός αμάρτησε
ενώπιον του Θεού, και φέρθηκε αιχμάλωτος στην Βαβυλώνα. Εκεί πολλοί απ' αυτούς απαρνήθηκαν την
αμαρτία τους και πήραν την απόφαση να ζήσουν άγια μαζί με το Θεό. Και όταν
επέστρεψαν πίσω από την αιχμαλωσία στην πατρίδα τους έτρεμαν το λόγο του Θεού.
Είχαν μεγάλο ζήλο στο να φυλάξουν το Νόμο Του και ήταν πρόθυμοι, να διώξουν
τις ξένες γυναίκες. Βάδιζαν πολύ προσεκτικά ενώπιον του Θεού. Βλέπουμε ότι ο
Θεός επέφερε μια μεγάλη ευλογία μέσω της κρίσης αυτής.
Οι άγιοι της θλίψης ήταν χλιαροί και δεν είχαν
αφοσιωθεί τέλεια στο Θεό. Γι' αυτό πέρασαν μέσα από το
καμίνι της δοκιμασίας της Μεγ. Θλίψης, έγιναν ζέοντες στο
πνεύμα, και τελικά βρέθηκαν νικητές στην παρουσία του Θεού.
Ο Θεός εργάστηκε μαζί τους μέσω της έκχυσης
της οργής Του και της κρίσης Του, με αποτέλεσμα να εκχέει την ευλογία Του πάνω
τους και να δοξασθεί Αυτός.
Κι εδώ τώρα η ασέβεια του
κόσμου φθάνει στο πλήρες, και το απέδειξαν αυτό θανατώνοντας τους αγίους της
θλίψης, που μαρτύρησαν γιατί αγαπούσαν το όνομα του Ιησού. Και τώρα βλέπουμε την ημέρα
της οργής του Κυρίου να έρχεται, και είναι
καιρός θλίψεως που παρόμοια δεν έχει δει ποτέ ο κόσμος.
Όμως μετά από αυτό, εγκαθιδρύεται
η Χιλιετής Βασιλεία κατά την οποία ο Ήλιος της δικαιοσύνης ανατέλλει και λάμπει
πάνω στη γη.
Γι' αυτό ο Θεός εργάζεται για
να φέρει δόξα και ευλογία μετά την αμαρτία και τη διαφθορά. Όμως υπάρχουν αυτοί
που έχουν πουλήσει την ψυχή τους στο Σατανά και στην αμαρτία. Και αυτοί
λαμβάνουν την κρίση του Θεού.
Έτσι αυτή η έκχυση του
θυμού του Θεού πάνω σ' αυτό το διεφθαρμένο
παγκόσμιο σύστημα λαμβάνει τέλος με την έκχυση αυτών των επτά εσχάτων πληγών.