Κεφάλαιο ις
Αποκ.ις:1 Και
ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ναού λέγουσαν προς τους επτά αγγέλους· Υπάγετε και
εκχέατε εις την γην τας φιάλας του θυμού του Θεού.
Ο θυμός αυτός του Θεού είναι εναντίον των κατοίκων της γης.
Δεν πρόκειται για το θυμό του Θεού στην αιωνιότητα κατά των ασεβών, που θα ριχτούν
στη λίμνη του πυρός και θα βασανίζονται αιώνια. Πρόκειται για το θυμό του Θεού
που εκχέεται στη γη.
Οι επτά φιάλες πλήρεις του θυμού του Θεού εκχέονται στη γη. Η
οργή του Θεού ξεσπά πάνω στους αμετανόητους και ασεβείς. Και γνωρίζουμε ότι
όταν κάποιος άνθρωπος οργίζεται ή θυμώνει, η αναπνοή του γίνεται βαριά, γρήγορη
και γίνεται κόκκινος. Εξάπτεται, το πρόσωπο του αλλοιώνεται, γεμίζει πάθος και
βία. Η οργή είναι μια κατάσταση του νου, που ελέγχεται και δεν εξάπτεται
ξαφνικά όπως ο θυμός, αλλά διαρκεί πιο πολύ.
Δείχνει αγανάκτηση που αυξάνει βαθμιαία και γίνεται πιο
σταθερή και μόνιμη. Ο θυμός δείχνει μια πιο ταραγμένη κατάσταση των
συναισθημάτων, μια έκρηξη οργής από την εσωτερική αγανάκτηση που νοιώθει
κάποιος.
Η λέξη θυμός χρησιμοποιείται εδώ στο πρώτο εδάφιο. Πρόκειται
για τις φιάλες του θυμού του Θεού. Ο θυμός του Θεού ξεσπά ξαφνικά και έντονα
και κατόπιν υποχωρεί και πέφτει, και αυτό θα συμβεί στη Χιλιετή Βασιλεία, αφού
ο θυμός της κρίσης του Θεού εκχυθεί πάνω στη γη.
Ο θυμός αγιάζει, καθαρίζει και εξαγνίζει το λαό Του, και
κατόπιν εγκαθιδρύει την Χιλιετή Βασιλεία πάνω στη γη.
Αποκ.ς:16-17 Εδώ ο καιρός αυτός των πληγών καλείται επίσης «η ημέρα η
μεγάλη της οργής του Θεού». Μόλις ανοίγεται η 6η σφραγίδα οι
βασιλείς της γης, οι μεγιστάνες, οι πλούσιοι, οι δυνατοί, όλοι οι άνθρωποι
φοβήθηκαν και κρύφτηκαν στα σπήλαια και τους βράχους, και έλεγαν να πέσουν πάνω
τους και να τους κρύψουν από το πρόσωπο του καθημένου επί του θρόνου και από
την οργή του Αρνίου, διότι ήλθε η ημέρα η μεγάλη της οργής Του.
Φοβούνται και τρέμουν γιατί γνωρίζουν ότι αυτή η οργή του
Θεού πρόκειται να ξεσπάσει πάνω τους, και κανένας δεν θα μπορέσει να σταθεί μπροστά
Του.
Αποκ.ις:19 Η Βαβυλών η Μεγάλη, η Πόρνη Εκκλησία, λαμβάνει το ποτήρι του
οίνου του θυμού της οργής του Θεού. Ο Θεός εδώ εκφράζει την αγανάκτησή Του με
τους πιο έντονους όρους εναντίον του ψεύτικου θρησκευτικού συστήματος, που έχει
καταδικάσει τόσες πολλές ψυχές στην απώλεια, τις έχει εξαπατήσει και τις έχει
καταδουλώσει. Δεν πρόκειται για μια γρήγορη έξαψη θυμού, αλλά για τον οίνο του θυμού
της οργής του Θεού με αιώνια αποτελέσματα.
Είναι θυμός που ανεβαίνει συνεχώς στην καρδιά του Θεού καθ’ όλη
τη διάρκεια της παγκόσμιας ιστορίας δια μέσου των αιώνων.
Αποκ.ιθ:15 Ο Χριστός έρχεται στη Δεύτερη Έλευση μαζί με τους αγίους Του
στη μάχη του Αρμαγεδδώνα. Είναι Αυτός που «πατεί
τον ληνόν του οίνου του θυμού και της οργής του Θεού του Παντοκράτορος».
Σ’ αυτή τη μάχη εκατομμύρια άνθρωποι θα θανατωθούν και θα
δοκιμάσουν την οργή του Θεού.
Αυτό δείχνει πόσο χρονικό διάστημα ο Θεός συγκράτησε το θυμό
Του και τη δίκαιη οργή Του και υπέφερε τους ανθρώπους επί αιώνες. Με πόση
μακροθυμία περίμενε να μετανοήσουν οι άνθρωποι, όμως τώρα περιμένει μέχρι να
φθάσει η ανομία στο πλήρες, και τότε δεν θα υποφέρει άλλο τον άνθρωπο.
Η δίκαιη κρίση του Θεού εκχέεται πάνω στη γη και κατόπιν εγκαθιδρύει
τη βασιλεία Του.
Αποκ.ις:2 Και υπήγεν ο πρώτος και εξέχεε την φιάλην αυτού επί την γήν· και έγεινεν
έλκος κακόν και πονηρόν εις τους ανθρώπους, τους έχοντας το χάραγμα του θηρίου
και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού.
ΠΡΩΤΗ ΦΙΑΛΗ Ή ΠΛΗΓΗ
Αποκ.η:6-7 Αυτή η πληγή είναι παράλληλη με την πρώτη σάλπιγγα, και λέει
ότι «ο πρώτος άγγελος εσάλπισε, και έγινε
χάλαζα και πύρ μεμιγμένα με αίμα και ερρίφθησαν εις την γήν και το τρίτον των
δένδρων κατεκάη, και πάς χλωρός χόρτος κατεκάη».
Ήδη η πείνα είχε έρθει στη γη κατά την πρώτη περίοδο της Μεγ.
Θλίψης, όταν ανοίχτηκε η τρίτη σφραγίδα. Εδώ βλέπουμε ότι το ένα τρίτο των
δένδρων και κάθε χλωρό χόρτο κατεκάει. Πρέπει να συνδυάσουμε και τα δύο αυτά
εδάφια μαζί για να έχουμε πλήρη εικόνα της πρώτης πληγής.
Το ένα τρίτο της βλάστησης κατακάηκε και έγινε έλκος κακό και
πονηρό σ’ αυτούς που είχαν προσκυνήσει το θηρίο και την εικόνα του.
Όλη η γη θα προσβληθεί απ’ αυτή την πληγή, που θα είναι πολύ
τρομακτική. Και δείχνει την τρομερή κρίση που θα εκχυθεί πάνω στη γη σαν
συνέπεια της αμαρτίας και της ανομίας, που πλέον θα έχει φθάσει στο πλήρες.
Λέει ότι έγινε έλκος κακόν και πονηρόν εις τους ανθρώπους.
Δηλαδή αυτή η πληγή θα είναι κακή και οδυνηρή στο χαρακτήρα της και πονηρή στην
επίδρασή της πάνω στους ανθρώπους. Πρόκειται για κάτι το φοβερό.
