Αποκ.ιε:2 Και είδον ως θάλασσαν
υαλίνην μεμιγμένην με πυρ' και εκείνους οίτίνες ενίκησαν κατά του θηρίου και
κατά της εικόνος αυτού, και κατά του χαράγματος αυτού, και κατά του αριθμού
του ονόματος αυτού, ισταμένους επί την θάλασσαν την υαλίνην, έχοντας κιθάρας του Θεού.
Το ίδιο και οι άγιοι της θλίψης
πέρασαν μέσα από τη δοκιμασία και την κρίση εξ αιτίας της αμαρτίας τους και
της χλιαρής πνευματικής τους κατάστασης. Όμως γίνονται θερμοί και αφοσιωμένοι
πλήρως μέσα από την φωτιά της θλίψης και εξαγνίζονται μέσω
αυτής της κρίσης του Θεού.
Στην Αποκ.γ:18 ο Ιησούς είπε στην εκκλησία της Λαοδικείας, που είναι οι
άγιοι της θλίψης, να αγοράσουν
απ' Αυτόν χρυσίον δεδοκιμασμένο εκ του πυρός.
Εκείνο λοιπόν που βλέπει εδώ ο Ιωάννης είναι μια εικόνα αυτών που άκουσαν αυτή
τη συμβουλή του Ιησού και αγόρασαν χρυσίο
δεδοκιμασμένο εκ του πυρός. Και το αγόρασαν παραδίδοντας τη ζωή τους σ' Αυτόν ακόμη και μέχρι
θανάτου. Με αυτόν τον τρόπο εξήλθαν αγνοί και καθαροί.
Εξαγνίζονται από την έλλειψη πίστης και αφοσίωσης και παραδίδονται ολοκληρωτικά
στο Θεό και το λόγο Του.
και εκείνους οίτινες ενίκησαν κατά του θηρίου και κατά της
εικόνος αυτού και κατά του χαράγματος αυτού, και κατά του αριθμού του ονόματος
αυτού
Η φράση «και κατά του χαράγματος αυτού» δεν υπάρχει στα καλύτερα
χειρόγραφα.
Αποκ.ιγ:16,17 Εδώ είναι το παράλληλο εδάφιο που αναφέρει για το όνομα
του θηρίου, την εικόνα του και τον αριθμό του ονόματος του.
ισταμένους επί την θάλασσαν την υαλίνην, έχοντας κιθάρας
του Θεού
Αυτό σημαίνει ότι στέκονται
πάνω στο αγιαστήριο του Θεού, που ο Θεός έχει ετοιμάσει γι' αυτούς δια μέσου του πυρός
και των δοκιμασιών της Μεγ. Θλίψης. Το γεγονός ότι
έχουν κιθάρες του Θεού, δείχνει ότι αγάλλονται και χαίρονται για τη νίκη που ο
Θεός τους έδωσε. Γι' αυτό και ψάλουν αυτή την νικητήρια ωδή.
Στέκονται ενώπιον του Θεού βάσει του καθαρισμού και του εξαγνισμού που ο Θεός
ενήργησε στη ζωή τους.
Αυτό που βλέπουμε
στο πρώτο εδάφιο είναι ότι οι 7 έσχατες πληγές πρόκειται να εκχυθούν. Και στο
δεύτερο εδάφιο ο Ιωάννης βλέπει αυτούς που μόλις τώρα εξέρχονται μέσα από τη
Μεγ. Θλίψη.
Η Μεγ. Θλίψη τελειώνει με το άνοιγμα της 6ης σφραγίδας, και κατόπιν όταν
ανοίγεται η 7η σφραγίδα αρχίζει η
περίοδος της έκχυσης των πληγών.
Ακριβώς πριν αρχίσει η
έκχυση των πληγών, ο Ιωάννης βλέπει τους αγίους της Θλίψης στον ουρανό. Μόλις
έχουν αρπαγεί στην παρουσία του Θεού.
Είδαμε στην Αποκ.ζ:1-8 ότι οι επτά πληγές ήταν έτοιμες να εκχυθούν πάνω
στο πρόσωπο της γης, και οι 144.000 σφραγίστηκαν για να προστατευτούν από αυτές τις πληγές. Όμως
στα επόμενα εδάφια 9-17 ο Ιωάννης είδε ένα
μεγάλο πλήθος, που κανείς δεν μπορούσε να αριθμήσει, από όλα τα έθνη, τις
φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες, να στέκονται ενώπιον του θρόνου και ενώπιον
του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολές λευκές.
Ένας άγγελος εξήγησε στον
Ιωάννη ότι αυτοί είναι οι ερχόμενοι από τη Μεγ. Θλίψη. Βρισκόμαστε λοιπόν και
πάλι στην ίδια χρονική περίοδο που βλέπουμε στο κεφ.ζ.
Αποκ.ιε:3 Και έψαλλον την ωδήν του
Μωϋσέως του δούλου του θεού, και την ωδή ν του αρνίου, λέγοντες, μεγάλα και
θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε Θεέ Παντοκράτωρ δίκαιαι και
αληθιναί αι οδοί σου, Βασιλεύ των αγίων
Η ωδή του Μωυσή αναφέρεται
στην Εξοδ.ιε: 1-13. Ήταν μια ωδή νίκης που οι
Ισραηλίτες έψαλλαν αφού διάβηκαν την Ερυθρά θάλασσα και είχαν φθάσει απέναντι
στην ακτή της χερσονήσου του Σινά μέσα στην έρημο. Οι εχθροί τους οι Αιγύπτιοι
που τους ακολουθούσαν καταποντίσθηκαν. Και γι' αυτό έψαλλαν αυτή την ωδή
της νίκης.
Οι άγιοι της θλίψης εδώ, έχουν διαβεί τη θάλασσα
του θανάτου με τον εχθρό της ψυχής τους να τους ακολουθεί. Όμως αυτός πρόκειται να
καταποντιστεί στη Λίμνη του
πυρός, ενώ αυτοί θα φθάσουν μέσα από το μονοπάτι του θανάτου στη νέα γη, στην παρουσία του Θεού. Γι' αυτό ψάλλουν αυτή τη
νικητήρια ωδή.
Το σκηνικό εδώ είναι ότι ο
Σατανάς και τα όργανά του, που είναι και άνθρωποι & δαιμόνια, ιδιαίτερα
όμως σ' αυτή την περίοδο
είναι άνθρωποι, καταδιώκουν τους αγίους της θλίψης μέχρι τον θάνατο, σε μια
προσπάθεια να καταστρέψουν τις ψυχές τους, όμως ο Θεός τους περνά μέσα από το
θάνατο αβλαβείς, και τους φέρνει στην παρουσία Του. Ο Σατανάς όμως και οι ακόλουθοι του
πρόκειται να καταποντιστούν μέσα στη Λίμνη
του πυρός.
Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε θεέ Παντοκράτωρ δίκαιαι και αληθιναί αι
οδοί σου, Βασιλεύ των αγίων
Από αυτό φαίνεται ότι οι
άγιοι της θλίψης έχουν μάθει ορισμένα πράγματα για το Θεό, τη φύση Του, τις οδούς
Του, την καρδιά Του.
Λένε ότι οι οδοί Του είναι
δίκαιες κι αληθινές, και ότι είναι ο Βασιλιάς των αγίων.
Στο κριτικό κείμενο UBS δεν υπάρχει η φράση «βασιλεύ των αγίων». Μερικά χειρόγραφα λένε «βασιλεύ των εθνών» και άλλα «βασιλεύ των αιώνων». Το κείμενο UBS δίνει βεβαιότητα C, που είναι 50%, πράγμα που
σημαίνει ότι υπάρχει κάποια αμφιβολία ως προς την ορθότητά του. Οι Γουέστκοτ
& Χόρτ λένε «βασιλεύ
των αιώνων». Το κείμενο UBS λέει «βασιλεύ των εθνών». Όμως η
ονομασία «βασιλεύ των αιώνων» πρέπει να είναι πιο σωστή
γιατί υποστηρίζεται από του κώδικες Αλεφ, και C και τον πάπυρο Ρ-47.