Ιεζεκ.ια:1-25
Περιφρονητές του Θεού αυτοί που βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ,
εκζητητές του Θεού αυτοί που βρίσκονταν στην Αιχμαλωσία. Και ο προφήτης, έχει
και για τους δυο ένα μήνυμα από το Θεό.
Οι πρώτοι, άδικοι άρχοντες, έχουν στρογγυλοκαθίσει στην πόλη
του Θεού, θεωρώντας πως είναι εξασφαλισμένοι από κάθε κρίση, να όπως το κρέας
από τη φωτιά μέσα στο λέβητα (εδ.3). Ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που δεν
αρνούνται ότι υπάρχει κρίση του Θεού, αλλά εκτιμούνε ότι «δεν είναι πλησίον»
(2). Κάποτε μπορεί να ’ρθει, αλλά στο μεταξύ- «ας κτίσουμε», ας αδικήσουμε, ας
ξεχάσουμε. Πόσο επικίνδυνη τούτη η κατάσταση! Σ’ αυτούς ένα δυνατό μήνυμα
κρίσης δίνεται και ο αιφνίδιος θάνατος του Φεδαλία, ήταν μια φοβερή
προειδοποίηση.
Στους άλλους, που μέσα από την Αιχμαλωσία υψώνουν κραυγή
μετάνοιας και ικεσίας, δίνεται η παρήγορη υπόσχεση: «Θα σας συνάξω από τους τόπους
που βρισκόσαστε σκορπισμένοι... θα σας δώσω τη γη Ισραήλ... θα είσθε λαός μου
και Εγώ Θεός σας» (εδ.17 & 20).
Χαρακτηριστική εξάλλου είναι η απάντηση του Θεού, στην
κραυγή του Ιεζεκιήλ «οίμοι, Κύριε Θεέ». Και δείχνει πόσο μεγάλη υπήρξε η
αμαρτία αυτών που παρότρυναν το λαό, λέγοντες: «απομακρύνθητε από του Κυρίου»
(15). Τούτη τη στιγμή, ας σκεφτούμε την ευθύνη όλων εκείνων που πεισματικά και
ειρωνικά, προκαλούν το Θεό και προσπαθούν να απομακρύνουν τους ανθρώπους από
την πίστη του Θεού. Ο Θεός, να τους επισκεφθεί με έλεος και αφύπνιση.
