Στο τρίτο κεφάλαιο του Ιωάννη, αναφέρεται μια σημαντική συνομιλία ανάμεσα
σ’ ένα Εβραίο θρησκευτικό ηγέτη που τον έλεγαν Νικόδημο και τον Ιησού. Ο Νικόδημος
ήρθε στον Ιησού ένα βράδυ και Τον αναγνώρισε σαν δάσκαλο, σταλμένο από το Θεό.
Ο Ιησούς απάντησε, Αληθώς, αληθώς σοι
λέγω, εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού
(Ιωάν.γ:3). Ο Νικόδημος δεν το κατάλαβε αυτό και γι’ αυτό ρώτησε τον Κύριο πως
μπορεί ένας άνθρωπος να γεννηθεί για δεύτερη φορά από την κοιλιά της μητέρας
του. Ο Ιησούς του εξήγησε: Αληθώς, αληθώς
σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη
εις την βασιλείαν του Θεού (γ:5). Ο Ιησούς στόχευε στην καινούρια εποχή,
που η βασιλεία του Θεού θ’ αποκαλυπτόταν σύντομα και καθένας που θα ήθελε να
μπει σ’ αυτή τη βασιλεία έπρεπε να γεννηθεί εξ αρχής, να γεννηθεί δηλαδή από το
νερό και το Πνεύμα.
Η βασιλεία του Θεού.
Τι είναι η
βασιλεία του Θεού; Ποια σχέση έχει με τη σωτηρία; Λεκτικά, αναφέρεται στην
επικυριαρχία του Θεού στο σύμπαν. Αναλύοντας όμως αυτή την ιδέα περισσότερο,
βρίσκουμε ότι η βασιλεία του Θεού, όπως και η σωτηρία, έχει να κάνει με το
παρόν και το μέλλον. Όσο αφορά στο παρόν, η βασιλεία του Θεού έχει να κάνει με
τη διακυβέρνηση του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων. Ο Ιησούς κήρυττε ότι η
βασιλεία του Θεού πλησίασε (Μάρκ.α:14-15). Κάποτε, οι Φαρισαίοι Τον ρώτησαν
πότε θα έρθει η βασιλεία του Θεού και τους απάντησε: «Δεν έρχεται η βασιλεία του Θεού ούτως, ώστε να παρατηρήται ουδέ
θέλουσιν ειπεί, Ιδού, εδώ είναι, ή Ιδού εκεί διότι ιδού, η βασιλεία του Θεού
είναι εντός υμών» (Λουκ.ιζ:20-21). Αυτή η όψη της βασιλείας ξεκίνησε, όταν
ο Θεός έστειλε το Πνεύμα Του να κατοικήσει στις καρδιές των πιστών. Γι’ αυτό ο
Παύλος έγραψε: «Διότι η βασιλεία του Θεού
δεν είναι βρώσις και πόσις αλλά δικαιοσύνη και χαρά και ειρήνη εν Πνεύματι
Αγίω» (Ρωμ.ιδ:17). Η βασιλεία του Θεού στο παρόν, στην ουσία συνίσταται από
τον πλούτο της αιώνιας βασιλείας Του που προσωρινά ήρθε σ’ αυτό τον κόσμο δια
του Πνεύματος (Εφεσ.α:13-14 Εβρ.ς:4-5).
Η βασιλεία του
Θεού όμως έχει και τη μελλοντική άποψη, τότε που ο Θεός θα διαλύσει κάθε
αντίσταση και αντίδραση στη διακυβέρνησή Του και θα κάνει φανερή τη Βασιλικότητά
Του σ’ ολόκληρο το σύμπαν. Η βασιλεία Του θα έρθει φυσικά σ’ αυτή τη γη στα
χίλια χρόνια βασιλείας του Ιησού Χριστού (Αποκ.κ:4-6). Θα εγκαθιδρυθεί για όλη
την αιωνιότητα με την κρίση όλων των αμαρτωλών και με τη δημιουργία του νέου
ουρανού και της νέας γης όπου δεν θα υπάρχει αμαρτία. Η αμαρτία είναι επανάσταση
ενάντια στο Θεό, η βασιλεία του Θεού λοιπόν θα εκφραστεί τέλεια μόνο όταν κάθε
αμαρτία κριθεί και εξαλειφθεί.
Στο βιβλίο της
Αποκάλυψης, περιγράφεται η μελλοντική όψη της βασιλείας: «Αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών, και του Χριστού
αυτού, και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων» (Αποκ.ια:15). Εκείνη
τη μέρα, θ’ ακουστούν φωνές που θα διακηρύττουν: «Αλληλούια, διότι εβασίλευσε Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ» (Αποκ.ιθ:6).
Ο Ιησούς θα είναι «Βασιλιάς βασιλιάδων
και Κύριος κυρίων» και θα καταλάβει το θρόνο για όλη την αιωνιότητα
(Αποκ.ιθ:16 κβ:1-3).
Εφαρμόζοντας τα
λόγια του Χριστού στο τρίτο κεφάλαιο του Ιωάννη, στην έννοια της βασιλείας των
ουρανών, βρίσκουμε ότι αν θέλει κάποιος να συμμετέχει είτε στην επίγεια
προσωρινή φανέρωση, είτε στην αιώνια, πρέπει να γεννηθεί ξανά. Κανείς δεν
μπορεί να έχει την πνευματική καθοδήγηση του Θεού στη ζωή του, πριν γεννηθεί
απ’ το νερό και το Πνεύμα. Κανείς δεν μπορεί να έχει χαρά, ειρήνη και δικαιοσύνη
εν Πνεύματι Αγίω, μέχρι να
ξαναγεννηθεί απ’ το νερό και το Πνεύμα. Κανένας δεν μπορεί απ’ τον παρόντα
αιώνα να μπει στην αιώνια βασιλεία του Θεού - το νέο ουρανό και τη νέα γη -
εκτός αν έχει γεννηθεί απ’ το νερό και το Πνεύμα.
Τελικά, τα λόγια
του Κυρίου στο Νικόδημο μας εξηγούν πως μπορούμε να σωθούμε. Σωτηρία στο παρόν
σημαίνει απελευθέρωση από την εξουσία και το μισθό της αμαρτίας, που είναι το
ίδιο με την είσοδο στη γήινη πλευρά της βασιλείας των ουρανών (υποταγή στους
κανόνες του Θεού και αποδοχή της δικαιοσύνης Του). Η μελλοντική σωτηρία
συνίσταται από την αιώνια ζωή, χωρίς αμαρτία και τ’ αποτελέσματά της, που δεν
είναι τίποτε άλλο από την είσοδο στη μελλοντική, αιώνια, βασιλεία του Θεού (το
νέο ουρανό και τη νέα γη όπου δεν θα υπάρχει επανάσταση στη διακυβέρνηση του
Θεού). Η ερώτηση «Πως μπορώ να σωθώ», έχει την ίδια απάντηση με την ερώτηση
«Πως μπορώ να μπω στη βασιλεία του Θεού». Ο ίδιος ο Ιησούς απάντησε σ’ αυτό το
ερώτημα με τα λόγια: «Αληθώς, αληθώς σοι
λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις
την βασιλείαν του Θεού».
Η απάντηση του Πέτρου την
ημέρα της Πεντηκοστής.
Στο πρώτο κεφάλαιο
των Πράξεων ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές Του οδηγίες της τελευταίας στιγμής,
λίγο πριν αναληφθεί στους ουρανούς. Τους είπε να πάνε στην Ιερουσαλήμ και να
περιμένουν για την υπόσχεση του Πατέρα, δηλαδή για τη βάπτιση με το Άγιο
Πνεύμα. Περίπου 120 μαθητές υπάκουσαν και μαζεύτηκαν στο ανώγειο, στην Ιερουσαλήμ.
Στο δεύτερο
κεφάλαιο των Πράξεων διαβάζουμε ότι τη μέρα της Εβραϊκής γιορτής της
Πεντηκοστής, η υπόσχεση της βάπτισης με Άγιο Πνεύμα εκπληρώθηκε. Σε πολύ λίγο
χρονικό διάστημα, άνθρωποι που ήταν τριγύρω, άρχισαν να μαζεύονται γύρω από
τους μαθητές, γιατί άκουσαν ένα υπερφυσικό θόρυβο (βοή) που ακολούθησε αυτή την
πρώτη έκχυση του Πνεύματος, καθώς και από τις ξένες γλώσσες που μιλούσαν
υπερφυσικά όσοι είχαν λάβει το Άγιο Πνεύμα.
Τότε, ο Πέτρος
θεώρησε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να κηρύξει στο πλήθος. Στάθηκε λοιπόν μαζί
με τους υπόλοιπους 11 αποστόλους και άρχισε να εξηγεί τι ήταν αυτό που μόλις
συνέβη και συνέχισε κηρύττοντας για τον Ιησού. Διακήρυξε στα πλήθη ότι ο Ιησούς
από τη Ναζαρέτ που σταύρωσαν, ήταν Κύριος και Χριστός (Μεσσίας).
Όταν τα πλήθη
άκουσαν αυτά τα λόγια, άρχισαν να καταδικάζουν τους εαυτούς τους αισθανόμενοι
ένοχοι, αφού αναμφίβολα, πολλοί απ’ αυτούς είχαν απαιτήσει τη σταύρωση του
Χριστού πριν δύο μήνες τουλάχιστον. Έτσι λοιπόν, ρώτησαν τον Πέτρο και τους
υπόλοιπους αποστόλους, «Τι πρέπει να
κάμωμεν, άνδρες αδελφοί;» (Πράξ.β:37). Από τα συμφραζόμενα, είναι σα να
ρώτησαν: «Πως μπορούν να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας;» «Πως μπορούμε να διορθώσουμε
το λάθος μας που απορρίψαμε και σταυρώσαμε τον Ιησού;» «Πώς μπορούμε τώρα να
Τον δεχτούμε σαν Χριστό και Κύριο;». Επειδή το βασικό στοιχείο της σωτηρίας
είναι η συγχώρεση των αμαρτιών με την πίστη στον Ιησού Χριστό, με την ερώτησή
τους απλά εννοούσαν «Τι να κάνουμε για να σωθούμε;».
Εδώ έχουμε την
απάντηση που έδωσε ο Πέτρος με την υποστήριξη όλων των αποστόλων: «Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών
εις το όνομα του Ιησού Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών και θέλετε λάβει την δωρεάν
του Αγίου Πνεύματος» (Πράξ.β:38). Στην αναζήτησή μας για μια Βιβλική
απάντηση στην ερώτηση πως μπορούμε να σωθούμε, πρέπει να δώσουμε μεγάλη
σπουδαιότητα σ’ αυτό το εδάφιο. Είναι μια καθαρή, απλή, απερίφραστη απάντηση σε
μια ευθεία ερώτηση. Είναι απάντηση που είχε την πλήρη υποστήριξη όλων των
αποστόλων. Είναι το αποκορύφωμα του πρώτου κηρύγματος της εκκλησίας της Καινής
Διαθήκης, του πρώτου κηρύγματος μετά την έκχυση του Αγίου Πνεύματος. Το εδάφιο
Πράξ.β:38 είναι η επίσημη απάντηση της αποστολικής εκκλησίας στην ερώτηση, «Τι πρέπει να κάνω για να σωθώ».
