ὀλίγα ὀνόματα

Σάρδεις

Οίδα σου τα έργα ότι όνομα έχεις ότι ζής, και νεκρός εί.

Η περίοδος αυτή άρχισε με μεγάλη αναζωπύρωση και κατέληξε στη νέκρα και τον τυπικισμό γιατί βασικά στοιχεία του Καθολικισμού παρέμειναν μέσα της.

ου γάρ εύρηκά σου τα έργα πεπληρωμένα ενώπιον του Θεού μου

Αυτό, γιατί μεγάλο μέρος της παράδοσης ήταν ακόμη μέσα στην εκκλησία, ο Καθολικισμός είχε ακόμα χωμένα τα πλοκάμια του, ώστε τα έργα της περιόδου της Μεταρρύθμισης να μην είναι τέλεια μπροστά στον Θεό.

Αποκ.γ:4 ἀλλὰ ἔχεις ὀλίγα ὀνόματα ἐν Σάρδεσιν ἃ οὐκ ἐμόλυναν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ περιπατήσουσιν μετ' ἐμοῦ ἐν λευκοῖς, ὅτι ἄξιοί εἰσιν.

αλλά έχεις ολίγα ονόματα εν Σάρδεσι

Αυτή είναι η αληθινή εκκλησία που παρ’ όλες τις καταστάσεις που περνούσαν έμεναν αγνοί και αμόλυντοι. Τα ονόματα εδώ αναφέρονται σε ορισμένα πρόσωπα, που δεν μόλυναν τα ιμάτια τους με συμβιβασμούς και ψεύδη.

Βλέπουμε ότι ο Ιησούς γνωρίζει το λαό Του, τον καθένα με τ’ όνομά του.

Υπάρχουν λοιπόν λίγοι στην περίοδο αυτή που δεν μολύνθηκαν με την σαρκικότητα, την αμαρτία και το πνεύμα της αυτοδικαίωσης.

Το ότι αναφέρονται αυτά τα ονόματα σημαίνει ότι είναι γνωστά στον Κύριο. Έχουν μια ιδιαίτερη ξεχωριστή ταυτότητα που ο Κύριος γνωρίζει και λέει ότι είναι άξιοι και ότι θα αμειφθούν γιατί έχουν ταπεινό πνεύμα, ειλικρινή μετάνοια, καθαρή καρδιά που ποθεί τον Κύριο.

Ας είμαστε κι εμείς μέσα σ’ αυτά τα ονόματα, υπάρχει χώρος για όλους.

Στο πέμπτο εδάφιο λέει ότι ο Ιησούς θα ομολογήσει τους νικητές μπροστά στον Πατέρα Του παρρησία, που σημαίνει ότι θα γνωριστούμε πλήρως μπροστά σ’ όλο το πλήρωμα του ουρανού, ποιοι είμαστε και ποια είναι η θέση μας μπροστά Του. 

Βλέπουμε τώρα ότι υπάρχει μέγα νέφος μαρτύρων (Εβρ.ιβ:1) το οποίο στέκεται και παρακολουθεί τον αγώνα που τρέχουμε και όταν φτάσουμε νικητές στο τέλος θα βραβευτούμε μπροστά σ’ όλο αυτό το πλήθος των μαρτύρων στα επουράνια.

και περιπατήσουσιν μετ’ εμού εν λευκοίς, ότι άξιοι εισίν

Θα είναι εκεί που θα είναι κι Αυτός, στην παρουσία Του!  Τους θεωρεί άξιους.

Ύψιστη τιμή για έναν άνθρωπο, να θεωρηθεί άξιος μπροστά στον Θεό.

Είναι άξιοι γιατί άφησαν τους εαυτούς τους στον Θεό, ώστε Εκείνος να τους ντύσει με τη δική Του δικαιοσύνη, με το λευκό ένδυμα του Χριστού.

Δεν θα έχουν δικά τους ενδύματα, με αποχρώσεις και χρώματα που βάζουν οι άνθρωποι για να ξεχωρίζουν ότι είναι Ορθόδοξοι, Καθολικοί ή Διαμαρτυρόμενοι, αλλά θα έχουν ένα και μόνο ένδυμα κι αυτό λευκό.

Η δικαιοσύνη που δίνει ο Χριστός στον άνθρωπο που πιστεύει σ’ Αυτόν, Τον αγαπά, και απαρνείται τον εαυτό του και την δικαιοσύνη του.

Αποκ.γ:5 ὁ νικῶν οὕτως περιβαλεῖται ἐν ἱματίοις λευκοῖς καὶ οὐ μὴ ἐξαλείψω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆς βίβλου τῆς ζωῆς καὶ ὁμολογήσω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρὸς μου καὶ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ..

ο νικών ούτως

Το ούτως εδώ, δεν σημαίνει «αυτός» γιατί τότε θα έπρεπε να ήταν γραμμένο με «ο» και όχι με «ω».

Σημαίνει λοιπόν «έτσι», «κατ’ αυτό τον τρόπο». Με άλλα λόγια ο Ιησούς λέει ότι ο νικών με τον τρόπο που εξήγησα και υπέδειξα λίγο πριν θα περιπατήσει μαζί μου με λευκά.

Εάν μετανοήσει, τηρεί αυτά που άκουσε, αγρυπνεί μέχρι τέλους, τότε θα δικαιωθεί και θα σταθεί στην παρουσία μου.

 

Φιλαδέλφεια

ότι μικράν δύναμιν έχεις

Η αιτία που δίνει την ανοικτή θύρα, είναι γιατί έχουμε μικρή δύναμη. Δεν λέει ότι είμαστε αδύνατοι, αλλά σε σύγκριση με την δύναμη του κόσμου και του παγκόσμιου συστήματος του Α/Χ που γιγαντώνεται γύρω μας φαίνεται στο φυσικό μάτι ότι έχουμε μικρή δύναμη. Είμαστε πολύ λίγοι σε σχέση με τον κόσμο, όμως πρέπει να εμπιστευτούμε τον Ιησού κι ότι η δύναμή Του μέσα μας θα νικήσει τον κόσμο και την αμαρτία.

Όπως τις πρώτες εκείνες μέρες η εκκλησία είχε δύναμη (Πραξ.α:8 Α’ Κορ.ιβ:10)  έτσι και τώρα σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα η εκκλησία θα έχει τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.

Β’ Κορ.ιβ:9 «Διότι η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία».

Η δύναμη του Κυρίου εκδηλώνεται δια μέσου ανθρώπων που αναγνωρίζουν ότι είναι αδύνατοι.

Η μικρή δύναμη είναι ανεκτίμητη αξία για τον Κύριο.

Είναι ικανός να πάρει τα «μη όντα» και να εξουθενήσει τα «όντα».

Στοιχεία που για την σάρκα φαίνονται μικρά και εξουθενημένα, ο Θεός θα τα χρησιμοποιήσει ένδοξα για να εκπληρώσει τα σχέδιά Του.

Λουκ.ιβ:32 «μη φοβού μικρό ποίμνιο...» παρόλο που όλος ο κόσμος φαίνεται να πηγαίνει σε άλλο δρόμο, μη φοβάστε.

Εγώ σας οδηγώ με ασφάλεια και θα σας χρησιμοποιήσω έτσι ώστε να δοξαστεί το όνομά μου. Μη φοβάστε αλλά κάνετε αυτό που σας λέω. Αυτό είναι όλο που ζητά ο Ιησούς από εμάς.

ετήρησάς μου τον λόγον

Ιωάν.ιζ:6 Ο Ιησούς λέει για τους αποστόλους Του ότι «τον λόγο Σου εφύλαξαν»

Ιωάν.ς:63 το πνεύμα είναι εκείνο το οποίον ζωοποιεί, η σαρξ δεν ωφελεί ουδέν· οι λόγοι, τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι.

Κρατώ τον λόγο του Θεού δεν σημαίνει τον αποστηθίζω, παρόλο που κι αυτό δεν είναι μικρό, αλλά μάλλον σημαίνει να τον υπακούς, να γίνει μέρος του εαυτού σου.

Να προσκολληθούμε πάνω στον λόγο έτσι ώστε η ταυτότητά μας σαν φυσικά άτομα να χαθεί, και να γίνουμε η έκφραση του Θεού στον κόσμο αυτό. 

Το «τηρώ» έχει εδώ την έννοια του κρατώ κάτι με ζήλο και ευθύνη.

ουκ ηρνήσω το όνομά μου

Υπάρχουν άτομα σ’ αυτή την περίοδο της εκκλησίας, που είναι η εκκλησία της Αρπαγής, που θα σταθούν για το όνομα του Ιησού.

Όσοι δεν σταθούν για το όνομα του Ιησού, για την μαρτυρία Του, που δεν θ’ αντέξουν στην λοιδορία και στους διωγμούς εξαιτίας του ονόματός Του, θα χάσουν την θαυμαστή αυτή θέση κοντά Του.

Κολ.γ:17  Και παν ό,τι αν πράττητε εν λόγω ή εν έργω, πάντα εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού πράττετε, ευχαριστούντες δι' αυτού τον Θεόν και Πατέρα.

Ιωάν.ιε:20 ….Δεν είναι δούλος μεγαλήτερος του κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει· εάν τον λόγον μου εφύλαξαν, και τον υμέτερον θέλουσι φυλάξει.

Υπάρχει ένα υψηλό κόστος που πρέπει να πληρώσουμε τις τελευταίες αυτές ημέρες όσοι μείνουμε πιστοί στο όνομά Του.

Ακόμη όμως πιο οδυνηρός για τις καρδιές μας θα είναι ο διωγμός όχι από τον κόσμο ή την πολιτικοθρησκευτική εξουσία, αλλά από «Χριστιανούς»!

Αυτό θα είναι το χειρότερο γιατί αντί να δουν τη χάρη, τη δύναμη και το έλεος του Θεού, μας ονομάζουν αιρετικούς και δεν δέχονται αυτό που έχουμε να τους δώσουμε.

 

ότι ετήρησας τον λόγον της υπομονής μου

Όπως Εκείνος υπέμεινε μέχρι τέλους και νίκησε, έτσι κι εμείς να βαδίσουμε με καρτερία και υπομονή.

Μας καλεί να έχουμε την υπομονή του γεωργού (Ιακ.ε:7) καθώς και την υπομονή αυτών που εκβάλλονται και λοιδορούνται από τα ίδια τους τ’ αδέλφια για το λόγο του Κυρίου.

Εβρ.ιβ:3-6 Διότι συλλογίσθητε τον υπομείναντα υπό των αμαρτωλών τοιαύτην αντιλογίαν εις εαυτόν, διά να μη αποκάμητε χαυνούμενοι κατά τας ψυχάς σας. Δεν αντεστάθητε έτι μέχρις αίματος αγωνιζόμενοι κατά της αμαρτίας, και ελησμονήσατε την νουθεσίαν, ήτις λαλεί προς εσάς ως προς υιούς, λέγουσα· Υιέ μου, μη καταφρονής την παιδείαν του Κυρίου, μηδέ αθυμής ελεγχόμενος υπ' αυτού. Διότι όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται.

Όλα αυτά δεν είναι παρά παιδεία του Κυρίου για τη ζωή μας. Ο Κύριος εργάζεται αγιασμό και καθαρότητα μέσα μας.

Ας κρατήσουμε λοιπόν την υπομονή Του για να γίνουμε τέλειοι και χωρίς αμαρτία.

Γιατί ο Θεός ζητά από εμάς αυτή την τιμή;

Η μόνη αιτία είναι ότι θέλει να έχει μία νύμφη που να είναι γεμάτη αγάπη για Εκείνον.

Θανατώνοντας τα έργα της σάρκας, αποδεικνύουμε την αγάπη μας για τον Ιησού.

Αυτές οι θλίψεις, οι δυσκολίες, οι αποβολές από τους αδελφούς θα συντελέσουν στο να αγαπήσουμε τον Ιησού ακόμη περισσότερο και να στηριζόμαστε μόνο σ’ Αυτόν.

Η τήρηση λοιπόν του λόγου της υπομονής αναφέρεται σ’ αυτούς που διώκονται και αντιστέκονται για τον λόγο Του.

Παρακάτω λέει ότι θα μας φυλάξει από την ώρα του πειρασμού.

Αυτή η ώρα βέβαια δεν είναι 24ωρη, αλλά είναι μια περίοδος χρόνου που θα δοκιμαστούν όλοι οι κατοικούντες την γη για να πάρουν μια απόφαση.

Αυτή την απόφαση εμείς καλούμαστε να την πάρουμε τώρα για να μην χρειαστεί να μπούμε μέσα σ’ αυτή την ώρα του πειρασμού.

Είναι απόφαση θανάτου: «Και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου» (Αποκ.ιβ:11).

Ο Ιησούς μας είπε: «Και όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού, και ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού όστις απολέσει την ζωήν αυτού δι’ εμέ, θέλει ευρεί αυτήν» (Ματθ.ι:38).

Αυτό σημαίνει τέλεια αφιέρωση και υπακοή στο λόγο του Θεού, που επιτυγχάνεται από μια καρδιά αγάπης και αφοσίωσης στο πρόσωπο του Λυτρωτή μας.

Επιμένουμε πάντοτε στην διδασκαλία του λόγου του Θεού γιατί είναι τόσο απαραίτητη ώστε να μην κάνουμε συμβιβασμούς ή περνάνε πράγματα απαρατήρητα.

Πρέπει να γίνει δικός μας ο λόγος του Θεού για να μπορέσουμε να τον κρατήσουμε. Πως μπορείς να κρατήσεις κάτι αν δεν το έχεις!

Βλέπουμε πάλι την λέξη «υπομονή» που σημαίνει να μένεις κάτω από την πίεση κάποιου βάρους, διωγμού, θλίψης, μαρτυρίου, για τον Κύριο και την αλήθεια Του.

Ο λόγος του Θεού χρειάζεται υπομονή για να αγιαστούμε γιατί ο διάβολος είναι πάντοτε εκεί όταν παίρνουμε αποφάσεις για τον Κύριο προκειμένου να μας ρίξει, κι αν μπορούσε να μας σκοτώσει.

Χρειάζεται υπομονή γι’ αυτούς οι οποίοι δεν δέχονται τις αλήθειες του λόγου. Χρειάζεται υπομονή καθώς οργώνεις ή σπέρνεις για τον Κύριο, καθώς κάνεις το έργο του Θεού. Με την υπομονή θα κερδίσουμε τις ψυχές μας.

Όταν μείνουμε πιστοί, ο Κύριος θα μας φυλάξει. Αν όμως παρασυρόμαστε με κάθε άνεμο διδασκαλίας μια από δω και μια από κει, δεν θα μπορέσουμε να απολαύσουμε την επαγγελία γιατί ο Θεός θέλει στύλους!

 

καγώ σε τηρήσω εκ της ώρας του πειρασμού

Ζούμε στην καλύτερη εποχή που θα μπορούσε να ζήσει άνθρωπος όσο αφορά στην γνώση, στα υλικά αγαθά, στην ελευθερία. Αλλά και όσον αφορά στα πράγματα του Θεού, είναι η εποχή της Αρπαγής!

Αν η πρώτη εκκλησία με τις στερήσεις και τις κακουχίες, χωρίς να έχουν μέσα στη διάθεσή τους, τάραξαν τον κόσμο όλο, μέσα σε λίγα χρόνια τόσοι άνθρωποι δέχτηκαν τον Χριστό, τι πρέπει να κάνουμε εμείς σήμερα;

Η λέξη ΕΚ σημαίνει ΕΞΩ ΑΠΟ που σημαίνει ότι ο Θεός θα μας τηρήσει έξω από την ώρα του πειρασμού, όχι ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ  της ώρας του πειρασμού που θα έλθει σ’ όλη την οικουμένη γιατί ο Θεός θα μας αρπάξει και θα μας πάρει κοντά Του εν ριπή οφθαλμού.

«..διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας δια να σωθώσι»

Όταν μιλάμε στον κόσμο την αλήθεια του λόγου του Θεού και δεν την δέχονται, αυτόματα αποφασίζουν να παραμείνουν στο ψεύδος. Ο κόσμος διαλέγει τον διάβολο που είναι ο πατέρας τους ψεύδους, διαλέγει το σκοτάδι και την αμαρτία.

Επειδή λοιπόν οι άνθρωποι από μόνοι τους έχουν διαλέξει το ψέμα, γι’ αυτό κι ο Θεός θα επιτρέψει να μπει ενέργεια πλάνης ώστε να πιστέψουν με τέτοιο φανατισμό, που θα σκοτώνουν τους Χριστιανούς με χαρά.

Λουκ.κα:36 «Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ δια να κατα-ξιωθήτε να εκφύγετε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι».

Εδώ αναφέρεται σ’ αυτή την ώρα της Θλίψης που θα δοκιμάσει τον κόσμο όλο. Οι άγιοι όμως του Θεού δεν θα δοκιμαστούν γιατί θα έχουν αρπαχτεί.

Αποκ.γ:11 έρχομαι ταχύ, κράτει ό έχεις, ίνα μηδείς λάβει τον στέφανόν σου.

Πέργαμος

Αποκ.β:13 Οίδα που κατοικείς, όπου ο θρόνος του Σατανά, και κρατείς το όνομά μου, και ουκ ηρνήσω την πίστην μου και εν ταις ημέραις Αντιπάς ο μάρτυς μου ο πιστός μου, ός απεκτάνθη παρ’ υμίν, όπου ο Σατανάς κατοικεί.

και κρατείς το όνομά μου

Αν ρίξουμε μια ματιά στην εκκλησιαστική ιστορία αυτών των χρόνων βρίσκουμε ότι είναι υποτυπώδης γιατί όλοι αυτοί που εθεωρούντο από την καθολική εκκλησία ως αιρετικοί διωκόταν και τα συγγράμματα τους καίγονταν. Έτσι έχουν μείνει μόνο της μιας πλευράς και ότι ξέρουμε για τους «αντιφρονούντες» είναι πλύση εγκεφάλου από τους εχθρούς τους.

Σποραδικά υπάρχουν μερικές ακτίνες που μας επιτρέπουν να δούμε ότι υπήρχαν πιστοί που δεν ενέδωσαν στον Καθολικισμό, την πνευματική καταστροφή της εκκλησίας.

Δεν συμβιβάστηκαν με τις καινούριες θεωρίες περί τριάδας προσώπων, νηπιοβαπτισμούς, προσκύνηση εικόνων, ξεχωριστό ιερατείο - τον κλήρο - προσκύνηση της μητέρας του Χριστού, εορτολόγια κτλ.

Υπήρχαν ακόμη εκείνοι που γνώριζαν το όνομα του Ιησού και που παρουσίασαν τρομερή αντίσταση γιατί αυτοί λέει η ιστορία ήταν οι πτωχοί και αμαθείς, ο απλός λαός, όπως λέει ο Τερτυλλιανός (Εκκλ. Ιστ. Β.Στεφανίδη «Το τριαδικό δόγμα» σελ.166)

Ο απλός λαός ήξερε το όνομα του Ιησού, ήξερε τι σημαίνει «Άκουε Ισ-ραήλ Κύριος ο Θεός ημών είναι είς Κύριος».

Αντίθετα με τους μορφωμένους «νονούς» των χριστιανικών δογμάτων της εποχής εκείνης που στόχος τους ήταν να αναμείξουν την εκκλησία με τις φιλοσοφίες του Πλάτωνα, των Βραχμάνων, των Αιγυπτίων, και των Περσών, και οι οποίοι ονόμασαν τους απλούς αυτούς χριστιανούς «Μοναρχιανούς», γιατί πίστευαν μόνο σε μία αρχή και όχι σε πολλές όπως οι «επιφανείς» της εποχής εκείνης «πατέρες της εκκλησίας» και οι ειδωλολάτρες που τους επηρέαζαν.

Για να νικηθεί αυτή η μάζα των πιστών πέρασε αρκετό χρονικό διάστημα. Όμως ο Ιησούς τους λέει «κρατείς το όνομά μου και ουκ ηρνήσω την πίστιν μου» που σημαίνει ότι οι άλλοι την αρνήθηκαν, τόσο την πίστη όσο και το όνομα. Όταν κι αυτοί έπαψαν να υπάρχουν, η εκκλησία μπήκε στους σκοτεινούς αιώνες.

ΑΝΤΙΠΑΣ σημαίνει αυτός που είναι εναντίον πάντων. Αυτός λοιπόν ο μάρτυρας του Ιησού βρήκε ότι για να βαδίσει στον δρόμο Του, για να κρατήσει την πίστη και το όνομά Του, έπρεπε να σταθεί εναντίον όλων.

Εφεσ.ς:13 Διά τούτο αναλάβετε την πανοπλίαν του Θεού, διά να δυνηθήτε να αντισταθήτε εν τη ημέρα τη πονηρά και αφού καταπολεμήσητε τα πάντα, να σταθήτε.

«παρ’ υμίν». Ο μάρτυρας αυτός σκοτώθηκε «παρ’ υμίν» που σημαίνει κοντά σας.

Αν σκοτώθηκε κοντά τους κι ο Αντιπάς ήταν εναντίον όλων, τότε γιατί σκοτώθηκε μόνο εκείνος και όχι και οι υπόλοιποι;

Είναι ευνόητο ότι ο Αντιπάς πρέπει να ήταν και εναντίον της υπεργαμίας των τότε χριστιανών, εναντίον κάθε συμβιβασμού, οπότε ήταν και εναντίον αυτών, γι’ αυτό και μαρτύρησε μόνος.

Ο Αντιπάς δεν πρέπει να αναφέρεται σ’ ένα άτομο μόνο, αλλά σε όλους τους πιστούς που κρατούν την πίστη και το όνομα του ΙΗΣΟΥ, χωρίς να κάνουν συμβιβασμούς στο λόγο του Θεού.