Και ότε ήνοιξε την πέμπτην σφραγίδα, είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας
ψυχάς των εσφαγμένων διά τον λόγον του Θεού και διά την μαρτυρίαν, την οποίαν
είχον. Και έκραξαν μετά φωνής μεγάλης, λέγοντες· Έως πότε, ω Δέσποτα άγιε και
αληθινέ, δεν κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών από των κατοικούντων επί της γης;
(Αποκ.ς:9-10)
Αυτές οι ψυχές των εσφαγμένων
είναι οι άγιοι της θλίψης, που μαρτύρησαν για τον Ιησού και θανατώθηκαν. Όπως
τα αρνιά στην Π.Δ. τα οποία προσφέρονταν σαν ολοκαύτωμα και καιγόταν μέχρι η
στάχτη τους να πέσει κάτω από τη σχάρα. Πάνω στη σχάρα ήταν τα κάρβουνα που
έκαιγαν τη θυσία και συμβολίζουν την κρίση του Θεού, που σημαίνει ότι οι
Λαοδικείς κρίθηκαν από το Θεό (Αποκ.γ:18 ).