Α΄& Β΄Θεσσαλονικείς (2)

 

Κεφάλαια δ’ & ε’

 

Α. Η ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

δ:1-12

Το πρώτο μέρος του τέταρτου κεφαλαίου είναι προτροπές για αγιασμό.

Ο Παύλος τους προτρέπει:

1.     Ν’ απέχουν από πορνεία

2.     Να μην αδικούν αδελφό

3.     Ν’ ασχολείται ο καθένας με τα δικά του πράγματα

4.     Να δουλεύει ο καθένας με τα ίδια του τα χέρια

5.     Να είναι τίμιοι με όλους τους ανθρώπους.

Πότε ξεκινά η ημέρα του Κυρίου

Πάρα πολλοί χριστιανοί μπερδεύονται όταν πρέπει να καθορίσουν πότε αρχίζει η ημέρα του Κυρίου. Ορισμένα από τα εδάφια που αφορούν την περίοδο αυτή, φαίνονται αντιφατικά.

Ο Παύλος δηλώνει ότι η ημέρα έρχεται απροσδόκητα σε μια εποχή σχετικής ειρήνης και ασφάλειας:

«διότι σεις εξεύρετε ακριβώς ότι η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ' αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν θέλουσιν εκφύγει» (Α’ Θες.ε:2-3).

Ο Πέτρος δείχνει επίσης την απροσδόκητη και ξαφνική άφιξη της ημέρας:

«Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, καθ' ην οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή» (Β’ Πετρ.γ:10).

Ερώτηση: Τι είναι η ημέρα του Κυρίου;

Απάντηση: 

Η φράση «ημέρα του Κυρίου» συνήθως προσδιορίζει γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο τέλος των καιρών (Ησαΐας ζ:18-25) και συχνά συνδέεται στενά με τη φράση «εκείνη την ημέρα».

Ένα κλειδί για την κατανόηση αυτών των φράσεων είναι να σημειωθεί ότι προσδιορίζουν πάντα ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο Θεός παρεμβαίνει προσωπικά στην ιστορία, άμεσα ή έμμεσα, για να επιτύχει κάποια συγκεκριμένη πτυχή του σχεδίου Του.

Οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν την ημέρα του Κυρίου με μια χρονική περίοδο ή μια ειδική ημέρα κατά την οποία το θέλημα και ο σκοπός του Θεού για τον κόσμο και για την ανθρωπότητα θα εκπληρωθούν.

Η ημέρα του Κυρίου

 

Α’ Θεσ.ε:1-11 Περί δε των χρόνων και των καιρών, αδελφοί, δεν έχετε χρείαν να σας γράφη τις· διότι σεις εξεύρετε ακριβώς ότι η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ' αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν θέλουσιν εκφύγει. Αλλά σεις, αδελφοί, δεν είσθε εν σκότει, ώστε η ημέρα να σας καταφθάση ως κλέπτης· πάντες σεις είσθε υιοί φωτός και υιοί ημέρας. Δεν είμεθα νυκτός ουδέ σκότους. Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ' ας αγρυπνώμεν και ας εγκρατευώμεθα. Διότι οι κοιμώμενοι την νύκτα κοιμώνται, και οι μεθύοντες την νύκτα μεθύουσιν· αλλ' ημείς, όντες της ημέρας, ας εγκρατευώμεθα, ενδυθέντες τον θώρακα της πίστεως και αγάπης και περικεφαλαίαν την ελπίδα της σωτηρίας· διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις απέθανεν υπέρ ημών, ίνα είτε αγρυπνούμεν είτε κοιμώμεθα ζήσωμεν μετ' αυτού. Διά τούτο παρηγορείτε αλλήλους και οικοδομείτε ο εις τον άλλον, καθώς και κάμνετε.

Ο Ιωήλ και η ημέρα του Κυρίου

 

Ιωήλ β:1 Σαλπίσατε σάλπιγγα εν Σιών, και αλαλάξατε εν τω όρει τω αγίω μου· ας τρομάξωσι πάντες οι κατοικούντες την γήν· διότι έρχεται η ημέρα του Κυρίου, διότι είναι εγγύς·

Ιωήλ β:31 Ο ήλιος θέλει μεταστραφή εις σκότος και η σελήνη εις αίμα, πριν έλθη η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής.

Ιωήλ γ:1,2 Διότι, ιδού, εν ταις ημέραις εκείναις και εν τω καιρώ εκείνω, όταν επιστρέψω τους αιχμαλώτους του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, θέλω συνάξει έτι πάντα τα έθνη και θέλω καταβιβάσει αυτά εις την κοιλάδα του Ιωσαφάτ, και θέλω κριθή μετ' αυτών εκεί υπέρ του λαού μου και της κληρονομίας μου Ισραήλ, τον οποίον διέσπειραν μεταξύ των εθνών και διεμοιράσθησαν την γην μου·

Η ημέρα του Κυρίου

 

Το πρόβλημα είναι ότι η Ημέρα του Κυρίου είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους στη Βίβλο, και πρέπει πάντα να ερμηνεύεται σύμφωνα με τα συμφραζόμενα.

Υπάρχουν μέρη όπου αναφέρεται σε συγκεκριμένες εθνικές κρίσεις από τον Θεό, όπως όταν το Ισραήλ καταστράφηκε από την Ασσυρία (Αμώς ε:18-20) και όταν ο Ιούδας καταστράφηκε από την Βαβυλώνα (Θρήνοι β:21-22 και Ιεζεκ.ιγ:5). Με τον ίδιο τρόπο, η πτώση της Βαβυλώνας ονομάζεται Ημέρα του Κυρίου (Ησαΐας ιγ:6-13).

Αλλά υπάρχουν επίσης φορές που ο όρος αναφέρεται στα γεγονότα του τέλους. Από αυτή την άποψη, μερικές φορές αναφέρεται στην επιστροφή του Ιησού στο τέλος της 70ης εβδομάδας του Δανιήλ (Ησαΐας β:10-22, Ιωήλ γ:9-17 και Ζαχ.ιδ:1-9).

Ο Ιωήλ και η ημέρα του Κυρίου

Ιωήλ β:1 Σαλπίσατε σάλπιγγα εν Σιών, και αλαλάξατε εν τω όρει τω αγίω μου· ας τρομάξωσι πάντες οι κατοικούντες την γήν· διότι έρχεται η ημέρα του Κυρίου, διότι είναι εγγύς·

Ιωήλ β:31 Ο ήλιος θέλει μεταστραφή εις σκότος και η σελήνη εις αίμα, πριν έλθη η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής.

Ιωήλ γ:1,2 Διότι, ιδού, εν ταις ημέραις εκείναις και εν τω καιρώ εκείνω, όταν επιστρέψω τους αιχμαλώτους του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, θέλω συνάξει έτι πάντα τα έθνη και θέλω καταβιβάσει αυτά εις την κοιλάδα του Ιωσαφάτ, και θέλω κριθή μετ' αυτών εκεί υπέρ του λαού μου και της κληρονομίας μου Ισραήλ, τον οποίον διέσπειραν μεταξύ των εθνών και διεμοιράσθησαν την γην μου·

Ιωήλ γ:14 Πλήθη, πλήθη εις την κοιλάδα της δίκης· διότι εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου εις την κοιλάδα της δίκης.

Ιωήλ γ:15 Ο ήλιος και σελήνη θέλουσι συσκοτάσει και οι αστέρες θέλουσι σύρει οπίσω το φέγγος αυτών.

Ιωήλ γ:16 Ο δε Κύριος θέλει βρυχήσει εκ Σιών και εκπέμψει την φωνήν αυτού εξ Ιερουσαλήμ· και οι ουρανοί και η γη θέλουσι σεισθή· αλλ' ο Κύριος θέλει είσθαι το καταφύγιον του λαού αυτού και η ισχύς των υιών Ισραήλ.

Ιωήλ γ:17 Ούτω θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σας, ο κατοικών εν Σιών, τω όρει τω αγίω μου· τότε η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι αγία και αλλογενείς δεν θέλουσι διέλθει δι' αυτής πλέον.

Ιωήλ γ:18 Και εν τη ημέρα εκείνη τα όρη θέλουσι σταλάξει γλεύκος και οι λόφοι θέλουσι ρέει γάλα και πάντες οι ρύακες του Ιούδα θέλουσι ρέει ύδατα και πηγή θέλει εξέλθει εκ του οίκου του Κυρίου και θέλει ποτίζει την φάραγγα του Σιττείμ.

Η ημέρα του Κυρίου

Α’ Θεσ.ε:1-11 Περί δε των χρόνων και των καιρών, αδελφοί, δεν έχετε χρείαν να σας γράφη τις· διότι σεις εξεύρετε ακριβώς ότι η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ' αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν θέλουσιν εκφύγει. Αλλά σεις, αδελφοί, δεν είσθε εν σκότει, ώστε η ημέρα να σας καταφθάση ως κλέπτης· πάντες σεις είσθε υιοί φωτός και υιοί ημέρας. Δεν είμεθα νυκτός ουδέ σκότους. Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ' ας αγρυπνώμεν και ας εγκρατευώμεθα. Διότι οι κοιμώμενοι την νύκτα κοιμώνται, και οι μεθύοντες την νύκτα μεθύουσιν· αλλ' ημείς, όντες της ημέρας, ας εγκρατευώμεθα, ενδυθέντες τον θώρακα της πίστεως και αγάπης και περικεφαλαίαν την ελπίδα της σωτηρίας· διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις απέθανεν υπέρ ημών, ίνα είτε αγρυπνούμεν είτε κοιμώμεθα ζήσωμεν μετ' αυτού. Διά τούτο παρηγορείτε αλλήλους και οικοδομείτε ο εις τον άλλον, καθώς και κάμνετε.

Τα παραπάνω εδάφια ασχολούνται με το θέμα της ημέρας του Κυρίου. Η Βίβλος δείχνει ότι τρομακτικά γεγονότα είναι να συμβούν στον κόσμο. Συγκεντρωμένα κάτω από την έκφραση «η ημέρα του Κυρίου» είναι μια μεγάλη ομάδα προφητικών γεγονότων που προβλέπονται τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη.

Το θέμα της αρπαγής της εκκλησίας που αποκαλύπτεται στην Α' Θες.δ, ωστόσο, δεν αναφέρεται ποτέ στην Παλαιά Διαθήκη. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στην Παλαιά Διαθήκη για τους αγίους που αρπάζονται και μεταφέρονται από την γη στον ουρανό χωρίς να πεθάνουν. Υπάρχουν πολλές αναφορές στον Χριστό που επιστρέφει στην γη και στην ανάσταση από τους νεκρούς, αλλά καμία αναφορά στην αρπαγή, εκτός από την απεικόνιση στις περιπτώσεις του Ηλία και του Ενώχ.

Πότε ξεκινά η ημέρα του Κυρίου

Πάρα πολλοί χριστιανοί μπερδεύονται όταν πρέπει να καθορίσουν πότε αρχίζει η ημέρα του Κυρίου. Ορισμένα από τα εδάφια που αφορούν την περίοδο αυτή, φαίνονται αντιφατικά

Ο Παύλος δηλώνει ότι η ημέρα έρχεται απροσδόκητα σε μια εποχή σχετικής ειρήνης και ασφάλειας: «διότι σεις εξεύρετε ακριβώς ότι η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ' αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν θέλουσιν εκφύγει» (Α’ Θες.ε:2-3).

Ο Πέτρος δείχνει επίσης την απροσδόκητη και ξαφνική άφιξη της ημέρας: «Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, καθ' ην οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή» (Β’ Πετρ.γ:10).

Ερώτηση: Τι είναι η ημέρα του Κυρίου;

Απάντηση: Η φράση «ημέρα του Κυρίου» συνήθως προσδιορίζει γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο τέλος των καιρών (Ησαΐας ζ:18-25) και συχνά συνδέεται στενά με τη φράση «εκείνη την ημέρα». Ένα κλειδί για την κατανόηση αυτών των φράσεων είναι να σημειωθεί ότι προσδιορίζουν πάντα ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο Θεός παρεμβαίνει προσωπικά στην ιστορία, άμεσα ή έμμεσα, για να επιτύχει κάποια συγκεκριμένη πτυχή του σχεδίου Του.

Οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν την ημέρα του Κυρίου με μια χρονική περίοδο ή μια ειδική ημέρα κατά την οποία το θέλημα και ο σκοπός του Θεού για τον κόσμο και για την ανθρωπότητα θα εκπληρωθούν. Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι η ημέρα του Κυρίου θα είναι μεγαλύτερη από μία ημέρα -- μια χρονική περίοδος κατά την οποία ο Χριστός θα βασιλεύει σε όλο τον κόσμο, πριν καθαρίσει τον ουρανό και τη γη στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την αιώνια κατάσταση όλης της ανθρωπότητας. Άλλοι μελετητές πιστεύουν ότι η ημέρα του Κυρίου θα είναι ένα στιγμιαίο γεγονός όταν ο Χριστός επιστρέψει στη γη για να λυτρώσει τους πιστούς Του και να στείλει τους άπιστους στην αιώνια καταδίκη.

Αποδείξεις ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την Μ. Θλίψη. (5)

 

3. Η «ημέρα του Κυρίου» ή «ημέρα του Θεού» είναι τα 1.000 χρόνια του Σαββάτου, που αρχίζουν και τελειώνουν με την οργή του Θεού:

Στη Γέν.β, ο Θεός έδωσε στον Αδάμ μόνο μία αρνητική εντολή. Η Αγία Γραφή μας λέει στη Γέν.β:16-17:

Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ λέγων, Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού· διότι καθ' ην ημέραν φάγης απ' αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.

Στη συνέχεια, στη Γέν.γ έχουμε την αναφορά της εξαπάτησης της Εύας από τον Σατανά και την παρακοή του Αδάμ στην εντολή του Θεού. Η αμαρτία του Αδάμ πέρασε σε όλη την ανθρωπότητα και τώρα όλοι πεθαίνουν. Θάνατος σημαίνει αποχωρισμός. Πέθαναν πνευματικά εκείνη την 24ωρη ημέρα (τα πνεύματά τους πέθαναν αποχωριζόμενα από τον Θεό, λόγω της αμαρτίας τους) και τελικά πέθαναν και σωματικά (οι ψυχές τους αποχωρίστηκαν από τα σώματά τους). 

Εξαιτίας του Αδάμ και της Εύας, όλοι πεθαίνουν σωματικά και γεννιόμαστε πνευματικά νεκροί έχοντας μόνο «την υπεροχήν του πνεύματος» (Μαλ.β:15). Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να αναγεννηθούμε πνευματικά (Ιωάν.γ:3, 7, Α’ Πέτρ.α:23). Πέθαναν επίσης σωματικά μέσα στην 1.000 ετών ημέρα του Θεού (Ψαλμ.90:4 Β’ Πέτρ.γ:8). Ο Αδάμ πέθανε σε ηλικία 930 ετών και ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ ήταν 969 ετών.

ὡς ὅτι ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ κυρίου·

Β’ Θεσ.β:1-6 Ἐρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου [ἡμῶν] Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡμῶν ἐπισυναγωγῆς ἐπ' αὐτόν. εἰς τὸ μὴ ταχέως σαλευθῆναι ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸς μηδὲ θροεῖσθαι, μήτε διὰ πνεύματος μήτε διὰ λόγου μήτε δι' ἐπιστολῆς ὡς δι' ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ κυρίου· μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον. ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀνομίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ καθίσαι ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἔστιν θεός. οὐ μνημονεύετε ὅτι ἔτι ὢν πρὸς ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγον ὑμῖν;. καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ αὐτοῦ καιρῷ.

Το πρόβλημα που είχαν οι Θεσσαλονικείς, ήταν ότι νόμιζαν ότι είχε αρχίσει η ημέρα του Κυρίου κι ότι βρισκόταν ήδη μέσα σ’ αυτήν, άρα χάσανε την Αρπαγή. Αν είχαν διδαχτεί ότι η εκκλησία πρέπει να περάσει μέσα στην Θλίψη, κανονικά έπρεπε να χαίρονται αφού σε λίγο θα ερχόταν ο Κύριος να τους αρπάξει, όπως διδάσκουν οι μεσοθλίψηοι. Όμως δεν χαιρόταν, αλλά ήταν αναστατωμένοι.

Το λάθος και η διόρθωση (4)

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ (β:6-12)

Ο Παύλος συνέχισε τις οδηγίες του σχετικά με τα γεγονότα που πρέπει να συμβούν στην αρχή της «ημέρας του Κυρίου», και περιέγραψε περαιτέρω την αποστασία εκείνης της περιόδου. Σκοπός του ήταν να εξηγήσει, πιο καθαρά, ότι οι αναγνώστες του δεν είχαν χάσει την Αρπαγή, και δεν είχαν μπει στην εσχατολογική «ημέρα του Κυρίου».

Β’ Θεσ.β:6 καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ αὐτοῦ καιρῷ.

Όταν είχε βρεθεί μαζί τους στο παρελθόν, ο Παύλος είχε πει στους Θεσσαλονικείς «τι» περιόριζε την αποκάλυψη του «ανθρώπου της ανομίας» (δηλαδή του αντίχριστου, εδ.3). Όμως, δεν ξαναλέει την ταυτότητα του «κατέχοντος» (τι ή ποιος συγκρατεί) σ’ αυτό το εδάφιο.

Το λάθος και η διόρθωση (3)

Ένα σημαντικό γεγονός είναι η «αποστασία». Εξ ορισμού αποστασία είναι μια αναχώρηση, η εγκατάλειψη μιας θέσης που κατείχε προηγουμένως (Ι. Ναυή κβ:22, Πράξ.κα:21). Δεν σημαίνει απλά δυσπιστία, αλλά μια επιθετική και ενεργητική εξέγερση (Εβρ.γ:12).

Αποστασία σημαίνει ακόμα μια πολιτική ή στρατιωτική εξέγερση, αλλά στην Παλαιά Διαθήκη βρίσκουμε ότι χρησιμοποιείται σαν εξέγερση κατά του Θεού (π.χ. Ι. Ναυή κβ:22), και αυτή είναι η αποδεκτή βιβλική χρήση. Η σκέψη του Παύλου είναι ότι στους έσχατους καιρούς θα υπάρξει μια εξαιρετική εκδήλωση δυνάμεων του κακού που θα παραταχθούν ενάντια στον Θεό».

Το λάθος και η διόρθωση (2)

ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΛΑΘΟΥΣ (β:1-12)

Στη συνέχεια ο Παύλος αντιμετώπισε ένα δογματικό λάθος που είχε έρθει στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να διορθωθεί και να σταθεροποιηθούν οι Θεσσαλονικείς πιστοί.

Τα εδάφια 1-12 περιέχουν αλήθειες για τους έσχατους καιρούς που δεν βρίσκονται πουθενά αλλού στην Αγία Γραφή, καθώς και κάποια γνωστή αλήθεια. Αυτή η ενότητα είναι το κλειδί για την κατανόηση των μελλοντικών γεγονότων, και είναι κεντρικής σημασίας για το επιχείρημα αυτής της επιστολής.

Το λάθος και η διόρθωση (1)

Αντιπαραβάλλοντας τις δύο επιστολές προς Θεσσαλονικείς, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Παύλος έγραψε την πρώτη κυρίως για να παρηγορήσει τους Θεσσαλονικείς και την δεύτερη κυρίως για να τους διορθώσει.

Ο Παύλος είχε πει κάποια πράγματα στην πρώτη επιστολή του, από τα οποία οι αναγνώστες του κατέληξαν σε ένα λανθασμένο συμπέρασμα. Είχε πει ότι ο Χριστός θα επέστρεφε και ότι η επιστροφή Του θα μπορούσε να είναι πολύ σύντομα:

κρύψατε ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου

Αποκ.ς:12-17 Και είδον, ότε ήνοιξε την σφραγίδα την έκτην, και ιδού, έγεινε σεισμός μέγας, και ο ήλιος έγεινε μέλας ως σάκκος τρίχινος και η σελήνη έγεινεν ως αίμα, και οι αστέρες του ουρανού έπεσαν εις την γην, καθώς η συκή ρίπτει τα άωρα σύκα αυτής, σειομένη υπό μεγάλου ανέμου, και ο ουρανός απεχωρίσθη ως βιβλίον τυλιγμένον, και παν όρος και νήσος εκινήθησαν εκ των τόπων αυτών· και οι βασιλείς της γης και οι μεγιστάνες και οι πλούσιοι και οι χιλίαρχοι και οι δυνατοί και πας δούλος και πας ελεύθερος έκρυψαν εαυτούς εις τα σπήλαια και εις τας πέτρας των ορέων, και λέγουσι προς τα όρη και προς τας πέτρας· Πέσατε εφ' ημάς και κρύψατε ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου, διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής αυτού, και τις δύναται να σταθή;

Αποκατάσταση

Θέλω να κάνω δημόσια μια διόρθωση, όσο αφορά στην ερμηνεία των εδαφίων Β’ Θες.β:1-8, που όμως δεν διαφοροποιεί καθόλου την ουσία του θέματος:

Είχα πει και γράψει ότι:

Η «παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» και «η εις αυτόν επισύναξις ημών», είναι δύο τελείως διαφορετικά γεγονότα με χρονική διαφορά 7 ετών. Όταν η εκκλησία αρπαχτεί, θα πάει να συναντήσει τον Ιησού στον αέρα (Α’ Θες.δ:17). Ο Ιησούς δεν θα είναι ορατός από τους ανθρώπους, άρα δεν μιλάμε για «παρουσία», αφού δεν θα παρουσιαστεί! Αντίθετα, όταν θα έρθει στη Δεύτερη Έλευση, τότε, η Γραφή μας λέει ότι «θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ' αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης. Ναι, αμήν» (Αποκ.α:7).

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ς:11  Και εδόθησαν εις έκαστον στολαί λευκαί, και ερρέθη πρός αυτούς να αναπαυθώσιν έτι ολίγον καιρόν, εωσού συμπληρωθώσι και οι σύνδουλοι αυτών και οι αδελφοί αυτών, οι μέλλοντες να φονευθώσιν ως και αυτοί.

και εδόθησαν εις έκαστον στολαί λευκαί.

Τα λευκά ιμάτια που τους δόθηκαν συμβολίζουν τη δικαιοσύνη του Θεού. Η δικαιοσύνη του Χριστού τους καλύπτει, αν και κατά κάποιο τρόπο ήταν ακόμη γυμνοί, γιατί δεν είχαν ντυθεί το ένδοξο σώμα.

Β’ Κορ.ε:2,3 «εν τούτω στενάζομεν επιποθούντες να επενδυθώμεν το κατοικητήριον ημών το ουράνιον αν και ενδυθέντες αυτό, δεν θέλομεν ευρεθεί γυμνοί». Έτσι, αυτές οι ψυχές των εσφαγμένων, ντύνονται με τη δικαιοσύνη του Χριστού και περιμένουν για να λάβουν το ουράνιο σώμα τους. Είναι σαν να τους λέει ο Χριστός ότι είστε δίκαιοι για μένα, αλλά πρέπει να περιμένετε λίγο καιρό για να απολαύσετε πλήρως την κληρονομιά σας.

Αιφνίδιος

Η ημέρα του Κυρίου θα είναι αιφνίδια. Τι ένταση τραγικότητας κρύβει η λέξη αυτή που αναφέρεται δυο φορές στο Λουκ.κα:34 και στην Α' Θεσσ.ε:3; Είναι ένα απότομο, ξαφνικό, απρόσμενο πάγωμα των πάντων. Και φυσικά μπροστά στον Κύριο. Ούτε καιρός πια για μετάνοια. Ούτε καιρός για επανόρθωση. Ούτε καιρός για ξανακοίταγμα του θέματος, του προβλήματος.

Η ζωή κυλάει, διαβαίνει, προχωρεί. Η ζωή είναι κίνηση, δράση. Η ζωή προχωρεί αδιάκοπα στον τριπλό μηχανισμό της: σκέψη, απόφαση, πράξη. Αυτό επαναλαμβάνεται, και δεν σταματά ποτέ, παρά μόνο σε μια περίπτωση, που είναι η άρνηση της ζωής, δηλαδή ο θάνατος.