Η ημέρα του Κυρίου

 

Α’ Θεσ.ε:1-11 Περί δε των χρόνων και των καιρών, αδελφοί, δεν έχετε χρείαν να σας γράφη τις· διότι σεις εξεύρετε ακριβώς ότι η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ' αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν θέλουσιν εκφύγει. Αλλά σεις, αδελφοί, δεν είσθε εν σκότει, ώστε η ημέρα να σας καταφθάση ως κλέπτης· πάντες σεις είσθε υιοί φωτός και υιοί ημέρας. Δεν είμεθα νυκτός ουδέ σκότους. Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ' ας αγρυπνώμεν και ας εγκρατευώμεθα. Διότι οι κοιμώμενοι την νύκτα κοιμώνται, και οι μεθύοντες την νύκτα μεθύουσιν· αλλ' ημείς, όντες της ημέρας, ας εγκρατευώμεθα, ενδυθέντες τον θώρακα της πίστεως και αγάπης και περικεφαλαίαν την ελπίδα της σωτηρίας· διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις απέθανεν υπέρ ημών, ίνα είτε αγρυπνούμεν είτε κοιμώμεθα ζήσωμεν μετ' αυτού. Διά τούτο παρηγορείτε αλλήλους και οικοδομείτε ο εις τον άλλον, καθώς και κάμνετε.

Τα παραπάνω εδάφια ασχολούνται με το θέμα της ημέρας του Κυρίου. Η Βίβλος δείχνει ότι τρομακτικά γεγονότα είναι να συμβούν στον κόσμο. Συγκεντρωμένα κάτω από την έκφραση «η ημέρα του Κυρίου», είναι μια μεγάλη ομάδα προφητικών γεγονότων που προβλέπονται τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη.

Το θέμα της αρπαγής της εκκλησίας που αποκαλύπτεται στην Α' Θες.δ, ωστόσο, δεν αναφέρεται ποτέ στην Παλαιά Διαθήκη. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στην Παλαιά Διαθήκη για τους αγίους που αρπάζονται και μεταφέρονται από τη γη στον ουρανό χωρίς να πεθάνουν. Υπάρχουν πολλές αναφορές στον Χριστό που επιστρέφει στη γη και στην ανάσταση από τους νεκρούς, αλλά καμία αναφορά στην αρπαγή, εκτός από την απεικόνιση στις περιπτώσεις του Ηλία και του Ενώχ.

Ποια είναι η ημέρα του Κυρίου;

Εξετάζοντας την ημέρα του Κυρίου, βυθιζόμαστε ταυτόχρονα σε ένα τεράστιο δόγμα της Παλαιάς Διαθήκης, ένα δόγμα που καλύπτει πολλές σελίδες αυτής της περιόδου.

Πριν από την εξέταση της Γραφικής αποκάλυψης, είναι απαραίτητο να καθοριστεί με ακρίβεια τι σημαίνει αυτή η έκφραση, «η ημέρα του Κυρίου».

Λέμε ότι η σημερινή εποχή είναι καιρός χάρης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε χάρη από την μεριά του Θεού στις προηγούμενες οικονομίες. Προφανώς, πολλές από τις συναλλαγές του Θεού με τον άνθρωπο από τον κήπο της Εδέμ μέχρι σήμερα έχουν τη σφραγίδα της χάρης του Θεού.

Αλλά ο Θεός σε αυτή, την παρούσα εποχή, έχει φανερώσει ιδιαίτερα την διδασκαλία της χάρης, αποκαλύπτοντάς την σαν την βάση για τη σωτηρία και τη χριστιανική ζωή μας.

Χάρη είναι η αμέριστη εύνοια του Θεού σε εμάς μέσω του Χριστού που μας αγάπησε και πέθανε για εμάς. Οι Γραφές δείχνουν ότι όταν τελειώσει αυτή η περίοδος της χάρης, που μπορεί να είναι ταυτόχρονη με την αρπαγή της εκκλησίας, ξεκινά η ημέρα του Κυρίου.

Η ημέρα του Κυρίου είναι μια χρονική περίοδος κατά την οποία ο Θεός θα ασχοληθεί με τους άδικους ανθρώπους άμεσα και δραματικά με φοβερή κρίση.

Σήμερα κάποιος μπορεί να είναι βλάσφημος, άθεος, μπορεί να καταφέρεται εναντίον του Θεού ή να διδάσκει λάθος διδασκαλίες.

Φαινομενικά ο Θεός δεν κάνει τίποτα γι’ αυτό. Αλλά η ημέρα που ορίζεται στην Γραφή σαν «η ημέρα του Κυρίου» έρχεται όταν ο Θεός θα τιμωρήσει την ανθρώπινη αμαρτία, και θα ασχοληθεί με οργή και κρίση με έναν κόσμο που θα έχει απορρίψει το Χριστό. Ένα πράγμα για το οποίο είμαστε σίγουροι, είναι ότι ο Θεός με το δικό Του τρόπο θα φέρει κάθε άνθρωπο σε κρίση. 

Η λέξη ημέρα χρησιμοποιείται στη Βίβλο με διάφορους τρόπους. Μερικές φορές χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στο φως της ημέρας, για παράδειγμα, οι ώρες μεταξύ της αυγής και της δύσης του ηλίου. Μερικές φορές χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε μια εικοσιτετράωρη ημέρα.

Η εβραϊκή ημέρα ξεκινούσε το ηλιοβασίλεμα και συνεχιζόταν μέχρι την επόμενη μέρα το ηλιοβασίλεμα. Αυτό αναφέρεται επίσης σαν ημέρα. Μερικές φορές η λέξη ημέρα χρησιμοποιείται στη Βίβλο σαν χρονική περίοδος, ακριβώς όπως την χρησιμοποιούμε κι εμείς. Μιλάμε για τις μέρες της νιότης μας. Τι εννοούμε με αυτό; Δεν εννοούμε ότι ήμασταν νέοι μόνο μερικές μέρες, αλλά εννοούμε την παρατεταμένη χρονική περίοδο κατά την οποία ήμασταν νέοι.

Στην Α' Θες.ε, η ημέρα του Κυρίου χρησιμοποιείται με την έννοια μιας παρατεταμένης χρονικής περιόδου, αλλά έχει τα χαρακτηριστικά μιας εικοσιτετράωρης ημέρας. Δηλαδή, είναι μια μέρα που αρχίζει τα μεσάνυχτα ή στο σκοτάδι, προχωρώντας στην αυγή και στη συνέχεια στο φως της ημέρας. Θα κλείσει και πάλι με μια άλλη περίοδο σκότους αφού το φως της ημέρας έχει περάσει. Αυτός προφανώς είναι ο συμβολισμός που έχει να κάνει με την ημέρα του Κυρίου. Μερικά δειγματοληπτικά εδάφια, από κυριολεκτικά δεκάδες της Παλαιάς Διαθήκης, θα δώσουν το γενικό περιεχόμενο αυτής της περιόδου.

Η ημέρα του Κυρίου στην Παλαιά Διαθήκη

Η προφητεία του Ησαΐα ιγ:9-11 μιλάει από μόνη της: «Ιδού, η ημέρα του Κυρίου έρχεται, σκληρά και πλήρης θυμού και οργής φλογεράς, διά να καταστήση την γην έρημον· και θέλει εξαλείψει απ' αυτής τους αμαρτωλούς αυτής. Διότι τα άστρα του ουρανού και οι αστερισμοί αυτού δεν θέλουσι δώσει το φως αυτών· ο ήλιος θέλει σκοτισθή εν τη ανατολή αυτού, και η σελήνη δεν θέλει εκπέμψει το φως αυτής. Και θέλω παιδεύσει τον κόσμον διά την κακίαν αυτού και τους ασεβείς διά την ανομίαν αυτών και θέλω παύσει την μεγαλαυχίαν των υπερηφάνων και ταπεινώσει την υψηλοφροσύνην των φοβερών».

Με άλλα λόγια, θα υπάρξει μια μεγάλη και δραματική κρίση, στον φυσικό κόσμο, η οποία θα επηρεάσει το φως του ήλιου, του φεγγαριού και των αστεριών. Ο Θεός θα παύσει την μεγαλαυχία των υπερήφανων και θα ασχοληθεί με τους αμαρτωλούς. Είναι καιρός κρίσης.

Η ίδια σκέψη βρίσκεται στον Σοφονία α:14-16: «Εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη, εγγύς, και σπεύδει σφόδρα· φωνή της ημέρας του Κυρίου· πικρώς θέλει φωνάξει εκεί ο ισχυρός. ημέρα οργής η ημέρα εκείνη, ημέρα θλίψεως και στενοχωρίας, ημέρα ερημώσεως και αφανισμού, ημέρα σκότους και γνόφου, ημέρα νεφέλης και ομίχλης, ημέρα σάλπιγγος και αλαλαγμού κατά των οχυρών πόλεων και κατά των υψηλών πύργων».

Αυτό το απόσπασμα συνεχίζει με την ίδια ένταση. Η ημέρα του Κυρίου, σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, είναι καιρός κρίσης του Θεού, καιρός που ο Θεός ασχολείται με την αμαρτία του κόσμου.

Η ημέρα του Κυρίου είναι επίσης καιρός απελευθέρωσης και ευλογίας για τον Ισραήλ. Η χιλιετία – τα χρόνια της Βασιλείας του Χριστού στη γη -- στην οποία ο Χριστός διευθύνει προσωπικά την διακυβέρνηση του κόσμου, περιλαμβάνεται επίσης στην ημέρα του Κυρίου.

Στον Σοφονία γ:14-15, για παράδειγμα, υπάρχει μια εικόνα της ευλογίας του Ισραήλ εκείνη την ημέρα, προφανώς μετά την ώρα της κρίσης:

«Ψάλλε, θύγατερ Σιών· αλαλάξατε, Ισραήλ· τέρπου και ευφραίνου εξ όλης καρδίας, θύγατερ Ιερουσαλήμ. Αφήρεσεν ο Κύριος τας κρίσεις σου, απέστρεψε τον εχθρόν σου· βασιλεύς του Ισραήλ είναι ο Κύριος εν μέσω σου· δεν θέλεις πλέον ιδεί κακόν».

Το απόσπασμα εδώ φανερώνει τον έπαινο και την χαρά του Ισραήλ στην χιλιετία. Η ημέρα του Κυρίου, όπως αποκαλύπτεται στην Παλαιά Διαθήκη, περιέχει πρώτα καιρό οργής και κρίσης σε έναν κακό κόσμο που απορρίπτει τον Χριστό, ο οποίος ακολουθείται από μια εποχή ειρήνης στην οποία ο Χριστός θα βρίσκεται στη Γη και θα κυβερνά, φέρνοντας ευλογία στο έθνος Ισραήλ.

Ημέρα Οργής

Η αλήθεια σχετικά με τον ερχομό του Χριστού για την εκκλησία Του, αποκαλύπτεται στην Α' Θες.δ.

Το ερώτημα που απαντάται στην Α ́ Θες.ε είναι «Ποια σχέση έχει ο ερχομός του Χριστού με την ημέρα του Κυρίου;».

Στο εδ.1, ο Παύλος γράφει: «Περί δε των χρόνων και των καιρών, αδελφοί, δεν έχετε χρείαν να σας γράφη τις».

Γι’ αυτόν τον καιρό, την συγκεκριμένη εποχή -- λέει ότι δεν χρειάζεται να τους γράψει. Αυτό σημαίνει ότι ήξεραν από προηγούμενες επαφές τους  με τον απόστολο, πρώτον, σχετικά με το πότε περίπου θα ερχόταν ο Χριστός και, δεύτερον, σχετικά με την συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Με μια λέξη, μπορεί να ξέρανε στο περίπου, αλλά η συγκεκριμένη στιγμή ήταν άγνωστη. Αυτό είναι το νόημα του μηνύματός του.

Στα εδ.2,3 λέει: «διότι σεις εξεύρετε ακριβώς ότι η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ' αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν θέλουσιν εκφύγει..».

Η ημέρα του Κυρίου περιγράφεται σαν ημέρα οργής, ένα πολύ σημαντικό σημείο αυτό. Συγκρίνετε αυτό το απόσπασμα με το έκτο κεφάλαιο της Αποκάλυψης που περιγράφει την αρχή της Θλίψης. Αυτό το τμήμα της Γραφής είναι παρόμοιο με αυτό που είπε ο Ησαΐας και ο Σοφονίας για την ημέρα της κρίσης κατά την ημέρα του Κυρίου. Δεν είναι η ίδια περίοδος;

Αποκ.ς:12-14 Και είδον, ότε ήνοιξε την σφραγίδα την έκτην, και ιδού, έγεινε σεισμός μέγας, και ο ήλιος έγεινε μέλας ως σάκκος τρίχινος και η σελήνη έγεινεν ως αίμα, και οι αστέρες του ουρανού έπεσαν εις την γην, καθώς η συκή ρίπτει τα άωρα σύκα αυτής, σειομένη υπό μεγάλου ανέμου, και ο ουρανός απεχωρίσθη ως βιβλίον τυλιγμένον, και παν όρος και νήσος εκινήθησαν εκ των τόπων αυτών.

Αυτή είναι ακριβώς η ίδια σκέψη και είναι επίσης μια προειδοποίηση της κρίσης πάνω στην ανθρωπότητα.

Στην Αποκ.ς:16-17 μαθαίνουμε ότι οι άδικοι φωνάζουν «προς τα όρη και προς τας πέτρας· Πέσατε εφ' ημάς και κρύψατε ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου, διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής αυτού, και τις δύναται να σταθή;».

Ο Ησαΐας είπε ότι ήταν μια μέρα οργής. Ο Σοφονίας είπε ότι ήταν ημέρα οργής, στην Αποκ.ς λέει ότι είναι μια ημέρα οργής. Με άλλα λόγια, η εικόνα της Θλίψης που έχουμε εδώ -- η περίοδος του προβλήματος στη γη -- είναι πανομοιότυπη με την εικόνα της αποκάλυψης της Παλαιάς Διαθήκης σχετικά με την αρχή της ημέρας του Κυρίου.

Σχέση με τον Ερχομό του Κυρίου

Το ερώτημα είναι: «Πως σχετίζεται ο ερχομός του Χριστού για την εκκλησία Του με την ημέρα του Κυρίου που προηγείται της Δεύτερης Έλευσης του Χριστού κατά αρκετά χρόνια;».

Αυτή η ημέρα του Κυρίου θα έρθει ξαφνικά και απροσδόκητα. Ποιο είναι το νόημα; Το νόημα είναι ότι ακριβώς όπως η αρπαγή της εκκλησίας σηματοδοτεί το τέλος της οικονομίας της χάρης, σηματοδοτεί επίσης την αρχή της ημέρας του Κυρίου. Με άλλα λόγια, το ίδιο γεγονός φαίνεται να κάνει δύο πράγματα: χρησιμεύει σαν το κλείσιμο μιας ημέρας και η αρχή της άλλης. Αν αυτό είναι αλήθεια, μας δίνει κάποια πολύ θετική και οριστική διδασκαλία ότι η εκκλησία θα πρέπει να φύγει από τον κόσμο πριν από την ημέρα της δοκιμασίας και του προβλήματος που θα επιπέσει σε όλον τον κόσμο.

Ο Παύλος λέει στους Θεσσαλονικείς ότι η ημέρα του Κυρίου θα έρθει, και αυτό ακολουθεί αμέσως μετά το σημείο που ασχολήθηκε με τον ερχομό του Χριστού για την εκκλησία Του.

Στην Α ́ Θες.ε:1,2 αποκαλύπτεται ότι η ημέρα του Κυρίου έρχεται ξαφνικά και απροσδόκητα. Περιγράφεται έτσι: «η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται».

Απρόσμενη από τον κόσμο

Η κρίση θα έρθει όταν ο κόσμος περιμένει ειρήνη και ασφάλεια -- ακριβώς το αντίθετο από τον καιρό της Θλίψης που είναι προφητευμένος. Κατά την έναρξη της ημέρας του Κυρίου, θα υπάρχουν κάποια στοιχεία για ειρήνη. Προφανώς, η παγκόσμια κατάσταση στην αρχή της ημέρας του Κυρίου θα παράσχει μια ψευδή βάση για ειρήνη. Αυτό μπορεί να γίνει από τα ενισχυμένα «Ηνωμένα Έθνη» ή από κάποιο παγκόσμιο οργανισμό. Αυτή η κατάσταση ειρήνης είναι τελείως αντίθετη, ωστόσο, με την αποκαλυμμένη κατάσταση κατά την Δεύτερη Έλευση.

Τότε, οι στρατοί του κόσμου θα οδηγηθούν σε μάχη στον Αρμαγεδδώνα. Ο κόσμος θα εμπλακεί σε έναν γιγαντιαίο στρατιωτικό αγώνα τότε. Αλλά στην αρχή της ημέρας του Κυρίου θα λένε «Ειρήνη και ασφάλεια». Ακριβώς εκείνη την στιγμή, έρχεται ξαφνική καταστροφή. Η έμφαση είναι στην λέξη «αιφνίδιος». Δεν θα προηγηθούν σημεία, αυτού του γεγονότος, δηλαδή, δεν θα υπάρξει προειδοποίηση και δεν υπάρχει πιθανότητα διαφυγής.

Η εικόνα που δίνεται είναι των ωδίνων τοκετού που έρχονται ξαφνικά σε μια έγκυο γυναίκα. Έτσι θα είναι η κρίση του Θεού σε εκείνους που είναι «στο σκοτάδι» και είναι αδύνατον να γλυτώσουν.

Η αρχή της ημέρας του Κυρίου δεν είναι σαφώς η Δεύτερη Έλευση του Χριστού. Ξεκινάει πολύ πριν από αυτό το γεγονός και μπορεί να αρχίσει αμέσως μετά την λήξη της οικονομίας της χάρης, με την Αρπαγή της εκκλησίας.

Η ημέρα του Κυρίου δεν καταφθάνει τους Χριστιανούς

Πως σχετίζονται οι Χριστιανοί με αυτή την κρίση; Το εδ.4 αναφέρει: «Αλλά σεις, αδελφοί, δεν είσθε εν σκότει, ώστε η ημέρα να σας καταφθάση ως κλέπτης». Οι Χριστιανοί, φυσικά, δεν γνωρίζουν πότε έρχεται η ημέρα του Κυρίου. Όσον αφορά στην προσδοκία, είναι σε σκοτάδι σχετικά με αυτό. Ο Χριστός θα μπορούσε να έρθει σήμερα και η ημέρα του Κυρίου θα ακολουθούσε, αλλά κανείς δεν μπορεί να ορίσει την ημέρα. Είναι απροσδόκητη από αυτή την άποψη για εμάς. Τι εννοεί τότε με τη δήλωση, «δεν είσθε εν σκότει, ώστε η ημέρα να σας καταφθάση ως κλέπτης»;

Η καλύτερη εξήγηση είναι ότι δεν θα είμαστε εδώ. Όταν έρθει η ημέρα του Κυρίου, θα είμαστε μέσα στην δόξα.

«Αλλά σεις, αδελφοί, δεν είσθε εν σκότει, ώστε η ημέρα να σας καταφθάση ως κλέπτης· πάντες σεις είσθε υιοί φωτός και υιοί ημέρας. Δεν είμεθα νυκτός ουδέ σκότους».

Με άλλα λόγια, ανήκουμε σε μια διαφορετική θεϊκή οικονομία, σε μια διαφορετική ημέρα. Ανήκουμε στην ημέρα της χάρης. Γιατί ένα παιδί της χάρης του Θεού -- που σώζεται με την χάρη, διατηρείται με την χάρη, που έχει όλες τις υπέροχες υποσχέσεις του Θεού -- να αναγκαστεί να περάσει μια περίοδο η οποία σύμφωνα με την Γραφή έχει σχεδιαστεί ρητά σαν μια εποχή κρίσης σε έναν κόσμο που απορρίπτει τον Χριστό; Ανήκουμε στην ημέρα. Ανήκουν στην νύχτα.

Και συνεχίζει: «πάντες σεις είσθε υιοί φωτός και υιοί ημέρας. Δεν είμεθα νυκτός ουδέ σκότους».

Εφαρμογή της Αλήθειας

Τα εδάφια 1-5 αποκάλυψαν ότι η Ημέρα του Κυρίου θα έρθει ξαφνικά σαν όλεθρος για τους κακούς, αλλά εμείς οι Χριστιανοί δεν θα έχουμε καμία συμμετοχή σε αυτό, επειδή δεν ανήκουμε σε αυτό το χρονικό διάστημα.

Στα εδάφια 6-11, ο Παύλος ζητάει κάποια πράγματα από τους πιστούς. Όλη η αληθινή προφητική διδασκαλία έχει ένα σκοπό, μια εφαρμογή. Η μελέτη της προφητείας δεν είναι μόνο για χάρη της προφητείας. Ο Θεός μας έχει διδάξει σχετικά με τα μελλοντικά γεγονότα, επειδή θέλει να είμαστε ενημερωμένοι και κατά συνέπεια καλύτεροι Χριστιανοί.

Ένας από τους λόγους διδασκαλίας της επικείμενης επιστροφής του Χριστού, είναι να λειτουργήσει σαν κίνητρο για να ζεις για Εκείνον κάθε μέρα.

Δεν υπάρχει καλύτερος λόγος να εργαστούμε για τον Χριστό, εκτός από την πραγματική αγάπη για Εκείνον, από το κίνητρο ότι μπορούμε να Τον δούμε σήμερα. Έχει τεράστια διαφορά αν ο Χριστός μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή ή αν η προοπτική μας είναι ότι θα περάσουμε μέσα από την Θλίψη.

Βάσει αυτής της ελπίδας, δίνεται μια παρότρυνση, βασισμένη στην επικείμενη επιστροφή του Κυρίου: «Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ' ας αγρυπνώμεν και ας εγκρατευώμεθα».

 Το μήνυμα του Παύλου προς τους Θεσσαλονικείς Χριστιανούς αποκαλύπτει επίσης ότι θα πρέπει να αγρυπνούμε για τον ερχομό του Κυρίου. Αν συνειδητοποιήσουμε την σοβαρότητα του γεγονότος για εμάς και για εκείνους που θα μείνουν πίσω, πόσο ειλικρινά θα πρέπει να μας κάνει να αγρυπνούμε και να εγκρατευόμαστε! Πόσο επιμελείς θα πρέπει να είμαστε στην χριστιανική μας ζωή, λόγω της επικείμενης έλευσης του Χριστού!

Πίστη, Ελπίδα, Αγάπη

Ο Παύλος συνεχίζει να επικαλείται τα επιχειρήματά του: «Διότι οι κοιμώμενοι την νύκτα κοιμώνται, και οι μεθύοντες την νύκτα μεθύουσιν». Αυτή είναι η ζωή του κόσμου. «αλλ' ημείς, όντες της ημέρας, ας εγκρατευώμεθα, ενδυθέντες τον θώρακα της πίστεως και αγάπης και περικεφαλαίαν την ελπίδα της σωτηρίας».

Στο πρώτο κεφάλαιο έγινε πάλι αναφορά σ’ αυτά τα τρία πράγματα -- πίστη, αγάπη και ελπίδα. Στο α:3 ο Παύλος υπενθυμίζει στους Θεσσαλονικείς «το εις την πίστιν έργον σας και τον κόπον της αγάπης και την υπομονήν της ελπίδος».

Στην Α ́ Κορ.ιγ, βρίσκουμε πάλι αυτά τα τρία πράγματα, πίστη, ελπίδα και αγάπη. Με βάση το γεγονός ότι είμαστε «της ημέρας», θα συνεχίσουμε με πίστη στον Κύριο. Πρέπει να βάλουμε τον θώρακα της πίστης και της αγάπης, την καλύτερη δυνατή προστασία για πνευματικές μάχες. Επιπλέον, θα πρέπει να φορέσουμε «περικεφαλαίαν την ελπίδα της σωτηρίας».

Δεν έχουμε προσδιοριστεί εις οργήν

Στο εδ.9 λέει: «διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού».

Σε αυτό το εδάφιο λέει ρητά ότι ο δικός μας προορισμός είναι η Αρπαγή για να είμαστε με τον Χριστό. Ο προορισμός του κόσμου είναι η ημέρα του Κυρίου, η ημέρα της οργής. Κανείς δεν μπορεί να βρεθεί και στα δύο αυτά ραντεβού.

Βεβαίως, θα υπάρξουν κάποιοι, μετά την αρπαγή της εκκλησίας που θα στραφούν στον Χριστό. Στην Αποκ.ζ:9,14 βλέπουμε «όχλο πολύ, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών….. ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου».

Πολλοί θα σωθούν αφού η εκκλησία πάει στον ουρανό, αλλά θα βιώσουν την φρίκη εκείνης της περιόδου, καθώς η οργή του Θεού εκχέεται πάνω στη γη.

Θα υποστούν τις φρικτές δοκιμασίες και τα προβλήματα εκείνης της περιόδου, επειδή δεν ήταν έτοιμοι όταν ο Χριστός ήρθε για την εκκλησία Του. Δεν είχαν εμπιστευτεί τον Κύριο Ιησού Χριστό εκείνο τον καιρό.

Αλλά εσείς και εγώ που Τον εμπιστευτήκαμε, Τον δεχτήκαμε σαν προσωπικό μας Σωτήρα, δεν προσδιοριστήκαμε για εκείνη την ημέρα της οργής. Προσδιοριστήκαμε για την ημέρα της χάρης, για να συναντήσουμε τον Χριστό στον αέρα και να είμαστε για πάντα με τον Κύριο. Αυτό το απόσπασμα της Γραφής διδάσκει ότι ο Χριστός έρχεται για την εκκλησία Του πριν αρχίσει η ημέρα του Κυρίου, πριν από την ημέρα της «στεναχωρίας» και των προβλημάτων που βλέπουμε στην Αποκάλυψη αλλά και σ’ όλη την Αγία Γραφή να έρχονται πάνω στον κόσμο. Δεν προσδιοριστήκαμε για οργή, αλλά για σωτηρία.

Προσδιοριστήκαμε εις απόλαυσιν σωτηρίας

Το απόσπασμα αυτό εξηγεί που στηριζόμαστε για αυτό. Εκείνη την ημέρα, πιστεύουμε ότι ο Χριστός, «όστις απέθανεν υπέρ ημών, ίνα είτε αγρυπνούμεν είτε κοιμώμεθα ζήσωμεν μετ' αυτού. Διά τούτο παρηγορείτε αλλήλους και οικοδομείτε ο εις τον άλλον, καθώς και κάμνετε».

Με άλλα λόγια, είτε «αγρυπνούμε», δηλαδή, ζούμε στον κόσμο τη στιγμή που έρχεται ο Κύριος, ή αν «κοιμόμαστε» και τα σώματά μας έχουν τοποθετηθεί σε τάφο, αν και τα πνεύματά μας έχουν πάει στον ουρανό, όταν ο Χριστός επιστρέψει για την εκκλησία Του θα συμβεί κάτι θαυμαστό: «οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή». Όλα βασίζονται στην ελπίδα του θανάτου του Χριστού.

Η Παρότρυνση

Με βάση αυτή την υπέροχη «θέα», θα πρέπει να «παρηγορούμε» ο ένας τον άλλον και να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον με πίστη, «καθώς και κάμνουμε».

Καθώς ανυπομονούμε για τον ερχομό του Κυρίου, ας μην είναι μόνο μέρος της θεολογίας μας και της ελπίδας μας, αλλά να είναι η κύρια πηγή της χριστιανικής ζωής και μαρτυρίας μας.

Αν σήμερα είναι η τελευταία ημέρα στη γη, πριν έρθει ο Χριστός, ας είναι μια μέρα που δαπανάται σωστά στην υπηρεσία του Θεού για την δόξα Του και για την μαρτυρία της αλήθειας!