3. Η «ημέρα του Κυρίου» ή «ημέρα του Θεού» είναι τα
1.000 χρόνια του Σαββάτου, που αρχίζουν και τελειώνουν με την οργή του Θεού:
Στη Γέν.β, ο Θεός έδωσε στον Αδάμ μόνο μία αρνητική
εντολή. Η Αγία Γραφή μας λέει στη Γέν.β:16-17:
Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ λέγων, Από
παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της
γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού· διότι καθ' ην
ημέραν φάγης απ' αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.
Στη συνέχεια, στη Γέν.γ έχουμε την αναφορά της εξαπάτησης της Εύας από τον Σατανά και την παρακοή του Αδάμ στην εντολή του Θεού. Η αμαρτία του Αδάμ πέρασε σε όλη την ανθρωπότητα και τώρα όλοι πεθαίνουν. Θάνατος σημαίνει αποχωρισμός. Πέθαναν πνευματικά εκείνη την 24ωρη ημέρα (τα πνεύματά τους πέθαναν αποχωριζόμενα από τον Θεό, λόγω της αμαρτίας τους) και τελικά πέθαναν και σωματικά (οι ψυχές τους αποχωρίστηκαν από τα σώματά τους).
Εξαιτίας του Αδάμ και της Εύας, όλοι πεθαίνουν σωματικά και γεννιόμαστε πνευματικά νεκροί έχοντας μόνο «την υπεροχήν του πνεύματος» (Μαλ.β:15). Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να αναγεννηθούμε πνευματικά (Ιωάν.γ:3, 7, Α’ Πέτρ.α:23). Πέθαναν επίσης σωματικά μέσα στην 1.000 ετών ημέρα του Θεού (Ψαλμ.90:4 Β’ Πέτρ.γ:8). Ο Αδάμ πέθανε σε ηλικία 930 ετών και ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ ήταν 969 ετών.
Ψαλμ.90:4 Διότι χίλια έτη ενώπιόν σου είναι ως ημέρα
η χθές, ήτις παρήλθε, και ως φυλακή νυκτός.
Β’ Πέτρ.γ:8-14 Εν δε τούτο ας μη σας λανθάνη, αγαπητοί,
ότι παρά Κυρίω μία ημέρα είναι ως χίλια έτη και χίλια έτη ως ημέρα μία. Δεν
βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα,
αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν
εις μετάνοιαν. Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, καθ' ην
οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι
διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή. Επειδή λοιπόν πάντα
ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν,
προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Θεού, καθ' ην οι
ουρανοί πυρούμενοι θέλουσι διαλυθή και τα στοιχεία πυρακτούμενα θέλουσι
χωνευθή; Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν,
εν οις δικαιοσύνη κατοικεί. Διά τούτο, αγαπητοί, ταύτα προσμένοντες, σπουδάσατε
να ευρεθήτε άσπιλοι και αμώμητοι ενώπιον αυτού εν ειρήνη,
Η «ημέρα του Κυρίου» αρχίζει και τελειώνει με την οργή
του Θεού. Αρχίζει με την 7χρονη Θλίψη και τελειώνει με φωτιά από τον ουρανό και
τη Λίμνη του πυρός.
* Η «ημέρα του Κυρίου» τελειώνει με φωτιά από
τον ουρανό και τη λίμνη του πυρός:
Αποκ.κ:7-15 Και όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλει
λυθή ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού, και θέλει εξέλθει, διά να πλανήση τα έθνη
τα εις τας τέσσαρας γωνίας της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, διά να συνάξη αυτούς
εις πόλεμον, των οποίων ο αριθμός είναι ως η άμμος της θαλάσσης. Και ανέβησαν
επί το πλάτος της γης και περιεκύκλωσαν το στρατόπεδον των αγίων και την πόλιν
την ηγαπημένην· και κατέβη πυρ από του Θεού εκ του ουρανού και κατέφαγεν
αυτούς· και ο διάβολος ο πλανών αυτούς ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός και του
θείου, όπου είναι το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και θέλουσι βασανίζεσθαι
ημέραν και νύκτα εις τους αιώνας των αιώνων. Και είδον θρόνον λευκόν μέγαν και
τον καθήμενον επ' αυτού, από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός, και
δεν ευρέθη τόπος δι' αυτά. Και είδον τους νεκρούς, μικρούς και μεγάλους,
ισταμένους ενώπιον του Θεού, και τα βιβλία ηνοίχθησαν· και βιβλίον άλλο
ηνοίχθη, το οποίον είναι της ζωής· και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμμένων
εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών. Και έδωκεν η θάλασσα τους εν αυτή νεκρούς,
και ο θάνατος και ο άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς, και εκρίθησαν έκαστος
κατά τα έργα αυτών. Και ο θάνατος και ο άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του
πυρός· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος. Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω
βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός.
* Η «ημέρα του Κυρίου» αρχίζει με την 7χρονη
Θλίψη:
Αμώς ε:18,20 Ουαί εις τους επιθυμούντας την ημέραν
του Κυρίου· προς τι θέλει είσθαι αύτη διά σας; η ημέρα του Κυρίου είναι
σκότος και ουχί φως…… Δεν θέλει είσθαι σκότος η ημέρα του Κυρίου και
ουχί φως; μάλιστα ζόφος και φέγγος μη έχουσα;
Ησ.β:12, 20-21 Διότι ημέρα Κυρίου των δυνάμεων
θέλει επέλθει επί πάντα αλαζόνα και υπερήφανον και επί πάντα υψωμένον και θέλει
ταπεινωθή…. 20 Εν εκείνη τη ημέρα θέλει ρίψει ο άνθρωπος
εις τους ασπάλακας και εις τας νυκτερίδας τα αργυρά αυτού είδωλα και τα χρυσά
αυτού είδωλα, τα οποία έκαμεν εις εαυτόν διά να προσκυνή· 21 διά
να εισέλθωσιν εις τας σχισμάς των βράχων και εις τα σπήλαια των πετρών, διά τον
φόβον του Κυρίου και διά την δόξαν της μεγαλειότητος αυτού, όταν εγερθή διά να
κλονίση την γην.
Ησ.ιγ:6,9 Ολολύζετε, διότι η ημέρα του Κυρίου
επλησίασε· θέλει ελθεί ως όλεθρος από του Παντοδυνάμου….. Ιδού, η ημέρα του
Κυρίου έρχεται, σκληρά και πλήρης θυμού και οργής φλογεράς, διά να
καταστήση την γην έρημον· και θέλει εξαλείψει απ' αυτής τους αμαρτωλούς αυτής.
Ησ.λδ:8 Διότι είναι ημέρα εκδικήσεως του Κυρίου,
ενιαυτός ανταποδόσεων διά την κρίσιν της Σιών.
Ιερ.μς:10 Διότι αύτη η ημέρα είναι εις Κύριον τον
Θεόν των δυνάμεων, ημέρα εκδικήσεως, διά να εκδικηθή τους εχθρούς αυτού·
και η μάχαιρα θέλει καταφάγει αυτούς και θέλει χορτασθή και μεθυσθή από του
αίματος αυτών· διότι Κύριος ο Θεός των δυνάμεων έχει θυσίαν εν τη γη του βορρά,
παρά τον ποταμόν Ευφράτην. (Θρήν.β:22)
Ιεζ.λ:3 Διότι πλησίον είναι η ημέρα, ναι, η ημέρα
του Κυρίου είναι πλησίον, ημέρα νεφώδης· ο καιρός των εθνών θέλει είσθαι. (ιγ:5).
Άβδ.α:15 διότι εγγύς είναι η ημέρα του
Κυρίου επί πάντα τα έθνη· καθώς έκαμες θέλει γείνει εις σέ· η ανταπόδοσίς
σου θέλει στρέψει επί την κεφαλήν σου.
Ζαχ.ιδ:1 Ιδού, η ημέρα του Κυρίου έρχεται
και το λάφυρόν σου θέλει διαμερισθή εν τω μέσω σου.
Ιωήλ α:15 Οίμοι διά την ημέραν εκείνην· διότι η
ημέρα του Κυρίου επλησίασε και θέλει ελθεί ως όλεθρος από του
Παντοδυνάμου.
Ιωήλ β:1-6, 11 Σαλπίσατε σάλπιγγα εν Σιών, και αλαλάξατε
εν τω όρει τω αγίω μου· ας τρομάξωσι πάντες οι κατοικούντες την γήν· διότι
έρχεται η ημέρα του Κυρίου, διότι είναι εγγύς· ημέρα σκότους και
γνόφου, ημέρα νεφέλης και ομίχλης· ως αυγή εξαπλούται επί τα όρη
λαός πολύς και ισχυρός· όμοιος αυτού δεν εστάθη απ' αιώνος ουδέ μετ' αυτόν
θέλει σταθή πλέον ποτέ εις γενεάς γενεών. Πυρ κατατρώγει έμπροσθεν αυτού και
φλόξ κατακαίει όπισθεν αυτού· η γη είναι ως ο παράδεισος της Εδέμ έμπροσθεν
αυτού, και όπισθεν αυτού πεδιάς ηφανισμένη· και βεβαίως δεν θέλει εκφύγει απ'
αυτού ουδέν. Η θέα αυτών είναι ως θέα ίππων, και ως ιππείς, ούτω θέλουσι
τρέχει. Ως κρότος αμαξών θέλουσι πηδά επί τας κορυφάς των ορέων, ως ήχος φλογός
πυρός, ήτις κατατρώγει την καλάμην, ως ισχυρός λαός παρατεταγμένος εις μάχην. Ενώπιον
αυτού οι λαοί θέλουσι κατατρομάξει· πάντα τα πρόσωπα θέλουσιν αποσβολωθή…. Και
ο Κύριος θέλει εκπέμψει την φωνήν αυτού έμπροσθεν του στρατεύματος αυτού· διότι
το στρατόπεδον αυτού είναι μέγα σφόδρα, διότι ο εκτελών τον λόγον αυτού είναι
ισχυρός, διότι η ημέρα του Κυρίου είναι μεγάλη και τρομερά σφόδρα και τις
δύναται να υποφέρη αυτήν;
Ιωήλ γ:14 Πλήθη, πλήθη εις την κοιλάδα της δίκης·
διότι εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου εις την κοιλάδα της δίκης.
Συνεχίζεται
