Πάρα πολλοί χριστιανοί μπερδεύονται όταν πρέπει να καθορίσουν πότε αρχίζει η ημέρα του Κυρίου. Ορισμένα από τα εδάφια που αφορούν την περίοδο αυτή, φαίνονται αντιφατικά.
Ο Παύλος δηλώνει ότι η ημέρα έρχεται απροσδόκητα σε μια εποχή
σχετικής ειρήνης και ασφάλειας:
«διότι σεις εξεύρετε ακριβώς ότι η ημέρα του Κυρίου ως
κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε
επέρχεται επ' αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν,
και δεν θέλουσιν εκφύγει» (Α’ Θες.ε:2-3).
Ο Πέτρος δείχνει επίσης την απροσδόκητη και ξαφνική άφιξη της
ημέρας:
«Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, καθ' ην οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή» (Β’ Πετρ.γ:10).
Η κραυγή των κατοίκων της γης σαν απάντηση στα σημεία του
ουρανού της έκτης σφραγίδας, δείχνει ότι κατανοούν ότι η ημέρα του Κυρίου έχει
ήδη αρχίσει:
«και λέγουσι προς τα όρη και προς τας πέτρας· Πέσατε εφ'
ημάς και κρύψατε ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου και από της
οργής του Αρνίου, διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής αυτού, και τις δύναται
να σταθή;» (Αποκ.ς:16-17).
Ο Ιησούς λέει ότι τα σημεία στον ουρανό εμφανίζονται αμέσως
μετά την θλίψη εκείνων των ημερών (Ματθ.κδ:29).
Ο Ιωήλ λέει ότι δραματικά σημεία θα συμβούν στον ουρανό και
την γη πριν από την ημέρα του Κυρίου:
«Και θέλω δείξει τέρατα εν τοις ουρανοίς και επί της γης,
αίμα και πυρ και ατμίδα καπνού. Ο ήλιος θέλει μεταστραφή εις σκότος και η
σελήνη εις αίμα, πριν έλθη η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής» (Ιωήλ
β:30-31).
Ο Σοφονίας ζητά σιωπή, επειδή η ημέρα του Κυρίου είναι «εγγύς»
(Σοφ.α:7).
Υπάρχει μισή ώρα σιωπής μετά το άνοιγμα της έβδομης σφραγίδας
(Αποκ.η:1).
Τα δύο πρώτα εδάφια υποδηλώνουν ότι η ημέρα του Κυρίου
αρχίζει νωρίς στη διαδικασία της κρίσης -- πριν από το άνοιγμα της έβδομης
σφραγίδας (Αποκ.η:1).
Τα τρία τελευταία εδάφια υποδηλώνουν ότι η ημέρα του Κυρίου
πρέπει να αρχίσει μετά την έκτη σφραγίδα, πιθανόν με το άνοιγμα της έβδομης
σφραγίδας.
Αν ο Παύλος έχει δίκιο, τότε η ημέρα του Κυρίου δεν μπορεί να
ξεκινήσει σε μια εποχή που έχουν ήδη εκχυθεί σοβαρές κρίσεις και η γη
κλονίζεται από τα αποτελέσματά τους.
Από το απόσπασμα του Παύλου, φαίνεται ότι η ημέρα του Κυρίου
δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει αφού κάποιες από τις σφραγίδες έχουν ανοίξει,
επειδή οι πρώτες τέσσερις σφραγίδες οδηγούν σε παγκόσμιο πόλεμο, αιματοχυσία,
λιμό, ασθένεια και θάνατο.
Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να περιγράψει την κατάσταση στη γη
μετά τις πρώτες έξι σφραγίδες σαν μέρες «ειρήνης και ασφάλειας».
Αλλά τι μπορούμε να πούμε για τις δηλώσεις του Ιωήλ και Σοφονία,
που φαίνεται να υπονοούν ότι η ημέρα του Κυρίου θα αρχίσει αργότερα - κατά την
έναρξη της έβδομης σφραγίδας ή ακόμα πιο αργά;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι πιο σημαντική από ό, τι
φαίνεται, επειδή η κατανόηση του πότε αρχίζει η ημέρα του Κυρίου είναι μια
σημαντική πτυχή της κατανόησης του χρόνου της αρπαγής.
Αν η οργή του Θεού εκχέεται κατά την ημέρα του Κυρίου, τότε η
εκκλησία αρπάζεται πριν από αυτή την ημέρα.
Εάν η ημέρα αρχίζει με το άνοιγμα των πρώτων τεσσάρων
σφραγίδων από το Αρνίο (Αποκ.ς:2-8), τότε η εκκλησία αρπάζεται πριν από αυτό το
σημείο (Αρπαγή πριν από την Θλίψη).
Εάν η ημέρα αρχίζει με το άνοιγμα της έβδομης σφραγίδας (Αποκ.η:1),
τότε η εκκλησία θα βρίσκεται στην γη κατά την διάρκεια των πρώτων έξι σφραγίδων
(Αρπαγή πριν από την οργή).
Η άποψη Αρπαγή πριν από την Θλίψη, υποστηρίζει ότι η οργή του
Θεού αρχίζει με το άνοιγμα της πρώτης σφραγίδας (Αποκ.ς:1), ενώ η άποψη Αρπαγή
πριν την οργή, υποστηρίζει ότι καμία από τις πρώτες έξι σφραγίδες δεν περιλαμβάνουν
οργή του Θεού και ότι η οργή Του αρχίζει μόνο με το άνοιγμα της έβδομης
σφραγίδας. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουν ότι η ημέρα του Κυρίου δεν αρχίζει μέχρι
το άνοιγμα της έβδομης σφραγίδας.
Και οι δύο θέσεις πιστεύουν ότι η εκκλησία γλιτώνει από την
οργή του Θεού και αρπάζεται πριν από την ημέρα του Κυρίου, αλλά διαφέρουν στην
κατανόησή τους για το πότε αρχίζει η ημέρα του Κυρίου.
Όσο αφορά στις φαινομενικά αντιφατικές δηλώσεις του Παύλου,
του Ιωήλ, του Σοφονία και του Ιωάννη, πώς μπορούμε να λύσουμε αυτήν την
«Βιβλική δυσκολία»;
Πρώτον, θυμόμαστε τον Χρυσό Κανόνα των Ερμηνευτικών: ότι η
Γραφή ερμηνεύεται από τον εαυτό της. Ο λόγος του Θεού είναι από το Άγιο Πνεύμα
και έτσι είναι απόλυτα συνεπής. Όποια και αν είναι η «αντίφαση» που βλέπουμε,
πρέπει να είναι αποτέλεσμα της έλλειψης κατανόησής μας.
Λοιπόν, ποιο ισχύει από τα δύο; Έρχεται η μέρα σαν κλέφτης,
απροσδόκητα σε έναν σχετικά ήρεμο κόσμο; Ή μήπως έρχεται μετά από δραματικά σημεία
στον ουρανό και τις πρώτες έξι σφραγίδες να σκορπίζουν παγκόσμιο όλεθρο; Η απάντηση
φαίνεται να είναι . . . Και τα δύο!
Η βιβλική έκφραση «ημέρα του Κυρίου», έχει διπλή έννοια
(ευρεία και στενή) σε σχέση με το μέλλον. Η ευρεία έννοια αναφέρεται σε μια
παρατεταμένη χρονική περίοδο που περιλαμβάνει θεϊκές παρεμβάσεις που
σχετίζονται τουλάχιστον με την 70η εβδομάδα του Δανιήλ και την
χιλιετία.
Σχετικά με αυτή την ευρεία αίσθηση, αν και η «ημέρα του
Κυρίου», όπως υποδηλώνει η έκφραση, αρχικά σχεδιάστηκε σαν μια περιορισμένη και
σύντομη χρονική περίοδος, όντας εποχή κρίσης και σωτηρίας, πολλές φορές
διευρύνθηκε σε μια παρατεταμένη περίοδο. Από το να είναι μια μέρα έγινε μια
εποχή. Με τη στενή έννοια αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη ημέρα -- την ημέρα
κατά την οποία ο Χριστός θα επιστρέψει στη γη από τον ουρανό με τους αγίους και
τους αγγέλους Του.
Έτσι, η φράση, ημέρα του Κυρίου, μπορεί να υποδηλώνει
ολόκληρη την περίοδο από τότε που ξεκινούν οι κρίσεις του Θεού (σε μια εποχή
σχετικής ειρήνης και ασφάλειας) μέχρι το τέλος της Χιλιετίας (η ευρεία έννοια)
ή μπορεί να υποδηλώνει τη συγκεκριμένη ημέρα κατά την οποία ο Χριστός
επιστρέφει σωματικά στην γη για να καταστρέψει τους στρατούς που συγκεντρώθηκαν
εναντίον Του (Αποκ.ιθ:11-21).
Όταν ο Παύλος αναφέρεται στην επόμενη μέρα «ως κλέπτης. .
. όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια», αναφέρεται στην ημέρα του Κυρίου με
την ευρεία έννοια της. Δεν θα υπάρξει προειδοποίηση -- δεν υπάρχει προφητική
προϋπόθεση που προειδοποιεί για τον ερχομό της Ημέρας του Κυρίου με την ευρεία
έννοια της — είναι επικείμενη.
Όταν οι κάτοικοι της γης αντιδρούν στα γεγονότα της έκτης
σφραγίδας, κατανοούν ότι η ημέρα του Κυρίου βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη – με τον
ευρύ ορισμό. Η ειρήνη και η ασφάλεια έχουν φύγει εδώ και καιρό – έχουν σηκωθεί από
τις προηγούμενες σφραγίδες -- και με αυτές τις κοσμικές διαταραχές, έχει γίνει
προφανές ότι ο ίδιος ο Θεός είναι πίσω από την παγκόσμια διαταραχή.
Όταν ο Ιωήλ δείχνει ότι σημεία στον ουρανό συμβαίνουν «πριν»
την ημέρα του Κυρίου, μιλάει για τη στενή έννοια -- την ακριβή 24ωρη περίοδο
κατά την οποία ο Ιησούς Χριστός θα επιστρέψει στη γη σωματικά για να κρίνει (Αποκ.ιθ:11-21).
Όταν ο Σοφονίας μιλά για σιωπή στον ουρανό που δείχνει ότι η
Ημέρα του Κυρίου είναι «εγγύς» (Σοφ.α:7, Αποκ.η:1), χρησιμοποιεί και αυτός την
φράση με την στενή της έννοια:
Σοφ.α:7,8 Σιώπα ενώπιον Κυρίου του Θεού, διότι εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου·
διότι ο Κύριος ητοίμασε θυσίαν, διώρισε τους κεκλημένους αυτού. Και εν τη ημέρα
της θυσίας του Κυρίου θέλω εκδικηθή τους άρχοντας και τα τέκνα του βασιλέως και
πάντας τους ενδεδυμένους ενδύματα αλλότρια.
Παρατηρήστε την έμφαση του Σοφονία σε μια θυσία που συνακολουθεί
την ημέρα του Κυρίου. Μια θυσία που περιλαμβάνει βασιλιάδες και πρίγκιπες. Αυτό
αναφέρεται, με εσχατολογική έννοια, στην ημέρα κατά την οποία ο Ιησούς
επιστρέφει σωματικά στη γη και νικά τους στρατούς που συγκεντρώθηκαν εναντίον
Του (Αποκ.ιθ:17-19).
Αυτό μπορεί να το δει κανείς και στη δήλωση του Ιωάννη
σχετικά με τα δαιμονικά πνεύματα που συγκεντρώνουν τους βασιλιάδες της γης «διά
να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του
παντοκράτορος» (Αποκ.ις:14).
Αυτό απέχει πολύ από το άνοιγμα της πρώτης σφραγίδας, της
έκτης, ακόμα και της έβδομης. Η ημέρα του Κυρίου αρχίζει, με την ευρεία έννοια
της, όταν η ειρήνη και η ασφάλεια σηκώνονται από την γη (ενδεχομένως κατά τη
διάρκεια του ανοίγματος της πρώτης σφραγίδας, σίγουρα με το άνοιγμα της δεύτερης).
Μέχρι τη στιγμή της έκτης σφραγίδας, ο κόσμος βρίσκεται ήδη στο χάος, αλλά τα
σημεία στον ουρανό καθιστούν σαφές ακόμη και στους κατοίκους της γης ότι η οργή
του Θεού είναι ήδη σε εξέλιξη.
Τα κοσμικά σημάδια της έκτης σφραγίδας και η σιωπή πριν ανοίξει
η έβδομη σφραγίδα προηγούνται της ημέρας του Κυρίου με την στενή της έννοια --
συμβαίνουν πριν από την τελική παρέμβαση του Ιησού στην τελική καταστροφή των
εχθρών Του πριν από την εγκαθίδρυση της Χιλιετούς Βασιλείας.
Όταν αυτές οι χρήσεις της φράσης γίνουν κατανοητές, βλέπουμε
ότι η ημέρα αρχίζει με την ευρύτερη έννοια, όταν «ειρήνη και ασφάλεια» σηκώνονται,
όταν η ημέρα έρχεται «ως κλέπτης εν νυκτί».
Πιστεύουμε ότι αυτό συμβαίνει όχι αργότερα από το άνοιγμα της
δεύτερης σφραγίδας. Διαφωνούμε με την θέση της αρπαγής πριν από την οργή που
υποστηρίζει ότι η οργή του Θεού και η ημέρα του Κυρίου, δεν αρχίζει μέχρι το
άνοιγμα της έβδομης σφραγίδας. Πιστεύουμε ότι η οργή του Θεού συνδέεται και με
τις επτά σφραγίδες και ότι η εκκλησία θα αρπαχτεί πριν αρχίσουν να ανοίγονται
οι σφραγίδες!!