Τι μας λέει η Βίβλος για τον επερχόμενο Αντίχριστο; Τι
μπορούμε να ξέρουμε για την ταυτότητά του;
Η Αγία Γραφή μας λέει ότι στην τελευταία περίοδο της
ιστορίας, ο κόσμος θα κυβερνάται από έναν μόνο άνθρωπο που παίρνει την εξουσία
του από το Σατανά:
Αποκ.ιγ:1-4 Και εστάθην επί την άμμον της θαλάσσης· και είδον θηρίον αναβαίνον εκ της θαλάσσης, το οποίον είχε κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα, και επί των κεράτων αυτού δέκα διαδήματα και επί τας κεφαλάς αυτού όνομα βλασφημίας. Και το θηρίον, το οποίον είδον, ήτο όμοιον με πάρδαλιν, και οι πόδες αυτού ως άρκτου, και το στόμα αυτού ως στόμα λέοντος· και έδωκεν εις αυτό ο δράκων την δύναμιν αυτού και τον θρόνον αυτού και εξουσίαν μεγάλην. Και είδον μίαν των κεφαλών αυτού ως πεπληγωμένην θανατηφόρως· και η θαναφόρος πληγή αυτού εθεραπεύθη, και εθαύμασεν όλη η γη οπίσω του θηρίου, και προσεκύνησαν τον δράκοντα, όστις έδωκεν εξουσίαν εις το θηρίον, και προσεκύνησαν το θηρίον, λέγοντες· Τις όμοιος με το θηρίον; τις δύναται να πολεμήση με αυτό;
Χρησιμοποιώντας σύμβολα, το βιβλίο της Αποκάλυψης περιγράφει
τον αντίχριστο σαν «το θηρίο» που γίνεται ο τελικός παγκόσμιος κυβερνήτης μιας
περιόδου της ιστορίας, που ο Ιησούς ονόμασε «καιρό των Εθνών» (Λουκ.κα:24).
Αυτή η περίοδος της ιστορίας, η οποία αποκαλύπτεται
λεπτομερώς στο Δανιήλ β & ζ, χαρακτηρίζεται από διαδοχικές κατακτήσεις του
Ισραήλ και της Ιερουσαλήμ από εθνικές παγκόσμιες δυνάμεις. Το πρώτο από αυτά τα
βασίλεια είναι η Βαβυλώνα και το τελικό είναι το βασίλειο του Αντίχριστου. Η
άνοδος αυτού του ανθρώπου στην εξουσία γίνεται δυνατή από τον Σατανά (δηλαδή,
τον «δράκο»).
Η αναφορά της Αποκ.ιγ για μια λεοπάρδαλη, μια αρκούδας και ένα
λιοντάρι, υπενθυμίζει στον αναγνώστη τις προφητείες που βρίσκονται στο Δαν.ζ
και έτσι συνδέει το θηρίο με τον καιρό των Εθνών. Το θηρίο (δηλαδή, ο Αντίχριστος)
θα είναι ο τελικός παγκόσμιος κυβερνήτης σε αυτή τη μακρά περίοδο της
ανθρώπινης ιστορίας. Ακόμα, το Δαν.ια διδάσκει ότι αυτός ο άνθρωπος θα έχει τη
δύναμη να κατακτήσει τον κόσμο και να υποτάξει τους πιστούς κατά τη διάρκεια
μιας περιόδου παγκόσμιας αναταραχής:
Δαν.ια:36-39 Και ο βασιλεύς θέλει κάμει κατά την
θέλησιν αυτού, και θέλει υψωθή και μεγαλυνθή υπεράνω παντός Θεού, και θέλει
μεγαλορρημονήσει κατά του Θεού των θεών, και θέλει ευημερεί, εωσού συντελεσθή η
οργή· διότι το ωρισμένον θέλει γείνει. Και δεν θέλει φροντίζει περί των θεών
των πατέρων αυτού ουδέ περί επιθυμίας γυναικών ουδέ θέλει φροντίζει περί
ουδενός θεού, διότι θέλει μεγαλυνθή υπεράνω πάντων. Τον δε θεόν Μαουζείμ θέλει
δοξάσει επί του τόπου αυτού· και θεόν, τον οποίον οι πατέρες αυτού δεν
εγνώρισαν, θέλει τιμήσει με χρυσόν και άργυρον και με πολυτίμους λίθους και με
πράγματα επιθυμητά. Ούτω θέλει κάμει εις τα οχυρώματα Μαουζείμ μετά θεού
αλλοτρίου· όσοι γνωρίσωσιν αυτόν, εις αυτούς θέλει πληθύνει δόξαν και θέλει
κάμει αυτούς να εξουσιάσωσιν επί πολλών, και την γην θέλει διαμοιράσει με τιμήν.
Ο Αντίχριστος (τον οποίο ο Δανιήλ αποκαλεί «βασιλιά») θα
εξυψωθεί σαν θεός και θα απαιτήσει από τον κόσμο να τον λατρέψει. Δεν
ενδιαφέρεται για τους υπάρχοντες θεούς ή τις θρησκευτικές παραδόσεις.
Αυτές οι λεπτομέρειες μας λένε ότι δεν είναι ένας
συνηθισμένος άνθρωπος, αλλά μάλλον ένας άνθρωπος που ελέγχεται από τον Σατανά.
Ο Σατανάς είναι ο «αλλότριος θεός» που βοηθά τον Αντίχριστο να ανέβει στην
εξουσία. Νικάει τα ισχυρότερα οχυρώματα και τελικά ελέγχει τον κόσμο.
Ο Παύλος περιγράφει τον Αντίχριστο (τον οποίο αποκαλεί «ο
άνομος») με αυτόν τον τρόπο:
Β’ Θεσ.β:1-10 Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, περί
της παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της εις αυτόν επισυνάξεως ημών,
να μη σαλευθήτε ταχέως από του φρονήματός σας, μηδέ να θορυβήσθε, μήτε διά
πνεύματος μήτε διά λόγου μήτε δι' επιστολής ως γραφομένης υφ' ημών, ότι τάχα
επλησίασεν ημέρα του Χριστού. Ας μη σας εξαπατήση τις κατ' ουδένα τρόπον· διότι
δεν θέλει ελθεί η ημέρα εκείνη, εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή
ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος
εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε να καθήση εις τον ναόν του
Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός. Δεν ενθυμείσθε ότι ενώ ήμην
έτι παρ' υμίν σας έλεγον ταύτα; Και τώρα γνωρίζετε εκείνο, το οποίον κωλύει
αυτόν, ώστε να αποκαλυφθή εν τω εαυτού καιρώ· διότι το μυστήριον της ανομίας
ήδη ενεργείται, μόνον έως να εκβληθή εκ μέσου ο κωλύων τώρα· και τότε θέλει
αποκαλυφθή ο άνομος, τον οποίον ο Κύριος θέλει απολέσει με το πνεύμα του
στόματος αυτού και θέλει εξαφανίσει με την επιφάνειαν της παρουσίας αυτού·
όστις θέλει ελθεί κατ' ενέργειαν του Σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και
τέρασι ψεύδους και εν πάση απάτη της αδικίας μεταξύ των απολλυμένων, διότι δεν
εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι·
Ο Αντίχριστος θα αυτοαποκαλείται θεός και θα καθίσει στον
ναό του εβραϊκού λαού (ο οποίος πρέπει να ξαναχτιστεί μέχρι την εμφάνιση του
Αντίχριστου) και θα κυβερνήσει τη γη με τη δύναμη του Σατανά μέχρι την
επιστροφή του Χριστού.
Επιπλέον, ο Παύλος λέει ότι η συγκεκριμένη ταυτότητα του
Αντίχριστου δεν θα αποκαλυφθεί στον κόσμο μέχρι να απομακρυνθεί ο «κολύων» από
τη γη.
Ο όρος «κολύων» αναφέρεται στο Άγιο Πνεύμα, που υπάρχει στον
κόσμο τώρα (στα μέλη της Εκκλησίας), αλλά θα απομακρυνθεί από τη γη, όταν η
Εκκλησία αρπαχτεί.
Η αρπαγή της Εκκλησίας συμβαίνει πριν από την αποκάλυψη του
Αντίχριστου, επομένως οι πιστοί δεν θα γνωρίζουμε την ταυτότητα του Αντίχριστου
ενώ ζούμε στη γη.
Τέλος, το Δαν.θ μας λέει από πού θα προέλθει αυτός ο
άνθρωπος:
Δαν.θ:24-26 Εβδομήκοντα εβδομάδες διωρίσθησαν επί
τον λαόν σου και επί την πόλιν την αγίαν σου, διά να συντελεσθή η παράβασις και
να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, και να γείνη εξιλέωσις περί της ανομίας και να
εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος και να σφραγισθή όρασις και προφητεία και να χρισθή
ο Άγιος των αγίων. Γνώρισον λοιπόν και κατάλαβε ότι από της εξελεύσεως της
προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου
θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο· θέλει οικοδομηθή
πάλιν η πλατεία και το τείχος, μάλιστα εν καιροίς στενοχωρίας. Και μετά τας
εξήκοντα δύο εβδομάδας θέλει εκκοπή ο Χριστός, πλην ουχί δι' εαυτόν· και ο λαός
του ηγουμένου, όστις θέλει ελθεί, θέλει αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον·
και το τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού, και έως του τέλους του πολέμου
είναι διωρισμένοι αφανισμοί.
Ο Δανιήλ ακούει από τον άγγελο Γαβριήλ ότι το έθνος του
Ισραήλ έχει μπει σε θεία κρίση για μια μακρά περίοδο της ιστορίας (70 «εβδομάδες»
ή 70 x 7 χρόνια = 490
χρόνια).
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο λαός του Ισραήλ θα
βιώσει την καταπίεση των Εθνών, με αποκορύφωμα μια «εβδομάδα» (δηλαδή, 7 χρόνια)
καταπίεσης στα χέρια του «ηγουμένου».
Αυτός ο ηγούμενος είναι ο Αντίχριστος. Η σύντομη βασιλεία
του στη γη θα ολοκληρώσει την επταετή περίοδο του Δαν.θ, και αυτός ο ηγούμενος θα αναστηθεί από τους ίδιους ανθρώπους που
κατέστρεψαν την πόλη (εδ.26).
Η πόλη αναφέρεται στην Ιερουσαλήμ, και οι άνθρωποι
αναφέρονται στο τέταρτο Βασίλειο των Εθνών από τον Δαν.β & ζ, που είναι η
Ρώμη. Έτσι, ο Αντίχριστος θα προέρχεται από το τέταρτο Βασίλειο των Εθνών, το
οποίο ξεκίνησε με την Ρώμη.
Ο Αντίχριστος δεν χρειάζεται να είναι «Ρωμαίος» ή «Ιταλός» ή
ακόμα και «Ευρωπαίος». Οι μόνες συγκεκριμένες απαιτήσεις για την ταυτότητα του
Αντίχριστου είναι ότι είναι ένας εθνικός κυβερνήτης που οδηγεί τα σύγχρονα
απομεινάρια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Αυτή η αυτοκρατορία περιελάβανε εδάφη τόσο διαφορετικά όπως η
Ινδία, η Τουρκία και η Αίγυπτος, οπότε δεν μπορούμε να περιορίσουμε την
ταυτότητά του σε μια περιοχή ή εθνικότητα. Το μόνο χαρακτηριστικό που
διευκρινίζεται σαφώς στη Γραφή είναι ότι ο Αντίχριστος είναι ένας εθνικός
κυβερνήτης.
