ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.κβ:1-2

 

Αποκ.κβ:1 Και μοι έδειξε καθαρόν ποταμόν ύδατος της ζωής λαμπρόν ως κρύσταλλον, εξερχόμενον εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου.

 

Αυτός που έδειξε στον Ιωάννη αυτά τα πράγματα αναφέρεται στον ίδιο άγγελο, ο οποίος προηγουμένως του είχε δείξει τη Νύμφη, τη γυναίκα του Αρνίου, στο κεφ.κα:9.

Και μοι έδειξε καθαρόν ποταμόν ύδατος της ζωής.

Πρόκειται για ένα ποταμό από τον οποίο θα παίρνουν όλοι οι φοβούμενοι τον Κύριο σε όλη την αιωνιότητα, ένα ποταμό ανεξάντλητο και αστείρευτο, ο οποίος εξέρχεται από το θρόνο του Θεού, μέσα από την παρουσία Του.

Ιεζ.μζ:12 Εδώ αναφέρεται στη Χιλιετή βασιλεία και στον λαό Ισραήλ. Πρόκειται για πραγματικό ποταμό στη γη Ισραήλ, ο οποίος εξέρχεται κάτω από το κατώφλι του οίκου, κάτω από τα θεμέλια του ναού. Τα μισά νερά χύνονται στη Μεσόγειο θάλασσα, και τα άλλα μισά στη Νεκρά θάλασσα.

Ο Ιεζεκιήλ βλέπει αυτό τον ποταμό, κατά μήκος του οποίου υπήρχαν δένδρα και από τις δύο όχθες. Αυτός ο ποταμός θα υπάρχει στη Χιλιετή βασιλεία και αυτά τα δένδρα θα αυξάνονται για τροφή, τα φύλλα τους δε θα μαραίνονται, και θα φέρουν καρπό στον καιρό τους.

Τα νερά του ποταμού εξέρχονται από το αγιαστήριο, κατεβαίνουν και μπαίνουν στη Νεκρά θάλασσα. Τότε, τα νερά της θα ιαθούν και θα καθαριστούν. Και εκεί θα υπάρχει πλήθος πολύ ιχθύων, όπου θα πηγαίνουν αλιείς, θα εξαπλώνουν τα δίκτυα τους και θα ψαρεύουν.

Το νερό του ποταμού δε θα είναι στάσιμο, αλλά θα τρέχει συνεχώς. Ο καρπός των δένδρων δε θα εκλείψει ποτέ, αλλά θα γεννάται νέος καρπός κάθε μήνα. Ο καρπός αυτός θα είναι για τροφή, και το φύλλο τους προς θεραπεία.

Στην Αποκάλυψη όμως, αυτό που βλέπουμε έχει σχέση με την ουράνια βασιλεία, με την αιώνια βασιλεία, της οποίας ο ποταμός της Χιλιετούς βασιλείας είναι τύπος. Είναι απλά μια αμυδρή και θολή εικόνα που η πραγματική της μορφή και η πνευματική της έννοια βρίσκεται στη νέα γη.

Ο προφήτης Ιεζεκιήλ αναφέρεται στη Χιλιετή Βασιλεία, ενώ στην Αποκάλυψη δεν μπορούμε να πούμε ότι πάλι αναφέρεται στη Χιλιετή Βασιλεία. Η Χιλιετής Βασιλεία έχει παρέλθει, ο Σατανάς λύθηκε μετά τα χίλια χρόνια και πλάνησε τα έθνη, ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη έχουν παρέλθει, και ήδη έχουμε μια νέα εντελώς δημιουργία. Η κρίση του Μεγάλου Λευκού Θρόνου έχει ήδη λάβει χώρα, και βρισκόμαστε πλέον στο νέο ουρανό και στη νέα γη. Δεν πρόκειται για το ίδιο γεγονός. Όμως μπορούμε να κάνουμε ορισμένους παραλληλισμούς .

Γένεση β:10 Εδώ αναφέρεται στον κήπο της Εδέμ και λέει ότι «ποταμός εξήρχετο εκ της Εδέμ για να ποτίζη τον παράδεισον, και εκείθεν εμερίζετο εις τέσσαρας κλάδους».

Υπήρχε λοιπόν κάποιος ποταμός στον κήπο της Εδέμ. Και πάλι πρόκειται για πραγματικό ποταμό, ο οποίος ήταν τύπος του μεγαλύτερου πνευματικού της αιώνιας και ουράνιας βασιλείας. Υπάρχει ένας πνευματικός ποταμός του Θεού από τον οποίο όλοι πρέπει να λάβουμε.

Εδώ στην Αποκάλυψη βλέπουμε το νέο παράδεισο, και θα δούμε πολλούς παραλληλισμούς με τον κήπο της Εδέμ, με μεγαλύτερη όμως και υψηλότερη έννοια.

Στο Ιωάν.ζ:37,38 και δ:14 ο Ιησούς είπε ότι «Εάν τις διψά, ας έρχηται προς εμέ και ας πίνη, Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού».

Και προς τη Σαμαρείτισσα είπε: όστις όμως πίη εκ του ύδατος, το οποίον εγώ θέλω δώσει εις αυτόν, δεν θέλει διψήσει εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ, το οποίον θέλω δώσει εις αυτόν, θέλει γείνει εν αυτώ πηγή ύδατος αναβλύζοντος εις ζωήν αιώνιον.

Στην Αποκ.κβ:1 βλέπουμε το Θεό εν Χριστώ σαν την αιώνια πηγή ζωής και κάθε ύπαρξης. Αυτός ο ποταμός εξέρχεται από το θρόνο του Θεού και του Αρνίου. Υπάρχει μόνο ένας θρόνος. Και αυτός είναι ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου, γιατί ο Θεός και το Αρνίο είναι ένα καθώς είπε ο Ιησούς, «Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα» (Ιωαν.ι:30).

 

Αποκ.κβ:2. Εν τω μέσω της πλατείας αυτής και του ποταμού εντεύθεν και εντεύθεν ήτο το δένδρον της ζωής, φέρον καρπούς δώδεκα, καθ' έκαστον μήνα κάμνον τον καρπόν αυτού, και τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών.

 

Εδώ, σ' αυτό το νέο και αιώνιο κήπο του Θεού, υπάρχει το δένδρο της ζωής. Και δεν πρόκειται για ένα μόνο δένδρο, αλλά πρόκειται για δένδρο που αυξάνει και από τις δύο όχθες του ποταμού. Τώρα, μπορεί να σημαίνει ότι υπάρχουν πολλά δένδρα, τα οποία αναφέρονται σαν ένα σύνολο. Όμως αυτός δεν είναι o σωστός τρόπος ερμηνείας. Το σωστό είναι ότι πρόκειται για ένα μεγάλο δένδρο, το οποίο είναι τόσο τεράστιο ώστε έχει ανοίξει και στέκεται πάνω και στις δύο όχθες του ποταμού.

 

«ήτο το δένδρον της ζωής, φέρον καρπούς δώδεκα».

Αυτό δεν σημαίνει οπωσδήποτε δώδεκα διαφορετικά είδη καρπών. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι κάθε μήνα υπάρχει συγκομιδή καρπών. Με άλλα λόγια, αιωνίως παράγει καρπό. Δεν υπάρχουν διαφορετικές εποχές ή διάφορες ποικιλίες και διακυμάνσεις. Υπάρχει πάντα καρπός σ' αυτό το δένδρο της ζωής. Είναι η τέλεια πηγή ζωής, μιας συνεχούς και ατελεύτητης ζωής.

Το γεγονός ότι εδώ μας αναφέρει 12 μήνες, μας δείχνει και πάλι ότι όλα αυτά τα πράγματα είναι γραμμένα κατά τον ανθρώπινο τρόπο. Και ο λόγος που έχουμε δώδεκα μήνες είναι γιατί η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, και έτσι έχουμε το έτος που είναι ίσο με δώδεκα μήνες, αυτός είναι ο χρόνος περιφοράς της γης γύρω από τον ήλιο.

Όμως εδώ, στη νέα γη, δεν υπάρχει ήλιος όπως είδαμε στο κα:23 και το επαναλαμβάνει σ' αυτό το κεφάλαιο στο εδ.5. Επομένως, αυτοί οι 12 μήνες αναφέρονται στον ανθρώπινο τρόπο και σύμφωνα με τα πράγματα αυτής της γης, και θέλει να δείξει ότι αυτό το δένδρο συνεχώς παράγει καρπό μέσα στον κήπο του Θεού.

 

και τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών.

Σ’ αυτή τη μεταφορά βλέπουμε ότι τα φύλλα χρησιμοποιούνται προς θεραπείαν των εθνών, όπως ακριβώς και εμείς χρησιμοποιούμε ορισμένα βότανα για θεραπεία (ευκάλυπτος, καμφορά και άλλα φαρμακευτικά βότανα). Η πνευματική σημασία τους είναι ότι ο Θεός έχει ετοιμάσει θαυμάσια πράγματα για το λαό Του στην αιωνιότητα.

Όταν λέει τώρα ότι τα φύλλα θα είναι εις θεραπείαν των εθνών, αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι θα υπάρχουν ασθένειες ή πόνος εκεί, και κατά συνέπεια χρειαζόμαστε τα φύλλα του δένδρου για θεραπεία.

Η λέξη 'θεραπεία' μπορεί να μεταφρασθεί 'υγεία'. Τα φύλλα λοιπόν είναι "για την υγεία των εθνών. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχει αιώνια θεραπεία ή υγεία που θα χορηγείται από το Θεό. Δε θα υπάρχει ασθένεια, ούτε πόνος. Όλα έχουν παρέλθει. Γι’ αυτό το λόγο τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών, γιατί τα έθνη ποτέ δε θα δοκιμάσουν ασθένεια, πόνο, θάνατο.

Εβρ.ια:16. Ο Θεός έχει ετοιμάσει αυτή την πόλη γι’ αυτούς που βαδίζουν με πίστη. Και μόνο τα παιδιά του Θεού θα λάβουν από αυτό το δένδρο της ζωής και θα παίρνουν πνευματική ζωή αιωνίως. Θα έχουν συνεχή επικοινωνία με το Δημιουργό τους μέσα σ’ αυτή την πόλη του Θεού.

Στη Χιλιετή βασιλεία τα δένδρα κατά μήκος του ποταμού ήταν έξω από την πόλη. Δεν πρόκειται λοιπόν για το ίδιο πράγμα. Εδώ στην Αποκάλυψη βρίσκονται μέσα στη Νέα Ιερουσαλήμ.

Εκείνο που βλέπουμε εδώ είναι η αποκατάσταση αυτού που έχασε ο Αδάμ εξ αιτίας της αμαρτίας, όταν παράκουσαν το Θεό. Βλέπουμε λοιπόν αυτή την αποκατάσταση και κάτι περισσότερο ακόμη σ’ αυτή τη νέα δημιουργία του Θεού.

Η υπόσχεση του δένδρου της ζωής είναι παράλληλη με την υπόσχεση του πρώτου δένδρου της ζωής στον κήπο της Εδέμ, και αποτελούσε επιβεβαίωση συνεχούς υπακοής και επικοινωνίας με το Θεό, όμως αυτή η επαγγελία καταργήθηκε εξαιτίας της πτώσης του Αδάμ στην Εδέμ. Όμως εδώ αυτή η υπόσχεση αποκαθίσταται.

Αποκ.β:7. Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη εκ του ξύλου της ζωής, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου του Θεού.

Αποκ.κβ:14. Μακάριοι οι πράττοντες τας εντολάς αυτού, διά να έχωσιν εξουσίαν επί το δένδρον της ζωής και να εισέλθωσι διά των πυλώνων εις την πόλιν.

Γεν. β:9. Εδώ αναφέρει το πρώτο δένδρο της ζωής που υπήρχε στη μέση του παραδείσου. Όμως υπήρχε και κάτι άλλο μέσα στον κήπο της Εδέμ, το οποίο απουσιάζει φανερά από το βιβλίο της Αποκάλυψης, και αυτό είναι το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού.

Εκεί στην παρουσία του Θεού δε θα υπάρχει πλέον πειρασμός. Δε θα χρειάζεται πλέον να υποστούμε δοκιμασίες για την υπακοή μας στο Θεό. Ήδη εμείς έχουμε κάνει την εκλογή μας και έχουμε πάρει την απόφασή μας, και ήδη βρισκόμαστε στη βασιλεία του Θεού, όπου δεν πρόκειται ποτέ ξανά να πέσουμε στην αμαρτία ή να έχουμε τάση προς την αμαρτία.

Γεν.γ:22-24. Ο Αδάμ εξαιτίας της πτώσης του έχασε το δένδρο της ζωής και απομακρύνθηκε από τον παράδεισο. Ο Θεός τον έδιωξε από τον κήπο της Εδέμ, και έβαλε τα Χερουβείμ και την περιστρεφόμενη φλογερή ρομφαία, να φυλάνε το δρόμο προς το ξύλο της ζωής. Αυτό το έκανε ο Θεός με σκοπό να το αποκαταστήσει, πράγμα που έκανε δια Ιησού Χριστού.