ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.κα:17-27

 

Αποκ.κα:17 Και εμέτρησε το τείχος αυτής, εκατόν τεσσαράκοντα τεσσάρων πηχών, κατά το μέτρον του ανθρώπου, ήγουν του αγγέλου.

Το τείχος της πόλης ήταν μόνο 144 πήχες, δηλαδή 65 μέτρα, ύψος. Βέβαια αυτό έχει αλληγορική έννοια, γιατί η νέα Ιερουσαλήμ δεν έχει ανάγκη από τείχη. Δεν πρόκειται να έχει εχθρούς, οι οποίοι θα έλθουν εναντίον της και θα την πολιορκήσουν. Είναι σύμβολο, ασφάλειας και προστασίας.

Ο αριθμητικός συμβολισμός του τείχους, ο αριθμός 144 συμβολίζει την πληρότητα της ουράνιας βασιλείας, 12 Χ 12 = 144.

Ο όγκος της πόλης είναι 12.000 Χ 12.000 Χ 12.000 στάδια

= 1.728 Χ 10 (εις την δωδεκάτη) κυβικά στάδια, το οποίο μετατρέπεται σε 26.223 Χ 10 (εις την ενάτη) τετρ. μίλια, δηλαδή 2.623.300.000 τετρ. μίλια. Κι αν λάβουμε υπ' όψη μας ότι ένα μίλι = 1852 μέτρα, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται πράγματι για μια τεράστια πόλη. Όμως όλα αυτά έχουν αλληγορική έννοια.

 

Αποκ.κα:18-20 Και η οικοδόμησις του τείχους αυτής ήτο ίασπις, και η πόλις χρυσίον καθαρόν, ομοία με ύαλον καθαρόν. Και τα θεμέλια του τείχους της πόλεως ήσαν κεκοσμημένα με πάντα λίθον πολύτιμον· το πρώτον θεμέλιον ίασπις, το δεύτερον σάπφειρος, το τρίτον χαλκηδών, το τέταρτον σμάραγδος, το πέμπτον σαρδόνυξ, το έκτον σάρδιος, το έβδομον χρυσόλιθος, το όγδοον βήρυλλος, το έννατον τοπάζιον, το δέκατον χρυσόπρασος, το ενδέκατον υάκινθος, το δωδέκατον αμέθυστος.

Αυτοί οι πολύτιμοι λίθοι των θεμελίων του τείχους της πόλης είναι ακριβά πετράδια. Και πάλι αυτά είναι συμβολικά. Δείχνουν τον τεράστιο πλούτο και θησαυρό που έχει ο Θεός στη Νέα Ιερουσαλήμ. Είναι μία υπερβολή για τα αμύθητα πλούτη της πόλης που δόθηκαν σ' αυτή σαν Νύμφη του Χριστού.

 

Αποκ.κα:21 Και οι δώδεκα πυλώνες ήσαν δώδεκα μαργαρίται· έκαστος των πυλώνων ήτο εξ ενός μαργαρίτου και η πλατεία της πόλεως χρυσίον καθαρόν ως ύαλος διαφανής.

 

Αυτό το χρυσάφι βέβαια, δεν ήταν σαν το γήινο. Είναι αγνό, καθαρό χρυσάφι. Και πάλι όλα αυτά είναι συμβολικά.

Δεν μπορεί τώρα ένας πυλώνας να είναι ένας μαργαρίτης, ούτε μπορεί ο μαργαρίτης να κρεμαστεί με μεντεσέδες, να έχει κουφώματα, να ανοίγει, να κλείνει κ.λ.π. Αυτό δείχνει ότι έχει αλληγορική έννοια.

Μπορούμε βέβαια να χαράξουμε ένα μεγάλο μαργαριτάρι ώστε να γίνει πόρτα, όμως δεν είναι αυτό που θέλει να πει εδώ. Απλώς λέει ότι οι πυλώνες ήταν ο καθένας από ένα μαργαριτάρι, και με αυτό δείχνει την πολυτιμότητά τους και την ακρίβεια τους.

Όμως πρόκειται μόνο για κάποιο σύμβολο. Ο Θεός χρησιμοποιεί τα πράγματα που είναι ακριβά και πολύτιμα πάνω στη γη για να δείξει ότι υπάρχει κάτι πνευματικό που είναι πολύτιμο και ακριβό.

Στο εδάφιο 12 είδαμε ότι τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ ήταν γραμμένα πάνω στους δώδεκα πυλώνες από μαργαριτάρια. Πρόκειται λοιπόν για μια πόλη η οποία περιλαμβάνει αγίους και της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.

Τώρα ο τρόπος που σχηματίζονται τα μαργαριτάρια είναι όταν ένας κόκκος άμμου ή κάτι παρόμοιο μπαίνει μέσα σ’ ένα όστρακο και το ερεθίζει. Τότε το όστρακο, για να προστατευτεί από τον ερεθισμό αυτό, αρχίζει να εκκρίνει μια ουσία, η οποία περιβάλλει τον κόκκο της άμμου, αυτή η ουσία σκληραίνει και γίνεται ένα μαργαριτάρι.

Αυτό μπορούμε να το παραλληλίσουμε με τη ζωή μας και να πούμε ότι οι δοκιμασίες που ο Θεός επιτρέπει να περάσουμε στη ζωή μας, θλίψεις, πειρασμοί, δυσκολίες, σκοπό έχουν να μας αγιάσουν και να μας καθαρίσουν, να μας κάνουν πολύτιμους σαν τα μαργαριτάρια και να βγούμε νικητές μέσα από όλα αυτά.

 

Αποκ.κα:22 «Και ναόν δεν είδον εν αυτή, διότι ναός αυτής είναι Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ, και το Αρνίον».

 

Δεν υπάρχει ναός λατρείας σ’ αυτή την πόλη. Ο Κύριος είναι αυτός ο ναός και το Αρνίο. Αυτός είναι ο αληθινός ναός, που συμβολίζουν όλοι οι γήινοι ναοί. Ο Θεός λοιπόν κατοικεί πλήρως εν Χριστώ και Αυτός είναι ο ναός. Πρόκειται για ένα ζωντανό ναό. Είναι ο ίδιος ο Θεός.

 

Αποκ.κα:23 Και η πόλις δεν έχει χρείαν του ηλίου ουδέ της σελήνης, διά να φέγγωσιν εν αυτή· διότι η δόξα του Θεού εφώτισεν αυτήν, και ο λύχνος αυτής είναι το Αρνίον.

 

Η δόξα του Θεού φωτίζει την πόλη αυτή και ο λύχνος της είναι το Αρνίο. Το Αρνίο είναι ο λύχνος μέσα από τον οποίο το φως του Θεού φωτίζει την πόλη. Το Αρνίο είναι το κατοικητήριο του Θεού. Είναι το αγγείο μέσα από το οποίο ο Θεός φανερώνει τον εαυτό Του σε μας σε όλη την αιωνιότητα.

Β' Κορ.δ:6 Θα δούμε τη δόξα του Θεού στο πρόσωπο του Χριστού.

Β' Κορ.δ:17 Διότι η προσωρινή ελαφρά θλίψις ημών, εργάζεται εις υπερβολήν καθ' υπερβολήν εις ημάς αιώνιο βάρος δόξης.

Β' Κορ.γ:18 Ημείς δε πάντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την δόξαν του Κυρίου με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου

 

Αποκ.κα:24 Και τα έθνη των σωζομένων θέλουσι περιπατεί εν τω φωτί αυτής· και οι βασιλείς της γης φέρουσι την δόξαν και την τιμήν αυτών εις αυτήν.

 

Και τα έθνη των σωζομένων θέλουσι περιπατεί εν τω φωτί αυτής.

Υπάρχουν αυτοί που είναι σωσμένοι σ' αυτό το βασίλειο, στη νέα γη, όμως δεν είναι η άγια πόλη, δεν είναι η Νύμφη του Χριστού, δεν είναι η Νέα Ιερουσαλήμ. Έχουν εξέλθει μέσα από τα έθνη αυτού του κόσμου και ζουν τώρα στο νέο ουρανό και στη νέα γη σαν έθνη.

Υπάρχουν έθνη σωσμένων ανθρώπων σ' αυτή τη νέα γη. Τώρα αν θα υπάρχουν ξεχωριστές κυβερνήσεις δεν αναφέρει ο λόγος του Θεού. Θα υπάρχουν αυτοί οι οποίοι δεν θα είναι μέρος της πόλης αυτής, αλλά θα κατοικούν στη νέα γη. Και τους αποκαλεί έθνη.

Ισχυρίζονται, ορισμένοι ότι επειδή εδώ λέει για τα έθνη που εισέρχονται στην πόλη, το κεφάλαιο «κα» αναφέρεται στη Χιλιετή βασιλεία.

Όμως δεν μπορεί να αναφέρεται στη Χιλιετή βασιλεία, γιατί στην Αποκ.κα:1 λέει ότι η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον. Επομένως δεν πρόκειται γι' αυτή τη γη. Έχει παρέλθει.

Αποκ.κα:4 Εδώ λέει ότι δεν θα υπάρχει πλέον θάνατος. Γνωρίζουμε όμως ότι στη Χιλιετή βασιλεία θα υπάρχει θάνατος. Επομένως δεν αναφέρεται στη Χιλιετή βασιλεία.

Ησαΐας ξε:20. Ο εκατόν ετών αμαρτωλός στη Χιλιετή βασιλεία θα πεθαίνει επικατάρατος.

Αποκ.κα:22 Λέει ότι δεν υπάρχει ναός στην άγια πόλη. Στον προφήτη Ιεζεκιήλ κεφ. μ' - μη', περιγράφεται λεπτομερώς πως θα είναι ο ναός στη Χιλιετή βασιλεία. Και πάλι βλέπουμε ότι δεν πρόκειται για τη Χιλιετή βασιλεία, αλλά για μια εντελώς νέα δημιουργία.

 

Αποκ.κα:25 Και οι πυλώνες αυτής δεν θέλουσι κλεισθή την ημέραν· διότι νυξ δεν θέλει είσθαι εκεί.

 

Πρόκειται για μια αιώνια μέρα, στην οποία νύκτα δεν θα υπάρχει. Το φως αυτής της ημέρας θα είναι το φως του Θεού που είδαμε στο εδ.23. Δεν είναι λάμψη του ήλιου. Πρόκειται για το αιώνιο φως του Θεού που δημιουργεί μια αιώνια ημέρα στη Νέα Ιερουσαλήμ.

 

Αποκ.κα:26 Και θέλουσι φέρει την δόξαν και την τιμήν των εθνών εις αυτήν.

 

Πρόκειται για τα έθνη των σωζομένων που είδαμε στο εδ.24. Δεν πρόκειται για έθνη αυτής της γης, αυτής της δημιουργίας.

Αυτά τα έθνη φέρνουν την δόξα και την τιμή τους σ' αυτή την πόλη. Στο εδ.24 διαβάσαμε ότι τα έθνη των σωζομένων θα περπατούν στο φως της. Και είπαμε ότι αυτά τα έθνη δεν είναι η Νέα Ιερουσαλήμ. Πρόκειται για άλλους ανθρώπους που είναι έξω από τη Νέα Ιερουσαλήμ.

Αποκ.κα::2  Ο Ιωάννης είδε τους νέους ουρανούς και τη νέα γη, επίσης είδε και τη Νέα Ιερουσαλήμ να κατεβαίνει από τον ουρανό από το Θεό, σαν νύμφη κεκοσμημένη για τον άντρα της.

Αυτή είναι η Νύμφη του Χριστού. Η πόλη είναι η Νύμφη, το κατοικητήριο του Θεού που είναι γεμάτο με τη δόξα Του, και τα έθνη των σωζόμενων φέρνουν τη δόξα και την τιμή τους σ' αυτήν.

Αποκ.κβ:14. Λέει ότι είναι μακάριοι αυτοί που πράττουν τις εντολές του Θεού, για να έχουν εξουσία στο δένδρο της ζωής και να εισέρθουν διά των πυλώνων στην πόλη.

Αυτοί που θα φάγουν από το δένδρο της ζωής θα μπουν σ' αυτή την πόλη. Αυτοί λοιπόν που έχουν το δένδρο της ζωής, δηλαδή αυτοί που έχουν την αιώνια ζωή, τον Ιησού Χριστό, εισέρχονται δια των πυλώνων στην πόλη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και η Νύμφη του Χριστού εισέρχεται στην πόλη. Η Νύμφη είναι αυτή η πόλη. Η πόλη δεν είναι κτήρια όπου κατοικούν οι άγιοι. Η πόλη είναι οι άγιοι. Ο Ιωάννης δεν βλέπει μια συλλογή δοξασμένων κτιρίων να κατεβαίνουν από το Θεό απ' τον ουρανό.

Αποκ.κα:9 Ελθέ, και θέλω σοι δείξη την νύμφην, του Αρνίου την γυναίκα.

Είναι σαν να του λέει ότι δεν πρόκειται να του δείξει που μένει, αλλά θα του δείξει την ίδια τη Νύμφη. Και στη συνέχεια, στο εδάφιο 10 λέει ότι το Πνεύμα τον έφερε σε όρος μέγα και υψηλό και του έδειξε την πόλη την μεγάλη, την αγία Ιερουσαλήμ. Αυτή η μεγάλη πόλη είναι η Νύμφη. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί που αποτελούν την πόλη, αυτοί οι ίδιοι κατοικούν σ' αυτήν. Και δεν βγαίνουν έξω, γιατί αυτοί είναι η πόλη. Μένουν εκεί μέσα στη δόξα του Θεού συνεχώς.

Μπορούμε να πούμε ότι η σχέση των αγίων με το Θεό και η θέση τους ενώπιων Του συνεχώς, συμβολίζουν τα Χερουβείμ που ήταν πάνω στις πόρτες, στους τοίχους, και στις οροφές του Ναού του Σολομώντα.

Ήταν πάντα εκεί. Αρκετοί άνθρωποι πήγαν εκεί και λάτρευσαν το Θεό. Δεν λάτρευσαν το ναό, δεν λάτρευσαν τα χερουβείμ. Το Θεό λάτρευσαν και προσκύνησαν. Τα χερουβείμ όμως ήταν εκεί συνεχώς όλον τον καιρό. Δεν έφυγαν ποτέ. 

Υπάρχουν λοιπόν και άλλοι που δεν έχουν την ίδια θέση με τη Νύμφη, όμως εισέρχονται κι αυτοί στην πόλη και δίνουν τη δόξα, την τιμή και τη λατρεία στο Θεό. Γι' αυτούς όμως κατά κάποιο τρόπο, η δόξα του Θεού φανερώνεται εκεί μέσα σ' αυτή την άγια πόλη. Η δόξα και η τιμή των εθνών που φέρουν σ' αυτήν, είναι η λατρεία τους και η καρδιά τους προς το Θεό, και αυτή τη δόξα και την τιμή ζητά ο Θεός από μας. Να λατρεύουμε μόνον Αυτόν και ολόκληρη η καρδιά μας να είναι εντελώς δοσμένη σ' Αυτόν με πλήρη πίστη και αφοσίωση.

 

Αποκ.κα:27 Και δεν θέλει εισέλθει εις αυτήν ουδέν το οποίον μιαίνει και προξενεί βδέλυγμα και ψεύδος, αλλά μόνον οι γεγραμμένοι εν τω βιβλίω της ζωής του Αρνίου.

 

Επομένως κανείς αμετανόητος αμαρτωλός δεν θα εισέρθει στη Βασιλεία του Θεού, ούτε και ο Σατανάς, ο οποίος είναι η πηγή του κακού και της αμαρτίας.

 

Και δεν θέλει εισέλθει εις αυτήν ουδέν το οποίον μιαίνει και προξενεί βδέλυγμα και ψεύδος

Στη βασιλεία του Θεού δεν θα μπει κανένα μίασμα ή μόλυσμα. Τίποτα το ρυπαρό και βδελυκτό. Δεν θα μπει τίποτα που να μην είναι άγιο και καθαρό. Τα πάντα εκεί λάμπουν καθαρά σαν τον κρύσταλλο. Δεν θα υπάρχει αμαρτία, αδικία, ακαθαρσία, ψεύδος. Η αγνότητα, η δικαιοσύνη και το φως του Θεού λάμπουν συνεχώς.

 

αλλά μόνον οι γεγραμμένοι εν τω βιβλίω της ζωής του Αρνίου.

Μόνο αυτοί που είναι γραμμένοι στο βιβλίο της ζωής του Αρνίου θα μπουν στη βασιλεία του Θεού, στην άγια πόλη, όμως δεν θα είναι όλοι αυτή η πόλη. Μόνο οι άγιοι που αποτελούν τη Νύμφη του Χριστού.

Ο νέος ουρανός και η νέα γη, η νέα αυτή δημιουργία, δεν θα είναι υλική. Αν ήταν φτιαγμένη από ύλη, θα ερχόταν σε αντίθεση με το λόγο του Θεού, που λέει ότι μάτι ανθρώπου δεν είδε, αυτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, όσα ο Θεός έχει ετοιμάσει για κείνους που Τον αγαπούν (Α' Κορ.β:9).

Εκείνο που πρέπει να πούμε είναι ότι όσα περιγράφονται εδώ έχουν συμβολική έννοια. Και είναι γραμμένα με δικούς μας, γήινους όρους και έννοιες. Όμως η γη και τα πράγματα της γης πρόκειται να παρέλθουν. Δεν θα υπάρχουν στη νέα γη μαργαριτάρια ούτε υψηλές θερμοκρασίες μέσα στα έγκατα της γης που θα παράγουν διαμάντια και πολύτιμους λίθους μήκους 400 μιλίων. Αυτά όλα απεικονίζουν πράγματα αυτής της γης και χρησιμοποιούνται για να δείξουν τη δόξα και το μεγαλείο του πνευματικού βασιλείου στο οποίο πρόκειται να ζήσουμε αιώνια.

Φαίνεται σαν ένα εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά, ώστε το μικρό και περιορισμένο μας μυαλό να συλλάβει κάπως την ιδέα ότι πρόκειται για κάτι πολύ ένδοξο και μεγαλειώδες και πρέπει οπωσδήποτε με κάθε τρόπο να πάμε εκεί.

Στην Α' Κορ.ιε λέει ότι όταν αρπαχτούμε θα αποκτήσουμε ένα νέο ένδοξο και άφθαρτο σώμα. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε και αποτελείται από σώμα, ψυχή, και πνεύμα. Το νέο σώμα που θα αποκτήσουμε, θα είναι έτσι κατασκευασμένο, ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε στο βασίλειο που προοριζόμαστε να περάσουμε την αιωνιότητα.

Οι μάρτυρες της θλίψης και οι 144.000 δεν αποτελούν τη Νέα Ιερουσαλήμ, δεν είναι η Νύμφη του Χριστού. Είχαν την ευκαιρία να είναι η Νύμφη, όμως την απέρριψαν. Θα είναι μεταξύ των προσκεκλημένων στο γάμο του Αρνίου.