Αποκ.κβ:7 Ιδού,
έρχομαι ταχέως. Μακάριος όστις φυλάττει τους λόγους της προφητείας του βιβλίου
τούτου.
Σήμερα
αυτοί οι λόγοι της προφητείας είναι περισσότερο αληθινοί παρά ποτέ. Ο Κύριος
έρχεται ταχέως.
Στην
Αποκ.γ:11, ο Θεός το είπε αυτό ιδιαίτερα
για την εκκλησία της Φιλαδέλφειας, η οποία αναφέρεται στην εκκλησιαστική περίοδο
των ημερών μας, στην εκκλησία του τέλους των καιρών:
'Ιδού, έρχομαι ταχέως κράτει εκείνο το
οποίον έχεις δια να μη λάβη μηδείς τον στέφανόν σου'.
Μακάριος όστις φυλάττει τους λόγους
της προφητείας του βιβλίου τούτου
Στην
Αποκ.α:3 διαβάσαμε ότι είναι μακάριος εκείνος που αναγινώσκει και οι
ακούοντες τους λόγους της προφητείας, και φυλάττουν όλα τα γεγραμμένα σ’ αυτήν,
γιατί ο καιρός είναι πλησίον.
Ο
Θεός λοιπόν θέλει να φυλάττουμε τους λόγους της προφητείας. Αυτό σημαίνει, να
τους ζούμε και να τους εκτελούμε, να έχουμε πίστη πάνω σ’ αυτά τα λόγια, να
πιστέψουμε τι ο Θεός πρόκειται να κάνει και σε ότι κάνει.
Πρέπει
να φυλάξουμε αυτά τα λόγια μέσα στην καρδιά μας και να ζούμε σύμφωνα με αυτά. Μακάριοι
θα είναι αυτοί που θα έχουν ζωντανή πίστη και θα τηρούν τα λόγια του Θεού
ακολουθώντας μόνο το γεγραμμένο.
Αποκ.κβ:8 Και εγώ
ο Ιωάννης είμαι ο ιδών ταύτα και ακούσας. Και ότε ήκουσα και είδον, έπεσα να
προσκυνήσω έμπροσθεν των ποδών του αγγέλου του δεικνύοντος εις εμέ ταύτα.
Ο
Ιωάννης έπεσε να προσκυνήσει τον άγγελο. Ακόμη και για τον προφήτη Ιωάννη,
άνθρωπος με αδυναμίες, η λαμπρότητα της παρουσίας αυτού του αγγέλου τον συγκλόνισε.
Όμως ο άγγελος αμέσως τον σταμάτησε λέγοντας ότι κι αυτός ήταν σύνδουλός του,
και ότι δεν έπρεπε να προσκυνήσει αυτόν, αλλά το Θεό.
Όμως
ας φανταστούμε τη δόξα που θα δούμε στο πρόσωπο του Θεού, εάν ο Ιωάννης
συγκλονίστηκε και τον έπιασε δέος απ’ αυτό τον άγγελο.
Μέσα
στη σάρκα του και την αδυναμία του αισθάνθηκε αναγκασμένος να πέσει μπροστά
στον άγγελο, αν και του είπε να μην το κάνει. Τώρα ας φαντασθούμε ποια θα είναι
η επίδραση πάνω μας, όταν θα είμαστε στην παρουσία του Θεού.
Αγάπη,
θαυμασμός και λατρεία γι’ Αυτόν θα μας αναγκάσει να Τον προσκυνήσουμε. Δεν θα
μπορούμε τότε να πούμε, 'Ω, δεν αισθάνομαι να λατρεύσω και να δοξάσω το Θεό
σήμερα'. Ούτε θα έχουμε να αποφασίσουμε εάν θα πάμε ή όχι στην Εκκλησία σήμερα
για να λατρεύσουμε το Θεό. Θα είμαστε αναγκασμένοι από αγάπη για Κείνον να
πέσουμε και να Τον προσκυνήσουμε. Θα νοιώσουμε τρομερό δέος στην παρουσία Του.
Θα μείνουμε εκστατικοί και έκθαμβοι μπροστά στο μεγαλείο Του. Και εκείνο που θα
θέλουμε να κάνουμε μόνο θα είναι να Τον λατρεύουμε και να Τον δοξάζουμε αιώνια,
γιατί είναι θαυμαστός. Δεν θα υπάρχει πλέον ο Σατανάς να μας βάζει εμπόδια στο
να λατρεύσουμε το Θεό, ή να βλέπουμε πράγματα που δεν πρέπει και να μας
αποσπούν από το πρόσωπο Του. Θα έχουμε δοθεί με όλη μας την καρδιά σ’ Αυτόν, θα
Του δίνουμε την αγάπη μας και τη λατρεία μας, και αιώνια θα ψάλλουμε
'Αλληλούια'.
Αποκ.κβ:9 Και
λέγει προς εμέ· Πρόσεχε μη κάμης τούτο· διότι εγώ είμαι σύνδουλός σου και των
αδελφών σου των προφητών και των φυλαττόντων τους λόγους του βιβλίου τούτου·
τον Θεόν προσκύνησον.
Αποκ.ιθ:10 Κι εδώ πάλι είδαμε ότι ο Ιωάννης έπεσε στα πόδια
του αγγέλου για να τον προσκυνήσει. Τώρα όταν λέει ότι είναι σύνδουλός του και
των αδελφών του, δεν εννοεί ότι είναι και οι δύο δούλοι, και ο άγγελος και ο
Ιωάννης, επομένως σύνδουλοι. Λέει ότι είναι σύνδουλος του Ιωάννη και των
αδελφών του των προφητών. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν κι άλλοι άγγελοι που
υπηρετούν τον Ιωάννη και αυτός ο άγγελος είναι σύνδουλος των άλλων αγγέλων που
υπηρετούν τον Ιωάννη.
Εβρ.α:13-14. Οι άγγελοι είναι λειτουργικά πνεύματα εις υπηρεσίαν
αποστελλόμενα, για τους μέλλοντες να κληρονομήσουν σωτηρία. Είναι υπηρέτες των αγίων
του Θεού.
Αποκ.κβ:10 Και
λέγει προς εμέ· Μη σφραγίσης τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου·
διότι ο καιρός είναι εγγύς.
Ο
καιρός είναι εγγύς. Στο κεφ.α:10-11
είδαμε ότι ο Ιωάννης ευρέθη εν Πνεύματι στην ημέρα του Κυρίου και άκουσε πίσω
του μια φωνή μεγάλη σαν σάλπιγγα, η οποία έλεγε:
Εγώ είμαι το Α και το Ω, ο πρώτος και
ο έσχατος· και, ό,τι βλέπεις, γράψον εις βιβλίον και πέμψον εις τας επτά
εκκλησίας, τας εν τη Ασία, εις Έφεσον και εις Σμύρνην και εις Πέργαμον και εις
Θυάτειρα και εις Σάρδεις και εις Φιλαδέλφειαν και εις Λαοδίκειαν.
Του
λέει να στείλει αυτό το βιβλίο στις επτά εκκλησίες στην Ασία, και με την
ευρύτερη έννοια να το στείλει στις εκκλησίες όλων των αιώνων. Να μην το σφράγιση,
αλλά να το στείλει στις εκκλησίες. Δεν ήταν ποτέ θέλημα του Θεού να σφραγιστεί
αυτό το βιβλίο τελείως και να αποτελέσει ένα μυστήριο, ή ένα αίνιγμα, κάτι που
δεν μπορεί κανείς να καταλάβει. Θέλησε να μείνει ανοικτό και να σταλεί στις διάφορες
εκκλησίες, όπου θα υπήρχαν άνθρωποι που θα μπορούσαν να το καταλάβουν και να το
διδάξουν. Τώρα αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι εκκλησίες δια μέσου των αιώνων επρόκειτο
να καταλάβουν το ίδιο το περιεχόμενο του βιβλίου, γιατί ο Θεός είχε πει στον Δανιήλ
ότι στις έσχατες ημέρες οι άνθρωποι θα περιτρέχουν τη γη και η γνώση θα αυξηθεί.
Δαν.ιβ:4. Θ Θεός λέει στο Δανιήλ να σφραγίσει το βιβλίο
έως του έσχατου καιρού. Όλα αυτά που είδε ήταν για το τέλος των καιρών, τότε
που πολλοί θα περιτρέχουν, και η γνώση περισσότερο από κάθε άλλη φορά θα αυξηθεί.
Όμως
ο Θεός ήθελε να ανοιχτεί αυτό το βιβλίο και να διαβαστεί από τις εκκλησίες όλων
των αιώνων. Και σ’ αυτούς που το διάβασαν τους έδωσε οραματισμό και δύναμη.
Ακόμη κι αν δεν το καταλάβαιναν πλήρως, ήταν μια μεγάλη ευλογία γι’ αυτούς.
Τους έκανε να αντιληφθούν τη μεγάλη σπουδαιότητα του ερχομού του Χριστού. Τους
έδωσε δύναμη και ώθηση να βαδίσουν με πίστη μαζί με το Θεό. Ακόμη και κατά την περίοδο
της Μεταρρύθμισης, ο Λούθηρος και άλλοι πήραν μεγάλη δύναμη και ώθηση από τις προφητείες
αυτού του βιβλίου. Πίστευαν ότι ζούσαν στις έσχατες μέρες και ότι ο Πάπας ήταν
ο Αντίχριστος.
Ο
Θεός τους άφησε να πιστεύουν ότι ζούσαν στις έσχατες ημέρες γιατί κατά κάποιο
τρόπο πράγματι ζούσαν. Η ζωή τους βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από το θάνατο,
και τότε θα ήταν γι’ αυτούς το τέλος και θα πήγαιναν να συναντήσουν το Θεό.
Ο
Θεός ήθελε να πάρουν δύναμη και πνευματική ώθηση να βαδίσουν μαζί Του. Γι’ αυτό
επέτρεψε σ’ όλους τους αγίους Του δια μέσου των αιώνων να πιστεύουν ότι πράγματι
ζούσαν στον καιρό του τέλους. Και αυτό το μήνυμα του βιβλίου πρέπει να κηρυχτεί
και να γίνει γνωστό και σήμερα, γι’ αυτό λέει ο Θεός στον Ιωάννη ότι ο καιρός είναι
εγγύς, και να μην σφραγίσει τους λόγους της προφητείας του βιβλίου αυτού.
Αποκ.κβ:11 Όστις
αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο
δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος.
Εδώ
τώρα μήπως ο Θεός λέει ότι εάν κάποιος είναι αμαρτωλός, τον θέλει να μείνει
αμαρτωλός, ότι αυτή είναι η κλήση του; Όχι βέβαια, γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι
αλήθεια. Ο Θεός δεν θέλει κανείς να χαθεί, αλλά όλοι να έλθουν σε μετάνοια. Αυτό
που λέει είναι ότι ο μολυσμένος θα μολυνθεί πιο πολύ με τις δικές του αποφάσεις
και ενέργειες, με το να αφήσει τον εαυτόν του να επηρεαστεί και να παρασυρθεί
από τα πράγματα αυτού του κόσμου.
Ο
δίκαιος ας γίνει ακόμη πιο δίκαιος, και ο άγιος ας γίνει ακόμη πιο άγιος. Ο
Θεός δεν έχει προορίσει τους ανθρώπους, άλλοι να γίνουν δίκαιοι και άγιοι, και
άλλοι άδικοι. Οι άνθρωποι μόνοι τους διαμορφώνουν και εκλέγουν τον αιώνιο προορισμό
τους με τις αποφάσεις τους και τις πράξεις τους. Εκείνο που εννοεί είναι ότι αν
βαδίζει κάποιος στο δρόμο της αδικίας και της ασέβειας, τότε το τελικό
αποτέλεσμα θα είναι να γίνει ακόμη πιο άδικος και αμαρτωλός.
Εάν
τώρα βαδίζουμε στο δρόμο της δικαιοσύνης και του αγιασμού και η μόνη επιθυμία
μας είναι να γνωρίζουμε το Θεό όλο και πιο πολύ και να γίνουμε όμοιοι με Αυτόν,
τότε θα γίνουμε ακόμη πιο δίκαιοι και άγιοι.
Αποκ.κβ:12 Και
ιδού, έρχομαι ταχέως, και ο μισθός μου είναι μετ' εμού, διά να αποδώσω εις
έκαστον ως θέλει είσθαι το έργον αυτού.
Ακόμη
και στις μέρες του Ιωάννη λέει ότι έρχεται ταχέως. Και ο Ιωάννης το έγραψε στην
πρώτη του επιστολή ότι ζούμε στις έσχατες ημέρες. Είναι εσχάτη ώρα. Αυτή η περίοδος
είναι πολύ σύντομη, και ο Κύριος έρχεται ταχέως. Αν ο Ιωάννης πριν δύο χιλιάδες
χρόνια περίπου έλεγε ότι ο Κύριος έρχεται ταχέως, πόσο πολύ περισσότερο σήμερα
η προφητεία αυτή είναι πολύ κοντά να εκπληρωθεί. Και μάλιστα σήμερα που οι προφητείες
και οι αλήθειες του βιβλίου αυτού είναι αποκαλυμμένες όσο ποτέ πριν, λέει ότι ο
Κύριος έρχεται ταχέως. Και θα έρθει εν μια στιγμή χρόνου, εν ριπή οφθαλμού.
και ο μισθός μου είναι μετ' εμού
Οι
μισθοί και οι αμοιβές δίνονται σε κάθε άνθρωπο ανάλογα με την εργασία του. Ο
ερχομός του Χριστού θα σημάνει κρίση και τιμωρία για ορισμένους, ενώ για άλλους
απονομή βραβείων και ανταμοιβή ανάλογα με τα έργα τους.
Ιάκωβος
β:20-26 Η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή. Η πίστη
μας πρέπει να είναι ενεργή και να αποδεικνύεται από τα έργα μας. Καλούμαστε να
φανερώνουμε καθημερινά την πίστη μας με έργα πίστης. Προηγείται η πίστη στο Χριστό
και κατόπιν η πίστη αυτή πρέπει να αποδειχτεί με καλά έργα. Ο άνθρωπος δεν δικαιώνεται
μόνο με την πίστη, εάν αυτή η πίστη δεν ενεργείται με έργα αγάπης.
