Απάντηση: Η φράση «ημέρα του Κυρίου» συνήθως προσδιορίζει γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο τέλος των καιρών (Ησαΐας ζ:18-25) και συχνά συνδέεται στενά με τη φράση «εκείνη την ημέρα». Ένα κλειδί για την κατανόηση αυτών των φράσεων είναι να σημειωθεί ότι προσδιορίζουν πάντα ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο Θεός παρεμβαίνει προσωπικά στην ιστορία, άμεσα ή έμμεσα, για να επιτύχει κάποια συγκεκριμένη πτυχή του σχεδίου Του.
Οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν την ημέρα του Κυρίου με μια χρονική περίοδο ή μια ειδική ημέρα κατά την οποία το θέλημα και ο σκοπός του Θεού για τον κόσμο και για την ανθρωπότητα θα εκπληρωθούν. Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι η ημέρα του Κυρίου θα είναι μεγαλύτερη από μία ημέρα -- μια χρονική περίοδος κατά την οποία ο Χριστός θα βασιλεύει σε όλο τον κόσμο, πριν καθαρίσει τον ουρανό και τη γη στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την αιώνια κατάσταση όλης της ανθρωπότητας. Άλλοι μελετητές πιστεύουν ότι η ημέρα του Κυρίου θα είναι ένα στιγμιαίο γεγονός όταν ο Χριστός επιστρέψει στη γη για να λυτρώσει τους πιστούς Του και να στείλει τους άπιστους στην αιώνια καταδίκη.
Η φράση «η ημέρα του Κυρίου» χρησιμοποιείται συχνά στην
Παλαιά Διαθήκη (π.χ. Ησαΐας β:12, ιγ:6,9, Ιεζεκιήλ ιγ:5, λ:3 Ιωήλ α:15, β:1,11,31 γ:14; Αμώς ε:18,20; Αβδιού ιε, Σοφονίας α:7,14,
Ζαχαρίας ιδ:1, Μαλαχίας δ:5) και αρκετές
φορές στην Καινή Διαθήκη (π.χ. Πράξεις β:20, Α ́ Κορινθίους ε:5, Β’ Κορινθίους α:14,
Α ́ Θεσσαλονικείς ε:2, Β’ Θεσσαλονικείς β:2, Β’ Πέτρου γ:10). Αναφέρεται επίσης
σε άλλα εδάφια όπως (Αποκάλυψη ς:17, ις:14).
Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης που ασχολούνται με την
ημέρα του Κυρίου συχνά μεταφέρουν μια αίσθηση αμεσότητας, εγγύτητας και
προσδοκίας: «Ολολύζετε, διότι η ημέρα του Κυρίου επλησίασε!» (Ησαΐας ιγ:6)
«Διότι πλησίον είναι η ημέρα, ναι, η ημέρα του Κυρίου είναι πλησίον»
(Ιεζεκιήλ λ:3), «διότι έρχεται η ημέρα του Κυρίου, διότι είναι εγγύς» (Ιωήλ
β:1), «Πλήθη, πλήθη εις την κοιλάδα της δίκης· διότι εγγύς είναι η ημέρα του
Κυρίου εις την κοιλάδα της δίκης» (Ιωήλ γ:14), «Σιώπα ενώπιον Κυρίου του
Θεού, διότι εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου» (Σοφονίας α:7).
Αυτό συμβαίνει επειδή τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης που
αναφέρονται στην ημέρα του Κυρίου συχνά μιλούν τόσο για μια κοντινή όσο και για
μια μακρινή εκπλήρωση, όπως πολλές προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Ορισμένα
αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης που αναφέρονται στην ημέρα του Κυρίου
περιγράφουν ιστορικές κρίσεις που έχουν ήδη εκπληρωθεί κατά κάποιο τρόπο
(Ησαΐας ιγ:6-22, Ιεζεκιήλ λ:2-19, Ιωήλ α:15, γ:14, Αμώς ε:18-20, Σοφονίας α:14-18),
ενώ άλλα αναφέρονται σε θεϊκές κρίσεις που θα συμβούν προς το τέλος των καιρών
(Ιωήλ β:30-32, Ζαχαρίας ιδ:1, Μαλαχίας δ:1,5).
Η Καινή Διαθήκη την αποκαλεί ημέρα «οργής», ημέρα «επίσκεψης»
και «την ημέρα εκείνη την μεγάλη του Θεού του παντοκράτορος» (Αποκάλυψη ις:14)
και αναφέρεται σε μια ακόμα μελλοντική εκπλήρωση όταν η οργή του Θεού εκχέεται
στον άπιστο Ισραήλ (Ησαΐας κβ, Ιερεμίας λ:1-17, Ιωήλ α-β, Αμώς ε, Σοφονίας α
και στον άπιστο κόσμο (Ιεζεκιήλ λη–λθ, Ζαχαρίας ιδ). Οι Γραφές υποδεικνύουν ότι
«η ημέρα του Κυρίου» θα έρθει γρήγορα, σαν κλέφτης μέσα στην νύχτα (Σοφονίας α:14-15,
Β’ Θεσσαλονικείς β:2), και ως εκ τούτου οι Χριστιανοί πρέπει να είναι προσεκτικοί
και έτοιμοι για τον ερχομό του Χριστού ανά πάσα στιγμή.
Εκτός του ότι είναι καιρός κρίσης, θα είναι επίσης καιρός
σωτηρίας, καθώς ο Θεός θα ελευθερώσει το υπόλοιπο του Ισραήλ, εκπληρώνοντας την
υπόσχεσή Του ότι «πας Ισραήλ θέλει σωθεί» (Ρωμαίους ια:26), συγχωρώντας τις
αμαρτίες τους και αποκαθιστώντας τον εκλεκτό λαό Του στην γη που υποσχέθηκε
στον Αβραάμ (Ησαΐας ι:27, Ιερεμίας λ:19-31,40, Μιχαίας δ, Ζαχαρίας ιγ). Το
τελικό αποτέλεσμα της ημέρας του Κυρίου θα είναι ότι «το ύψος του ανθρώπου
θέλει υποκύψει, και η έπαρσις των ανθρώπων θέλει ταπεινωθή· μόνος δε ο Κύριος
θέλει υψωθή εν εκείνη τη ημέρα» (Ησαΐας β:17). Η τελική εκπλήρωση των
προφητειών που αφορούν την ημέρα του Κυρίου θα έρθει στο τέλος της ιστορίας,
όταν ο Θεός, με θαυμαστή δύναμη, θα τιμωρήσει το κακό και θα εκπληρώσει όλες
τις υποσχέσεις Του.
