Αποκ.ς:12-17 Και είδον, ότε ήνοιξε την σφραγίδα
την έκτην, και ιδού, έγεινε σεισμός μέγας, και ο ήλιος έγεινε μέλας ως σάκκος
τρίχινος και η σελήνη έγεινεν ως αίμα, και οι αστέρες του ουρανού έπεσαν εις
την γην, καθώς η συκή ρίπτει τα άωρα σύκα αυτής, σειομένη υπό μεγάλου ανέμου,
και ο ουρανός απεχωρίσθη ως βιβλίον τυλιγμένον, και παν όρος και νήσος
εκινήθησαν εκ των τόπων αυτών· και οι βασιλείς της γης και οι μεγιστάνες και οι
πλούσιοι και οι χιλίαρχοι και οι δυνατοί και πας δούλος και πας ελεύθερος
έκρυψαν εαυτούς εις τα σπήλαια και εις τας πέτρας των ορέων, και λέγουσι προς
τα όρη και προς τας πέτρας· Πέσατε εφ' ημάς και κρύψατε ημάς από προσώπου του
καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου, διότι ήλθεν η ημέρα η
μεγάλη της οργής αυτού, και τις δύναται να σταθή;
Τα προηγούμενα εδάφια φανέρωσαν μαζικό τρόμο, απέναντι στις
φυσικές καταστροφές. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτά τα γεγονότα φαίνεται να
παρακινούν την ανθρωπότητα να παραδεχτεί κάτι που συνήθως καταστέλλεται: ότι ο
Θεός είναι Θεός και ότι αυτό που συμβαίνει είναι η κρίση Του.
Σ’ αυτό το εδάφιο, εκείνοι που καλούν τα όρη και τις πέτρες να
πέσουν πάνω τους και να τους κρύψουν από το πρόσωπο του Θεού και την οργή του
Αρνιού, πιστεύουν ότι «η μεγάλη ημέρα της οργής του έχει έρθει». Σωστά
ερμηνεύουν τις φυσικές καταστροφές σαν κρίσεις του Θεού (Αποκ.ε:5–7). Ταυτίζουν
αυτή την περίοδο των κρίσεων με την «ημέρα τη μεγάλη της οργής αυτού». Ο
προφήτης Ιωήλ προφήτευσε γι’ αυτή την περίοδο σαν «την ημέρα του Κυρίου» (Ιωήλ α:15).
Η περιγραφή του για την ημέρα του Κυρίου ταιριάζει με το τι συμβαίνει με την κρίση
της έκτης σφραγίδας. Αναφέρει ημέρα «σκότους και γνόφου, ημέρα νεφέλης και
ομίχλης»! (Ιωήλ β:2). Προέβλεψε επίσης ότι «Η γη θέλει σεισθή έμπροσθεν
αυτών, οι ουρανοί θέλουσι τρέμει, ο ήλιος και η σελήνη θέλουσι συσκοτάσει, και
τα άστρα θέλουσι σύρει οπίσω το φέγγος αυτών. (Ιωήλ β:10).
Όσοι βιώνουν τις κρίσεις που περιγράφονται στην Αποκ.ς:12–16
αναρωτιούνται ποιος μπορεί να σταθεί την ημέρα της οργής του Θεού και του
Αρνιού. Από την πλευρά τους, η απάντηση φαίνεται να είναι «κανείς». Ωστόσο, η
ερώτησή τους απαντάται εν μέρει στην Αποκ.ζ με τη σφράγιση των 144.000 Εβραίων για
να φυλαχτούν κατά τη διάρκεια της Θλίψης.
Στην Ρωμ.η:1 διαβάζουμε ότι οι πιστοί
δεν θα βιώσουν ποτέ την οργή του Θεού. Λέει: «Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία
κατάκρισις εις τους εν Χριστώ, Ιησού, τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα,
αλλά κατά το πνεύμα».
