Η ΔΙΩΚΟΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Α. Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΙΧΕ ΠΡΟΛΕΧΘΕΙ

Μαρκ.ι:30 «δεν θέλει λάβει......μετά διωγμών»

Λουκ.κα:12 «θέλουσιν επιβάλει εφ’ υμάς τας χείρας αυτών και θέλουσι σας καταδιώξει»

Ιωαν.ιε:20 «Δεν είναι δούλος μεγαλήτερος του Κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει»

Ο Ιησούς είχε προειδοποιήσει τους μαθητές Του ότι έπρεπε να περιμένουν διωγμό. Αυτός ο διωγμός άρχισε σχεδόν αμέσως με τη σύλληψη του Πέτρου και του Ιωάννη επειδή είχαν θεραπεύσει τον χωλό στην ωραία πύλη. Πέντε φορές μέσα σε 11 χρόνια η εκκλησία στην Ιερουσαλήμ αντιμετώπισε διωγμό:

1.   Απ’ τους Σαδδουκαίους, τους πρεσβυτέρους, τους νομικούς και τους γραμματείς (Πραξ.δ).

2.   Απ’ τους Σαδδουκαίους επειδή κήρυτταν την ανάσταση (Πραξ.ε:17).

3.   Η δοκιμασία και το μαρτύριο του Στέφανου (Πραξ.ς:8).

4.   Σφοδρός διωγμός υπό τον Σαούλ (Πραξη:1-3).

5.   Διωγμός υποκινημένος απ’ τον Ηρώδη (Πραξ.ιβ:1-25).

Ο Θεός επέτρεψε αυτούς τους διωγμούς κι αναμφίβολα εκπλήρωσαν ένα συγκεκριμένο σκοπό στην αύξηση της εκκλησίας. Οι διωγμοί, ήταν ένα απ’ τα μέσα που χρησιμοποίησε ο Θεός για να σκορπίσει την εκκλησία ώστε το μήνυμα του ευαγγελίου κα κηρυχτεί παντού. Οι διωγμοί ακόμα, κράτησαν την εκκλησία δυνατή και αύξησαν την πίστη των αγίων, γιατί η εκκλησία προσευχόταν και μαρτυρούσε τη δύναμη του Θεού.

Β. ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ

Ο πρώτος διωγμός ήταν εναντίον του Πέτρου και του Ιωάννη και ακολούθησε τη θαυμαστή θεραπεία του χωλού. Οι απόστολοι ρίχτηκαν στη φυλακή και διανυκτέρευσαν εκεί. Όταν τους έφεραν μπροστά στο συνέδριο, ο Πέτρος κήρυξε ένα θαυμάσιο κήρυγμα. Αντί να είναι κατηγορούμενος έγινε κατήγορος. Τους απείλησαν με βία και τους απέλυσαν.

Ο δεύτερος διωγμός έγινε εναντίον όλων των αποστόλων (Πραξ.ε:17-42). Οι θρησκευτικοί ηγέτες αγανάκτησαν κι έκλεισαν στη φυλακή όλους τους αποστόλους. Όμως ο άγγελος του Κυρίου τους ελευθέρωσε. Την άλλη μέρα, όταν το συνέδριο ετοιμάστηκε για να τους δικάσει, βρήκαν ότι οι απόστολοι είχαν φύγει κι ακριβώς εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στο ιερό και κήρυτταν τους λόγους της ζωής.

Στην περιγραφή αυτού του διωγμού θα πρέπει να προσέξουμε τα λόγια του αποστόλου Πέτρου στα εδάφια 29 & 32. Στο τελευταίο εδάφιο, γίνεται πολύ καθαρό ότι η υπακοή είναι απαραίτητη για να λάβει κάποιος το Πνεύμα το Άγιο.

Ακόμα κάτι που πρέπει να προσέξουμε είναι η σοφία του Γαμαλιήλ (του δάσκαλου του Παύλου). Όταν το συνέδριο άκουσε τον Πέτρο, ήταν απόλυτα σίγουροι για την ενοχή του κι άρχισαν να σχεδιάζουν πώς θα σκότωναν τους αποστόλους. Ωστόσο, ο Γαμαλιήλ τους έδωσε μια θαυμάσια συμβουλή στα εδάφια 38 & 39.

Γ. Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΑΠ’ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΗΡΩΔΗ

Πραξ.ιβ:1-25          

Αυτός ο πέμπτος διωγμός ήρθε στην εκκλησία απ’ τον βασιλιά Ηρώδη. Αυτός ο Ηρώδης ήταν ο Αγρίππας ο πρώτος, ο εγγονός του Ηρώδη του Μεγάλου που ήταν βασιλιάς όταν γεννήθηκε ο Ιησούς. Είχε καλλιεργήσει τις καλές επιθυμίες των Εβραίων παρατηρώντας τις συνήθειές τους.

Προκειμένου να κερδίσει περισσότερο την εύνοια των Εβραίων, ο Ηρώδης είχε σκοτώσει τον Ιάκωβο, τον αδελφό του Ιωάννη.  Του έκοψε το κεφάλι, όπως έκανε στον Ιωάννη τον Βαπτιστή.  Ας προσέξουμε, ότι απ’ τους αποστόλους, ένα απ’ αυτά τ’ αδέλφια σκοτώθηκε πρώτο κι ο άλλος, ο Ιωάννης, πέθανε τελευταίος.

Όταν ο Ηρώδης είδε ότι ο θάνατος του Ιάκωβου ικανοποίησε τους Εβραίους, προχώρησε στη σύλληψη του Πέτρου με σκοπό να τον σκοτώσει. Όμως δεν ήθελε να το κάνει πριν τελειώσουν οι εκδηλώσεις του Πάσχα. Η εκκλησία άρχισε να προσεύχεται ένθερμα και ο Θεός ελευθέρωσε τον Πέτρο την προηγούμενη νύχτα της εκτέλεσής του. Αν και θα τον εκτελούσαν την επόμενη μέρα, ο Πέτρος  δεν έμεινε άγρυπνος και καταστεναχωρημένος, αλλά κοιμόταν! Ο Ηρώδης είχε πάρει αυστηρά μέτρα φρούρησης, γι’ ατό ο Πέτρος ήταν δεμένος με διπλές αλυσίδες και τον φύλαγαν 4 στρατιώτες (δύο κοντά του και δύο στην πόρτα). Παρ’ όλα αυτά όμως ένας άγγελος του Κυρίου τον ελευθέρωσε.

Ο Πέτρος πήγε στο σπίτι που ήταν μαζεμένη η εκκλησία και προσευχόταν. Αυτό ήταν το σπίτι της Μαρίας, της μητέρας του Μάρκου Ιωάννη. Αν και η εκκλησία προσευχόταν, δυσκολεύτηκαν να πιστέψουν ότι οι προσευχές τους απαντήθηκαν γιατί ήταν πραγματικά ένα θαύμα!

Γιατί ο Θεός έσωσε τον Πέτρο κι άφησε τον Ιάκωβο να θανατωθεί; Δεν ξέρουμε και ποτέ δεν πρέπει να ρωτάμε γιατί συνέβη κάτι και να επεμβαίνουμε στο θέλημα του Θεού σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Τελικά, θα πρέπει να σημειώσουμε το θάνατο του Ηρώδη. Αυτό που τόσο πολύ επιθυμούσε, η επευφημία και η δόξα απ’ τον κόσμο, επέφεραν κρίση και θάνατο. Όταν το πλήθος άρχισε να φωνάζει «Θεού φωνή, και ουχί ανθρώπου» (Πραξ.ιβ:22), ο Ηρώδης δέχτηκε αυτή την επευφημία και πέθανε μ’ ένα φοβερό θάνατο. Η ιστορία αναφέρει ότι αμέσως κατελήφθη από τρομερούς εσωτερικούς πόνους που τον κράτησαν σε αγωνία 5 μέρες πριν τελικά πεθάνει.

Δ. Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ

Η ιστορία της απελευθέρωσης του Πέτρου είναι μια θαυμαστή εικόνα του τί κάνει ο Θεός όταν ελευθερώνει ένα αμαρτωλό απ’ την αμαρτία. Αυτό το σημείο των Γραφών είναι ένα θαυμάσιο κείμενο του μηνύματος του ευαγγελίου

1.   Η κατάσταση του αμαρτωλού περιγράφεται με την κατάσταση του Πέτρου μέσα στη φυλακή, δεμένου με αλυσίδες.

2.   Πρώτα έλαμψε ένα φως.

3.   Ο Πέτρος κτυπήθηκε στην πλευρά, δίπλα απ’ την καρδιά - θα μπορούσαμε να δούμε εδώ την καταδίκη, κατάκριση.

4.   Του ειπώθηκε να σηκωθεί - αυτό έπρεπε να κάνει πρώτα.

5.   Μετά έπεσαν οι αλυσίδες

6.   Έπειτα ειπώθηκε στον Πέτρο:

·     Περιζώσθητι

·     Υπόδησον τα σανδάλια σου

·     Φόρεσον το ιμάτιόν σου

·     Ακολούθει μοι

7.   Η πόρτα άνοιξε από μόνη της

8.   Τελικά, ο Πέτρος μπορούσε να πει ΤΩΡΑ ΓΝΩΡΙΖΩ!

           

Στις Πραξ.ιβ:17 διαβάζουμε: «Και εξελθών υπήγεν εις άλλον τόπον». Εκτός απ’ τη σύντομη εμφάνιση και ομιλία του Πέτρου στην πρώτη αποστολική σύνοδο, (Πραξ.ιε) το παραπάνω εδάφιο συμπληρώνει την αναφορά της Γραφής για τη διακονία του Πέτρου. Πήγε σε άλλο τόπο, αλλά κανείς δεν ξέρει πού.

Είχε χρησιμοποιήσει τα κλειδιά για να ξεκλειδώσει την πόρτα της Βασιλείας. Αυτό είναι όλο που χρειάζεται να ξέρουμε για τη διακονία του Πέτρου.