Το Ματθ.κδ αναφέρεται στην Αρπαγή ή στη Δεύτερη Έλευση του Ιησού;

Τι είναι το «βδέλυγμα της ερήμωσης»; Ποιοι είναι οι «εκλεκτοί»;

Πολλοί ειλικρινείς Χριστιανοί, πιστεύουν ότι η Αρπαγή φαίνεται στο Ματθ.κδ και μάλιστα σε δύο σημεία. Ας το δούμε λίγο το θέμα.

Το βδέλυγμα της ερήμωσης

Στο Ματθ.κδ:15, ο Ιησούς αναφέρεται στο βδέλυγμα της ερήμωσης για το οποίο μίλησε ο Δανιήλ στο θ:27.

Ματθ.κδ:15,16 Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω -ο αναγινώσκων ας εννοή - τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν επί τα όρη·

Δαν.θ:27 Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μιά εβδομάδι· και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά, και επί το πτερύγιον του Ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως, και έως της συντελείας του καιρού θέλει δοθή διορία επί την ερήμωσιν.

Όταν διαβάζουμε το Δαν.θ:27, βλέπουμε ότι το βδέλυγμα της ερήμωσης θα στηθεί ακριβώς στη μέση της επταετούς Θλίψης - ή με βάση το Δαν.θ:27 θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε 70^η εβδομάδα του Δανιήλ. 

Με άλλα λόγια, το βδέλυγμα της ερήμωσης «θέλει είσθαι» πριν από τα δεύτερα τρεισήμισι χρόνια αυτής της επταετούς περιόδου.

Στη συνέχεια, αφού είπε ότι το βδέλυγμα της ερήμωσης «θέλει είσθαι», ο Ιησούς προειδοποιεί τους Εβραίους που θα ζουν στο Ισραήλ εκείνη την εποχή. Λέει, 

«Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω -ο αναγινώσκων ας εννοή- τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν επί τα όρη». 

Πρέπει να φύγουν από εκεί όσο πιο γρήγορα μπορούν. Στο εδ.21 τους λέει γιατί: 

«Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ' αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει. Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σάρξ· διά τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθή αι ημέραι εκείναι».

Αυτό που λέει εδώ είναι το εξής: όταν στηθεί το βδέλυγμα της ερήμωσης - στη μέση αυτής της επταετούς περιόδου - αυτό θα είναι το σημείο εκκίνησης αυτού που ο Ιησούς αποκαλεί «μεγάλη θλίψη».

Έτσι, η Μεγάλη Θλίψη θα ξεκινήσει στα μέσα της 70^ης εβδομάδας του Δανιήλ θ ή, αν προτιμάτε, στη μέση της επταετούς Θλίψης. Και ο Ιησούς δείχνει ξεκάθαρα εδώ στα εδ.21 & 22 ότι αυτή η Μεγάλη Θλίψη θα είναι τέτοια «οποία δεν έγεινεν απ' αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει».

Ποιοι είναι «οι εκλεκτοί» που ο Ιησούς αναφέρεται στο Ματθ.κδ:31;

Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό αναφέρεται στους εκλεκτούς του Ισραήλ και όχι στην Εκκλησία. Σε όλο το Ματθ.κδ μιλάει για τους Εβραίους, δεν μιλάει για την εκκλησία. Ο Ιησούς, όπως βλέπουμε στο εδ.15, μιλώντας εκ των προτέρων στους Εβραίους της μελλοντικής περιόδου θλίψης, είπε: «Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω».

Ποιος είχε τον άγιο τόπο; Οι Εθνικοί; Όχι, ο λαός Ισραήλ τον είχε και είναι ο ναός του Θεού στο Ισραήλ. Είπε, «Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω ….τότε οι εν τη Ιουδαία (αυτοί είναι Εβραίοι που ζουν στο Ισραήλ) ας φεύγωσιν επί τα όρη όστις ευρεθή επί του δώματος, ας μη καταβή διά να λάβη τι εκ της οικίας αυτού» κλπ.

Και μετά, στο εδ.20, τους λέει «Προσεύχεσθε δε διά να μη γείνη η φυγή υμών εν χειμώνι μηδέ εν σαββάτω..». Μιλάει εδώ για Εβραίους και πως αυτό θα επηρεάσει τους Εβραίους. Οι Εβραίοι είχαν εντολές για την τήρηση του Σαββάτου. Το όλο πλαίσιο είναι εβραϊκό.

Γι’ αυτό θεωρώ ότι οι εκλεκτοί εδώ είναι Εβραίοι, τους οποίους θα συγκεντρώσουν οι άγιοι άγγελοι, από τους τέσσερις ανέμους, ουσιαστικά σημαίνει  από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, απ’ όλη τη γη, πίσω στην πατρίδα τους το Ισραήλ σε συνδυασμό με τη Δεύτερη Έλευση.