ΒΗΘΑΝΙΑ: Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Η παρουσία του Κυρίου κοιτάζει να βρει εδώ κάτω στη γη ένα χώρο, μία ομάδα πιστών με φιλόξενες καρδιές για να έρθει και να κατοικήσει. Το Άγιο Πνεύμα ψάχνει με ζήλο τοποθεσίες όπου οι άνθρωποι εκεί προετοιμάζονται για την επερχόμενη άφιξη της παρουσίας του Θεού. Ο Κύριος πάντα ζητούσε ζεστές καρδιές. Ερχόταν και ξεκουραζόταν σε ανθρώπους, σε φίλους που Τον δέχονταν και Τον αγαπούσαν.

Η Βηθανία ήταν ένας τέτοιος τόπος για τον Ιησού. Υπήρχε μία σπάνια πνευματική ομορφιά στο χωριό αυτό, μέσα στην οποία ο Κύριος δεχόταν τη ζεστή και εγκάρδια φιλοξενία των ανθρώπων που ήταν κοντά Του.  Η Βηθανία ήταν ένα χωριό ανατολικά του όρους των Ελαιών και 3 χλμ. νοτιοανατολικά των Ιεροσολύμων. Το όνομα αυτό έχει δύο έννοιες. Η πρώτη σημαίνει "οίκος φοινίκων ή σύκων" και η δεύτερη και σημαντικότερη ερμηνεία είναι "οίκος θλίψης". Η έννοια αυτή είναι πολύ σημαντική και αποκαλυπτική σε μας, διότι μας διδάσκει ότι ο Κύριος κατοικεί σε συντετριμμένες καρδιές. Κατοικεί σε ανθρώπους που έχουν αρνηθεί τον εαυτό τους. Υπάρχει θλίψη στη σάρκα, αλλά καρπός στο πνεύμα.

Ματθ.ε:3-4, 10-12 - "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι οι πενθούντες, διότι αυτοί θέλουσι παρηγορηθή. ... ... Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι, και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι, ένεκεν Εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι πολύς εν τοις ουρανοίς. Επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών."

Η θλίψη είναι αναγκαία, πολλές φορές, διότι μέσα απ’ αυτήν ο Κύριος εργάζεται τη δόξα Του. Μέσα απ' αυτήν ανοίγεται ο δρόμος για τον ουρανό. Στα παραπάνω εδάφια βλέπουμε μια λαμπρή αλήθεια, η οποία έχει δύο όψεις. Η μία είναι αυτή της θλίψης και της συντριβής, αλλά όταν την κοιτάξεις από την άλλη, υπάρχει η δόξα και η ευλογία της αιωνιότητας. Υπάρχει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός μέσα στη ζωή μας.

Ησ.νζ:15 - "Διότι ούτω λέγει ο Ύψιστος και ο Υπέρτατος, ο κατοικών την αιωνιότητα, του οποίου το όνομα είναι ο Άγιος. Εγώ κατοικώ εν υψηλοίς, και εν αγίω τόπω, και μετά του συντετριμμένου την καρδίαν και του ταπεινού το πνεύμα, διά να ζωοποιώ το πνεύμα των ταπεινών και να ζωοποιώ την καρδίαν των συντετριμμένων."

Η Βηθανία ήταν ένα μέρος όπου ο Κύριος βρήκε απλή, παιδική πίστη. Ο Κύριος φιλοξενήθηκε μέσα σ' αυτό το όμορφο πνεύμα αγαθότητας και αφιέρωσης. Η Μαρία, η Μάρθα και ο Λάζαρος δεν άνοιξαν μόνο την καρδιά τους για να κατοικήσει η πίστη διά του Ιησού Χριστού, αλλά άνοιξαν το σπίτι τους και την ίδια τους τη ζωή. Αυτή η μικρή κοινωνία κατάφερε να φτιάξει ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο ο Κύριος έκανε μερικά από τα πιο εντυπωσιακά θαύματα. Στη Βηθανία ήταν όταν δίδαξε για την ανάσταση και την αναζωπυρωτική πίστη.

Ιωάν.ια:40 - "Λέγει προς αυτήν ο Ιησούς, Δεν σοι είπον, ότι εάν πιστεύσης, θέλεις ιδεί την δόξαν του Θεού;"

Η παιδική και απλή πίστη ενισχύει την προσευχή. Ενεργεί ζωή μέσα από το θάνατο και το σκοτάδι.

Ιωάν.ια:41-44 - "Εσήκωσαν λοιπόν τον λίθον, όπου έκειτο ο αποθανών. Ο δε Ιησούς υψώσας τους οφθαλμούς άνω, είπε, Πάτερ, ευχαριστώ Σοι ότι Μου ήκουσας. Και Εγώ εγνώριζον ότι πάντοτε Μου ακούεις. Αλλά διά τον όχλον τον περιεστώτα είπον τούτο, διά να πιστεύσωσιν ότι Συ Με απέστειλας. Και ταύτα ειπών, μετά φωνής μεγάλης εκραύγασε, Λάζαρε, ελθέ έξω. Και εξήλθον ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τας χείρας με τα σάβανα και το πρόσωπον αυτού ήτο περιδεδεμένον με σουδάριον. Λέγει προς αυτούς ο Ιησούς, Λύσατε αυτόν, και αφήσατε να υπάγη."

Ναι, στη Βηθανία ήταν, σ' αυτό το μικρό χωριό, όπου ο Κύριος μ' αυτόν τον ένδοξο και κραυγαλέο τρόπο έδειξε σ' αυτούς και σε μας πως είναι ο Κύριος των κυρίων, ο Βασιλιάς των βασιλιάδων. Ο Λάζαρος αναστήθηκε από τους νεκρούς και ήταν μια μαρτυρία του ευαγγελίου που κήρυττε ο Ιησούς. Σήμερα μέσα στο λόγο του Θεού αυτή είναι η πιο τρανταχτή στιγμή, όπου ο Ιησούς κυριαρχεί πάνω στο σκοτάδι.

Η απλή αυτή πίστη είναι κολλητική. Αυτή η πίστη που είναι από το Θεό εργάζεται με τη σειρά της πίστη μέσα στους άλλους ανθρώπους και ανοίγει το δρόμο προς τη δόξα του Θεού. Η δυσπιστία και η αμφιβολία είναι ο εχθρός της οποιασδήποτε αναζωπύρωσης.

Η Βηθανία ήταν ένα μέρος όπου ένιωθαν ότι η παρουσία του Κυρίου ήταν αναγκαία. Ένιωθαν και εμπιστεύονταν τον Κύριο Ιησού.

Όταν ο Κύριος ήρθε στη Βηθανία, αλείφθηκε με λάδι και αρώματα. Δέχθηκε τη λατρεία αυτής της γυναίκας, η οποία Τον άλειψε μέσα από συντετριμμένη και γεμάτη ευχαριστία καρδιά. Ελάχιστες φορές στην επίγεια διακονία Του δέχτηκε ο Κύριος τέτοιου είδους λατρείας.

Λουκ.ι38-42 - "Ενώ δε απήρχοντο, Αυτός εισήλθεν εις κώμην τινά. και γυνή τις ονομαζομένη Μάρθα, υπεδέχθη Αυτόν εις τον οίκον αυτής και αύτη είχεν αδελφήν καλουμένην Μαρίαν, ήτις και καθίσασα παρά τους πόδας του Ιησού, ήκουε τον Λόγον Αυτού. Η δε Μάρθα ενησχολείτο εις πολλήν υπηρεσίαν. και ελθούσα έμπροσθεν Αυτού, είπεν, Κύριε, δεν σε μέλλει ότι η αδελφή μου με αφήκεν μόνην να υπηρετώ; Ειπέ λοιπόν προς αυτήν να μοι βοηθήσει. Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν προς αυτήν, Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και αγωνίζεσαι περί πολλά. Πλην ενός είναι χρεία. Η Μαρία όμως εξέλεξε την αγαθήν μερίδα, ήτις δεν θέλει αφαιρεθή απ' αυτής."

Βρίσκουμε τη Μαρία να κάθεται στα πόδια του Ιησού και να παίρνει μέσα στην ψυχή της κάθε λόγο που έβγαινε από τα χείλη Του. Ήταν τελείως απορροφημένη και όλη της η προσοχή ήταν πάνω στον Κύριο. Έβλεπε όλη τη δόξα Του και τη μεγαλοπρέπεια που ακτινοβολούσε το λαμπρό πρόσωπο Του. Εκείνη τη στιγμή δεν σκεφτόταν τίποτα άλλο. Το μόνο που την ένοιαζε και το μόνο που τη γέμιζε ήταν ο ίδιος ο Κύριος. Τα άφησε όλα, ακόμα και την αδελφή της και τη δουλειά της, σαν νοικοκυρά που ήταν, και πνευματικά δέθηκε με τον Κύριό της. Η συνάντηση και η επαφή της Μαρίας με τον Ιησού μας δείχνει το μεγάλο προνόμιο που έχουμε να καθόμαστε μπροστά στα πόδια του Κυρίου μας και να λάβουμε μία βαθύτερη αποκάλυψή Του.

Αυτή η σχέση μας υπενθυμίζει ότι η προσοχή μας πρέπει να στραφεί μόνο στον Ιησού και αυτό είναι το μόνο αναγκαίο πράγμα που πρέπει να κάνουμε (ενός είναι χρεία). Νιώθουμε εμείς ότι στη ζωή μας η μόνη ανάγκη που πραγματικά υφίσταται είναι να γνωρίσουμε τον Κύριο; Έχουμε ποτέ αφήσει τις δουλειές μας και άλλα πράγματα με τα οποία είμαστε δεμένοι και στα οποία είμαστε απορροφημένοι για να αφιερώσουμε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στο να γνωρίσουμε βαθειά τον Κύριο και Θεό μας; Έχουμε αφήσει χρόνο για να κοιτάξουμε με παιδική, απλή καρδιά στα μάτια τον Κύριο και να Τον δούμε πραγματικά όπως είναι και όχι σαν νόμους και διατάξεις;

Η Βηθανία ήταν το μέρος όπου ο Κύριος υψώθηκε στις καρδιές των ανθρώπων. Ήταν ένα σπίτι ξεκούρασης που νοιαζόταν για την ανάπαυση του Ιησού και μοχθούσαν για να Τον υπηρετήσουν και να νιώθει άνετα. Κάθε γεύμα, αλλά και κάθε δραστηριότητα γινόταν κατά τη δική Του επιθυμία και όπως Αυτός θα ήθελε. Ήταν πάντα ο τιμώμενος φιλοξενούμενος. Ο Ιησούς έθρεψε τους χιλιάδες πεινασμένους, όμως στη Βηθανία ήταν το μέρος που Του ετοίμαζαν με αγάπη και επιμέλεια το γεύμα Του. Δεν Του πρόσφεραν κάτι από τα περισσεύματα άλλων γευμάτων ή κάτι γρήγορο, αλλά ό,τι είχαν καλύτερο εκείνη τη στιγμή.

Ιωάν.ιβ:1-2 - "Ο Ιησούς λοιπόν προ εξ ημερών του Πάσχα ήλθεν εις Βηθανίαν όπου ήτο ο Λάζαρος ο αποθανών, τον οποίον ανέστησε εκ νεκρών. Και έκαμαν εις Αυτόν δείπνον εκεί, και η Μάρθα υπηρέτη. Ο δε Λάζαρος ήτο εις εκ των συγκαθημένων μετ' Αυτού. "

Ό,τι γινόταν στο σπίτι είχε επίκεντρο τον Κύριο!

Ιωάν.ιβ:3 - "Τότε η Μαρία λαβούσα μίαν λίτραν μύρου νάρδου καθαράς πολυτίμου ήλειψε τους πόδας του Ιησού και με τας τρίχας αυτής εσπόγγισε τους πόδας Αυτού. Η δε οικία επλήσθη εκ της οσμής του μύρου."

Το σπίτι γέμισε από το άρωμα, δηλ. από τη λατρεία της γυναίκας αυτής στο πρόσωπο του Ιησού. Ήταν κάτι που τράβηξε την προσοχή όλων των παρευρισκομένων. Αυτή την πράξη ο Ιησούς την τοποθέτησε πολύ ψηλά, διδάσκοντας παράλληλα όλους όσους ήταν παρόντες εκείνη τη στιγμή, αλλά κι εμάς σήμερα. Είναι ένα ύψιστο μάθημα δοξολογίας! Μια βαθειά εκδήλωση αγάπης! Ακούστε τι είπε ο Ιησούς γι' αυτή την πράξη:

Ματθ.κς:13 - "Αληθώς σας λέγω, όπου εάν κηρυχθή το ευαγγέλιον τούτον εν όλω τω κόσμω, θέλει λαληθεί και τούτο το οποίον έπραξεν αυτή εις μνημόσυνον αυτής."

Ο Κύριος έκανε αυτή την πράξη ένα παντοτινό μνημόσυνο. Γιατί; Είναι το παράδειγμα για μας σήμερα για να καταλάβουμε τι ζητάει ο Κύριος από εμάς, από το λαό Του. Ζητάει να πηγαίνουμε τακτικά στην εκκλησία; Να τηρούμε νόμους και διατάγματα και να μελετάμε απλώς το λόγο του Θεού δίχως να ζητάμε την αποκάλυψη του προσώπου Του μέσα στις καρδιές μας; Μας ζητάει να λέμε ωραία λόγια και να φαινόμαστε ότι είμαστε χριστιανοί (τυπικοί) προς τους έξω; Πρωτίστως μας λέει τι είναι εκείνο που Τον ευχαριστεί περισσότερο: η βαθιά και ειλικρινής λατρεία της καρδιάς μας προς το πρόσωπό Του!!

Η αγάπη που δέχτηκε ο Κύριος στη Βηθανία ήταν ο μάρτυρας ο οποίος έχει τη δύναμη να ευαγγελίζει! Η αγάπη αυτή πρέπει να υπάρχει στις καρδιές μας. Πρέπει να ξεχειλίζει από τις καρδιές μας, όταν πάμε να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο. Είναι απαραίτητο στοιχείο για να είναι επιτυχής η εξαγγελία των ευχάριστων νέων. Η λατρεία που ύψωσε ο Κύριος είναι η δύναμη τελικά που θα κηρύξει το Ευαγγέλιο.

Ο Κύριος Ιησούς συνδύασε την έκφραση αυτής της αγάπης με το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Έδεσε άρρηκτα τη λατρεία του χριστιανού με το κήρυγμα του Ευαγγελίου αυτό καθαυτό. Όταν μιλάμε το Ευαγγέλιο και η καρδιά μας είναι στείρα, είμαστε ελλιπείς σε επικοινωνία με το Θεό μας και μέσα μας κυριαρχεί περισσότερο η απογοήτευση του κόσμου, παρά η λάμψη της λατρείας που ακτινοβολείται από το πρόσωπό μας, τ' αποτελέσματα θα είναι πενιχρά. Όταν όμως ο άπιστος μυρίσει και νιώσει αυτή την οσμή ευωδίας που αναβλύζει μέσα από την καρδιά σου και ξεχύνεται μέσα από τα μάτια σου, αυτό είναι το τέλειο κήρυγμα. Τότε μιλάει το πνεύμα σου κατευθείαν μέσα στο πνεύμα του άλλου.

Το σπίτι στη Βηθανία μας δείχνει την εκκλησία που ζητάει ο Κύριος. Μας δείχνει το περιβάλλον στο οποίο αγαπάει να βρίσκεται ο Ιησούς. Είναι η τοποθεσία όπου ο Κύριος μπορεί να ενεργήσει τα πιο τρομερά θαύματα!!

Μπορεί στη συνάθροιση να υψώνουμε τα χέρια μας κατά τη διάρκεια της λατρείας και να λέμε "αλληλούια", όμως φαίνεται αυτό και ακτινοβολείται αν προέρχεται από μία θρησκευτική συνήθεια ή από τη σχέση που έχουμε με τον Ιησού.

Όταν μιλάμε το Ευαγγέλιο, το πνεύμα των άπιστων ανθρώπων μπορεί να νιώσει ποιο είναι το κίνητρό σου. Μπορεί να είναι φόβος επειδή δεν κηρύττεις το Ευαγγέλιο, μπορεί να το κάνεις όχι επειδή το νιώθεις, αλλά επειδή σου το επιβάλλουν κάποιοι υπεύθυνοι ή κάποιοι νόμοι της εκκλησίας. Μπορεί να κηρύττεις το Ευαγγέλιο από επίδειξη. Αυτός που θα σε ακούσει θα νιώσει το επίπεδο της λατρείας και της αφιέρωσης που έχεις για τον Ιησού. Τα λόγια σου χρωματίζονται και παίρνουν χρίσμα βάσει της σχέσης σου με τον Κύριο. Οι μαθητές αγανάκτησαν και διαμαρτυρήθηκαν, διότι είδαν πόσο ευάρεστη ήταν αυτή η πράξη της Μαρίας στον Κύριο. Είναι κάτι που ενοχλεί τη σάρκα και το διάβολο.

Όταν φυλάκισαν τον Πέτρο, τον Παύλο ή όταν λιθοβόλησαν το Στέφανο, οι παρευρισκόμενοι εκεί δεν έβλεπαν πρωτίστως τον αγιασμό τους. Δεν έβλεπαν ότι δεν έβριζαν, δεν ανταπέδιδαν τις ειρωνείες και τις κατηγορίες, δεν θύμωναν κλπ. Έβλεπαν πρώτα την αφιέρωση της καρδιάς τους προς το Θεό τους. Ένιωθαν αυτή τη λατρεία να βγαίνει μέσα από τη ζωή τους σ' εκείνες τις δύσκολες ώρες. Έβλεπαν στα πρόσωπά τους την αγάπη αυτή που είχαν για τον Κύριο. Αυτό ήταν που τους εντυπωσίαζε, αλλά και ενοχλούσε.

Το γεγονός ότι το σπίτι στη Βηθανία προσαρμοζόταν στις επιθυμίες του Ιησού, δείχνει ότι ήταν ένας οίκος με ειλικρινή μετάνοια. Αυτή η μετάνοια φαίνεται από την αλλαγή στην καρδιά σου και στη συμπεριφορά σου. Όταν βρισκόμαστε στο δρόμο της αυτοπεποίθησης, όταν έχουμε εμπιστοσύνη μόνο στους εαυτούς μας δεν μπορούμε να υπηρετήσουμε.

Πολλές φορές ο Ιησούς διακονούσε και δίδασκε στο Ναό, στην Ιερουσαλήμ, αλλά όταν πλησίαζε το βράδυ, ξεκινούσε για να πάει στη Βηθανία, εκεί στο ήσυχο σπίτι για ν' αναπαυθεί !!! Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις ο Ιησούς δεν διανυκτέρευε στην Ιερουσαλήμ, όπου και περνούσε τις περισσότερες ώρες της ημέρας, αλλά πήγαινε και διανυκτέρευε στο όρος των Ελαιών.

Λουκ.κα:37 - "Και τας μεν ημέρας εδίδασκεν εν τω ιερώ, τας δε νύκτας εξερχόμενος διανυκτέρευεν εις το όρος το ονομαζόμενον Ελαιών." (Επίσης Λουκ.κβ:39)

Παρόλο που η Ιερουσαλήμ ήταν η περίφημη πόλη Δαβίδ, δεν υπήρχε σ' αυτήν η εκζήτηση και η πίστη, όπως θα ήθελε ο Θεός. Μπορεί οι Ιουδαίοι να πήγαιναν στο ναό, εκεί στην Ιερουσαλήμ για τις γιορτές τους και για προσευχές, όμως η καρδιά τους δεν ήταν ευθεία και δεν εκζητούσαν την αλήθεια με γνήσια κίνητρα. Η παρουσία του Θεού δεν ήταν στην Ιερουσαλήμ. Ήταν τρία χιλιόμετρα πιο πέρα, σε ένα μικρό χωριό, τη Βηθανία! Όλοι έβλεπαν την Ιερουσαλήμ, όμως ο Κύριος αναπαυόταν στη Βηθανία. Η Ιερουσαλήμ, η πόλη που εδίωκε τους προφήτες, δεν ήταν ο τόπος που θα μπορούσε να αναπαυθεί ο Κύριος.

Ματθ.κγ:38 - "Ιδού, αφήνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος."

Σ' αυτό τον οίκο δεν μπορεί να κατοικήσει ο Κύριος. Θα μείνει έρημος, διότι δεν θα υπάρχει πλέον η παρουσία του Κυρίου, μέχρι να ταπεινωθούν και να εκζητήσουν ολόψυχα το Θεό. Ο Κύριος αναπαύεται λίγο πιο πέρα! Εκεί που κανένας δεν θα το υπολόγιζε. Εκεί, σ' αυτό το χωριουδάκι που δεν γεμίζει καν το μάτι σου.

Η προϋπόθεση για να μείνει σε μια τοποθεσία, δεν είναι ούτε η ιστορία της, ούτε το μέγεθός της, ούτε η γνώση, ούτε τα παχιά ρητορικά λόγια που ξεστομίζουν οι διάφοροι πνευματικοί ηγέτες. Τέτοια "έπιπλα" τα απεχθάνεται ο Κύριος. Προϋπόθεση είναι ένα απλό και "μικρό" πράγμα. Ταπεινή, αγνή και ειλικρινής καρδιά, όπως μας τη δίνει ο λόγος του Θεού, μέσα από τη Μάρθα, τη Μαρία και το Λάζαρο.

Σήμερα έχουμε την ίδια εικόνα. Υπάρχουν μεγάλες εκκλησίες με πολλούς πιστούς και μέλη. Πολλές φορές όμως κυριαρχεί η θρησκευτικότητα και ο τυπικισμός. Υπάρχει υπερηφάνεια και συμβιβασμός, λόγω των πολλών δραστηριοτήτων.

Νομίζουμε ότι ο Κύριος είναι υποχρεωμένος να είναι μαζί μας, όταν έχουμε να κάνουμε με ένα μεγάλο έργο. Κι όμως, πολλές φορές ο Κύριος δεν είναι εκεί. Δεν νιώθει άνετα εκεί, διότι δεν υπάρχουν καρδιές συντριμμένες, αλλά υψωμένες και επηρμένες. Δεν μπορεί ο Κύριος ν' αναπαυθεί εκεί, διότι το έργο έχει γίνει ο πρώτος στόχος και όχι ο ίδιος ο Ιησούς.

Ναι, ο Κύριος αναπαύεται λίγο πιο πέρα, σε μία μικρή συνάθροιση, σε μια μικρή ομάδα χριστιανών, που έχουν όμως δώσει την καρδιά τους στο να Τον υπηρετούν και να Τον εκζητούν. Εκεί που κυριαρχεί η μετάνοια, η ειλικρινής και απλή πίστη, εκεί θα βρεις την παρουσία Του.

Ματθ.κα:17-18 - "Και αφήσας αυτούς, εξήλθεν έξω της πόλεως εις Βηθανίαν, και διενυκτέρευσεν εκεί. Ότε δε το πρωί επέστρεφεν εις την πόλιν, επείνασε."

Δείτε μία εικόνα : Ο Κύριος φεύγει από την Ιερουσαλήμ, κάνει τρία χιλιόμετρα για να πάει στη Βηθανία και να διανυκτερεύσει εκεί και το πρωί επιστρέφει ξανά στην Ιερουσαλήμ. Ο Ιησούς ζητάει γλυκές καρδιές, απαλές, για να κατοικήσει και ν' αναπαυθεί εκεί !! Είναι το μέρος που νιώθει άνετα και ήσυχα και εκεί θα έρθει. Δεν θα έρθει εκεί που υπάρχουν λογομαχίες, έριδες και θρησκεία.

Λουκ.κδ:50 - "Και έφερεν αυτούς έξω έως εις Βηθανίαν, και υψώσας τας χείρας Αυτού ευλόγησεν αυτούς."

Ο Κύριος θέλει να μας φέρει στην πνευματική Βηθανία. Εκεί που κυριαρχεί η ευάρεστη πίστη. Θέλει να μας μεταφέρει από τις γνώσεις, μέσα σε μία σχέση καθαρότητας και ειλικρίνειας, μέσα σε μία πίστη άγια, η οποία ν' απευθύνεται στο δικό Του πρόσωπο και μόνο. Εκεί θα ευλογηθείς. Έχοντας αυτή την καρδιά που είχαν οι τρεις αυτοί άνθρωποι στη Βηθανία, θ' αρχίσει ν' αποκαλύπτει θριαμβευτικά το φως Του εντός μας. Θ' απομακρύνει το θάνατο του γράμματος και το σκοτάδι της αμαρτίας και θ' αναστήσει στη ζωή μας την αιωνιότητα και τη δόξα. Θα σου δώσει την πίστη που νικά το θάνατο.

Τέσσερις μέρες μετά το θάνατο του Λαζάρου ο Ιησούς φτάνει στη Βηθανία και συναντά τη Μαρία και τη Μάρθα μέσα στη θλίψη για το χαμό του αδελφού τους.

Ιωάν.ια:33-38 - "Ο δε Ιησούς καθώς είδεν αυτήν κλαίουσαν, και τους ελθόντας μετ' αυτής Ιουδαίους κλαίοντας, εστέναξεν εν τη ψυχή αυτού, και εταράχθη, και είπε, Πού εβάλατε αυτόν; Λέγουσι προς Αυτόν, Κύριε, ελθέ και ιδέ. Εδάκρυσεν ο Ιησούς. Έλεγον λοιπόν οι Ιουδαίοι, Ιδέ πόσον ηγάπα αυτόν. Τινές δε εξ αυτών είπον, Δεν ηδύνατο Ούτος όστις ήνοιξε τους οφθαλμούς του τυφλού, να κάμη ώστε και ούτος να μη αποθάνη; Ο Ιησούς λοιπόν πάλιν στενάζων εν εαυτώ έρχεται εις το μνημείον. Ήτο δε σπήλαιον, και έκειτο λίθος επ' αυτού."

Εκεί που διαβάζουμε "εστέναξεν" (εδ.33) και "στενάζων" (εδ.38) στο αρχαίο κείμενο υπάρχει η λέξη "ενεβριμήσατο" και "εμβριμώμενος" αντίστοιχα. Προέρχεται η λέξη αυτή από το ρήμα "βριμάομαι" που σημαίνει: "φρυάττω εξ οργής, είμαι πλήρης οργής, μαίνομαι." (Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας του Ι. Σταματάκου).

Κοιτάξτε και προσέξτε τη συναισθηματική αντίδραση του Ιησού, καθώς αντίκρισε τους αγαπημένους Του φίλους σ' αυτή τη θλιβερή και απογοητευτική κατάσταση.

1. "Οργίσθηκε, αγανάκτησε" (εδ.33)

2. "Εταράχθη" (εδ.33)

3. "Εδάκρυσε" (εδ. 35)

4 Ξανά "Οργίσθηκε" ! (εδ. 38)

Σε κανένα άλλο σημείο των Ευαγγελίων δεν βλέπουμε τον Ιησού να δακρύζει!! Μία μόνο φορά έκλαψε, καθώς στάθηκε αντικρίζοντας από μακριά την Ιερουσαλήμ και προβλέποντας την καταστροφή της. (Λουκ.ιγ:34-35)

Η προσήλωση, η προστασία, η υπηρεσία και η ευλογία του Θεού είναι πάνω σ' ένα τέτοιο λαό.

Ζαχ.β:8 - "Διότι ούτω λέγει Κύριος των δυνάμεων. Μετά την δόξαν Με απέστειλε προς τα έθνη, τα οποία σας ελεηλάτησαν, διότι όστις εγγίζει εσάς, εγγίζει την κόρην του οφθαλμού Αυτού."

Ο Ιησούς είναι οργισμένος εναντίον κάθε εχθρού που μας μάχεται και μας καταπιέζει. Είναι έτοιμος να μας δώσει τον θρίαμβο. Αυτόν τον θρίαμβο που έδωσε στη Μάρθα, τη Μαρία και το Λάζαρο κατατροπώνοντας το θάνατο, το μεγαλύτερο εχθρό. Αυτή η αγνή καρδιά και η καθαρή φιλία είναι ικανή να φέρει τη νίκη, εφόσον αφεθούμε ολοκληρωτικά στα χέρια του Κυρίου. Εφόσον η καρδιά μας έχει συνεχή στάση μετάνοιας και αγάπης προς το πρόσωπο του Ιησού. Αυτή ήταν η ομορφιά αυτού του μικρού χωριού. Εμείς μπορούμε να φτιάξουμε μια Βηθανία μέσα στην καρδιά μας, ώστε ο Κύριος να έρχεται με ευχαρίστηση για ν' αναπαύεται και να μας ευλογεί με σημεία και τεράστια;

Η Ιερουσαλήμ, ο οίκος της προσευχής, φαινόταν να είναι ο ιδανικός τόπος όπου μία καρδιά θα μπορούσε να βρει το Θεό. Όμως τα φαινόμενα απατούν! Αυτή η πόλη δεν ενδιαφερόταν πνευματικά να ευχαριστήσει και να δοξάσει το Θεό. Δεν ακολουθούσαν τις επιθυμίες και την καρδιά του Κυρίου. Δεν υπήρχε εκζήτηση, αλλά ήταν μία αυτοϋπηρετούμενη θρησκευτική μηχανή, η οποία καθοδηγούνταν από φιλόδοξους και υπερήφανους ανθρώπους. Ο Ιησούς μας έδωσε μέσα στην Ιερουσαλήμ, μέσα στο ναό, την εικόνα που πρέπει να έχει ο οίκος του Θεού.

Ο Κύριος παραμέρισε και δεν όρισε σαν μέρος ανάπαυσης το ναό και την Ιερουσαλήμ, διότι δεν ήταν τόποι όπου εστίαζαν την προσοχή τους στο Θεό. Πόσες και πόσες εκκλησίες δεν περπάτησαν αυτή την οδό και προσπέρασαν τη δόξα του Κυρίου! Αν και εμείς συνεχίζουμε να βαδίζουμε το δρόμο της αυτοϋπηρεσίας και της θρησκευτικότητας, πώς θα δούμε το πρόσωπο του Ιησού;

Σαν πιστοί χριστιανοί που είμαστε, βιαζόμαστε αρκετές φορές να λάβουμε κάποια διακονία από τον Κύριο, καθώς θέλουμε να δραστηριοποιηθούμε στον αγρό Του. Καλό θα είναι να θυμηθούμε και να μάθουμε πρώτα να ιερατεύσουμε στον Κύριο (Έξοδ.κη) και μετά μπορούμε να επεκτείνουμε αυτή τη λατρεία και σχέση στους άλλους ανθρώπους. Να προσέξουμε ποιος είναι ο πρώτος στόχος, να τον προσδιορίσουμε για να μην τον προσπεράσουμε. Είναι το πρόσωπο και η σχέση μας με τον Ιησού. Ο Ιησούς είναι μία προσωπικότητα, η οποία σε καλεί να Τον γνωρίσεις και η πίστη σου ν' αυξάνεται βάσει αυτής της γνωριμίας και όχι από ξερά εδάφια και νόμους. Τα εδάφια έχουν νόημα και ουσία, αφού παίρνουν ζωή μέσα από αυτή τη γνωριμία. Οι απόστολοι καθώς κήρυτταν το Ευαγγέλιο, δεν δίδασκαν βάσει βιβλίων και θεολογικών συγγραμμάτων, αλλά σύστηναν το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Α' Ιωάν.α:1-3 - "Εκείνο το οποίον ήτο απ' αρχής, το οποίον ηκούσαμεν, το οποίον είδομεν με τους οφθαλμούς ημών, το οποίον εθεωρήσαμεν και αι χείρες ημών εψηλάφησαν, περί του λόγου της ζωής, και η ζωή εφανερώθη και είδομεν, και μαρτυρούμεν, και απαγγέλομεν προς εσάς την ζωήν την αιώνιον, ήτις ήτο παρά τω Πατρί, και εφανερώθη εις ημάς, εκείνο το οποίον είδομεν, και ηκούσαμεν, απαγγέλομεν προς εσάς, διά να έχητε κι εσείς κοινωνίαν μεθ' ημών, και η κοινωνία δε ημών είναι μετά του Πατρός και μετά του Υιού Αυτού Ιησού Χριστού."

Όπως βλέπουμε, το θέμα που κυριαρχεί στα μηνύματα των αποστόλων είναι ένας άνθρωπος, τον οποίο είδαν, ψηλάφησαν, ακούμπησαν και έζησε μαζί τους. Για να μιλήσεις για τον Ιησού, πρέπει να Τον γνωρίσεις, να Τον ψηλαφίσεις με την καρδιά σου και να Τον δεις με το Πνεύμα σου.

Α' Κορ.β:2 - "Διότι απεφάσισα να μην εξεύρω μεταξύ σας άλλο τι ειμή Ιησούν Χριστόν και Τούτον εσταυρωμένον."

Πολλές φορές θέλοντας να κηρύξουμε το χριστιανισμό, χρησιμοποιούμε επιχειρήματα, ιστορικά και κοινωνικά παραδείγματα και φιλοσοφούμε. Αυτό γίνεται, επειδή δεν γνωρίσαμε Αυτόν που μπορεί ν' αλλάξει τις καρδιές. Δεν είμαστε συνεπαρμένοι απ' αυτή τη γνωριμία. Δύο ερωτευμένοι, όπου κι αν βρίσκονται, δεν παύουν να μιλάνε στους άλλους για τον άνθρωπο που αγαπούν. Η γνωριμία με το αγαπημένο πρόσωπο είναι αυτή που σε κάνει να αλλάζεις. Αν ένας ερωτευμένος μπορεί να αλλάξει, πόσο μάλλον όταν γνωρίσεις τον ίδιο τον Ποιητή σου και Δημιουργό σου. Εκείνον που σε αγαπάει περισσότερο από καθετί. Επίσης: Β' Κορ.δ:5, Φιλιπ.γ:8, Κολ.α:28.

Κάθε ανάγκη μας θα ικανοποιηθεί από τον Κύριο, αφού πρώτα εκζητήσουμε και συναντήσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες της καρδιάς του Χριστού.

Ματθ.ς:33 - "Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνη Αυτού. και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή."

Είναι το θέλημα του Θεού να ζητήσουμε πρώτα τι ευχαριστεί προσωπικά τον Αμνό, διότι "Αυτός είναι προ πάντων, και τα πάντα συντηρούνται δι’ Αυτού." - Κολ.α:17.

Οι εκκλησίες πρέπει να ξαναβρούν το σωστό δρόμο της προτεραιότητας του να δοξάζουμε τον Αμνό πάνω από καθετί άλλο! Όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα: διακονίες, κηρύγματα, χαρίσματα, προσφορές, υπηρεσίες, κ.ο.κ. Αυτού του είδους η πυρωμένη εμπιστοσύνη και ο δυνατός ζήλος για τη δόξα του Ιησού Χριστού, είναι απαραίτητα στοιχεία, αν θέλουμε να φτιάξουμε για τον Κύριο μια κατοικία ανάπαυσης.

Στη Βηθανία ο Ιησούς βρήκε κάποιους που γνώριζαν πώς να αναζητήσουν και να εκζητήσουν το Θεό, ενώ υπηρετούσαν άνθρωπο. Οι δύο αδελφές της φιλοξενίας ξεπέρασαν τις διαφορές τους και αυτό τους επέτρεψε από κοινού να φέρουν την παρουσία του Θεού εκεί, ή και να περιποιηθούν το Θεό σε περιβάλλον όπου κανένας άλλος δεν μπορούσε.

Για παράδειγμα η ικανότητά τους να υπηρετούν τον άνθρωπο και να χρίουν με έλαιον το Θεό ήταν τόσο δυνατό στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού, όσο ήταν και στο δικό τους το σπίτι. Η Μαρία από τη μία υπηρετούσε το Θεό με τη λατρεία της και η Μάρθα υπηρετούσε τον άνθρωπο στις ανάγκες Του. Αυτά τα δύο συνεργάστηκαν, ώστε να φτιάξουν μία όμορφη ατμόσφαιρα για να μπορεί να βρει ο Ιησούς ανάπαυση.

Σκοπός μας είναι να φέρουμε τους δύο μαζί στην πνευματική Βηθανία. Αν μπορείς να δημιουργήσεις ένα περιβάλλον όπου η Μάρθα και η Μαρία μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες, τότε μπορείς να έχεις την ελευθερία να καλέσεις τον Ιησού και να Τον δεις να ανασταίνει τους νεκρούς αδελφούς σου. Όλο και περισσότερες εκκλησίες κατέχουν την ικανότητα να υπηρετούν την ανθρωπότητα τόσο καλά, ώστε φανερώνεται μόνο ο άνθρωπος. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη στο πρόγραμμα ή στις καρδιές τους να υπηρετήσουν το Θεό όπως η Μαρία. Πρέπει να εκθέτουν και να φανερώνουν το Θεό και τον άνθρωπο την ίδια ώρα, στον ίδιο τόπο.

Πού είναι η σημερινή Βηθανία, που θα αιχμαλωτίσει την καρδιά του Θεού και του ανθρώπου σε ένα αξέχαστο και συνεχές γεύμα λατρείας και πιστής υπηρεσίας; Εάν η Μάρθα και η Μαρία μπορούν να ζουν στην εκκλησία εν ειρήνη, τότε θα γίνει κατοίκηση από το Θεό και ο κόσμος θα γνωρίσει Αυτόν που δεν είχε γνωρίσει μέχρι τώρα.

Βηθανίες μπορούμε να χτίσουμε μόνο από την καρδιά προς τα έξω. Οποιαδήποτε άλλη μέθοδος παράγει έλλειψη ισορροπίας και πνευματική στειρότητα. Ο Θεός θέλει και τη Μάρθα και τη Μαρία μέσα στον οίκο Του. Ξεκινά την κατασκευή της Βηθανίας ψάχνοντας και εκζητώντας το Θεό, κάπου ανάμεσα στην κουζίνα της Μάρθας και στη λατρεία της Μαρίας. Ο Ιησούς επέλεξε να ξεκουραστεί στη Βηθανία εξαιτίας της ισορροπίας που επέδειξαν η Μαρία και η Μάρθα, καθώς φρόντιζαν για τις ανάγκες της ανθρώπινης και θεϊκής φύσης Του. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Θεός φανερώνει την παρουσία Του "εν τω μέσω".

Ματθ.ιη:20 - "Διότι όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά Μου, εκεί είμαι Εγώ εν τω μέσω αυτών."

Ο Θεός δεν έρχεται σε σένα αποκλειστικά και ούτε και σε μένα. Έχει ένα τρόπο και έρχεται ανάμεσά μας, ώστε να Τον βλέπουμε και να φέρνει την ισορροπία πάνω στους διαφορετικούς χαρακτήρες μας. Υπήρχε μία γέφυρα, μία ισορροπία, μία αλληλεπίδραση μεταξύ της Μάρθας και της Μαρίας. Ήταν ο τρόπος που οι αδελφές εργάζονταν μαζί και έκαναν το σπίτι αυτό μία κατοικία ιδανική για τον Ιησού. Στο σπίτι του Σίμωνα, πάλι η Μάρθα υπηρετούσε και η Μαρία εξέχεε από το αρωματικό έλαιο λατρεύοντάς Τον. Είναι μεγάλο προτέρημα να γνωρίσουμε πότε πρέπει ν' αφήσουμε τα καθήκοντά μας και να πέσουμε στα γόνατα. Για κάποιους λόγους πιστεύω ότι η Μάρθα που έφτιαχνε το γεύμα στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού ήταν διαφορετικό άτομο από τη Μάρθα που παραπονέθηκε για τη Μαρία από την κουζίνα του δικού της σπιτιού στην αρχή της διακονίας του Ιησού. Ήταν βέβαια η ίδια Μάρθα αλλά μέσα η καρδιά της είχε πάρει μια θέση λατρείας και μέσα απ’ αυτήν υπηρετούσε στην κουζίνα. Είχε δει και είχε γευθεί το θαύμα της λατρείας της Μαρίας και το εκτίμησε περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Η Μάρθα ανακάτεψε τα δάκρυά της με τα δάκρυα της Μαρίας, καθώς προετοίμαζε το τελευταίο γεύμα του Ιησού.

Κανείς άλλος παρά μόνο ο Ίδιος ο Κύριος γνώριζε πόσο πολύ είχε ανάγκη την υπηρεσία της Μαρίας, της Μάρθας και του Λάζαρου, μία νύχτα πριν αρχίσει ο μοναχικός και δύσκολος δρόμος Του !!!!