Πολλοί που δεν πιστεύουν στην Αρπαγή πριν από την Μ. Θλίψη, υποστηρίζουν
ότι το Ματθ.κδ:31 διδάσκει την Αρπαγή μετά την Μ. Θλίψη. Όλοι συμφωνούν ότι
αυτό το εδάφιο διδάσκει τη Δεύτερη Έλευση του Χριστού. Αυτό σημαίνει ότι το
ερώτημα περιστρέφεται γύρω από το Ματθ.κδ:31 (και το παράλληλο εδάφιο Μάρκ.ιγ:27),
αν αναφέρεται στην Αρπαγή ή όχι. Εγώ πιστεύω ότι η Αρπαγή δεν έχει να κάνει μ’
αυτό το εδάφιο.
Ματθ.κδ:29-31 Ευθύς δε μετά την θλίψιν των ημερών
εκείνων ο ήλιος θέλει σκοτισθή και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής,
και οι αστέρες θέλουσι πέσει από του ουρανού και αι δυνάμεις των ουρανών
θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω
ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον
Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης
πολλής. Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης,
και θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων
ουρανών έως άκρων αυτών.
Ορισμός της Αρπαγής
Η Α’ Θες.δ:17 είναι το μόνο αδιαμφισβήτητο εδάφιο που
περιγράφει το γεγονός της αρπαγής.
«ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα
ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ κυρίου εἰς ἀέρα· καὶ οὕτως πάντοτε σὺν κυρίῷ ἐσόμεθα».
Μόνο σε αυτό το εδάφιο χρησιμοποιείται η λέξη «αρπάζω», από
την οποία προέρχεται η λέξη ἁρπαγησόμεθα. Ό, τι άλλο μπορεί να
περιλαμβάνει η αρπαγή στην Α’ Θες.δ:17, συνίσταται σαφώς σε μια μετάθεση των
ζωντανών πιστών και στην ταυτόχρονη ανάσταση των νεκρών αγίων.
Σύγκριση της Α’ Θες.δ:17 και του Ματθ.κδ:31
Σε μια προσπάθεια να εξισώσουν το Ματθ.κδ:31 με την Α’ Θες.δ:17,
ότι αναφέρονται στο ίδιο γεγονός, μιλάνε για «παράλληλη ορολογία στην αναφορά
του Παύλου στην προς Θεσσαλονικείς για την αρπαγή της Εκκλησίας, όπου
διαβάζουμε για μια σάλπιγγα και συγκέντρωση των πιστών ακριβώς όπως στην επί
του όρους ομιλία.
Πράγματι, υπάρχουν κάποιες ομοιότητες μεταξύ της Αρπαγής και
της Δεύτερης Έλευσης. Υπάρχουν επίσης κάποιες ομοιότητες μεταξύ της πρώτης
έλευσης του Χριστού πριν από 2.000 χρόνια και της Δεύτερης Έλευσής Του. Αλλά
όλοι συμφωνούν ότι δεν είναι τα ίδια γεγονότα. Γνωρίζουμε ότι δεν είναι το ίδιο
λόγω των διαφορών. Στην περίπτωση της σύγκρισης του Ματθ.κδ:31 και Α’ Θες.δ:17,
είναι οι διαφορές που είναι σημαντικές. Υπάρχουν αρκετές διαφορές μεταξύ των
δύο εδαφίων για να καταλήξουμε σαφώς στο συμπέρασμα ότι πρέπει να είναι
ξεχωριστά γεγονότα. Οι διαφορές μεταξύ των δηλώσεων του Παύλου στην προς
Θεσσαλονικείς και του Ματθ.κδ:30-31, υπερβαίνουν κατά πολύ τυχόν υποτιθέμενες
ομοιότητες».
Πού αναφέρει ο Παύλος ότι «ο ήλιος θέλει σκοτισθή»
(Ματθ.κδ:29), ότι «η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής» (Ματθ.κδ:29),
ότι «οι αστέρες θέλουσι πέσει από του ουρανού» (Ματθ.κδ:29), ότι «αι
δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή» (Ματθ.κδ:29), ότι «θέλουσι
θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης» (Ματθ.κδ:30), ότι «θέλουσιν ιδεί τον
Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον» (Ματθ.κδ:30), ή ότι ο Θεός «θέλει
αποστείλει τους αγγέλους αυτού» (Ματθ.κδ:31);
Παρατηρήστε τι συμβαίνει όταν εξετάζετε προσεκτικά και τα
δύο εδάφια. Στο Ματθαίο ο Υιός του Ανθρώπου έρχεται «επί των νεφελών»,
ενώ στη Α’ Θες.δ οι ανερχόμενοι πιστοί είναι «εν νεφέλαις». Στο Ματθαίο
οι άγγελοι συγκεντρώνουν τους εκλεκτούς. Στην Α’ Θεσσαλονικείς ο ίδιος ο Κύριος
συγκεντρώνει τους πιστούς. Η προς Θεσσαλονικείς μιλά μόνο για «φωνήν
αρχαγγέλου και σάλπιγγα Θεού». Στην επί του όρους ομιλία, τίποτα δεν αναφέρεται
για ανάσταση, ενώ στο τελευταίο κείμενο είναι το κεντρικό σημείο. Στα δύο εδάφια,
οι διαφορές σε αυτό που θα συμβεί πριν από την εμφάνιση του Χριστού, είναι
εντυπωσιακή. Επιπλέον, η σειρά της ανάβασης απουσιάζει από τον Ματθαίο σε
αντίθεση με το γεγονός ότι αποτελεί το κεντρικό μέρος της επιστολής.
Εκτός από τις παραπάνω διαφορές, η σειρά των γεγονότων είναι
διαφορετική μεταξύ των δύο εδαφίων. Στην Α’ Θες.δ οι πιστοί συγκεντρώνονται
στον αέρα και μεταφέρονται στον ουρανό, ενώ στο Ματθ.κδ συγκεντρώνονται μετά
την έλευση του Χριστού στη γη.
Ποιοι είναι οι εκλεκτοί;
Πιστεύω ότι οι εκλεκτοί στο Ματθ.κδ είναι μια αναφορά στο
εβραϊκό υπόλοιπο που θα πιστέψει στον Ιησού κατά τη διάρκεια της Μ. Θλίψης.
Τα συμφραζόμενα είναι ο καθοριστικός παράγοντας σε κάθε
προσπάθεια να ανακαλύψουμε τι θέλει να πει ο συγγραφέας. Τα συμφραζόμενα του
Ματθαίου υποστηρίζουν ότι «εκλεκτοί» είναι αναφορά στο Ισραήλ, λόγω του
εβραϊκού προσανατολισμού του αποσπάσματος. Όροι όπως το ευαγγέλιο της
βασιλείας (κδ:14), εν τω τόπω τω αγίω (κδ:15), το Σάββατο (κδ:20)
και ο Μεσσίας (κδ:23-24) δείχνουν ότι το Ισραήλ σαν έθνος είναι το θέμα.
Οι εκλεκτοί είναι οι εναπομείναντες πιστοί Ισραηλίτες, σε
αντίθεση με τους άπιστους εθνικούς. Στον Ησαΐα ξε:7-16 ο Θεός σκιαγραφεί την αντίθεση
μεταξύ αυτών των δύο ομάδων και της μοίρας τους. Στο εδ.9 αποκαλεί το πιστό υπόλοιπο
«οι εκλεκτοί μου» και στα εδ.17-25 ανέφερε ότι στη μελλοντική Χιλιετία
το εκλεκτό υπόλοιπο του έθνους θα ευλογηθεί πολύ στη γη.
Δεδομένου ότι ο όρος «εκλεκτοί» χρησιμοποιείται τρεις φορές
στο Ματθ.κδ (εδ.22,24,31, βλέπε επίσης Μάρκ.ιγ:20,22,27), είναι πολύ πιθανό ότι
ο συγγραφέας τον χρησιμοποιεί για να αναφερθεί στην ίδια οντότητα και τις τρεις
φορές.
Ο κανόνας των συμφραζόμενων, αποκλείει την κατανόηση «εκλεκτοί»
στο κδ:22,24, να αναφέρεται στο Ισραήλ και στη συνέχεια εννέα εδάφια παρακάτω, να
αναφέρεται στην εκκλησία.
Χωρίς κάποια ένδειξη αλλαγής από το ένα προβλεπόμενο νόημα
σε ένα άλλο, «εκλεκτοί» στο κδ:21 πρέπει να σημαίνει το ίδιο όπως και στα κδ:22,24.
Η συλλογή των αγγέλων
Για μένα, ο πιο πειστικός λόγος για τον οποίο το Ματθ.κδ:31
δεν αναφέρεται στην Αρπαγή, βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτό το εδάφιο
περιλαμβάνει αναφορές από εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης, ειδικά από το Δευτ.λ:4,5.
«και εις τα έσχατα του ουρανού αν ήναι η διασπορά σου,
εκείθεν θέλει σε συνάξει Κύριος ο Θεός σου και εκείθεν θέλει σε λάβει, και
θέλει σε εισαγάγει Κύριος ο Θεός σου εις την γην, την οποίαν εκληρονόμησαν οι
πατέρες σου, και θέλεις κληρονομήσει αυτήν· και θέλει σε αγαθοποιήσει και σε
πολλαπλασιάσει υπέρ τους πατέρας σου».
Αυτές οι αναφορές υποστηρίζουν σαφώς την ιδέα ότι αυτή η
αγγελική συγκέντρωση, η οποία είχε προβλεφθεί στην Παλαιά Διαθήκη, αναφέρεται
σε μια ανασυγκέντρωση των Εβραίων που θα σωθούν και πρέπει να επιστρέψουν στη
γη του Ισραήλ στην οποία θα ζήσουν για χίλια χρόνια κατά τη διάρκεια της
Βασιλείας του Χριστού. Αντί να χρησιμοποιήσουν την El Al Israel Airlines, ο
Κύριος θα χρησιμοποιήσει αγγελικούς αερομεταφορείς για να μεταφέρει τον λαό Του
πίσω στη γη τους.
Πως υποστηρίζουμε αυτή την άποψη; Το Ματθ.κδ:31, είναι
μάλλον η απλή περίληψη όλων όσων είπαν οι προφήτες για την τελική αποκατάστασης
του Ισραήλ. Σκοπός του είναι να καταστήσει σαφές ότι η παγκόσμια ανασυγκέντρωση
που προείπαν οι προφήτες, θα εκπληρωθεί μόνο μετά την Δεύτερη Έλευση.
«θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων
ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων αυτών» σημαίνει ότι «οι εκλεκτοί θα
συγκεντρωθούν από όλο τον κόσμο κατά τον ερχομό του Χριστού».
Επειδή οι Εβραίοι επίμονα επαναστατούσαν κατά του Θεού, ο
Θεός είπε «θέλω διασκορπίσει εις πάντα άνεμον» (Ιεζεκ.ε:10,12) ή «εις
πάντα άνεμον» (Ιεζ.ιζ:21). Στον Ζαχ.β:6 ο Θεός δήλωσε ότι τους διασκορπίζει
«προς τους τέσσαρας
ανέμους του ουρανού». . . Ο Θεός σκόρπισε τους Εβραίους σε όλο τον
κόσμο.
Στη συνέχεια, ο Θεός είπε επίσης, ότι στο μέλλον οι
Ισραηλίτες θα πρέπει να συγκεντρωθούν από την ανατολή, δύση, βορρά και νότο, «από
των άκρων της γης» (Ης.μγ:5-7).
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στο πλαίσιο αυτής της
υπόσχεσης, ο Θεός αποκάλεσε το Ισραήλ «εκλεκτό» Του.
Ακριβώς όπως ο Ιησούς ανέφερε ότι η συγκέντρωση των εκλεκτών
Του «εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων αυτών» θα
πραγματοποιηθεί «μετὰ σάλπιγγος μεγάλης», έτσι και ο Ησαΐας κζ:13
διδάσκει ότι «Και εν εκείνη τη ημέρα θέλει σαλπιγχθή μεγάλη σάλπιγξ, και
θέλουσιν ελθεί οι καταφθειρόμενοι εν τη γη της Ασσυρίας και οι αποδεδιωγμένοι
εν τη γη της Αιγύπτου, και θέλουσι λατρεύσει τον Κύριον επί του όρους του αγίου
εν Ιερουσαλήμ».
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το Ησαΐας κζ:13, που
προλέγει αυτή τη μελλοντική ανασυγκέντρωση του Ισραήλ, είναι η μόνη
συγκεκριμένη αναφορά στην Παλαιά Διαθήκη σε μια «μεγάλη σάλπιγγα».
Αν και το Ησαΐας ια:11-12 δεν αναφέρεται σε μια μεγάλη σάλπιγγα,
είναι παράλληλο με το Ησαΐας κζ:13, διότι αναφέρεται στην ίδια ανασυγκέντρωση
του Ισραήλ. Στο πλαίσιό τους, αυτά τα εδάφια δείχνουν ότι όταν ο Μεσσίας (ρίζα
του Ιεσσαί, εδ.1,10) έρχεται να κυβερνήσει «Και θέλει υψώσει σημαίαν εις τα
έθνη», θα συγκεντρώσει το διάσπαρτο απομεινάρι του λαού Του Ισραήλ «από
των τεσσάρων γωνιών της γης».
Αυτό που περιγράφει ο Ιησούς στο Ματθ.κδ και το Μάρκ.ιγ
είναι η εβραϊκή επανασυγκέντρωση που θα εκπληρώσει τις προφητικές πτυχές της
Γιορτής των Σαλπίγγων για το έθνος του Ισραήλ.
Συμπέρασμα
Είναι ξεκάθαρο ότι αφού η εκκλησία δεν αναφέρεται στο Ματθ.κδ,
τότε το εδ.31 δεν μπορεί να είναι μια αναφορά στην αρπαγή της εκκλησίας. Αντίθετα,
καθώς μελετά κανείς τα συμφραζόμενα και τις αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης στις
οποίες υπαινίσσεται ο Κύριός μας, καθίσταται απολύτως σαφές ότι κάνει λόγο για μια
ανασυγκέντρωση των εκλεκτών του Ισραήλ στους έσχατους καιρούς, προκειμένου να
τους επιστρέψει στη γη τους για τη Χιλιετία. Στην πρώτη Του έλευση, ο Χριστός
έκλαψε πάνω από την Ιερουσαλήμ και εξέφρασε την επιθυμία Του να συγκεντρώσει το
Ισραήλ στον εαυτό του «καθ' ον τρόπον συνάγει η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό
τας πτέρυγας, και δεν ηθέλησαν» (Ματθ.κγ:37). Κατά τη Δεύτερη Έλευσή Του, οι
εκλεκτοί του Ισραήλ θέλουσιν επιβλέψει προς αυτόν, τον οποίον εξεκέντησαν
(Ζαχ.ιβ:10) και θα πουν, «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου»! (Ψαλμ.ριη:26,
Ματθ.κγ:39). Μαρανάθα!
