Τι λέει η Αγία Γραφή για την αυτοπειθαρχία;

 

Συνήθως, όταν αλλάζει ο χρόνος, πολλοί «κάνουν reset», αναλογιζόμενοι το προηγούμενο έτος και βάζοντας στόχους για το επερχόμενο.

Γιατί οι αποφάσεις ενός ατόμου για το νέο έτος πετυχαίνουν ενώ οι αποφάσεις ενός άλλου αντέχουν μέχρι τον Φεβρουάριο; Τι κάνει τη διαφορά; Η πειθαρχία.

Αν θέλουμε να επιτύχουμε οτιδήποτε ο Θεός έχει βάλει στην καρδιά μας, η βιβλική αυτοπειθαρχία είναι ένα από τα πιο βασικά εργαλεία και όπλα που έχουμε στη διάθεσή μας

Αυτοπειθαρχία είναι ουσιαστικά το ίδιο με την εγκράτεια, που είναι μέρος του καρπού του Πνεύματος (Γαλ.ε:22-23).

Η «εγκράτεια», όπως και η αυτοπειθαρχία, αναφέρεται γενικά στην ικανότητά μας να ελέγχουμε ή να συγκρατούμε τον εαυτό μας από κάθε είδους συναισθήματα, παρορμήσεις και επιθυμίες, για σωματική και υλική άνεση.

Παρόλο που η εγκράτεια αναφέρεται τελευταία, και παρόλο που είναι ένας όρος που δεν χρησιμοποιείται εκτενώς στην Αγία Γραφή, είναι σαφώς ένα απαραίτητο χαρακτηριστικό της χριστιανικής ζωής, ιδιαίτερα καθώς η σάρκα μας μερικές (αν όχι πολλές) φορές μας κάνει να υποκύπτουμε σε αμαρτωλές επιθυμίες μας.

Ο απόστολος Παύλος μας καλεί να: «καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού» (Β ́ Κορ.ζ:1).

Και μας προτρέπει: «να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία, και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον» (Ρωμ.ιβ:1-2).

Ωστόσο, οι περισσότεροι πιστεύω συμφωνούμε ότι δεν είναι πάντα εύκολο πράγμα η άρνηση στη συνεχή έλξη αυτών των κοσμικών επιθυμιών, προκειμένου να ευαρεστήσουμε τον Κύριό μας.

Ο Παύλος αναφέρεται στη δική του εσωτερική σύγκρουση με την αμαρτία:

«εκείνο το οποίον θέλω τούτο δεν πράττω, αλλ' εκείνο το οποίον μισώ τούτο πράττω... Τώρα δε δεν πράττω πλέον τούτο εγώ, αλλ' η αμαρτία η κατοικούσα εν εμοί» (Ρωμ.ζ:15-20).

Είναι σαφές ότι οι ανθρώπινες ορέξεις και ανάγκες μας μπορούν εύκολα να οδηγήσουν σε αμαρτωλές υπερβολές, αν δεν τιθασευτούν.

Ειδικά στις εύπορες κοινωνίες, η έλλειψη αυτοπειθαρχίας είναι ανεξέλεγκτη, οδηγώντας σε προβλήματα όπως η παχυσαρκία, ο αλκοολισμός, η χρήση ναρκωτικών και τα χρέη.

Σκεφτόμαστε πολλές φορές: «Ω, μπορείς να παραγγείλεις απ’ έξω να φας» ή «Δεν χρειάζεται να κουνηθείς σήμερα, άραξε στον καναπέ».

Εξίσου επιζήμια είναι η νοοτροπία «αγάπα και φρόντιζε τον εαυτό σου», που σε κάνει να ψωνίζεις συναισθηματικά αντί να ακολουθείς το σχέδιο που έχει βάλει ο Θεός στην καρδιά σου για τα επιπλέον χρήματά σου.

Κάθε μέρα χωρίς να το συνειδητοποιείς, τα χαλινάρια γίνονταν όλο και πιο χαλαρά.

Αλλά έτσι λειτουργεί ο εχθρός. Είναι πολύ υπομονετικός, και λειτουργεί στρατηγικά, παρακολουθεί την ανθρωπότητα από τη δημιουργία μας.

Μελετά τον καθένα μας από τη γέννησή του, εντοπίζοντας τις αδυναμίες μας και χρησιμοποιώντας τις για να μας εκτροχιάσει από τα σχέδια του Θεού για τη ζωή μας.

Κόβει μικρά - μικρά κομματάκια από το θεμέλιό μας και πριν το συνειδητοποιήσουμε, λείπει ένα ολόκληρο κομμάτι.

Αυτές οι κακές και πολύ χαλαρές συνήθειες που αναπτύσσουμε γίνονται αντιπαραγωγικές για τη ζωή που ο Θεός θέλει να ζήσουμε.

Ο Θεός μας προειδοποιεί πολλές φορές ότι αν συνεχίσουμε να ακολουθούμε τα ίδια μονοπάτια, θα χάσουμε τις ευλογίες που έχει για μας. Δεν το θέλω αυτό. Και δεν το θέλω ούτε για σένα.

Δεν θέλω μελλοντικά προβλήματα υγείας και κακή ποιότητα ζωής, λόγω των κακών διατροφικών επιλογών μου και της έλλειψης άσκησης.

Α’ Κορ.γ:17 Εάν τις φθείρη τον ναόν του Θεού, τούτον θέλει φθείρει ο Θεός· διότι ο ναός του Θεού είναι άγιος, όστις είσθε σεις.

Δεν θέλω να χρονοτριβώ και να μην δω την «Επιστολή» να φτάσει στο πλήρες δυναμικό της να ενθαρρύνει και να δείχνει στον κόσμο την οδό της σωτηρίας.

Θέλω να δω τα οράματα που μου έχει ψιθυρίσει ο Θεός να πραγματοποιούνται στον τέλειο χρόνο Του.

Ο Θεός θέλει το ίδιο για σένα, σε ό,τι σε έχει καλέσει να κάνεις σ' αυτή τη ζωή. Η αποστολή σου είναι σημαντική για τη βασιλεία του Θεού και απαιτείται βιβλική αυτοπειθαρχία.

Τα δέλεαρ του κόσμου έχουν κάνει πολλούς να λαχταρούν να αποκτήσουν υλικά αγαθά πολύ πέρα από τις ανάγκες τους και την ικανότητά τους να πληρώσουν γι' αυτά.

Αν σαν χριστιανοί, δεν έχουμε αυτοπειθαρχία, οι ορέξεις μας για ανέσεις και απολαύσεις μπορούν εύκολα να γίνουν αφέντες μας και να μας οδηγήσουν στην αμαρτία ή να εμποδίσουν την πνευματική μας πορεία.

Αν ο πνευματικός δεν κυβερνά το φυσικό, μπορούμε να γίνουμε εύκολοι στόχοι του Σατανά λόγω έλλειψης εγκράτειας:

Α ́ Κορ.ζ:5 Μη αποστερείτε αλλήλους, εκτός εάν ήναι τι εκ συμφώνου προς καιρόν, διά να καταγίνησθε εις την νηστείαν και εις την προσευχήν· και πάλιν συνέρχεσθε επί το αυτό, διά να μη σας πειράζη ο Σατανάς διά την ακράτειάν σας.

Ο Παύλος μιλά για αυτοπειθαρχία στην επιστολή του προς την εκκλησία της Κορίνθου.

Οι Έλληνες που είχαν τους Ολυμπιακούς αγώνες και τα Ίσθμια, ήταν πολύ εξοικειωμένοι με τις δυσκολίες της αθλητικής προπόνησης, ειδικά αν κάποιος ήθελε να κερδίσει το «έπαθλο» ή το «στεφάνι».

Παραλληλίζει το να ζει κανείς μια πειθαρχημένη χριστιανική ζωή με έναν αθλητή στην προπόνηση:

Α’ Κορ.θ:24-27 Δεν εξεύρετε ότι οι τρέχοντες εν τω σταδίω πάντες μεν τρέχουσιν, εις όμως λαμβάνει το βραβείον; ούτω τρέχετε, ώστε να λάβητε αυτό. Πας δε ο αγωνιζόμενος εις πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι μεν διά να λάβωσι φθαρτόν στέφανον, ημείς δε άφθαρτον. Εγώ λοιπόν ούτω τρέχω, ουχί ως αβεβαίως, ούτω πυγμαχώ, ουχί ως κτυπών τον αέρα, αλλά δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας εγώ γείνω αδόκιμος.

Όταν λέει: «δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ», εννοεί ότι το σώμα του είναι υπό την κυριαρχία και τον έλεγχο του νου του, όχι το αντίστροφο.

Μας δείχνει πόσο χρειάζεται η εγκράτεια για να κερδίσουμε τον αγώνα που έχουμε μπροστά μας και να ζήσουμε μια ζωή «άγια και ευάρεστη στον Θεό».

Για τον Παύλο, ο «αγώνας» ήταν να κερδίσει ψυχές για τον Χριστό.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η εγκράτεια είναι έργο του Αγίου Πνεύματος, όχι έργο του ατόμου.

Η Γαλ.ε:22-23 απαριθμεί τον καρπό του Πνεύματος, όχι τον καρπό του Χριστιανού.

Εμείς είμαστε απλώς τα κλαδιά πάνω στα οποία η άμπελος (ο Χριστός) κρεμάει τον καρπό που παράγει (Ιωάν.ιε:1-8), είναι η παρουσία του Αγίου Πνεύματος που δίνει στους Χριστιανούς τη δύναμη και την ικανότητα να ασκούν εγκράτεια, έτσι ώστε να μην κυριευόμαστε από τις «επιθυμίες του αμαρτωλού ανθρώπου».

Τι είναι η βιβλική πειθαρχία

Αυτοπειθαρχία και αυτοέλεγχος χρησιμοποιούνται εναλλακτικά. Είναι παρόμοιες λέξεις, αλλά είναι δύο διαφορετικές ικανότητες στο ίδιο φάσμα. Ωστόσο, και τα δύο είναι απαραίτητα.

Σύμφωνα με το λεξικό, ο αυτοέλεγχος είναι βραχυπρόθεσμος και περιλαμβάνει τον έλεγχο παρορμητικών συμπεριφορών.

Η αυτοπειθαρχία είναι ένα μια διαδικασία που εργάζεσαι για να αλλάξεις συνήθειες με στόχο την αυτοβελτίωση.

Έτσι, βιβλικά, αυτοπειθαρχία είναι η πράξη του να επιτρέπουμε στο Πνεύμα του Θεού να μας εκπαιδεύει, ώστε να εκπληρώνουμε τις επιθυμίες του Πνεύματος αντί τις επιθυμίες της σάρκας.

Ο βιβλικός αυτοέλεγχος είναι η πράξη της άρνησης των επιθυμιών της σάρκας μας και της υποταγής στο θέλημα του Θεού ανά πάσα στιγμή.

Αυτοέλεγχος: «Όχι, δεν θα τσιμπολογάω πατατάκια, γαριδάκια και τα παρόμοια την ώρα που ετοιμάζω την «Επιστολή».

Αυτοπειθαρχία: «Θα ετοιμάζω φρέσκα φρούτα και λαχανικά κάθε μέρα, για να διασφαλίσω ότι έχω υγιεινά σνακ ενώ δουλεύω με το Blog μου».

Η Αγία Γραφή μας προειδοποιεί για τις επιθυμίες της σάρκας που είναι ενάντια στις επιθυμίες του Πνεύματος του Θεού:

Γαλ.ε:19-21 Φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός, τα οποία είναι μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων, περί των οποίων σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει.

Αν δεν περπατάμε με το Πνεύμα του Θεού, αυτά τα χαρακτηριστικά της σάρκας αρχίζουν να ενεργούνται ανεξέλεγκτα με στόχο να κλέψουν τη χαρά μας, να σκοτώσουν την κλήση μας και να καταστρέψουν την ειρήνη μας – χαρακτηριστικές κινήσεις του Σατανά.

Γι' αυτό η βιβλική αυτοπειθαρχία είναι δώρο και όπλο. Επειδή όταν χρησιμοποιείται, μπορεί να νικήσει κάθε επιθυμία της σάρκας, επιτρέποντάς μας να περπατήσουμε στην ελευθερία του Χριστού.

Πνευματική αυτοπειθαρχία είναι ο τρόπος με τον οποίο φυλάμε τις καρδιές μας και αντιστεκόμαστε στους πειρασμούς του εχθρού.

Όπως είπε ο Παύλος, «διότι δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού» (Β ́ Τιμ.α:7).

Ο σοφός Βασιλιάς Σολομών έγραψε πολλές παροιμίες με σκοπό να μας βοηθήσει να ζήσουμε μια «πειθαρχημένη» και συνετή ζωή:

Παρ.α:1-3 Παροιμίαι Σολομώντος, υιού του Δαβίδ, βασιλέως του Ισραήλ, διά να γνωρίση τις σοφίαν και παιδείαν, διά να νοήση λόγους φρονήσεως, διά να λάβη διδασκαλίαν συνέσεως, δικαιοσύνης και κρίσεως και ευθύτητος,

 

Ωραία, θέλουμε να αυξηθούμε στο περπάτημά μας με τον Κύριο. Αλλά από πού να ξεκινήσουμε;

Πρέπει να μάθουμε πειθαρχία. 

Επειδή η πειθαρχία είναι η πύλη προς τη χριστιανική ωριμότητα.

Ενώ κάποιοι μπορεί να είναι πιο φυσικά διατεθειμένοι να είναι πειθαρχημένοι, η πειθαρχία δεν είναι μια έμφυτη ιδιότητα που μερικοί έχουν, και μερικοί όχι, όπως τα μπλε μάτια ή η φαλάκρα.

Η πειθαρχία μπορεί να καλλιεργηθεί, μπορεί να αυξηθεί, και μέσω αυτής μπορούμε κι εμείς να εξελιχθούμε στην ομοίωση του Χριστού.

Ας δούμε τι ακριβώς είναι η χριστιανική πειθαρχία, γιατί την χρειαζόμαστε τόσο απεγνωσμένα και τα πρακτικά βήματα που μπορούμε να κάνουμε για να την καλλιεργήσουμε στη ζωή μας.

Τι είναι η πειθαρχία;

Πειθαρχία είναι αυτή η γενναία, σταθερή απόφαση να συνεχίσεις να κάνεις κάτι, ανεξάρτητα από τυχόν εμπόδια ή δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσεις.

Η πειθαρχία είναι αυτό που μας κάνει να επιλέγουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει να γίνει, όταν η σάρκα μας μας λέει να κάνουμε αυτό που θέλουμε.

Η πειθαρχία δεν είναι μια προαιρετική δευτερεύουσα αρετή, είναι μέρος του να είσαι Χριστιανός.

Αν θέλεις να φτάσεις στο μέτρο της ηλικίας του Χριστού, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να μάθεις να πειθαρχείς τον εαυτό σου.

Μέσω της πειθαρχίας παίρνουμε τα μέσα της χάρης που ο Θεός έχει προμηθεύσει για την πνευματική μας αύξηση.

Ο πειθαρχημένος άνδρας ή γυναίκα του Θεού ανοίγει καθημερινά τον λόγο, αγωνίζεται για ώρες σε ατομική προσευχή και δεν εγκαταλείπει την κοινωνία των αγίων.

Όταν ο Παύλος γράφει στον Τίτο για την εκλογή πρεσβυτέρων, του λέει να ψάξει για άντρες που είναι πειθαρχημένοι.

Σύμφωνα με τα εδάφια Τίτ.α:5–9, οι ώριμοι Χριστιανοί δεν είναι ανοιχτοί σε ακολασίες, ή ανυπότακτοι, ούτε μέθυσοι, ούτε οξύθυμοι.

Αντίθετα, είναι «εγκρατείς, ευθείς, άγιοι και πειθαρχημένοι».

Αυτά είναι τα σημάδια των πρεσβυτέρων με τα κατάλληλα προσόντα ακριβώς επειδή είναι τα σημάδια της Χριστιανικής ωριμότητας.

Ένας απείθαρχος πιστός είναι ένας ανώριμος πιστός.

Ευτυχώς ο Θεός μας έχει δώσει την πηγή της πειθαρχίας δίνοντάς μας το Άγιο Πνεύμα Του.

Η εγκράτεια, εξάλλου, είναι καρπός του Πνεύματος (Γαλ.ε:22–24). Μέσα σε κάθε χριστιανό κατοικεί το Άγιο Πνεύμα και μας κάνει να παράγουμε αυτόν τον όμορφο καρπό:

Ρωμ.η:9 Σεις όμως δεν είσθε της σαρκός, αλλά του πνεύματος, εάν το Πνεύμα του Θεού κατοική εν υμίν. Αλλ' εάν τις δεν έχη το Πνεύμα του Χριστού, ούτος δεν είναι αυτού.

Αυτό σημαίνει ότι ο Χριστός δεν μας κάλεσε σε αυτοπειθαρχία μόνο, αλλά μας έδωσε και τη δύναμη να είμαστε πραγματικά πειθαρχημένοι.

Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός ο καρπός λαμβάνεται χωρίς να χρειάζεται να σκαρφαλώσουμε στο δέντρο.

Χρειάζεται να «καταβάλουμε πάσαν σπουδήν» για να καλλιεργήσουμε αυτές τις αρετές στον εαυτό μας (Β ́ Πέτρ.α:5).

Γιατί χρειαζόμαστε πειθαρχία;

Χρειαζόμαστε αυτοπειθαρχία για να αναπτυχθούμε ή να επιτύχουμε κάτι σημαντικό.

Χρειαζόμαστε πειθαρχία αν θέλουμε να δούμε συνεπή αποτελέσματα σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής, πνευματικό ή άλλο.

Η πειθαρχία είναι συχνά η διαφορά μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας.

Χρειαζόμαστε αυτοπειθαρχία γιατί ο πειρασμός είναι παντού. Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο πειρασμούς.

Δεν είναι όλοι τους απροκάλυπτα αμαρτωλοί, αλλά μια κατά τα άλλα καλοήθης εκτροπή, αν αφεθεί ανεξέλεγκτη, μπορεί να μετατραπεί σε ανθυγιεινή απόλαυση ή ακόμα και σε εθισμό (παρακολούθηση ποδοσφαίρου ή παίζοντας βιντεοπαιχνίδια, για παράδειγμα).

Αυτό έχει κάνει την πειθαρχία ακόμη πιο πολύτιμη στη σύγχρονη ζωή. Επειδή η πειθαρχία γίνεται όλο και πιο σπάνιο αγαθό σε αυτή την χαϊδεμένη εποχή, το άτομο που την έχει απολαμβάνει σχεδόν απεριόριστες ευκαιρίες.

Αλλά μέσω των μέσων ενημέρωσης, της διαφήμισης και της ευημερίας, η αυτο-ικανοποίηση κρέμεται πάντα μπροστά μας σαν καρότο σε μαστίγιο.

Υπάρχει πάντα ένα ευκολότερο μονοπάτι που ο κόσμος θέλει να μας οδηγήσει, η πειθαρχία μας βοηθά να πούμε «ναι» στο δυσκολότερο μονοπάτι ακόμα και όταν το καρότο έρθει παρά πολύ αργότερα.

Χρειαζόμαστε πειθαρχία αν θέλουμε να αντισταθούμε στον πειρασμό και να είμαστε οι ώριμοι και παραγωγικοί Χριστιανοί.

Σκεφτείτε ότι πολλές από τις αμαρτίες εναντίον των οποίων αγωνιζόμαστε είναι απλώς καρποί μιας απείθαρχης ζωής.

Το κουτσομπολιό είναι ο καρπός μιας απείθαρχης γλώσσας, η λαγνεία ενός απείθαρχου μυαλού και ο θυμός μιας απείθαρχης υπερηφάνειας.

Χρειαζόμαστε πειθαρχία για να υπερνικήσουμε αυτές τις βασανιστικές αμαρτίες με τη δύναμη του Πνεύματος.

Αν δεν θέλουμε να κυριευτούμε από την αμαρτία, πρέπει να μάθουμε να κυριαρχούμε στην ψυχή μας

Α’ Κορ.ς:12 Πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, πλην πάντα δεν συμφέρουσι· πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, αλλ' εγώ δεν θέλω εξουσιασθή υπ' ουδενός.

Χρειαζόμαστε πειθαρχία επειδή ο Χριστός το ζητάει:

Μάρκ.η:34 Και προσκαλέσας τον όχλον μετά των μαθητών αυτού, είπε προς αυτούς· Όστις θέλει να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού, και ας με ακολουθή.

Αυτό το κάλεσμα για ριζική αυταπάρνηση είναι το κάλεσμα που κάθε χριστιανός ακούει όταν στρέφεται από την αμαρτία στον Χριστό.

Και είναι το κάλεσμα που παίρνουμε καθημερινά καθώς βαδίζουμε στο μονοπάτι του αγιασμού. Η αυταπάρνηση απαιτεί αυτοπειθαρχία.

 

Παραδείγματα βιβλικής αυτοπειθαρχίας στην Αγία Γραφή.

Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη με χριστιανούς που έδωσαν τις ίδιες μάχες με εμάς πριν από πολύ καιρό.

Όπως αναφέρεται στον Εκκλησιαστή, δεν υπάρχει τίποτα νέο κάτω από τον ήλιο. Την ίδια τακτική που χρησιμοποίησε ο Σατανάς στους βιβλικούς χρόνους, εξακολουθεί να χρησιμοποιεί σήμερα.

Όμως, ο Θεός επέτρεψε να ειπωθούν οι ιστορίες εκείνων που υπήρξαν πριν από εμάς, ώστε να μπορέσουμε να ενδυναμωθούμε για να δώσουμε τις πνευματικές μας μάχες σήμερα.

Ιωσήφ

Ο Θεός έδειξε στον Ιωσήφ όνειρα για το ποιος θα γινόταν και τι θα γινόταν. Ο Ιωσήφ μοιράστηκε αυτά τα όνειρα με την οικογένειά του.

Οι αδελφοί του Ιωσήφ τον φθόνησαν και συνωμότησαν εναντίον του.

Η πρώτη επιλογή ήταν να τον σκοτώσουν. Αργότερα αποφασίστηκε να τον πουλήσουν σαν σκλάβο και να πουν ψέματα στον πατέρα τους.

Αφού πουλήθηκε ως δούλος, ο Ιωσήφ, όταν η γυναίκα του κυρίου του προσπάθησε να τον αποπλανήσει, είχε οικοδομήσει τέτοια αυτοπειθαρχία που του επέτρεψε να ξεφύγει από τον πειρασμό.

Ωστόσο, κατηγορήθηκε ψευδώς για απόπειρα βιασμού και φυλακίστηκε. Ο Ιωσήφ συνέχισε να επιμένει χρησιμοποιώντας το θεόδοτο χάρισμα του να ερμηνεύει τα όνειρα.

Ο Θεός θα χρησιμοποιούσε τον Ιωσήφ για να στηρίξει και να σώσει τον λαό Του, τους αδελφούς του Ιωσήφ, τις άλλες φυλές του Ισραήλ, κατά τη διάρκεια του λιμού.

Όταν ο Ιωσήφ είδε τους αδελφούς του, θα μπορούσε να είχε ξεσπάσει και να είχε επιλέξει την εκδίκηση και τη βία. Είχε τη δύναμη καθώς είχε γίνει 2^ος στην ιεραρχία στην Αίγυπτο. Αλλά, δεν το έκανε. Δεν σκέφτηκε: «Θα γυρίσει ο τροχός…».

Έδειξε μια αξιοσημείωτη και θεοσεβή αυτοπειθαρχία όταν επέλεξε να συνεχίσει να τιμά τον Θεό στα έργα του. Και ο Θεός συνέχισε να τον ευλογεί.

Δαβίδ

Δαβίδ, ο άνθρωπος κατά την καρδιά του Θεού και ο 2^ος βασιλιάς του Ισραήλ. Ωστόσο, η ιστορία του Δαβλιδ έχει και μια σκοτεινή πλευρά. Υπέκυψε σε μοιχεία και φόνο, λέγοντας ψέματα για να το καλύψει

Εδώ αμφιταλαντεύτηκε η βιβλική εγκράτεια και πειθαρχία.

Ωστόσο, η ιστορία του είναι μια ιστορία όπου επικράτησαν αυτά τα χαρακτηριστικά. Ο προκάτοχός του, ο Σαούλ, απέτυχε να μετανοήσει και να επιστρέψει στον Θεό.

Η ιστορία του Δαβίδ μας διδάσκει για την αγάπη, τη συμπόνια και τη συγχώρεση που έχει ο Θεός για μια καρδιά που είναι πραγματικά συντετριμμένη από την αμαρτία και αρκετά ταπεινή για να μετανοήσει

Ο Σαούλ καταδίωξε και συνωμότησε εναντίον του Δαβίδ καθώς γνώριζε ότι ο χρόνος του ως βασιλιάς πλησίαζε στο τέλος του. Όμως, ο Δαβίδ δεν ανταπέδωσε ποτέ.

Ο Δαβίδ ήταν μεγάλος πολεμιστής και περίμενε υπομονετικά τη σειρά του για να ανέβει στο θρόνο. Η Αγία Γραφή ποτέ δεν λέει ότι ο Δαβίδ ήταν ανυπόμονος ρωτώντας τον Θεό πότε και πώς.

Αρνήθηκε να αγγίξει τον Σαούλ από φόβο και ευλάβεια για τον Θεό. Περίμενε τον κατάλληλο και τέλειο χρόνο του Θεού. Αυτή είναι η βιβλική αυτοπειθαρχία.

Και αυτό είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα που μπορούμε να βρούμε από την απίστευτη ιστορία του Δαβίδ.

Δανιήλ

Ο Δανιήλ είναι άλλο ένα σπουδαίο παράδειγμα κάποιου που επέδειξε βιβλική αυτοπειθαρχία.

Το 1^ο κεφάλαιο του βιβλίου του Δανιήλ μας μεταφέρει στον καιρό μετά την πτώση του Ισραήλ από τη Βαβυλώνα. Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας, ο Ναβουχοδονόσορ, διέταξε τον αρχηγό της αυλής του να επιλέξει νέους άνδρες από την ιουδαϊκή βασιλική και ευγενή αριστοκρατία για να τον υπηρετήσουν.

Αυτός ήταν ένας διαγωνισμός, καθώς υπήρχαν συγκεκριμένα κριτήρια που έπρεπε να πληρούν αυτοί οι νέοι άνδρες και στο τέλος, θα παρουσιάζονταν στον βασιλιά.

Στους νεαρούς άνδρες έπρεπε να σερβίρονται γεύματα κατευθείαν από το τραπέζι του βασιλιά – εκλεκτό κρασί και εκλεκτά φαγητά.

Όμως, ο Δανιήλ, ο Αζαρίας, ο Ανανίας και ο Μισαήλ το αρνήθηκαν. Εξήγησαν ότι το φαγητό θα τους μόλυνε και ζήτησαν λαχανικά και νερό. Ο αρχιευνούχος ήταν διστακτικός καθώς νόμιζε ότι θα φαίνονταν άρρωστοι και θα κατηγορούνταν.

Ωστόσο, ο Θεός τους ευνόησε και ο αρχιευνούχος έκανε ό,τι του ζήτησαν. Έτρωγαν λαχανικά και νερό. Μετά από 10 ημέρες, εμφανίστηκαν πιο υγιείς από όλους τους άλλους άνδρες. Αυτό είναι πνευματική αυτοπειθαρχία.

Σε όλο το βιβλίο του Δανιήλ, θα δείτε περισσότερα παραδείγματα καθώς ο Δανιήλ ήταν άνθρωπος που έκανε πράξη και αποστολή του να κάνει τη διδαχή του Θεού θεμέλιο και καθοδηγητικό φως του.

Σε όλο το βιβλίο, θα δείτε τον Θεό να το τιμά αυτό δίνοντάς του χάρη και σώζοντάς τον – όπως όταν τον έριξαν στο λάκκο με τα λιοντάρια επειδή αρνήθηκε να προσκυνήσει ένα είδωλο.

Ιησούς

Η διακονία Του απαιτούσε πνευματική αυτοπειθαρχία. Πειράχτηκε με κάθε πειρασμό κάτω από τον ήλιο και εξακολουθούσε να περπατά τέλεια.

Μας έδειξε τον τρόπο που πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας. Μια ζωή υπηρεσίας χρησιμοποιώντας το δώρο της εγκράτειας και της αυτοπειθαρχίας που μας δόθηκε από το πνεύμα του Θεού που κατοικεί μέσα μας.

Συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να αναπτύξετε βιβλική αυτοπειθαρχία

Προσευχή

Η προσευχή είναι ένα από τα πιο ισχυρά όπλα που έχουμε στην πνευματική μας μάχη ενάντια στον εχθρό και τις δυνάμεις του.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ιησούς φρόντισε να μας διδάξει πώς να προσευχόμαστε και έζησε μια ζωή έντονης προσευχής καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής Του.

Πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμά Του. Ο Θεός είναι έτοιμος και πρόθυμος να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε οτιδήποτε μας φέρνει η ζωή. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ζητήσουμε και εξίσου σημαντικό, να Τον εμπιστευτούμε.

Ρίξτε μια ματιά στα παρακάτω εδάφια που μας ενθαρρύνουν να αναζητούμε τον Θεό σε όλες τις καταστάσεις.

Ματθ.ζ:7,8 Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή.

Φιλ.δ:6,7 Μη μεριμνάτε περί μηδενός, αλλ' εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ' ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νούν θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού.

Έτσι, αν παλεύεις με την αυτοπειθαρχία, ζήτα βοήθεια από τον Θεό. Θα σου δώσει σοφία και στρατηγική, ενώ θα σου δείξει πώς να ξεκλειδώσεις το δώρο της πνευματικής αυτοπειθαρχίας που είναι ήδη μέσα σου.

Για να καταφέρεις να γίνεις βιβλικά πειθαρχημένος άνθρωπος, πρέπει να σκέφτεσαι σαν τον Θεό και να πιστεύεις αυτά που λέει για σένα.

Θέλει να γνωρίζετε και να πιστεύετε τα εξής:

Φιλ.δ:13 τα πάντα δύναμαι διά του ενδυναμούντός με Χριστού.

Ιησ.α:9 Δεν σε προστάζω εγώ; ίσχυε και ανδρίζου· μη φοβηθής μηδέ δειλιάσης· διότι είναι μετά σου Κύριος ο Θεός σου όπου αν υπάγης.

Β’ Τιμ.α:7 διότι δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού.

Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσες φορές έχεις αποτύχει σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής σου, ο Θεός θα είναι εκεί για να σε πάρει και να σε ενθαρρύνει να προσπαθήσεις ξανά. Πιστεύει σε σένα. Ανανέωσε λοιπόν το νου σου.

Προσευχήσου και ζήτησέ Του να σου επιτρέψει να δεις αυτό που βλέπει και να σου δώσει το θάρρος να επιμείνεις.

Η σάρκα μου θέλει να κάθεται στον καναπέ, να βλέπει ταινίες και να σκρολάρει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ο Θεός με θέλει και εκπληρώνω τα καθήκοντα που έχει για μένα εκείνη τη στιγμή:

Γαλ.ς:8 διότι ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν, αλλ' ο σπείρων εις το Πνεύμα θέλει θερίσει εκ του Πνεύματος ζωήν αιώνιον.

Καταπολέμηση της αναβλητικότητας

Η αναβλητικότητα δεν είναι φίλος μας. Στην πραγματικότητα, είναι εχθρός του σκοπού μας και μια αντιδραστική συμπεριφορά σε μια ζωή βιβλικής αυτοπειθαρχίας.

Επομένως, πρέπει να το αποφύγουμε πάση θυσία. Μην λειτουργείτε με βάση τα συναισθήματά σας. Να έχετε νου αποφασισμένο να εκπληρώσει τα πράγματα του Θεού και καρδιά προσηλωμένη στην υπακοή.