ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ (8)

 

Η ΔΙΩΚΟΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

 

Α. Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΙΧΕ ΠΡΟΕΙΠΩΘΕΙ

Μαρκ.ι:30 «δεν θέλει λάβει......μετά διωγμών»

Λουκ.κα:12 «θέλουσιν επιβάλει εφ’ υμάς τας χείρας αυτών και θέλουσι σας καταδιώξει»

Ιωαν.ιε:20 «Δεν είναι δούλος μεγαλήτερος του Κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει»

Σαν σήμερα

 24 Φλεβάρη 303 - Ο Γαλέριος εκδίδει διάταγμα με το οποίο ξεκινά το διωγμό εναντίον των χριστιανών στις υπό τον δικό του έλεγχο επαρχίες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

 Σε µεταγενέστερα κείµενα που έχουν βρεθεί στην Θεσσαλονίκη, αναφέρεται ως διώκτης των χριστιανών µαρτύρων της πόλης.

Η Θεσσαλονίκη λειτούργησε ως αυτοκρατορική έδρα του Γαλερίου. Την εποχή εκείνη ίσχυε ακόμα το σύστημα που είχε ιδρύσει ο Αυτοκράτορας Διοκλητιανός, η επονομαζόμενη Τετραρχία. 

Σαν σήμερα

20 Γενάρη 250 μΧ (κατά άλλους 249 μΧ)  Ο αυτοκράτορας Δέκιος αρχίζει διωγμό κατά των χριστιανών στη Ρώμη. Ηταν ο 7ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός , απλώθηκε σε όλη την έκταση της αυτοκρατορίας, και ήταν πολύ σφοδρός. 

Πλήθη ολόκληρα xριστιανών, θανατώθηκαν με τα πιο σκληρά βασανιστήρια στη Ρώμη, στη Βόρεια Αφρική, στην Αίγυπτο και στη Μικρά Ασία. Ο Κυπριανός γράφει ότι «ολόκληρος ο κόσμος ερημώθηκε». 

Ο διωγμός κράτησε σε όλη τη διάρκεια τής βασιλείας του Δεκίου. Μεταξύ των Αθηναίων θανατώνονται ο Ηράκλειος, ο Παυλίνος ,  ο Βενέδημος και ο επίσκοπος Λεωνίδας.  Στην Κόρινθο μαρτυρικό θάνατο έχει ο Κυπριανός Παύλος. Στην Κρήτη θανατώνονται οι Κύριλλος,  Θεόδουλος,  Σατουρνίνος,  Εύπορος,  Γελάσιος,  Ευνίκιος, Αγαθόπους,  Ζωτικός,  Κλεομένης,  Βασιλείδης και Ευάρεστος. Στην  Χίο ο Ισίδωρος  και στην Θεσσαλονίκη η Ελκιονίς. 

Αναζητώντας την αλήθεια - 050

Ο διωγμός εξαπλώνει τη φλόγα του ευαγγελίου

A. Διωγμός στην Ιερουσαλήμ

Αν δεν συνέβαινε ο διωγμός στην Ιερουσαλήμ, το Ευαγγέλιο ίσως να μην έφτανε σε όλο τον κόσμο. Ο Στέφανος, ένας από τους διακόνους της πρώτης εκκλησίας, ήταν ο πρώτος μάρτυρας. Μετά το θάνατό του, ο Σαούλ έγινε ο επικεφαλής διώκτης των Χριστιανών, που τους διασκόρπισε σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια. Μετά, αυτοί πήγαν παντού κηρύττοντας το λόγο. Εξαπλώθηκαν στην Αντιόχεια, όπου αρχικά ονομάστηκαν Χριστιανοί, στη συνέχεια στην Ευρώπη και σε μέρη της Ασίας. Ένας άλλος τρόπος που διαδόθηκε ο λόγος του Θεού ήταν από τους Εβραίους που ήταν στην Ιερουσαλήμ για την ημέρα της Πεντηκοστής. Είχαν έρθει από πολλές χώρες του τότε γνωστού κόσμου. Επίσης, αυτοί που έλαβαν το Άγιο Πνεύμα πήραν το μήνυμα πίσω στην πατρίδα τους. Ο επόμενος διωγμός στην Ιερουσαλήμ ήταν με τη δολοφονία του αποστόλου Ιακώβου από τον Ηρώδη. Σκόπευε να σκοτώσει και τον Πέτρο, επειδή είδε ότι αυτό θα ευχαριστούσε τους Εβραίους, αλλά ο άγγελος του κυρίου τον ελευθέρωσε από τη φυλακή.

H Κυριακή της ορθοδοξίας και η γενοκτονία των χριστιανών στην Μ.Ασία

Την πρώτη Κυριακή της σαρακοστής γιορτάζεται κάθε χρόνο στις κρατικές εκκλησίες η αιματηρή Κυριακή της ορθοδοξίας. Το Μάρτιο του 843, η αυτοκράτειρα Θεοδώρα, μετά το θάνατο του εικονομάχου συζύγου της Θεόφιλου, επέβαλε την οριστική αναστήλωση των εικόνων. Μετά από μια μακρά περίοδο διαμάχης, οι εικονομάχοι καταστέλλονται οριστικά. Από τότε, η γιορτή αυτή συνδέεται με την επαναφορά της λατρείας των ειδώλων απέναντι σε κάθε χριστιανική αντίρρηση.

Οι Kράζοντες (The Shouters)

Οι Κράζοντες στον Κύριο είναι κινέζοι αδελφοί που έχουν δημιουργήσει κατ οίκον συναθροίσεις από την δεκαετία του 80 στην επαρχία Χενάν.

Καθώς "οι Κράζοντες" (The Shouters) αυξήθηκαν γρήγορα και έδειχναν εξαιρετική πίστη και θάρρος ,οι αρχές έκριναν οτι ήταν επικίνδυνοι.Τέθηκαν υπό άγριο διωγμό.Η μυστική αστυνομία (PSB)εξαπέλυσε εναντίον τους διώξεις. Kατηγορήθηκαν για υπερβολικές θέσεις και εκδηλώσεις,και κάτω απο διάφορα προσχήματα δεκάδες χιλιάδες καταδικάστηκαν,προπηλακίστηκαν,φυλακίστηκαν, εκτοπίστηκαν και εκτελέστηκαν σαν εγκληματίες.

η εκκλησία της Αποκατάστασης

O 16oς αιώνας αποτέλεσε μια από τις περισσότερο ενθουσιώδεις εποχές στην ιστορία της εκκλησίας όταν ομάδες πιστών άρχισαν με ζήλο να μελετούν τον λόγο του Θεού και ανασυγκρότησαν την εκκλησία χωρίς ιερατείο (εκκλησία της Αποκατάστασης). Δεν είχαν διανοουμένους, πατέρες και θεσμοθετημένες ανθρώπινες αρχές, δεν συνέγραφαν οι ίδιοι έργα και μελέτες, είχαν μόνο την Γραφή. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για κάποια αιφνίδια εξέλιξη, αλλά για ιστορική συνέχεια της δράσης της αποστολικής κοινότητας στην Ευρώπη. (Οι καθεστωτικοί της απέδιδαν διάφορες ονομασίες :"Βάλδιοι","Βογόμιλοι"κλπ.)

Η επίσημη ιστορία της περιόδου βρίθει από παραχαράξεις που έχουν κατασκευαστεί από προτεστάντες και παπικούς.

Βιβλικός Μονοθεϊσμός

Εν αρχή:

Οι ρίζες της πίστης σε ένα Θεό βρίσκονται πολύ πίσω, στην αρχή της καταγεγραμμένης ιστορίας, στη Γέν.α:1: Εν αρχή εποίησεν ο Θεός….!

Αυτή η πρωταρχική δήλωση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του μονοθεϊσμού. Το πνεύμα του Θεού οδήγησε το Μωυσή να γράψει ο Θεός και όχι οι θεοί.

Για την ανθρωπότητα, αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη αποκάλυψη που ξεκίνησε με τον Αδάμ και την Εύα  στον κήπο της Εδέμ και αργότερα αποκαλύφθηκε στον Αβραάμ, μέσα σ’ ένα κόσμο που λάτρευε χιλιάδες ειδωλολατρικούς θεούς.

Η διαθήκη της χριστιανής μάνας

«..Γι' αυτό, αγόρι μου,μη προσέξεις στο πλήθος των ανθρώπων και μη περπατήσεις στο δρόμο τους...
Aλλά όπου ακούσεις ότι υπάρχει μια μικρή ομάδα, φτωχή, απλή, περιφρονημένη,που την απορρίπτει ο κόσμος,ενώσου μαζί της!

Kαι όπου ακούς ότι υπάρχει σταυρός, εκεί είναι ο Xριστός»

Ειναι η διαθήκη που άφησε στο 15μηνο βρέφος της η χήρα Oλλανδή 'Ανεκεν Γιανς,που θανατώθηκε απο το κοσμικό "χριστιανικό" σύστημα με πνιγμό για την πίστη της στον Iησού Xριστό στο Pότερνταμ, στις 24 Iανουαρίου 1539 μ.X.: 

οι "βογόμιλοι" στη Ρωσία

Oταν στα τέλη του 14ου αιώνα η καταστολή των χριστιανικών κοινοτήτων στη χερσόνησο του Αίμου μετατρέπεται  σε λουτρό αίματος, οι χριστιανικές ομάδες βρίσκουν διέξοδο στο Ρωσικό έδαφος.

Δεν είναι λίγοι οι ιστορικοί σήμερα που συσχετίζουν τις εκκλησίες αυτών των πιστών με τους «βογόμιλους» (Βλέπε σχετικά: Η πραγματική καταγωγή των "βογόμιλων")

Στην Ρωσία τους ονομάζουν « Στριγγόλνικους» (πιθανόν από το όνομα κάποιας επαγγελματικής τάξης τεχνιτών στην οποία αρχικά διαδόθηκε ο Λόγος του Θεού). 

Αργότερα στα τέλη του 15ου αιώνα τους ονομάζουν Skhariya ή Zhidovstvuyushchiye (που σημαίνει εκείνοι που πιστεύουν στον Θεό σαν τους εβραίους- οι μονοθειστές). Πρώτος ο «μέγας» Βασίλειος θεωρεί ότι οι μοναρχιανοί αναβιώνουν τον ιουδαισμό (βλέπε σχετικά : "Κατά Σαβελλιανών..")

Διατάγματα της Νικομήδειας και διωγμοί των χριστιανών

Ο χριστιανισμός είχε εμφανιστεί εξαρχής ως διαφορετική πίστη μέσα στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, η οποία ζητούσε από τους πιστούς της το προνόμιο της αποκλειστικότητας. Ενώ μέχρι τότε κάποιος μπορούσε να συμμετέχει σε πολλές λατρείες, ο αυστηρός μονοθεϊσμός των χριστιανών απέκλειε τη δυνατότητα αυτή και έτσι απομόνωνε κοινωνικά τους πιστούς, οι οποίοι δεν μπορούσαν πια ούτε να λαμβάνουν μέρος σε εκδηλώσεις των πόλεών τους, αν αυτές περιλάμβαναν θυσίες και παγανιστικές τελετές. Η "εσωστρέφεια" αυτή των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων τις είχε καταστήσει μισητές στον υπόλοιπο κόσμο, με αποτέλεσμα να διατυπώνονται σε βάρος τους κάθε είδους κατηγορίες για οργιαστικές τελετές, ανθρωποθυσίες και ανθρωποφαγίες και επιβουλή εναντίον του καθεστώτος.

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ - Η διωκόμενη εκκλησία

Α. Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΙΧΕ ΠΡΟΛΕΧΘΕΙ

Μαρκ.ι:30 «δεν θέλει λάβει......μετά διωγμών»

Λουκ.κα:12 «θέλουσιν επιβάλει εφ’ υμάς τας χείρας αυτών και θέλουσι σας καταδιώξει»

Ιωαν.ιε:20 «Δεν είναι δούλος μεγαλήτερος του Κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει»

Ο Ιησούς είχε προειδοποιήσει τους μαθητές Του ότι έπρεπε να περιμένουν διωγμό. Αυτός ο διωγμός άρχισε σχεδόν αμέσως με τη σύλληψη του Πέτρου και του Ιωάννη επειδή είχαν θεραπεύσει τον χωλό στην ωραία πύλη. Πέντε φορές μέσα σε 11 χρόνια η εκκλησία στην Ιερουσαλήμ αντιμετώπισε διωγμό:

1.  Απ’ τους Σαδδουκαίους, τους πρεσβυτέρους, τους νομικούς και τους γραμματείς (Πραξ.δ).

2.  Απ’ τους Σαδδουκαίους επειδή κήρυτταν την ανάσταση (Πραξ.ε:17).

3.  Η δοκιμασία και το μαρτύριο του Στέφανου (Πραξ.ς:8).

4.  Σφοδρός διωγμός υπό τον Σαούλ (Πραξη:1-3).

5.  Διωγμός υποκινημένος απ’ τον Ηρώδη (Πραξ.ιβ:1-25).

Συλλήψεις χριστιανών στην (μετά Καντάφι) Λιβύη..

Τέσσερις ξένοι υπήκοοι, συνελήφθησαν στην Βεγγάζη της ανατολικής Λιβύης καθώς οι Αρχές θεωρούν πως στην πραγματικότητα είναι Χριστιανοί ιεραπόστολοι και εκτυπώνουν και διακινούν έντυπο υλικό υπέρ του Χριστιανισμού.

Οι συλληφθέντες είναι ένας Αιγύπτιος, ένας Νοτιοκορεάτης, ένας Νοτιοαφρικανικός και ένας Σουηδός που ταξίδευε με αμερικανικό διαβατήριο και εντοπίστηκαν από την ειδική υπηρεσία Προληπτικής Ασφαλείας.

νέα στυγερή δολοφονία στην Κολομβία

Συνεχίζονται οι εκκαθαρίσεις εις βάρος των χριστιανών από παρακρατικούς στην Κολομβία. Ο πρεσβύτερος της εκκλησίας Henry Rodriguez, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε την Κυριακή στις 16 Σεπτέμβρη κατά την έξοδό του από την εκκλησία, στην πρωτεύουσα Μπογκοτά. Δεκάδες άλλοι αδελφοί σύμφωνα με πληροφορίες έχουν εκτελεστεί  από τάγματα εφόδου σε διάφορα σημεία στην Κολομβία. Ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα την Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου, ζήτησαν την «πλήρη έρευνα» για τη δολοφονία του.

Η εκκλησία της Κολομβίας ανήκει οργανωτικά στην UPCI και ο 44χρονος ήταν υπεύθυνος της εκκλησίας (United Pentecostal Church) στη γειτονιά Marsella στον τομέα Kennedy της Μπογκοτά.

Η ομάδα «Παγκόσμια Χριστιανική Αλληλεγγύη (Christian Solidarity Worldwide - CSW) δήλωσε ότι αν και οι ακριβείς λόγοι πίσω από την δολοφονία παραμένουν "ασαφείς", εθεάθησαν δύο άνδρες σε μηχανάκι, μέθοδος που χρησιμοποιείται συνήθως σε χτυπήματα επαγγελματιών στην Κολομβία. Ακόμα σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης οι αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι η δολοφονία έγινε από αρκετούς επαγγελματίες ενόπλους. Τέλος οι αδελφοί στην Κολομβία επιβεβαίωσαν ότι ο ποιμένας Rodriguez πυροβολήθηκε πολλές φορές κατά την έξοδό του από την εκκλησία μετά από την απογευματινή συνάθροιση της 16ης Σεπτέμβρη. 

Παυλικιανοί και Βογόμιλοι

Όσα γνωρίζουμε για την «αίρεση» των Παυλικιανών τα μαθαίνουμε από τις τυπικές κατηγορίες της κρατικής «Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας» του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους εκείνων των αιώνων, που εκτόξευσε εναντίον τους για να δικαιολογήσει το διωγμό, τη θανάτωση και το μίσος κατά χιλιάδων χριστιανών που είχαν βρει την αλήθεια στις Γραφές, σε μια εποχή πλήρους σκότους και παχυλής ειδωλολατρίας μέσα στην Εκκλησία και οι οποίοι χριστιανικά υπέστησαν με πολλή μακροθυμία τα χειρότερα βασανιστήρια για την πίστη τους επί σειρά ετών.

Γιατί η «αίρεση» των Παυλικιανών ήταν πολύ επικίνδυνη για τους «χρυσοκάνθαρους» ιεράρχες της Βυζαντινής αυλής και έπρεπε οπωσδήποτε να τους σπιλώσουν με κάθε δυνατή συκοφαντία, ώστε να στρέψουν τον αμαθή λαό, τους φανατισμένους εικονολάτρες μοναχούς, το κράτος και το σπαθί των θρησκόληπτων αυτοκρατόρων και αυτοκρατορισσών εναντίον τους.

Οι ιστορικές πηγές

Οι αληθινές ιστορίες αυτών των χριστιανών έχουν εξαφανιστεί όσο ήταν δυνατόν, τα γραπτά τους καταστράφηκαν, ανάλογα με την εξουσία που είχαν οι διώκτες τους.

εντολοδόχος του θανάτου

(1420-1498) Ο «θεϊκός»(κατά τους καθολικούς) εντολοδόχος του θανάτου Θωμάς Τορκουεμάδα

«...η τιμωρία δεν είναι αρκετή! Μόνον ο θάνατος μπορεί να καθαρίσει τον κόσμο από το μίασμα της παρουσίας τους! Θεωρούν τους ναούς περιττούς, χαρακτηρίζουν την Εκκλησία μας ως Βαβυλώνα της Αποκαλύψεως, ονομάζουν τις καμπάνες σάλπιγγες του διαβόλου! Θάνατος! Θάνατος στους αιρετικούς! Θάνατος στους άπιστους που δεν προσκυνούν!», κραύγαζε ο magister generalis, ο επικεφαλής του τάγματος των Δομινικανών, ο διαβόητος Τορκουεμάδα, υπογράφοντας το auto da fe για την καύση στην πυρά εκείνη την ημέρα 6.000 "αιρετικών" στην πόλη της Σαραγόσσα.

Η "ιερά" εξέταση της ρωσικής ανατολικής εκκλησίας

Στις 24 Φλεβάρη 1901 η σύνοδος της ανατολικής ρωσικής εκκλησίας αφορίζει σαν αιρετικό τον Λέοντα Τολστόι αφού δημόσια απέριψε σαν αντιχριστανικά τα δόγματα:

• της αγίας τριάδας .
• της αειπαρθενίας της Μαρίας.
• του μυστηρίου της μετουσίωσης του άρτου και οίνου της θείας ευχαριστίας σε σώμα και αίμα .

Ο Τολστόι δεν δέχονταν την αυθεντία της καθεστωτικής εκκλησίας ,την δουλοπαροικία , την ιδιοκτησία και την εξουσία του Τσάρου(που πρόσφατα η ορθόδοξη εκκλησία ανακήρυξε 'άγιο"). Εκφράζει την συμπαράστασή του σε διωκόμενες χριστιανικές ομάδες που αρνούνται τον εθνικό χριστανισμό την ορθοδοξία και την στρατιωτική υπηρεσία και αριθμούν χιλιάδες μάρτυρες.

Η γενοκτονία των παυλιανιτών

"...Η επικρατήσασα Εκκλησία επενόησε πανούργημα μέγα για να εξοντώσει τους αντιτιθέμενους σε αυτήν ανά τους αιώνες μέχρι και σήμερα. Πάνω στον φλεγόμενο σταυρό, όπου ο «εχθρός» είχε παραδοθεί στην πυρά πληρώνοντας τα επίχειρα της «αποστασίας» του από την επίσημη γραμμή, η Εκκλησία κάρφωνε την επιγραφή με την κατηγορία: «ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ».

η δολοφονία των βογόμιλων

Οι Βογόμιλοι ήταν μια αντιφεουδαρχική χριστιανική κοινότητα στο βαλκανικό και μικρασιατικό χώρο ,Bogomil (=Θεόφιλοι). Φαίνεται ότι ο Βογομιλισμός ήταν απόγονος του Παυλικανισμού και ο ίδιος υπήρξε πρόδρομος αρκετών άλλων χριστιανικών «αιρέσεων» στα Βαλκάνια και τη Δυτική Ευρώπη, όπως των Καθαρών, των Βαλδένσιων κ.ά.

Κύριο γνώρισμα των χριστιανών ο διωγμός

 "....Οι αληθινοι Χριστιανοι της Θεσσαλονικης

Μέσα στη Θεσσαλονίκη έριξε τα δίχτυα ο απόστολος Παύλος. Η θάλασσα είναι γεμάτη ψάρια, αλλά δεν τα πιάνει όλα ο ψαράς. Μια μικρά ποσότητα πιάνει. Έτσι λοιπόν και ο απόστολος Παύλος έπιασε μια μικρά μειονότητα. Πόσοι να ήταν; Εκατό - διακόσοι, δεν ήταν παραπάνω. Μακάρι να ζούσαν σήμερα εκείνοι οι Χριστιανοί, και ας λείπανε αυτά τα 500 εκατομμύρια. Τσούρμο ολόκληρο, με όνομα χριστιανικό, αλλά άχρηστο.