σαν σήμερα

Μολυβδόβουλο (σφραγίδα) του Πατριάρχη Ιωάννη Καλέκα

4 Νοεμβρίου 1344 - Σύνοδος της ανατολικής εκκλησίας καταδικάζει τις διδασκαλίες του Γρηγορίου Παλαμά και των ησυχαστών, για διθεισμό.

Χάρη στην έλλειψη της κρατικής παρέμβασης (λόγω της απουσίας του Καντακουζηνού), η μοναδική ίσως ελεύθερη σύνοδος της ανατολικής εκκλησίας στην Νέα Ρώμη καταδικάζει τον Παλαμά και τη διδασκαλία του. 

οι "βογόμιλοι" στη Ρωσία

Oταν στα τέλη του 14ου αιώνα η καταστολή των χριστιανικών κοινοτήτων στη χερσόνησο του Αίμου μετατρέπεται  σε λουτρό αίματος, οι χριστιανικές ομάδες βρίσκουν διέξοδο στο Ρωσικό έδαφος.

Δεν είναι λίγοι οι ιστορικοί σήμερα που συσχετίζουν τις εκκλησίες αυτών των πιστών με τους «βογόμιλους» (Βλέπε σχετικά: Η πραγματική καταγωγή των "βογόμιλων")

Στην Ρωσία τους ονομάζουν « Στριγγόλνικους» (πιθανόν από το όνομα κάποιας επαγγελματικής τάξης τεχνιτών στην οποία αρχικά διαδόθηκε ο Λόγος του Θεού). 

Αργότερα στα τέλη του 15ου αιώνα τους ονομάζουν Skhariya ή Zhidovstvuyushchiye (που σημαίνει εκείνοι που πιστεύουν στον Θεό σαν τους εβραίους- οι μονοθειστές). Πρώτος ο «μέγας» Βασίλειος θεωρεί ότι οι μοναρχιανοί αναβιώνουν τον ιουδαισμό (βλέπε σχετικά : "Κατά Σαβελλιανών..")

η πραγματική καταγωγή των "βογόμιλων"

Υπήρξαν ποτέ ομάδες που να αυτοπροσδιορίστηκαν σαν  βογόμιλοι ; Υπήρξαν αναβαπτιστές, καρτανίτες, καθαροί, παυλιανίτες, βαλδέσιοι ;

Στην πραγματικότητα πρόκειται για πιστούς που ονομάζονταν χριστιανοί χωρίς κανένα επιθετικό προσδιορισμό, και οι ονομασίες αυτές επινοήθηκαν και τους αποδόθηκαν από τους διώκτες τους.

Είναι συνηθισμένη και κοινότυπη ιστορικά πρακτική των καθέδρας εκκλησιαστικών μορφωμάτων πριν εξαπολύσουν διωγμό στην εκκλησία του Χριστού, να κατηγορούν το υποψήφιο θύμα τους είτε για πανθεισμό είτε για μανιχαισμό. Ετσι με πανομοιότυπη μεθοδολογία  διαμορφώθηκε σε όλες τις περιπτώσεις η  αντζέντα μιας σειράς από συνεχόμενες γενοκτονίες σε όλη την διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας.

Παυλικιανοί και Βογόμιλοι

Όσα γνωρίζουμε για την «αίρεση» των Παυλικιανών τα μαθαίνουμε από τις τυπικές κατηγορίες της κρατικής «Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας» του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους εκείνων των αιώνων, που εκτόξευσε εναντίον τους για να δικαιολογήσει το διωγμό, τη θανάτωση και το μίσος κατά χιλιάδων χριστιανών που είχαν βρει την αλήθεια στις Γραφές, σε μια εποχή πλήρους σκότους και παχυλής ειδωλολατρίας μέσα στην Εκκλησία και οι οποίοι χριστιανικά υπέστησαν με πολλή μακροθυμία τα χειρότερα βασανιστήρια για την πίστη τους επί σειρά ετών.

Γιατί η «αίρεση» των Παυλικιανών ήταν πολύ επικίνδυνη για τους «χρυσοκάνθαρους» ιεράρχες της Βυζαντινής αυλής και έπρεπε οπωσδήποτε να τους σπιλώσουν με κάθε δυνατή συκοφαντία, ώστε να στρέψουν τον αμαθή λαό, τους φανατισμένους εικονολάτρες μοναχούς, το κράτος και το σπαθί των θρησκόληπτων αυτοκρατόρων και αυτοκρατορισσών εναντίον τους.

Οι ιστορικές πηγές

Οι αληθινές ιστορίες αυτών των χριστιανών έχουν εξαφανιστεί όσο ήταν δυνατόν, τα γραπτά τους καταστράφηκαν, ανάλογα με την εξουσία που είχαν οι διώκτες τους.

η δολοφονία των βογόμιλων

Οι Βογόμιλοι ήταν μια αντιφεουδαρχική χριστιανική κοινότητα στο βαλκανικό και μικρασιατικό χώρο ,Bogomil (=Θεόφιλοι). Φαίνεται ότι ο Βογομιλισμός ήταν απόγονος του Παυλικανισμού και ο ίδιος υπήρξε πρόδρομος αρκετών άλλων χριστιανικών «αιρέσεων» στα Βαλκάνια και τη Δυτική Ευρώπη, όπως των Καθαρών, των Βαλδένσιων κ.ά.

απήγαγαν..επιγραφή

Eπιγραφή που ανακαλύφθηκε το 1991 στα θεμέλια της παλιάς μητρόπολης Βοδενών,τον Σεπτέμβριο του 1997 κατασχέθηκε και σύμφωνα με πληροφορίες πιθανόν να "φυλάσσεται" σε αποθήκη της 11ης Εφορίας "Βυζαντινών" αρχαιοτήτων στην Βέροια.

Λέγεται ότι την επιγραφή εξαφάνισαν οι κρατικές υπηρεσίες όταν διαπίστωσαν το ταπεινωτικό για το "Βυζάντιο" (Νέα Ρώμη) περιεχόμενο της.

και νεκρους τους διώκουν !

"Βογομιλικά μνημεία του βορειοελλαδικού Μεσαίωνα στο στόχαστρο των "εγχώριων Ταλιμπάν"

Η εξαφάνιση των "αιρετικών" σταυρών

 "Διαμάχη για τους σταυρούς του 10ου αιώνα στην Πέλλα"

 («Αλέξανδρος» των Γιαννιτσών 13/10/2001)